Nee joh ... 
Leuk hoor die hartjes!  Dank  je wel ! 
Ik word daar wel een beetje verlegen van en een beetje ongemakkelijk. Maar je bedoelt het ongetwijfeld goed en ik hanteer mijn ongemak wel hoor....  Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen Alex! Het is oke , leuk dat je mn inbreng waardeert.

Ik had er nog niet op gereageerd . Ik las het vanmorgen pas. Ik lees en reageer  ook maar op wat er voor mijn neus ligt eigenlijk. 

Het probleem met applaus/aandacht is dat er meestal een prijskaartje aan hangt , daar staat dan opgeschreven dat je het nogmaals moet doen,  of jezelf moet gaan overtreffen of dat bepaald gedrag gewaardeerd wordt.  Je kan dan snel al tegenvallen als het eens anders is .. ik voelt dat ik minder keuze krijg. 
Dat geeft dan weer druk bij mij  en daar zit ik dan weer niet om verlegen.  Ik hou niet van  verantwoordelijkheden,  verwachtingen die ik al dan niet moet waarmaken. ,  

Ik wil graag gewoon vrijblijvend  mezelf zijn.  
Dat is misschien niet helemaal realistisch en haalbaar,  maar ik geloof dat ik me daar toch het beste bij voel,  dus zo goed en kwaad als het gaat probeer ik dat dan maar na te streven. 

En soms lukt dat dus echt niet en dan is er een conflict in mn prive , omdat er iemand teleurgesteld is enzo , ik verwachtingen niet waarmaak. 
 En dat vind ik dan weer heel vervelend, schuldgevoel, zelftwijfel etc . 
Dat zou ik graag vermijden. 
Maar de schijn ophouden en mensen bedienen,  daar ben ik ook niet voor geboren. 

Vandaar dat  ik uitkijk met applaus en aandacht en waardering.  Ook al is t positief : Wat zit er aan vast denk ik dan al snel,  tja , wantrouwen wederom. 

Groetjes!

Nee joh ... 
Leuk hoor die hartjes!  Dank  je wel ! 
Ik word daar wel een beetje verlegen van en een beetje ongemakkelijk. Maar je bedoelt het ongetwijfeld goed en ik hanteer mijn ongemak wel hoor....  Je hoeft niet aan jezelf te twijfelen Alex! Het is oke , leuk dat je mn inbreng waardeert.

Ik had er nog niet op gereageerd . Ik las het vanmorgen pas. Ik lees en reageer  ook maar op wat er voor mijn neus ligt eigenlijk. 

Het probleem met applaus/aandacht is dat er meestal een prijskaartje aan hangt , daar staat dan opgeschreven dat je het nogmaals moet doen,  of jezelf moet gaan overtreffen of dat bepaald gedrag gewaardeerd wordt.  Je kan dan snel al tegenvallen als het eens anders is .. ik voelt dat ik minder keuze krijg. 
Dat geeft dan weer druk bij mij  en daar zit ik dan weer niet om verlegen.  Ik hou niet van  verantwoordelijkheden,  verwachtingen die ik al dan niet moet waarmaken. ,  

Ik wil graag gewoon vrijblijvend  mezelf zijn.  
Dat is misschien niet helemaal realistisch en haalbaar,  maar ik geloof dat ik me daar toch het beste bij voel,  dus zo goed en kwaad als het gaat probeer ik dat dan maar na te streven. 

En soms lukt dat dus echt niet en dan is er een conflict in mn prive , omdat er iemand teleurgesteld is enzo , ik verwachtingen niet waarmaak. 
 En dat vind ik dan weer heel vervelend, schuldgevoel, zelftwijfel etc . 
Dat zou ik graag vermijden. 
Maar de schijn ophouden en mensen bedienen,  daar ben ik ook niet voor geboren. 

Vandaar dat  ik uitkijk met applaus en aandacht en waardering.  Ook al is t positief : Wat zit er aan vast denk ik dan al snel,  tja , wantrouwen wederom. 

Groetjes!

