Ik zit al een tijdje op Badoo, maar krijg de indruk dat het een soort vleeskeuring is wat zich daar afspeelt
Verder heb ik het idee dat daar best veel scammers zitten om je te verleiden tot het kopen van credits.

Dus ik laat die datingsites nu een beetje links liggen.
Ook heb ik slechte ervaringen met daten via internet in het algemeen.

Verder ben ik van mening dat men goed in zijn / haar vel hoort te zitten om te kunnen daten.
Want anders is zo'n date al bij voorbaat gedoemd om te mislukken.

M'n meneer en ik hebben afgesproken om elkaar weer te gaan zien. Ik heb er wel zin in.  Wel vind ik het heel moeilijk om voor mezelf na te gaan tot hoever ik compromieën wil maken en tegelijkertijd zou ik het fijn vinden dat hij ook oké is in de dingen. 
Hij zei dat hij z'n ouders over mij verteld had. Ik ben best onzeker over wat zij vinden van mij. Geen werk, ik draai niet mee 'zoals het hoort'. Wat ik van hem begrijp heeft hij wel een goede band met z'n ouders en dan lijkt het me dat hij dan eerder ook de mening van hen aanneemt.  Misschien kan ik er nog even met hem over praten.

Dat is n goed idee Joy,


Ik herken  je onzekerheden en dilemmas wel . ' Ongedwongen' n  kennismaking  door in n mogelijk relatiebegin zit er dan niet in. 
 Maar mischien speelt dat bij mensen die niet geconfronteerd zijn met ontwrichting in t leven ook net zo goed. Ze zijn alleen niet gehinderd door ervaring. 

Knap dat je blijft communiceren. Lijkt me ook de beste en enige manier. 

Groet.

M'n date meneer en ik hebben voorzichtig even gebeld. 
Ik had hem uit angstreactie een bericht gestuurd te stoppen tussen ons. Hij was geloof ik wel een beetje van slag dat ik dat stuurde.  
Maar ik vind het zo moeilijk.
We hebben beide "bagage" uit het verleden en we hebben beide daarom al uit het leven willen stappen. 
Dat maakt dingen wel herkenbaar maar ik vind het ook zo moeilijk dat ik hem mee kan trekken in mijn ellende.
Nou ja, misschien dat hij het ook niet meer ziet zitten met leven en dan zou ik eigenlijk ook niet goed weten hoe dan?   "Verplicht" ik hem dan door te blijven gaan? Laat ik 'm gaan?  En tot hoever moet hij dat bij mij willen? 
We hebben het er even over gehad, en ik zei dat ik het toch wel heel jammer zou vinden om te stoppen. 
Laatst vroeg ik eens of hij evt. relatietherapie zou willen. Zijn reactie was, dat doe je toch eigenijk pas als het niet goed gaat?  Toen zei ik, nou.. is het in dit geval niet handig dat we dat misschien al ff iets eerder doen? Ik bedoel..  zijn bagage, mijn bagage..
Hij zij dat hij het wel fijn vond met mij (ondanks m'n snijden) en ik vind het ook jammer om zomaar op te geven. We denken er nu beide nog heel even over na of we toch verder willen samen. 
Eigenlijk wil ik wel..  ik ben gewoon zo bang dat we het door ons verleden elkaar heel ellendig kunnen gaan maken..

Het klinkt wel alsof hij om je geeft hoor. Maar ik snap ook dat het moeilijk is. En soms zo moeilijk dat je liever weer alleen bent.

Ik heb nog contact met mijn 'meneer' alleen hij heeft veel problemen met zijn gezondheid nu.

Wat ik zelf probeer, is wel mijn 'shit' te delen, maar hij hoeft het niet op te lossen. Bijv ik krijg volgende week de stucadoor hier in huis. Ik vind dat al eng omdat ik gewoon niet zo houd van vreemde mannen in mijn huis. En al helemaal niet op mijn slaapkamer. En deze is de vorige keer heel erg boos op me geweest... (toen was er misverstand en heeft hij met zijn hele hebben en houwen voor de deur gestaan om half 8 maar ik was niet thuis en wist van niks).
Nou en daar komt nog bij dat die slaapkamer leeg moet en waar laat ik het....

