Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Uit bed, dag schommelingen


#1

ik weet het, er is maar een remedie tegen in bed liggen en dat is opstaan.
Zo tegen de dag opzien dat je dat niet wilt, dat heb ik nog nooit zo gehad als nu.
Mijn to do lijstje is klaar, gisteren productieve dag met opruimen oude troep, bevrijdend om weg te gooien.
En dan toch weer opzien tegen nieuwe dag.
Heb een vriendelijk waterdruppel wekker sound gezet. Vannacht veel wakker geworden telkens. Weet niet waarom. 
Apneu?(ik heb n apparaat) te veel dekens op? Restless legs? Verleiding is zo groot nog eens om te draaien. Nu ga ik er meer dan een uur te laat uit. 
Wie van u heeft dit sudderen in bed overwonnen en hoe?
Antwoord

#2

(13-11-2019, 10:44)Dipjes schreef: ik weet het, er is maar een remedie tegen in bed liggen en dat is opstaan.
Zo tegen de dag opzien dat je dat niet wilt, dat heb ik nog nooit zo gehad als nu.
Mijn to do lijstje is klaar, gisteren productieve dag met opruimen oude troep, bevrijdend om weg te gooien.
En dan toch weer opzien tegen nieuwe dag.
Heb een vriendelijk waterdruppel wekker sound gezet. Vannacht veel wakker geworden telkens. Weet niet waarom. 
Apneu?(ik heb n apparaat) te veel dekens op? Restless legs? Verleiding is zo groot nog eens om te draaien. Nu ga ik er meer dan een uur te laat uit. 
Wie van u heeft dit sudderen in bed overwonnen en hoe?

Goede vraag Dipjes,

Dat zou ik ook heel graag weten.

Heb je ook moeite om weer in bed te stappen s avonds?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen regenboog :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#3

(13-11-2019, 10:44)Dipjes schreef: ik weet het, er is maar een remedie tegen in bed liggen en dat is opstaan.
Zo tegen de dag opzien dat je dat niet wilt, dat heb ik nog nooit zo gehad als nu.
Mijn to do lijstje is klaar, gisteren productieve dag met opruimen oude troep, bevrijdend om weg te gooien.
En dan toch weer opzien tegen nieuwe dag.
Heb een vriendelijk waterdruppel wekker sound gezet. Vannacht veel wakker geworden telkens. Weet niet waarom. 
Apneu?(ik heb n apparaat) te veel dekens op? Restless legs? Verleiding is zo groot nog eens om te draaien. Nu ga ik er meer dan een uur te laat uit. 
Wie van u heeft dit sudderen in bed overwonnen en hoe?

Ik zet de wekker om 8,30 en sta altijd om 8,45 op ,ik moet me hier wel altijd toe dwingen
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Vili :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#4

Een goede reden om op te staan, voor een passie bv, zou het anders niet weten.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen desireless :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 14-11-2019, 00:33 door Liefde+Hoop.)

(13-11-2019, 22:40)regenboog schreef: Goede vraag Dipjes,

Dat zou ik ook heel graag weten.

Heb je ook moeite om weer in bed te stappen s avonds?
Gaan slapen rond 23 u is lekker naar bed
Daar hou ik van, voel me dan meestal t beste. Lekker uurtje lezen, beetje internetten. Lekker slapen. Vanzelf wordt ik wakker om 8.18 belachelijk maar bijna precies. Goed ik slaap wel s uit tot 8.29 maar dat is t dan ook. Dan neem ik mn pillen, voel me vaak best redelijk. Alleen dan zou ik op moeten staan....de wereld aangaan, klusjes, beslissingen. Dat wil ik dus niet, dus probeer ik nog wat te doezelen. Ik weet heel goed dat ik daarmee mn hormonen door de war doe en er om 19-11 uur pas uitkom met negatieve stemming en boos op mezelf als ruggegraatloze. Nou tijd voor gesprek met een psycholoog denk ik. Ik sta op de wachtlijst......zou die hele depressie misschien na een tijdje opklaren aLS ik de moed had op te staan om 8.18?........hmm

(13-11-2019, 22:53)Vili schreef: Ik zet de wekker om 8,30 en sta altijd om 8,45 op ,ik moet me hier wel altijd toe dwingen
Wow! Discipline! Ja dat heb ik mijn hele leven nog niet gehad. Ik kan wel heel erg gedreven voor iets gaan. Maar gewoon regelmaat en saaie dingen dat vind ik niks.
Toch weet ik dat ik meer die kant op moet. Ik heb er een te erge puinbak van gemaakt met creatieve invallen en zo maar geen dage linkse zorg routine regelmaat. Dat moet ik kennelijk leren nu Rust Reinheid Regelmaat zeiden ze vroeger in de verpleging he.

(13-11-2019, 23:18)desireless schreef: Een goede reden om op te staan, voor een passie bv, zou het anders niet weten.
Ja precies, ik heb een foto van vrouw en kind naast mn bed gezet zodat ik het voor hen doe ipv voor mezelf. En toch eens kijken naar een daginvulling want dit ongestructureerde dat is te veel van het goede.....

