Al een paar jaar krijg ik hulp voor mijn problemen. Maar door de jaren is er aardig wat gebeurd. 

Het begon met een hulpverlener die ik heel erg fijn vond. Ze heeft oprecht heel veel voor mij gedaan. Ze was eigenlijk alleen voor hulp vanuit school maar is met mij mee geweest na vele afspraken, zelfs ziekenhuis. Ze kon mij alleen niet de hulp bieden en we zijn samen op zoek gegaan na andere hulp.

Ik kwam bij een eerste hulpverlener die mij aan vond stellen en afspraken 1 keer per maand planden. Dat was de eerste keer dat ik mijn vertrouwen in hulpverleners verloor. Daarna mocht ik gelukkig nog wel terug vallen op mijn oude hulpverlener. We zochten verder maar de huisarts vond het ook geen nood. Ik kwam bij een tweede hulpverlener die mij uitmaakte voor dom, gek, raar om aandacht zocht, dingen verzon en ga zo maar door. Ze heeft er ook per direct voor gezorgd dat ik geen contact meer mocht hebben met de vrouw die ik wel vertrouwde. Ik voelde echt niet op haar gemak bij haar en was het hele vertrouwen kwijt. Ik stopte bij haar maar had niemand. Ik durfde niemand meer te vertrouwen en heb een jaar geen hulp gehad. Ik begon op een nieuwe schoolen kreeg daar ook een nieuwe hulpverlener ik had een angst om te praten maar dat accepteerde die vrouw niet. Ze werd boosen ik voelde mij echt niet op mijn gemak. Ook daar stopte ik. Ik kwam daarna bij de crisisdienst waar ik een hele fijne en meedenkende vrouw kreeg. Dit was helaas voor korte duur. Ik kreeg weer iemand anders. Ik dacht dat ik wel vertrouwd zat maar ze zei laatst echt al je werk is voor niets geweest. Je kunt echt niets en wil niet beter worden! Nog wel meer en het deed zoveel pijn. Ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen! Hebben jullie tips?

Al een paar jaar krijg ik hulp voor mijn problemen. Maar door de jaren is er aardig wat gebeurd. 

Het begon met een hulpverlener die ik heel erg fijn vond. Ze heeft oprecht heel veel voor mij gedaan. Ze was eigenlijk alleen voor hulp vanuit school maar is met mij mee geweest na vele afspraken, zelfs ziekenhuis. Ze kon mij alleen niet de hulp bieden en we zijn samen op zoek gegaan na andere hulp.

Ik kwam bij een eerste hulpverlener die mij aan vond stellen en afspraken 1 keer per maand planden. Dat was de eerste keer dat ik mijn vertrouwen in hulpverleners verloor. Daarna mocht ik gelukkig nog wel terug vallen op mijn oude hulpverlener. We zochten verder maar de huisarts vond het ook geen nood. Ik kwam bij een tweede hulpverlener die mij uitmaakte voor dom, gek, raar om aandacht zocht, dingen verzon en ga zo maar door. Ze heeft er ook per direct voor gezorgd dat ik geen contact meer mocht hebben met de vrouw die ik wel vertrouwde. Ik voelde echt niet op haar gemak bij haar en was het hele vertrouwen kwijt. Ik stopte bij haar maar had niemand. Ik durfde niemand meer te vertrouwen en heb een jaar geen hulp gehad. Ik begon op een nieuwe schoolen kreeg daar ook een nieuwe hulpverlener ik had een angst om te praten maar dat accepteerde die vrouw niet. Ze werd boosen ik voelde mij echt niet op mijn gemak. Ook daar stopte ik. Ik kwam daarna bij de crisisdienst waar ik een hele fijne en meedenkende vrouw kreeg. Dit was helaas voor korte duur. Ik kreeg weer iemand anders. Ik dacht dat ik wel vertrouwd zat maar ze zei laatst echt al je werk is voor niets geweest. Je kunt echt niets en wil niet beter worden! Nog wel meer en het deed zoveel pijn. Ik weet niet zo goed meer wat ik moet doen! Hebben jullie tips?

Hoi Maartje,

Wat een akelige ervaringen moeten dan zijn voor je.
Heb zoiets ook een paar keer meegemaakt, waar een psycholoog en psychiater dat soort dingen tegen me zeiden.
Wel het laatste waar je op zit te wachten als je al zo weinig vertrouwen hebt en zo kwetsbaar bent.
Vele psychiaters en psychologen hebben zelf geen ervaring met de klachten die ze behandelen en maken zulke opmerkingen uit onwetendheid of projectie van zichzelf in mijn beleving.
Laatste behandeling werd ik gewoon naar huis gestuurd omdat ik teveel in mijn hoofd zat en niet meewerkte, voelde alsof ze me opgaven.
Denk dat je het beste vooraf als je weer een behandeling ondergaat kan aangeven wat je ervaringen zijn met vorige behandelaars en wat dat met je gedaan heeft, zodat ze misschien begrijpen bij welke wel begripvolle hulpverlener of psycholoog je het beste terecht kan.

