Sinds juni vorig jaar ben ik bij de GGZ terecht gekomen omdat ik blijkbaar 17 jaar rondliep met PTSS en een depressie. Ik viel uit van werk en kwam in een gat terecht. Eigenlijk tot op heden geen goede medicatie gevonden maar ik trok het op zich wel thuis. Echter afgelopen maand kreeg ik sertraline voorgeschreven.

De eerste week begon ik met 50mg en merkte eigenlijk vooral Lichamelijke bijwerkingen, duizelig, moe en beetje grieperig. Toen is dit na een week opgebouwd naar 100mg en hier ging het snel bergafwaards. Ik werd zwaar depressief, had heel de dag door paniekaanvallen, werd suïcidaal en kon niet meer eten of het bed uitkomen. Heb iedere dag op het randje gestaan crisisdienst te bellen aangezien ik het niet meer trok maar ik dacht het zullen de bijwerkingen wel zijn en dit wordt beter. 

Het werd helaas niet beter en alleen maar slechter. Na 3.5 halve week heb ik de psychiater verteld dat ik dit niet meer trek en ermee wil stoppen. Toen weer afgebouwd naar 50mg in een week en de week erna (vorige week) helemaal gestopt. Maar ik merk nog steeds dat ik het erg zwaar heb en toch opname overweeg omdat ik amper voor mezelf kan zorgen. Eten en slapen gaat gelukkig wel beter maar ik ben compleet gesloopt, huis is een bende, ik kan m'n bed nog steeds niet langer dan een uur uitkomen omdat ik duizelig, moe en overprikkeld ben en lig eigenlijk al bijna een maand weg te rotten in mn bed met de deken over mn hoofd. 

Ik heb nog nooit eerder zo extreem gereageerd op medicatie en merk dat ik moeite heb met volhouden. Ik probeer wel elke dag te wandelen maar ook dit is een hel met de erge duizeligheid, wat me tegelijk weer angstig maakt. 

Ik vraag vooral om tips hoe ik deze hel door kom. Heb het idee alles in mn macht te doen om beter te voelen maar merk eigenlijk geen resultaat.

Thanks alvast.

Goedemiddag,

Het op- en afbouwen van medicatie kan idd een hel zijn. Sinds mei afgelopen jaar ben ik geswitch van 10 naar 20, toen van 20 naar 15 en 10. Toen weer naar 15 en sinds 1,5 week ander AD. Herken heel jouw verhaal. Jij reageert blijkbaar net als ik heel sterk op AD. Ik slik nu ernaast 4 x 10 mg oxazepam en ga tergend langzaam vooruit met regelmatig fikse terugval dat ik alle vertrouwen verlies. Je bent niet alleen lieverd en probeer wat te slapen en in gedachten te houden dat het de medicatie is die jou helemaal uit balans brengt. Hou vertrouwen dat het goed komt en probeer er niet tegen te vechten. Het is nu even zoals het is. Sterkte en neem morgen kontakt op met jouw behandelaar.

Wat rot dat je zo slecht hebt gereageerd. Zelf heb ik ook wel eens bijzonder slecht gereageerd. Toen kwam er inderdaad een opname aan te pas. 
Het mag allemaal nog wel een beetje verantwoordelijk zijn vind ik en veilig.

Neem de tijd je om ervan te bekomen. Dat kan even duren.

Sterkte!

Hoi Grasperientje,

Op het moment dat het niet goed gaat in de bovenkamer schrijft de huisarts direct iets voor. Dat kunnen verschillende middelen zijn. Er is geen introductie. Het pilletje heeft als doel om je beter te laten voelen. Het is normaal bevonden dat je klachten weken lang verergeren voordat het stabiliseert. Er zijn mensen die daar heel slecht op gaan en kennelijk ben jij er één van. Je kan het zien als een positief teken. Het gaat slecht met je, maar in ieder geval beter dan met een pilletje dat zoveel bijwerkingen heeft.

