Hoi Tim,

Dat is moeilijk, voor iedereen hier. Accepteren dat een monster onderdeel van je is geworden zal iedereen moeilijk vinden. Het positieve is dat je daar gevoelens bij hebt. Het lukt niet dus ik kan het niet? Rome is niet in één dag gebouwd. Leer om te relativeren. Hou je van voetbal? Memphis Depay? Speelt al voetbal sinds zijn 6e levensjaar, dus 22 jaar trapt hij tegen een balletje aan en nog denkt hij dat het beter kan. Hij heeft ook moeten leren vallen en opstaan. Met een depressie is dat niet heel anders. Als je tegen het balletje gaat aantrappen en bij elke trap gaat bedenken dat het je niet snel genoeg gaat kun je of stil in een hoekje gaan zitten, of nog harder tegen die bal schoppen. Soms gaat de uitspraak "je bent wat je denkt" best op. Hier kun je een keuze in maken. Jezelf naar beneden halen en denken in goed of fout helpt je niet. Daarom de volgende tip: Vervang het woordje 'goed' voor 'helpt' en het woordje 'fout' voor 'helpt niet'.

Je overgeven aan de depressie is voor mij geen oplossing dat wil zeggen dat ik mij er maar bij neer leg.
Wanneer ik dat doe ga ik er aan onderdoor. Dan kom ik helemaal mijn bed niet meer uit.
Mijn leven is al zo dusdanig beperkt geworden. (mijn moeder kookt, ik kan net een rondje wandelen/sporten een vriend spreken/ beetje werken en zo is het elke dag) ik geef mij eraan over dat het voor het moment zo is. Daar vecht ik niet meer tegen ik laat het rustig zijn beloop.

Je kan niet opstaan voordat je gevallen bent. Ik heb een jaar als het niet langer is 12 uur per dag in bed gelegen. Ik was ka-pot. Op alle vlakken uitgeput. De enige afspraak die ik destijds met mijn moeder had was: Samen eten koken en je doet zelf een aantal boodschappen. Ik accepteerde dat het even niet ging.

ik ben te koppig om mij er dan bij neer te leggen en te zeggen: hey it is what it is..

Je kunt ook tijdelijk iets accepteren he? Het hoeft niet definitief te zijn.

Want ik ben niet altijd depressief geweest en hij is ook jaren weggeweest.

Het zou mooi zijn als we altijd jong konden blijven. Heb je schaamte voor je depressie? Zijn er mensen in je omgeving die het niet weten of waarvan jij niet wilt dat ze het weten?

Hoe werkt dat voor jou het accepteren dat het onderdeel is van jezelf?

Je hebt het te accepteren, want anders kom je niet verder. Ik ging me steeds vaker afvragen, of iets mag of niet. Mag ik mij zo voelen? Mag ik mij zo gedragen? Mag ik het laten zien? Ik heb nergens iets kunnen vinden of bedenken waarom dat niet zo zou mogen. Dus ik deed het. Accepteren is ook doen.

Dat is toch geen doen? Er is toch absoluut geen verdere ruimte meer om dan de andere kant te laten stralen.

Dat klopt. Depressie bestaat voornamelijk uit gevoel en is zeer overheersend. Maar er komt een moment dat je het gaat begrijpen. Je moet niet tegen je gevoel vechten. Je moet leren met je gevoel om te gaan.

Mijn depressie heeft mij voor 90% in zijn greep.
Of heb jij een 50/50 regeling met de bijrijder?

Ik ben van 100 naar 20% inmiddels. denk ik? Ik weet niet of dat goed in cijfers is uit te drukken, maar zo voelt het wel. Bekijk het leven van dag tot dag, stap voor stap. 2 stappen vooruit, is er minimaal 1 achteruit. Er is ook de methodiek om je depressie de tijd te geven. Dan spreek je met jezelf af dat je een X aantal minuten/uren/dagen depressief mag voelen en zijn en de overige tijd ga je er haaks tegenin.

Het leven is er om te leven en niet om vanaf de zijlijn te bekijken of te accepteren dat je daar dan maar zit voor de rest van de wedstrijd.

Er is niks mis met je vechtlust. Klasse!

Wellicht een keer via berichten ofzo verder?

Ik heb nog nooit met iemand gesproken die depressie ook meemaakt/meegemaakt heeft.
Wellicht kunnen wij van elkaar leren.

Ik in acceptatie jij wellicht in strijd om soms toch weer iets te ondernemen. Smile

Je mag me altijd berichten om er dieper op in te gaan. Anderzijds is het wel waardevol dat mensen je ervaring kunnen lezen. Maar alle begrip voor mensen die hun privacy hoog in het vaandel hebben. Mijn depressie is er vooral in de wintermaanden, dan ben ik nog niet zo sterk. Ik onderneem inmiddels alweer een hoop.

Jij ook bedankt!

