Hoi Dipjes,
Ik was nog iets vergeten. Toen ik 50 werd heb ik serieus overwogen om een hondje te nemen zodat ik er wel uit moest. Helaas was mijn partner het hier niet mee eens, die was bang dat zij dan elke dag zou moeten uitlaten en zei toen ook:‘oké als jij een hondje wil is dat goed, maar de eerste keer dat ik hem moet uitlaten loop ik direct door naar het asiel’. Niet veel vertrouwen meer in mij. Terecht, denk ik. Nu heb ik vorig jaar een papegaai gekocht, die hoef je in elk geval niet uit te laten, alhoewel ik in de zomer wel af en toe met hem probeer te gaan wandelen in sociale groepen (fb). Lol. Nou ja, ik bedoel maar heb al zoveel geprobeerd om mezelf uit bed te krijgen.
Groet van Marianne

---

Hoi Dipjes,
Ik was nog iets vergeten. Toen ik 50 werd heb ik serieus overwogen om een hondje te nemen zodat ik er wel uit moest. Helaas was mijn partner het hier niet mee eens, die was bang dat zij dan elke dag zou moeten uitlaten en zei toen ook:‘oké als jij een hondje wil is dat goed, maar de eerste keer dat ik hem moet uitlaten loop ik direct door naar het asiel’. Niet veel vertrouwen meer in mij. Terecht, denk ik. Nu heb ik vorig jaar een papegaai gekocht, die hoef je in elk geval niet uit te laten, alhoewel ik in de zomer wel af en toe met hem probeer te gaan wandelen in sociale groepen (fb). Lol. Nou ja, ik bedoel maar heb al zoveel geprobeerd om mezelf uit bed te krijgen.
Groet van Marianne

lastig,dat ritme-gedoe.qua ernstige depressie vind ik het een soort van onzin....toen ik zo ernstig depressief was had een zgn "goed" ritme geen enkele zin,werkte averechts.nou woon ik alleen,dus heb makkelijk lullen.toen ik met MBT begon,moest ik voor die ene dag per week wel vroeg uit bed.lukte vaak niet.dus sliep ik maar niet en na afloop van MBT naar bed.ik gaf mij altijd over aan wat mijn lichaam vroeg.later veranderde dat,maar kwam ook omdat de depressie (de ernstige variant dan) verdween.ik ging in stappen vroeger opstaan.tijdens die ernstige depressie stond ik pas om 5 a 6 uur in de eindmiddag op en ging ergens begin van de ochtend naar bed.omgekeerd ritme dus.toendertijd heerlijk! nu moet ik er niet aan denken....doordat de hevige depressie verdween veranderde er van alles,zo ook mijn ritme.maar tijdens een heftige depressie een "goed" ritme in stand houden werkt vaak niet,bij mij zelfs averechts.en nu? : naja,de depressie is weg,de overige psych. klachten niet.ik was altijd een avond-/nachtmens,nu een ochtendmens.als ik moet "werken" sta ik 07.15 op,anders 09.00.weekenden 10.00 weekenden vind ik wel lastig.geen doelen,niks te doen.naja,van alles te doen.geen zin in....doordeweeks heb ik REAKT en mijn werk als onderdeel van het IPS-trajekt van het UWV.maar ben blij met mijn nieuwe ritme,die zomaar ontstond.mocht ik ooit weer depressief worden (ECHT depressief....),dan wordt het weer totaal anders.ik vind dat prima.ik ga niet strijden om een zogenaamd gezond ritme te behouden....

Hoe gaat het nu ermee Dipjes , heb je er een weg in gevonden? heb je wat aan de tips die de anderen aan je geven?