Ik kan me zo voorstellen dat je veel vragen hebt en je op zn zachtst gezegd gefrustreert bent over het gat waar je in terecht bent gekomen. Waarom nu? en hoe kom ik er zo snel mogelijk weer uit? Zullen vast vragen zijn die je hebt. 

Als ik terugkijk op de periode waar ik heel erg last had van mijn depressie en angstklachten, waren er dingen die ik toen had willen weten. Dit is mijn pad en ontdekkingstocht geweest. Gebruik er van wat je denkt toe te kunnen passen, maar ga jezelf in geen enkel geval dwingen. Dat gaat je niet verder helpen.

1. Geef het tijd. Antwoorden ga je niet snel vinden. Als je er wel één hebt gevonden dan komt er weer een nieuwe vraag bij. Piekeren en malen gaat je niet helpen. Dat beloof ik je.
   
2. Acceptatie. Misschien wel de moeilijkste. Het leven vraagt aan jou om op dit moment voor jezelf te zorgen. Het is heel normaal dat je maanden en uren in je bed ligt. Je lichaam heeft aangegeven dat het op is. Het geeft aan dat er voor gezorgd moet worden. De netheid van je huis moet je even links laten liggen, eveneens als make up of je haren die je goed moet doen voordat je naar buiten gaat. Het mag! Maar het hoeft niet. Acceptatie komt ook terug in andere obstakels buiten je bed.
   
3. Verandering. Dingen veranderen in je leven is een proces. Je kon ook niet in 1 keer fietsen. Dat moet je leren en vereist inspanning voordat het zijn vruchten afwerpt. Hoe ouder je wordt, hoe langer dat proces duurt. Als je iets hebt veranderd dan zal je dat rust en voldoening geven. 
   
4. Routine. Ik zou jaren terug noooit toegeven dat routine belangrijk is. Ik was bovendien geen 9 tot 5 type en wel een nachtbraker. Routine zorgt voor gewenning. Gewenning zorgt er voor dat handelingen minder energie kosten en dat zorgt er weer voor dat je energie overhoudt aan het einde van de dag en dat je het aan iets anders kunt besteden.
   
5. Vechten. Zoals geschreven, het is prima en belangrijk om de hele dag in je bed te liggen en uit te rusten. Hoe langer je dat doet, des te langer het uiteindelijk zal duren voordat je weer actief bent. Ik begrijp dat dit een ver van je bedshow is, maar soms moet je even tegen je gevoelens en vermoeidheid vechten. Ik kan me voorstellen dat je er in deze fase nog niet aan toe bent.
   
6. Vallen en opstaan. De weg naar beneden is makkelijker dan de weg naar boven. Ups en downs, soms meerdere op een dag. Accepteer dat ze er zijn. Ze geven namelijk aan dat je aan het vechten bent om uit dat gat te klimmen. Op het moment dat het niet lukt, is je stap te groot. Het is oke om dan even een stap terug te doen. Dat helpt je leren waar je grenzen liggen. 
   
7. Schrijven. Doordat ik dingen opschreef kwam er orde en overzicht in de chaos in mn hoofd. Het piekeren werd minder en er kwam structuur. Het malen stopt nooit totdat je het verwerkt hebt.
   
8. Voeding. Vitamines en mineralen zijn belangrijk voor herstel van je lichaam en in het algemeen voor je gezondheid. Het hoeft en kan niet alleen met eten. In capsule/pilvorm slik ik: Omega 3 (voor de geest. 2 in de donkere periode van het jaar, 1 in de zomer), magnesium (voor de ontspanning, alleen wanneer nodig), vitamine D (voor de geest, in de donkere periode van het jaar) en vitamine B-complex (voor de energielevels, niet elke dag. Vitamine B zit al in veel producten).
   
9. Praten. Er over praten kan heel belangrijk zijn om tot nieuwe inzichten te komen. Als je die mogelijkheid niet hebt, voila, hier het platform waar je van je kunt afschrijven.
   
10. Creeer je eigen pad. Vele wegen leiden naar Rome. Jouw weg bestaat nog niet. Die moet je zelf maken. Dit pad is uniek en is alleen voor jou. Alle tips en zelfhulpboeken zijn leuk, maar ze beschrijven alleen één van de vele manieren. Je moet het uiteindelijk zelf doen.
    