Veel sterkte Maartje,

Desireless

Je zou eens naar de cliëntenraad kunnen stappen. Het maakt niet uit wat men van je vindt maar een beetje respect en fatsoen lijkt bij deze mensen ver te zoeken.
Zelfs als de raad het oneens is met je resulteert dit vaak wel dat je vanaf dat moment anders wordt benaderd.
Zie het als de zaak eens goed wakker schudden daar.

Je zou eens naar de cliëntenraad kunnen stappen. Het maakt niet uit wat men van je vindt maar een beetje respect en fatsoen lijkt bij deze mensen ver te zoeken.
Zelfs als de raad het oneens is met je resulteert dit vaak wel dat je vanaf dat moment anders wordt benaderd.
Zie het als de zaak eens goed wakker schudden daar.

Dankjewel voor je antwoord en het meedenken. Helaas zijn het verschillende instanties waar ik ben geweest. Ik denk dat zelf dat ze niet dezelfde cliëntenraad hebben en of elke instantie überhaupt wel een cliëntenraad heeft. De mensen die ik heb gehad daar heb ik wel eens vaker klachten over gehoord. Op de een of andere manier deed me dat wel goed omdat ik toen herkenning kon vinden en er achter kwam dat het niet mijn fout was.

Hoi Maartje,

Wat een akelige ervaringen moeten dan zijn voor je.
Heb zoiets ook een paar keer meegemaakt, waar een psycholoog en psychiater dat soort dingen tegen me zeiden.
Wel het laatste waar je op zit te wachten als je al zo weinig vertrouwen hebt en zo kwetsbaar bent.
Vele psychiaters en psychologen hebben zelf geen ervaring met de klachten die ze behandelen en maken zulke opmerkingen uit onwetendheid of projectie van zichzelf in mijn beleving.
Laatste behandeling werd ik gewoon naar huis gestuurd omdat ik teveel in mijn hoofd zat en niet meewerkte, voelde alsof ze me opgaven.
Denk dat je het beste vooraf als je weer een behandeling ondergaat kan aangeven wat je ervaringen zijn met vorige behandelaars en wat dat met je gedaan heeft, zodat ze misschien begrijpen bij welke wel begripvolle hulpverlener of psycholoog je het beste terecht kan.

Veel sterkte Maartje,

Desireless

Hee,
Dat lijkt mij ook zeker geen fijne ervaring. Je gaat er vanuit dat ze je willen helpen. Dankjewel voor de tip. Ik kan online heel veel vertellen en uiten. In real life krijg ik het niet uit mijn mond. Heb al wel aangegeven bij mijn hulpverlener die ik nu heb wat het met mij heeft gedaan. 
Groetjes

Wat vervelend Maartje.

Ik heb zelf gelukkig geen nare ervaringen met hulpverleners. Maar wel dat je voor elk dingetje iemand anders hebt en dat mensen ook nog vaak van baan veranderen en dat er reorganisaties zijn.

Bijv een fijne hulpverlener (vrouw) op de opnameafdeling. Maarja dan is de opname klaar en kom je weer in het team van de dagbehandeling. Dagbehandeling klaar en kom je in het team jongvolwassenen. En op een gegeven moment wordt dat team opgeheven en word je ingedeeld naar ziekte/stoornis. En dan bedenken ze dat ze het op postcode gaan indelen dus weer een ander team. (Dit verzin ik niet)
Lange tijd heb ik nog de maatschappelijk werkster gehad die ik al vanaf de opname had en dat vond ik zo'n meerwaarde, iemand die je door de jaren heen meegemaakt heeft. Alleen bij de laatste reorganisatie zat ook zij niet meer in het team.

Ik hoop dat je toch iemand vindt met wie het klikt en die jou langere tijd kan helpen. Het is ook vervelend als je telkens investeert in een paar afspraken en het contact dan weer stopt.

Wat vervelend Maartje.

Ik heb zelf gelukkig geen nare ervaringen met hulpverleners. Maar wel dat je voor elk dingetje iemand anders hebt en dat mensen ook nog vaak van baan veranderen en dat er reorganisaties zijn.