Date weet dat ik er niet van houd en dat het veel werk is om het in orde te maken. Maar ik ga niet zeggen: Date, ga jij dit even regelen. Het is en blijft mijn probleem.

Hij weet ook van GGZ maar hij hoeft niet mee enzo. Of mijn pillen te halen, dat soort dingen. Gelukkig is er onlangs e.e.a. geregeld voor evt crisisituaties dus ook dan hoef ik hem niet te bellen. (broers contactpersoon en ik heb een soort digitale hulplijn-app)

Mijn date heeft ook nog eens de gewoonte snel in de hulpverlenersrol te gaan zitten. Maar zo'n relatie wil ik niet. Hij moet mij leuk vinden, niet zielig.

Ja, ik ben het helemaal met je eens Feline.
Je kunt elkaar wel proberen te helpen maar niet alle 'shit' voor de ander oplossen. 
Misschien dat je date-meneer een luisterend oor is of wat afleiding soms,  is voor nu al even genoeg. 
Wat rot dat hij zo'n last heeft van lichamelijke dingen.
Dat is denk ik het lastige, mede-leven van mensen kan fijn zijn, maar mede-lijden is het niet fijne denk ik, maar die grens is soms moeilijk..
Ik zou in mijn situatie ook niet willen dat één van ons teveel in de "oplos-modus" voor de ander gaat zitten.

En ik heb ook wel het idee dat de meneer wel een beetje om me geeft..  wel eng hoor.. en ook om toe te geven dat hij ook langzaam een plekje bij mij aan't krijgen is. Het gaat om vertrouwen wat je elkaar geeft.
En als dat eerder zo beschadigd is kan dat zo moeilijk zijn..

We hebben vanmorgen berichtjes gestuurd dat we voorzichtig toch verder willen zien hoe het gaat en ik stuurde dat ik het rot vind dat ik soms zo in een paniekreactie raak.
Hij had een paar spulletjes bij mij gelaten en als ik die zie dat vind ik het eigenlijk wel fijn dat er een klein beetje van hem in "mijn territorium" is. Nu hebben we beide een paar spulletjes van elkaar. Ik heb ook een stoffen zakdoek van hem en die neem ik eigenlijk al bijna overal mee heen  


Pfff, zoveel emotie bij mij.. nieuwe angst hoe het verder zal gaan, ook wel blij en zou hem binnenkort wel weer willen zien en even knuffelen.

Aaaaaah. 

Ik weet ook nog dat je eens een topic had in hoeverre je een partner kunt 'willen' als je ook een doodswens hebt. Vond dat een mooi topic en misschien speelt dat ook nog? 

Ik wilde maandag de hele dag dood. Denk dat er weer iets niet goed was gegaan met medicatie want dinsdag was het zomaar weer over. Maar dan juist denk je, wat doe je de ander aan... 

Ik weet eigenlijk helemaal niet hoe oud je bent. En of je nog van een plaatje droomt van samenwonen etc of dat je LATten ook prima vindt? Maakt niet uit hoor maar ik vroeg het me zomaar af. 

Mijn date wil GEEN KINDEREN. ABSOLUUT NIET. Dat is alvast duidelijk. Nou ben ik onlangs 40 geworden dus de kans was al niet zo groot meer. 
Maar hij wil ook NOOIT SAMENWONEN. ABSOLUUT NIET. En dat vond ik wel een soort klap in t gezicht, achteraf. 

Want ik ging ook te praktisch denken. Hij wil misschien in een andere plaats gaan wonen. En we rijden beiden geen auto en hij komt sowieso niet buiten en als een van beiden niet kan slapen dan fiets ik s nachts naar huis dus dat was een beetje een vreemd gesprek. 

Het is ook iemand met zo zijn dingetjes. Ze hebben een heftige familiegeschiedenis, komen oorspronkelijk niet hier vandaan. Hij is wel heel open over alles. Maar hij heeft soms wel eigenaardigheden waarvan ik denk dat ze dan toch met 'vroeger' te maken hebben.