Ik heb 2 dagelijkse opdrachten voor je. 

1. De eerste is het belangrijkst. Ga elke dag naar buiten. Ga wandelen, al is het maar 5 minuten en elke keer hetzelfde rondje. Zet een stap buiten de deur en ga 5 minuten even luchten. Desnoods ga je op een stoel zitten. Ik snap dat je met regen niet zo happig bent om naar buiten te gaan.

2. De 2e is routine. In de ochtend ontbijten. In de middag een lunch en in de avond een warme maaltijd. Dit zullen waarschijnlijk kleinere porties zijn op het moment dat je veel slaapt en weinig beweegt. Beperk de inname van frisdrank, koek, snoep, theine, caffeine, nicotine, alcohol. De rest van de dag kan je doen en laten wat je wilt en hoe je dat wilt. 

Probeer altijd ergens het positieve uit te halen, hoe klein het ook is, het is er wel. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Mooi geschreven Jarno ,

Daar zal topicschrijfster vast iets uit kunnen halen !

Wel zou ik je ter overweging willen aangeven opdrachten door adviezen te vervangen.   

Je beschrijving  van hoe vanzelfsprekend dat pillen worden voorgeschreven via n huisarts nb , en  zonder introductie heb ik  persoonlijk niet zo ervaren, bij anderen herken ik het ook niet zodanig . 
Als dat bij jou wel het geval is geweest , dan is dat n kwalijke zaak. Het is niet gebruikelijk is mijn indruk. 
Ik hoop ook niet bij topicschrijfster. 

Groet!

Dankjewel Mabel!

Ik heb het bewust zo geschreven, maar ik heb toch geluisterd naar je advies ;-). In die periode had ik zelf niet helder wat nou eigenlijk de eerste stappen waren die ik kon zetten. Niemand vertelde mij dat ook. Daarom heb ik dat ook zo neergezet om Grasperientje te motiveren. Het kost niet zoveel tijd op een dag, maar ik begrijp heel goed dat het alsnog bakken met energie kan kosten. Dat is toch iets waar je even doorheen moet. Het is lastig om te bepalen, voor jezelf en helemaal voor een ander wanneer de tijd rijp is om ergens doorheen te moeten.

Bij mij is het wel zo voorgeschreven. Ik wist dat het anti-depressiva was, maar niet de effecten en de hoeveelheid invloed die het op mijn leven zou hebben. Ik ben van mening dat het een weloverwogen keuze moet zijn. Ik heb het destijds gezien als wonderpil en ik durf ook wel eerlijk toe te geven dat ik de verwachting had dat iemand anders mijn problemen zou oplossen. Dat denk je niet zo letterlijk, maar dat gevoel was er wel. Je kunt dat denk ik een beetje vergelijken met het gevoel van veiligheid dat je van je ouders krijgt als kind.

Ach zo, dat kan ik me ook wel voorstellen. 

Als je in jezelf in de narigheid zit , weet je ook niet waar je t moet zoeken. Dan is elke strohalm iets om aan vast te klampen. N dokter die je een pil voorhoudt,  of wat dan ook . Kan me voorstellen dat je niet in staat was om overwogen n keuze te maken. 

De verwachting dat anderen je beter gaan maken is lastig. In de medische zorg is dat n stuk aannemelijker , in  de geestelijke gezondheidszorg is dat weer heel anders .  
Eenmaal flink in de penarie maakt t geen bal meer uit , als 'het ' maar helpt. Wat ' het'  is kan je dan vaak niet goed zien in die penarie . 
Over het algemeen kan n mens zichzelf niet aan zn haren zelf uit het moeras trekken . 
 Jezelf helpen, zelf doen , maar niet alleen enzo , eigen regie etc ,   het is niet altijd mogelijk . 
Hoe dan wel weet ik ook niet goed en de ggz volgens mij ook niet. 
Die vaardigheden mbt jezelf krijg je mee in je jeugd als het goed is ,  zo niet, dan is dat lastig er alsnog aanspraak op te doen. 