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Hi Jarno, 
Ik vind het onwijs knap hoe jij het draagt. 
Toch ben ik er altijd uit gekomen en zal dat ook deze keer naar mijn idee moeten lukken.
Dan snap ik ook zeker dat het weer terug kan komen maar dan doen we het gewoon nog een keer en nog een keer etc. 
Ik heb 0 schaamte wat betreft de depressie
Ik ga nu dan ook naar vrienden om oud en nieuw te vieren. (fuck you depressie) 
En als het niet gaat no shame dan ben ik iig geweest.
Ik wens je een voorspoedig jaar tegemoet dat je stijgende lijn met vallen en opstaan door mag gaan. 
Een 20% regeling klinkt als een prima verstandhouding
Daar zou ik oprecht voor tekenen!
Groetjes, 
Tim

Hoi Tim,

Dankjewel. Het gaat helemaal goedkomen met jou. Het leven duurt nog heel lang en je instelling is heel goed. Vergeet niet dat het met pieken en dalen gaat. Neem stap voor stap. Soms is dat er ook één achteruit. Soms zelfs ééntje te veel. Dat is ook oke, zeg dat tegen jezelf. De trap op is moeilijker dan naar beneden. Ik wil je graag de volgende uitspraak meegeven: Less is more. Als je wijs genoeg bent zal er een moment komen dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

lotgenootjes, 

Mijn naam is Tim en ik loop momenteel al meer dan 2 jaar met een zware depressie. 
Lexapro heeft mij een flinke tijd geholpen in mijn 20en jaren helaas werkte de medicatie uiteindelijk niet meer (ik denk te vaak op en neer gegaan in dosis). 

Hierna paroxetine geprobeerd maar ook deze sloeg niet aan. 

Momenteel ben ik begonnen met venlafaxine (augustus) en zit ik momenteel op 375 mg. 
Wij zijn zo hoog gekomen omdat we elke keer met de ophoging opeens een verbetering merkten. 
Dan ervoer ik 1 a 2 lichte dagen waarbij muziek weer binnenkwam en ik weer eetlust had. 

Vanuit mijzelf ben ik een positieve jongen heb ik een enorme levenslust in mij zitten en staat depressie haaks op mijn persoonlijkheid.
Ik heb al velen therapieën geprobeerd maar bij mij heeft tot nog alleen antidepressiva gewerkt tegen het monster ''depressie''/

Ik vraag me af of er meerdere zijn die in dezelfde boot zitten?


1. Zijn er meerdere met deze dosering ? 375mg Venlafaxine?
2. Hoe lang duurde het bij jullie? (ik zit nu in week 1 van 375 mg)
3. Duurt elke ophoging van antidepressiva 6 weken?


Ik wens iedereen die met deze verschrikkelijke ziekte te maken heeft alle kracht toe. 
Elk persoon die ervoor kiest om op te staan met depressie is mentaal gezien een echte strijder.

Kracht en liefde toegewenst, 

Hug Tim

Hoi Tim, ik herken mij heel erg in jou verhaal.  Ik heb jaren goed gefunctioneerd op venlavaxine 225 mg. Een jaar geleden kwam ik toch weer in een depressie terecht en ben overgestapt naar escitalopram 20 mg. Dit ging 2 maanden redelijk maar heb nu weer een terugval. Helaas lukt het mij momenteel niet om de dag door te komen zonder oxazepam. Ik twijfel nu of ik de dosis moet verhogen of misschien toch terug naar venlafaxine. Deze heeft mij toch 8 jaar depressie vrij gehouden. Ondanks dat ik van alles heb geprobeerd om zonder ad door het leven heb ik mij erbij neer gelegd dat ik deze medicijn helaas mijn hele leven nodig heb.

Ook ik sta positief in het leven en ben buiten mijn depressie een gezellige levenslustige vrouw. Heb een eigen zaak en voldoende lieve mensen om mij heen. Deze ziekte heb ik al sinds mijn 20er jaren en kom elke keer weer onverwachts en hard binnen maar weet ook dat het tijdelijk is en ook weer over gaat, hoe moeilijk dat ook is te geloven als je er zelf in zit.

Ik hoop dat ik met mijn verhaal iemand weer wat hoop kan geven. Hou vol! Het wordt een keer beter en knuffel helpt een beetje...

Hi Bobbie, 

Wat een lief bericht!
Dat geeft de burger moed! haha

Ik kreeg ze inderdaad vanaf mijn 20ste en elke keer als ik afbouwde kwam het als een sluipmoordenaar terug.
Lexapro was mijn wondermiddel waar ik elke keer weer op kon vallen. 

Ik heb er naar mijn idee alleen teveel mee geyoyoot (als dat woord is) en nu werkte het niet meer. 
Na paroxetine nu naar venlafaxine 375 MG.

Ik weet dat het altijd weer beter kan worden maar 2 jaar is lang... erg lang..
Ik ben daarom ook zo ontzettend opgelucht dat ik kan vertellen dat ik sinds 2 weken mijn eetlust heb teruggekregen (hallelujah, en wat is een broodje kroket lekker)

Ik merk dat dingen me eindelijk een stuk makkelijker afgaan en dat mijn interesses ook langzaam komen nu.
Alsof ik elke week een nieuw puzzelstukje terugkrijg.