Ja klopt Feline, ik denk daar nog steeds over na.. 
Het "grappige" is dan eigenlijk nu ook wel dat ik iemand gevonden heb die dat ook dus wel al eens gehad heeft.
Misschien dat hij er daarom ook al iets makkelijker mee om kan gaan dan iemand die dat nooit heeft gehad. Nou ja, voor ons beide kan het zowel moeilijk zijn als begrijpelijk..

Ik ben ook al onderweg richting 40, Feline! 
Fijn dat jullie hetzelfde over kinderen denken. Daar heb ik ook met meneer date over gehad en we hebben beide ook wel zo dat we niet zo aan kinderen moeten beginnen. Maar ik zie mezelf dan misschien wel nog trouwen en samenwonen als dat gaat lukken (tot de dood ons scheidt hè, hahaha, lekker sarcastisch weer!)

Je zou inderdaad ook een relatie kunnen hebben waarbij je ieder je eigen huisje houd, waarom niet? Je maakt zelf de regels, toch? Alleen als jij wel wil samenwonen en hij niet, dan word het wel lastig ja.

Grappig ik had eigenlijk geen idee hoe oud je was. 28 had ik geloofd maar 49 ook, haha. Maar iets jonger dan ik dus.

Nou..... ik heb eigenlijk altijd wel een kinderwens gehad. Maar ik kwam maar niet van die ROT-Seroquel af dus ik wist ook wel dat het niet aan de orde zou zijn zolang ik al die pillen nog had. 
En inmiddels 40 en nog steeds 4 soorten medicatie.... en ook altijd wel geweten dat het niet allemaal rozengeur en manenschijn is als je bipolair bent en kinderen hebt (ook niet als je niet bipolair bent). 
Maar het is wel een verdriet hoor... heb daar nog niet zo vaak over geschreven denk ik. 

Hij had op zijn Tinder heel duidelijk staan dat hij geen kinderen heeft en geen kinderwens heeft. Nouja dat is duidelijk. 

Als iemand wel kinderwens heeft kan ik daar ook niet aan 'voldoen'. (voor zover je die dingen allemaal plant)

Het vloog me even aan omdat hij niet zo mobiel is. Dus ik kom naar hem, op de fiets. En als hij niet lekker is ofzo dan 'moet' ik weer naar huis. (We hopen uiteraard dat dit tijdelijk is). Als hij niet kan slapen moet ik ook naar huis en als ik niet kan slapen ook want dan houd ik m wakker. Dus ik zit bij nacht en ontij op de fiets hier. 

Toen dacht ik even, als jij met een huis bezig bent, ergens anders, en je kunt niet naar mij komen en ik kan niet daarheen (want geen auto) dan zie ik je dus niet meer. 

Maargoed mocht dat huis van hem doorgaan, dan heeft ie misschien wel iets meer ruimte dat we apart kunnen liggen evt en dat ik niet midden in de nacht op de fiets de halve provincie door moet. Misschien heeft ie ook een soort vlagen van bindingsangst waarbij hij die dingen gaat roepen. 

We hebben beiden dus slaapproblemen. Maar misschien kan ik vragen of ik op de bank kan, in plaats van naar huis. De eerste keer gaf hij juist aan dat hij niet zou willen dat ik s nachts naar huis zou gaan als ik niet kon slapen. Maar ondertussen moet ik wel naar huis omdat hij niet kan slapen. Ik heb altijd gedacht, ik heb een man nodig die overal doorheen slaapt. Dat was de eerste vereiste. Maar dat is niet gelukt, haha, hij is echt enorm slechte slaper.

Date was wel in een gezellige bui, op de app. Hij wil me ook wel weer graag zien. 

Hij zit qua gezondheid even niet lekker. En ik heb ook 2 of 3 moeilijke weken gehad dus we hadden allebei niet zoveel zin denk ik. Vandaag weer leuke gesprekken over muziek van vroeger, gewoon grappig weer. 

Dus even kijken of we in t weekend elkaar weer kunnen zien.