Hey Jorin,

Omdat ze ook prikkelbare darmen constateerde dacht ik eerst dat het zoiets moest zijn.

Maar toen ik binnen een paar uurtjes opeens paniek aanvallen kreeg en zelfmoord gedachte kreeg wist ik dat het mis was. Dat heb ik nog nooit gehad.

Triggers achterhalen is best moeilijk om te constateren. Zelf zie je ze vaak niet of te laat.
Maar daar zijn we nu met de GGZ Mee bezig.

Het zou schelen als die vermoeidheid minder word want die ervaar ik als heel beperkend.
En ik ben  veel minder scherp als ik moe ben.
Maar zo te lezen hebben veel van jullie dit ook.

Het blijft een rotziekte..... maar blijven strijden.

Bij mij komen de depressies uit het niets. Ook niet geleidelijk. Stemming slaat binnen paar dagen om. Naar mijn mening komt dit omdat een depressie bij sommige mensen echt een hersenziekte is. Er is geen aanleiding. Daar naar zoeken is dan ook niet altijd zinvol. Kan soms zelfs averechts werken. Verder zijn er ook hulpverleners die je iets aanpraten waar je helemaal geen last van hebt. Ook de hulpverlener voelt zich machteloos en wil graag iets vinden waar zogenaamd aan gewerkt moet worden. Zaak om hier allert op te zijn.

Groetjes,
Tara

Bij mij komen de depressies uit het niets. Ook niet geleidelijk. Stemming slaat binnen paar dagen om. Naar mijn mening komt dit omdat een depressie bij sommige mensen echt een hersenziekte is. Er is geen aanleiding. Daar naar zoeken is dan ook niet altijd zinvol. Kan soms zelfs averechts werken. Verder zijn er ook hulpverleners die je iets aanpraten waar je helemaal geen last van hebt. Ook de hulpverlener voelt zich machteloos en wil graag iets vinden waar zogenaamd aan gewerkt moet worden. Zaak om hier allert op te zijn.

Groetjes,
Tara

Hey Tara ,

De vorige 2 depressies hadden wel een vooraankondiging , deze was binnen een paar uur helemaal losgebarsten.
Dat was voor mij nieuw. Maar zeker niet minder heftig.
Zwarter , zwaarder en dieper heb ik nooit gezeten. Wat een ongelofelijke hel.
Omdat het ook in mijn familie voorkomt denk ik ook dat het echt wel een erfelijke belasting is.
Ergens gaat er iets in mij niet goed , of het nu uit de darmen komt of een te kort aan serotonine of neurotransmitters die vast staan in een file in mijn hoofd, ik heb geen idee maar er zal een oorzaak voor zijn.

Nu hard aan het werk om er uit te komen. minstens net zo'n strijd als het zwarte monster. als ik hem verslagen heb..... dan ga ik het vieren.  Dat is mijn drijfveer tot nu

Hoi Arjan



Het is zwaar om er zo diep in te zitten. Maar ik vindt dat je heel erg op de goede weg bent, door er actief in te staan om het aan te pakken. Dus je naam is treffend hier. Ik zat eind 2018 in dat zwarte gat, waar ik maar niet uit kwam. Ik was mijn depressie op dat moment, er bestond niets anders meer. Daarbij geen mogelijkheden om te ventileren wegens alleen wonen en toen ben ik naar de huisarts gegaan om zo snel mogelijk van me af te praten. Gaandeweg is er een traject met de reguliere GGZ opgestart. Ook ik ging op zoek naar lotgenoten en een ventilatiekanaal, zodoende ben ik na het zoeken ook op dit forum terecht gekomen.
Stilstand is achteruitgang en ga zo door en sta stil bij iedere kleine overwinning op jezelf en put daar je hoop uit.
Ik wens je veel sterkte toe met dit gevecht en gun en wens je het allerbeste toe. Wees zuinig op jezelf en houdt connectie met andere mensen hoor. Het alleen te moeten dragen is voor mij het allerzwaarste gebleken. Hoop dat je er iets mee kan, wil het in elk geval met je delen.

Groet,

JeanPierre

Hey Tara ,

De vorige 2 depressies hadden wel een vooraankondiging , deze was binnen een paar uur helemaal losgebarsten.
Dat was voor mij nieuw. Maar zeker niet minder heftig.
Zwarter , zwaarder en dieper heb ik nooit gezeten. Wat een ongelofelijke hel.
Omdat het ook in mijn familie voorkomt denk ik ook dat het echt wel een erfelijke belasting is.
Ergens gaat er iets in mij niet goed , of het nu uit de darmen komt of een te kort aan serotonine of neurotransmitters die vast staan in een file in mijn hoofd, ik heb geen idee maar er zal een oorzaak voor zijn.

Nu hard aan het werk om er uit te komen. minstens net zo'n strijd als het zwarte monster. als ik hem verslagen heb..... dan ga ik het vieren.  Dat is mijn drijfveer tot nu

Beste depressiestrijder,

Je maakt op mij een strijdbare indruk. Door je depressiestrijder te noemen blijkt dat je je gevoel voor humor in iedergeval ook nog niet hebt verloren. Veel kracht en geduld toegewenst met deze strijd. Stapje voor stapje uit de put zien te komen. Probeer ik ook. Lukt de ene dag beter dan de andere dag. Probeer gewoon blij te zijn met iedere minuut dat het monster me niet te pakken heeft.

Groetjes,
Tara
Groetjes,
Tara

---

Beste depressiestrijder,

Je maakt op mij een strijdbare indruk. Door je depressiestrijder te noemen blijkt dat je je gevoel voor humor in iedergeval ook nog niet hebt verloren. Veel kracht en geduld toegewenst met deze strijd. Stapje voor stapje uit de put zien te komen. Probeer ik ook. Lukt de ene dag beter dan de andere dag. Probeer gewoon blij te zijn met iedere minuut dat het monster me niet te pakken heeft.

Groetjes,
Tara

Hoi Arjan



Het is zwaar om er zo diep in te zitten. Maar ik vindt dat je heel erg op de goede weg bent, door er actief in te staan om het aan te pakken. Dus je naam is treffend hier. Ik zat eind 2018 in dat zwarte gat, waar ik maar niet uit kwam. Ik was mijn depressie op dat moment, er bestond niets anders meer. Daarbij geen mogelijkheden om te ventileren wegens alleen wonen en toen ben ik naar de huisarts gegaan om zo snel mogelijk van me af te praten. Gaandeweg is er een traject met de reguliere GGZ opgestart. Ook ik ging op zoek naar lotgenoten en een ventilatiekanaal, zodoende ben ik na het zoeken ook op dit forum terecht gekomen.
Stilstand is achteruitgang en ga zo door en sta stil bij iedere kleine overwinning op jezelf en put daar je hoop uit.
Ik wens je veel sterkte toe met dit gevecht en gun en wens je het allerbeste toe. Wees zuinig op jezelf en houdt connectie met andere mensen hoor. Het alleen te moeten dragen is voor mij het allerzwaarste gebleken. Hoop dat je er iets mee kan, wil het in elk geval met je delen.

Dank je wel Jean Pierre.

Het is inderdaad zo dat je Depressie alle energie , aandacht , hoop, en zelfvertrouwen opslurpt.
Gelukkig om mij heen wat mensen die me steunen dus dat helpt al een beetje.
En ook ik loop bij de GGZ . Fijn dat dit forum er is om elkaar te steunen en helpen. Hoewel we elkaar niet kennen zijn we toch lotgenoten en dat schept hoe dan ook een band.