Bijv een fijne hulpverlener (vrouw) op de opnameafdeling. Maarja dan is de opname klaar en kom je weer in het team van de dagbehandeling. Dagbehandeling klaar en kom je in het team jongvolwassenen. En op een gegeven moment wordt dat team opgeheven en word je ingedeeld naar ziekte/stoornis. En dan bedenken ze dat ze het op postcode gaan indelen dus weer een ander team. (Dit verzin ik niet)
Lange tijd heb ik nog de maatschappelijk werkster gehad die ik al vanaf de opname had en dat vond ik zo'n meerwaarde, iemand die je door de jaren heen meegemaakt heeft. Alleen bij de laatste reorganisatie zat ook zij niet meer in het team.

Ik hoop dat je toch iemand vindt met wie het klikt en die jou langere tijd kan helpen. Het is ook vervelend als je telkens investeert in een paar afspraken en het contact dan weer stopt.

Fijn dat het bij jou wel goed gaat in het contact met je hulpverlener. Ik hoop dat het ooit nog wel komt. Kreeg al weer een appje omdat ik niet kon komen. Het zorgt er alleen maar voor dat het nog slechter gaat.

Hallo Maartje,

Mijn situatie is natuurlijk anders dan de jouwe, maar ik heb het als het ware omgedraaid.
Ik ben er voor gaan zitten met een stuk papier voor mijn neus en ben gaan nadenken over de vraag " Waar moet de therapeut aan voldoen wat mij betreft"  en 
"Welke eisen stel ik aan die therapeut." Dat was voor mij een waardevol proces waarbij ik zelf de regie nam.
Ik ben met mijn lijstje naar de praktijkondersteuner gestapt en heb gezegd ik wil een psycholoog vinden die aan deze eisen voldoet. Zij wist waarschijnlijk wel iemand die aan mijn eisen zou voldoen. Ik heb een afspraak gemaakt met die psycholoog en heb hem mijn lijstje voorgelegd, ook wat ik samen met hem wilde bereiken.
Mijn hoofdeisen waren o.a. Hij moet in staat zijn geheel gelijkwaardig met mij in gesprek te gaan, dus geen gekunstelde professionele afstand. Hij moet in staat zijn om ook persoonlijke ervaringen in te brengen als voorbeeld. Hij moet mijn speurtocht en mijn ontwikkeling van harte ondersteunen en echt samen met mij op ontdekkingsreis gaan.
Ik had gelukkig al na een kwartiertje het gevoel van "het klikt tussen ons" en we zijn aan de slag gegaan.

Groet, Bert

Hallo Maartje,

Mijn situatie is natuurlijk anders dan de jouwe, maar ik heb het als het ware omgedraaid.
Ik ben er voor gaan zitten met een stuk papier voor mijn neus en ben gaan nadenken over de vraag " Waar moet de therapeut aan voldoen wat mij betreft"  en 
"Welke eisen stel ik aan die therapeut." Dat was voor mij een waardevol proces waarbij ik zelf de regie nam.
Ik ben met mijn lijstje naar de praktijkondersteuner gestapt en heb gezegd ik wil een psycholoog vinden die aan deze eisen voldoet. Zij wist waarschijnlijk wel iemand die aan mijn eisen zou voldoen. Ik heb een afspraak gemaakt met die psycholoog en heb hem mijn lijstje voorgelegd, ook wat ik samen met hem wilde bereiken.
Mijn hoofdeisen waren o.a. Hij moet in staat zijn geheel gelijkwaardig met mij in gesprek te gaan, dus geen gekunstelde professionele afstand. Hij moet in staat zijn om ook persoonlijke ervaringen in te brengen als voorbeeld. Hij moet mijn speurtocht en mijn ontwikkeling van harte ondersteunen en echt samen met mij op ontdekkingsreis gaan.
Ik had gelukkig al na een kwartiertje het gevoel van "het klikt tussen ons" en we zijn aan de slag gegaan.

Groet, Bert

Hallo Bert,

Wat een super idee en knap dat je het zo deed. Ik ga deze zeker onthouden. Ik ben al paar keer bij de huisarts geweest. De laatste keer werd gezegd dit is de enige plek waar je heen mag en anders zit je zonder hulp. Helaas geldt dit nog steeds dus ben ik bang dat ik geen andere instantie kan krijgen. Binnen deze instantie heb ik nu al wel meerdere hulpverleners gehad

Wat vervelend dat je daar geen keus in hebt Maartje. Bij wat voor instantie zit je nu en hoe heet het soort hulp? (ik weet even niet hoe ik het moet omschrijven)

Zijn het maatschappelijk werkers, sociaal verpleegkundigen, wat anders? Ik kan me voorstellen als het niet klikt, dat het moeilijk is om je verhaal te doen.