Dank jullie zeer voor jullie meedenken Regenboog Vili en Desi!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • desireless
Antwoord

#6

Hoi Dipjes,
Wat een ellende hè dat opstaan! Ik ben 62 en heb er al mijn hele leven ernstige problemen mee. Ik heb ervaren dat het vooral een kwestie van een lange adem hebben/opbrengen is. Er waren periodes in mijn leven waarin ik het goed kon opbrengen, maar dan ging het altijd om het simpele feit dat ik 'nodig was', dat er anderen afhankelijk van mij waren. Gewoon maar opstaan voor mezelf omdat er weer een nieuwe dag is, lukt me al lang niet meer. Het is vooral al je behoefte naar zelfkoestering opgeven/matigen. Dat is niet leuk, sterker ik vind het verschrikkelijk, want voor mij is het de enige veilige en prettige plek om te zijn. Een behandelaar van mij zei eens:'niets is leuk, maar een gezonde volwassene doet wat goed voor hem/haar is'. Het heeft me een flinke tijd geholpen door me dit voor ogen te houden, maar toen viel die behandelaar weg en kon ik het niet langer opbrengen. Het is een feit dat je er veel discipline voor nodig hebt om jezelf de baas te worden. Het moet een gewoonte worden en van daaruit kan dat veranderen in een gezond patroon wat min of meer moeiteloos loopt. Ingewikkelde processen! Het kan tot heel veel vallen en opstaan leiden en om eerlijk te zijn ben ik inmiddels maar blijven liggen. maar dat is mijn verhaal.
Heel veel sterkte met deze srtijd!
Lieve groet van Marianne
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Msuperp :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#7

(14-11-2019, 23:23)Msuperp schreef: Hoi Dipjes,
Wat een ellende hè dat opstaan! Ik ben 62 en heb er al mijn hele leven ernstige problemen mee. Ik heb ervaren dat het vooral een kwestie van een lange adem hebben/opbrengen is. Er waren periodes in mijn leven waarin ik het goed kon opbrengen, maar dan ging het altijd om het simpele feit dat ik 'nodig was', dat er anderen afhankelijk van mij waren. Gewoon maar opstaan voor mezelf omdat er weer een nieuwe dag is, lukt me al lang niet meer. Het is vooral al je behoefte naar zelfkoestering opgeven/matigen. Dat is niet leuk, sterker ik vind het verschrikkelijk, want voor mij is het de enige veilige en prettige plek om te zijn. Een behandelaar van mij zei eens:'niets is leuk, maar een gezonde volwassene doet wat goed voor hem/haar is'. Het heeft me een flinke tijd geholpen door me dit voor ogen te houden, maar toen viel die behandelaar weg en kon ik het niet langer opbrengen. Het is een feit dat je er veel discipline voor nodig hebt om jezelf de baas te worden. Het moet een gewoonte worden en van daaruit kan dat veranderen in een gezond patroon wat min of meer moeiteloos loopt. Ingewikkelde processen! Het kan tot heel veel vallen en opstaan leiden en om eerlijk te zijn ben ik inmiddels maar blijven liggen. maar dat is mijn verhaal.
Heel veel sterkte met deze srtijd!
Lieve groet van Marianne

Dankjewel Marianne
ik ben een man van 65 en opstaan valt me alleen zwaar als ik depri ben.
ben wel altijd een nachtmens geweest. Slapen voor half twee lukte niet ook niet als ik vroege dienst had de volgende dag. Toen ik vader werd vond ik dat zooo leuk dat ik een ochtendmens werd.
om zes uur hop uit bed lekker vaderen.
dus je hebt helemaal gelijk dat het helpt als anderennafhankelijj van je zijn. Daar ga ik eens wat mee doen, dank je wel!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Msuperp
Antwoord

#8

Hoi Dipjes,

Ik herken heel erg dat gevoel. Vooral omdat ik mij s avonds altijd een stuk beter voel en dan wordt je wakker en dan duwt die last en zwaarte van een depressie weer op je.
Door de week heb ik weinig keuze en moet ik eruit voor mijn dochter die naar school moet. Verder heb ik een bepaalde dagindeling klaar bijvoorbeeld twee keer in de week hardlopen en op woensdag is strijkdag. In de weekenden sta ik ook rond 9:00 naast mijn bed, ook door mijn dochter. 
Ik heb gelezen dat vroege afspraken je kunnen helpen om vroeger op te staan.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#9

Zou je misschien met jezelf af kunnen spreken dat je twee dagen per week langer mag blijven liggen? Dan heb je iets om naar uit te kijken. En als je dat in gedachten houdt, misschien ook makkelijker om de andere dagen wel meteen uit bed te gaan. En anders kun je nog altijd met iemand afspreken dat je om half 9 belt om te laten weten dat je bent opgestaan.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • NAO
Antwoord

#10

het is zo herkenbaar, ik ben ook niet mijn bed uit te branden. Ik sta wel op om mijn dochter naar school te helpen, maar ze wil niet meer naar school gebracht worden, dus ik hoef me niet aan te kleden en ga na het helpen weer terug mijn bed in. Mijn man vind dat niet helemaal gezond gedrag en vraagt zich af oik daar niet nog moeier door maak, maar ikk kan het niet opbrengen om om half 9 al op te staan en die hele lange dag voor me te hebben. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat ik dat moet twee keer in de week, maar ik vind het een dobber, het is echt trekken aan een dood paard.

groet,
Run
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)