Wel merk ik dat er nog niet ben en dat de pijn nog wel aanwezig is. Maar ik merk dat ik niet meer verdrink dat mijn hoofd boven water begint te komen. 
Ik heb weer meer lucht, kracht. Ook merk ik dat ik momenteel erg emotioneel ben omdat ik ook een beetje kan zien waar ik vandaan kom.

Man wat een oneindig diepe put kan depressie toch zijn en wat duurde deze ronde lang.. Vaak veel tranen omdat ik denk wat is het eigenlijk ontzettend verdrietig dat je de gedachte kan hebben als ik er morgen niet meer ben en niemand zou daar last van hebben dan zou ik er nu voor tekenen. (bij wijze van spreken, ik geloof namelijk dat het altijd goed komt en anders is het nog niet het einde)

Ja dat doet wel wat me op het moment. 
Maar tranen zijn goed ik heb ze 2 jaar weinig gehad en voor mij voelt het helend.

Ik zit nu in mijn 6de week venlafaxine dus ik kijk aankomende maand of het verder hersteld zodat ik het een remissie kan noemen. 

Ik weet namelijk echt nog wel diep van binnen hoe het leven ervaren wordt als je het niet hebt en daar ben ik nog niet. 
100 procent remissie is het doel omdat dit mij voorgaande keren ook is gelukt. 

Daarna blijf ik af van de medicatie nooit meer op of af dat is me deze ontzettende mensonterend leiden niet meer waard. 
Je kan niet zien hoe diep je zit totdat je weer boven water komt. Maar remissie loopt nooit lineair en ik ga rustig verder. 

HET KOMT ALTIJD GOED. 


Wat ontzettend naar dat het bij jou ook weer is komen opspelen. 
Het klinkt zeker alsof jij ook een energiek en levenslustig persoon bent.

Lexapro duurde bij mij echt altijd een tijdje voordat het insloeg. 
ik heb elke dosering 4-6 weken gegeven.

Vaak ook pas week 6 dat het wonder zich bij mij volbracht. 
Dan ging letterlijk opeens op een willekeurige dag in de middag het licht aan.

Lastige beslissing.
Je hebt alleen nu al de stap gemaakt naar escitalopram...
Ik zou nu eerst die rit verder afmaken.

Mocht dat niet aanslaan met venlafaxine kun je naar 375 en hoger....
Ik merk nu pas het eerste echte effect..

Ook kun je zo heb ik vernomen en gelezen venlafaxine in combinatie proberen met mirtazapine. 
Schijnt ook een bijzondere combinatie te zijn.

Maar dit zijn uiteraard echt gesprekken voor jou met je psychiater. 
Wel wil ik meegeven dat je zelf het beste weet wanneer je hersteld bent geef niet op totdat je dat punt hebt bereikt.

Zeker als jij ook vaker de remissie hebt gehad!


Jij komt er wel Bobbie

Ik ben af en toe nog hier mocht je iets willen delen ik hoop dat ook jou herstel zich snel zal aandringen.

We got this!

lotgenootjes, 

Mijn naam is Tim en ik loop momenteel al meer dan 2 jaar met een zware depressie. 
Lexapro heeft mij een flinke tijd geholpen in mijn 20en jaren helaas werkte de medicatie uiteindelijk niet meer (ik denk te vaak op en neer gegaan in dosis). 

Hierna paroxetine geprobeerd maar ook deze sloeg niet aan. 

Momenteel ben ik begonnen met venlafaxine (augustus) en zit ik momenteel op 375 mg. 
Wij zijn zo hoog gekomen omdat we elke keer met de ophoging opeens een verbetering merkten. 
Dan ervoer ik 1 a 2 lichte dagen waarbij muziek weer binnenkwam en ik weer eetlust had. 

Vanuit mijzelf ben ik een positieve jongen heb ik een enorme levenslust in mij zitten en staat depressie haaks op mijn persoonlijkheid.
Ik heb al velen therapieën geprobeerd maar bij mij heeft tot nog alleen antidepressiva gewerkt tegen het monster ''depressie''/

Ik vraag me af of er meerdere zijn die in dezelfde boot zitten?


1. Zijn er meerdere met deze dosering ? 375mg Venlafaxine?
2. Hoe lang duurde het bij jullie? (ik zit nu in week 1 van 375 mg)
3. Duurt elke ophoging van antidepressiva 6 weken?


Ik wens iedereen die met deze verschrikkelijke ziekte te maken heeft alle kracht toe. 
Elk persoon die ervoor kiest om op te staan met depressie is mentaal gezien een echte strijder.

Kracht en liefde toegewenst, 

Hug Tim

---

dag Tim de dosering die ik heb gehad van  Venlafaxine is 225 meer was niet nodig dat duurde  ongeveer   6 tot 8 weken 
tot dat  goed werkte

groetjes Anton