Groet!

Ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft Mabel. Ik kan daar niks aan toevoegen al zou ik dat willen.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Hi allemaal,

Allereerst thanks voor alle antwoorden. Merk sinds gister gelukkig een stijgende lijn wat betreft de geestelijke gesteldheid. Heb niet meer gedacht om me te laten opnemen, het is nog steeds zwaar maar wel houdbaar. 

Gister eindelijk het merendeel van de dag buiten bed doorgebracht, heb wat huishouden kunnen doen, relaxen op de bank, wandelen (helaas door de regen) en mezelf kunnen verzorgen. Toch iets teveel gedaan waardoor het lichamelijk iets minder gaat maar dat blijft een dun lijntje betreft opbouwen en over de grens heen gaan. 

Mindere is helaas nog steeds flinke Lichamelijke ontwenningsverschijnselen denk ik. Nog steeds heel duizelig, moe, last van maag en af en toe het gevoel een soort kortsluiting in mn hoofd te hebben, de bekende schokjes? 

Daarnaast de halve apotheek leegbesteld met vitamine b, c, d, omega,  magnesium en melatonine. Laatste keer toen ik bloed prikte waren alle waarden goed dus ik weet niet of je kan overdoseren met vitamine? Hoop in ieder geval dat het beter werkt dan de rotzooi die ik tot nu toe heb voorgeschreven gekregen.

Nogmaals bedankt voor al jullie input

Hoi!

Ja die schokjes, zeer bekend.

Je kan zeker overdoseren. Vis is rijk aan Omega 3. Eet je een 1 keer vis in de week dan heb je geen omega 3 nodig. Vitamine D alleen in de winterperiode gebruiken. Dit heeft ermee te maken dat de zon er niet is. Vitamine B inname sowieso beperken. Als je brood, vlees, kip, zuivel, eieren en vis eet dan zit je daar over het algemeen goed mee. Vitamine C zit voornamelijk in groente en fruit.

Waarom neem ik supplementen?

• Vitamine B: Soms eet ik een week geen eieren, vlees of kip.
  
• Omega 3: Omega 3 staat voor 3 vetzuren die op allerlei manieren onze gezondheid ondersteunen. Onderzoek heeft uitgewezen dat landen waarin veel vis wordt gegeten, minder depressie voorkomt. De vissen eten algen en de algen worden tegenwoordig gekweekt en daar worden pillen van gemaakt. Vandaar de term visolie.
  
• Vitamine D: Het gelukstofje wordt in de zomer in de huid aangemaakt door het zonlicht. In de herfst/wintermaanden is er weinig zon. Het ondersteund een tal van belangrijke processen in je lijf.
  
• Magnesium: Bij spanning en stress komt je lijf nog maar weinig aan ontspannen toe. Doordat magnesium een belangrijke rol heeft in het ontspannen van de spieren, slik ik het voor het slapen gaan zodat ik snachts in ieder geval goed kan slapen.
  

Melatonine zou ik zelf niet kopen. Dan zou ik een glas melk drinken of een banaan eten voor het slapen gaan.

Vitamine B slik ik max 2 keer in de week. Vitamine D elke dag. Omega 3 elke dag. Magnesium als ik gespannen ben.

Waarom supplementen slikken in deze fase? Je lichaam is op. Het heeft geen energie meer. Je geest is op, je hebt een depressie. Alles kost heel veel moeite. Die energie moet je ergens vandaan halen. Maar van een patatje oorlog ga je niet beter worden en ook niet van de hele dag in je hoofd zitten malen. Je lichaam en geest hebben voeding nodig om weer op gang te komen zodat je aan je problemen kan worden. Het is eigenlijk heel logisch. Zonder (positieve) energie, kun je ook geen energie krijgen. Het is natuurlijk veel beter om gezond te eten, maar ik had daar in mijn depressieve tijd geen energie voor. Ik kan me zo voorstellen dat ik daar niet de enige in ben.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku