wat moet ik nu

(27-05-2019, 20:07)teun schreef: wow! dankjewel voor de reactie. ik ben blij dat ik op dit forum zo goed behandeld wordt. ik ben het volkomen eens met uw mening over het huidige schoolsysteem. (dat zie ik ook heel duidelijk terug als ik help in de klas). je hebt zeker wel gelijk dat het niet 1 ding is maar heel veel kleine dingen.  bij mij stapelt het echt op ik kan niet zomaar ophouden met het gene wat dan suuper rot is en dan iets anders doen wat wel gewoon leuk is.en waar ik niet depressief van word. dan weegt het nog n beetje tegen elkaar op. bij mij heeft het allemaal wel iets vervelends. wat het allemaal bij elkaar opgeteld voor mij bijna ondraaglijk maakt.

Hoi Teun, graag gedaan hoor!

Fijn dat je je hier goed behandeld voelt.
(en je mag je tegen me zeggen, hoeft niet mag wel. Als je volhoudt met u wordt het ook mevrouw Vera hè, dat snap je geintje )

Ik denk vaak veel mensen bedoelen het goed, zelfs iedereen misschien, maar door hoe dingen gaan komt het er niet altijd uit. Bijvoorbeeld je hoort degenen die het hardste schreeuwen, die bedoelen het misschien ook niet eens verkeerd maar het schreeuwen is vaak wel troep, dus dingen waar zij last van hebben. Daardoor krijgen anderen met hun mooie dingen, gedrag, stilte of wat ook (te) weining ruimte.

Die gedachte geeft mij wel steun en troost.

Nu een vraag aan jou: als alles iets vervelends heeft, kun je je ook afsluiten voor het vervelende deel?
En als dat niet lukt: wat kun je doen om "dat vervelende" kwijt te raken?
Of hoe kun je tijd inlassen tussen iets super rots en iets leuks, zodat je kunt schakelen? Wat heb je daarvoor nodig?
En dingen die "super rot" zijn - wat is dat bv.? MOET je dat echt doen? Zo ja, kun je een manier verzinnen om het minder rot te laten zijn?

Nou ja, dat zijn misschien meer dingen om met je psycholoog te bespreken want een echt gesprek hier - dat redden we niet. Maar zulke vragen roept wat je schrijft in me op.

Wat mensen autisme noemen heeft voor mij te maken met een combi van hooggevoeligheid en ontbrekende filters.

(Ik heb vaak gedacht dat mijn vader licht autistisch was/asperger, me afgevraagd of ik dat heb, en mijn nicht is overtuigd dat zij het heeft, en haar vader mijn oom ook. Dus ik heb er wel vaker over nagedacht en gepraat).

Dan zou ik zeggen, je hebt filters nodig.
Dan hoef je niet alles zo binnen te krijgen, kun je het vervelende buiten laten, van je af, langs je heen.
Veel "troep," "rommel," "ruis" in sociale settings gaat ook niet over jou (of mij) maar is van de afzender.
Ja, die moet leren het bij zich te houden maar ok. Dat is aan degene.
Ik kan mijn grenzen en filters bewaken. Soms ook door iets te zeggen, maar het begint al eerder. Bij het herkennen en de intentie.

Als het klinkt of dit idee jou zou kunnen helpen: er is een boek over. Mij hielp het (heb ik ook al elders op dit forum genoemd): Energetische bescherming door Fons Delnooz en Patricia Martinot. Onze bieb heeft het en ik zie dat het ook als e-boek beschikbaar is via de online bieb.

Ja maar hellup, aura's chakra's en en en, maar wel relatief nuchter in verhouding met alles wat er is op dat vlak. Die stukken kun je ook overslaan en rechtstreeks naar de oefeningen gaan. Die hebben mij echt goedgedaan. Bijvoorbeeld: het idee dat je kunt rusten in je hart, in een soort fijne roze wolk daar, of ja soms maak ik er een lekker hangmatje van met vogeltjes om me heen, in het boek staat het als een geleide meditatie die je naar eigen smaak kunt invullen, hoe het jouw eigen topplekje wordt doe jij het... dat idee is heerlijk voor mij en heel versterkend. Ik heb er lang niet meer aan gedacht maar nu ik er door jou weer aan denk voel ik het weer helemaal - ja echt top.

En zo staan er meer handige oefeningen in die je kunnen helpen je eigen filters op te bouwen.

Nou lieve Teun, laat je niet gekmaken en niet kisten. Adem in, en vooral lang uit, you got this!

Sterkte Vera