Gelukkig maar Mabel, want mijn hartjes zijn gemeend en goedbedoeld. Er zit geen prijskaartje aan. Je "moet" gewoon jezelf blijven en als je eens kritisch bent naar mij toe, vervallen de hartjes niet gelijk. Ik begrijp wel wat je bedoelt, denk ik..... 
Bij jou vind ik het wel opmerkelijk dat ik jou zo waardeer, want in het begin schrok ik vaak van jouw bijdragen en was ik ook wel wat bang voor jou. Nu lees ik jouw bijdragen met een "andere bril" lijkt het wel. Zoiets dus..... 
Het spreekwoord "ruwe bolster, blanke pit" past, volgens mij, wel bij jou.
Voor een liefdesrelatie hoef je bij mij ook niet "bang" te zijn, want op dat gebied ben ik ongevaarlijk voor vrouwen, ha, ha, ha... 
De mannen hier moeten wel uitkijken...

Lieve groet van, Alex 

Hahaha Alex , 

Dat dacht ik ook niet joh... Ben er helemaal niet mee bezig .  Ben er oké bij hoor! 

T is hier ook geen dating site , al hoeven we ook niets uit te sluiten. Er zijn hier al mooie vriendschappelijke contacten is mn indruk .

  Ik ben n vrouw van 51, klein van stuk en door de  ggz wol geverft , met daarvoor n werkzame achtergrond in de hulpverlening ( jeugd, verslaving zorg, opvang, wet en regelgeving) .  Verder heb ik n kat en nog wat vriendschappen.  
   ... Zit hoogstens wat lastig in elkaar , maar eng denk ik niet. 


Liefs!

hoi Mabel 

ik denk dat je wel goed in elkaar zit met je goede raad op het forum 

ik zelf ben 46 wat overgewicht maar dat stoort mij niet meer ik beweeg genoeg vind ik als ik ooit een fatsoenlijk eet val ik miss ooit eens af haha 

liefs van J

.....

.....

Hier stond zaterdag toch best iets zinnigs J@n. Nu staan er enkel nog een paar..... Stond je er niet meer achter of???????

Groetjes, Alex

Ik zit ook "lastig" in elkaar, geloof ik. Zal het niet zo snel "niet goed" noemen. Een mens wordt er niet beter op als hij of zij zichzelf "niet goed" noemt. Er zijn een aantal aspecten in/aan mij die ik lastig vind te hanteren en die maken dat ik het mezelf moeilijker maak dan nodig is. Nou geloof ik dat (bijna) iedereen daar wel mee te maken heeft. Ook mensen die nog nooit een hulpverlener van dichtbij hebben gezien.
Wat ik nu lastig vind is, dat ik behoorlijk nerveus ben om zodadelijk naar het theater te gaan. Waar ben ik dan bang voor? Ik zou het eigenlijk niet precies weten. Zie er "gewoon" tegenop om mijn veilige huis te verlaten voor het onbekende. Zoiets is het. Ik ga in ieder geval wel. Als ik niets meer zou doen, zou ik echt een probleem hebben.
Wat ik gehoopt en gedacht had is, dat als ik maar dingen blijf doen, het zou verdwijnen. Dat is dus (nog) niet zo. Het is wel milder dan vroeger, dat wel! Nou, ik ga zo die kant op....

Groetjes, Alex 

Alex, denk dat meerdere mensen zichzelf lastig zijn soms haha..  Ik leer er mee leven en zie het ook niet meer als "niet goed"  

Wel goed dat je toch gaat zo! Soms blijven dingen spannend of moeilijk ook al heb je ze al vaker gedaan.
Het hoort er maar bij denk ik, gevoelens, niks mis mee
alleen soms behoorlijk irritant of vervelend.

Succes en hopelijk uiteindelijk ook veel plezier! 
Lees graag hoe het is gegaan

Weet je Alex, 

Ik heb dat ook vaak. Zie op tegen dingen, ook die doorgaan voor leuk, en meestal valt het mee, of is het ook gewoon leuk. Soms is het neutraal en een een enkele keer vervelend.  Maar nooit of zelden in verhouding met hoe ik tegen op zag .

Maar de volgende keer is het weer t zelfde liedje:
weer dat stompzinnig er tegen op zien, soms zelf tot  naar wordens toe en mezelf de deur uit moeten duwen , slepen, praten. 

Ik heb er nog geen oplossing voor gevonden maar als iemand het weet, lees ik t graag. 

Echt zo stomvervelend! 

Groetjes!

Heb gistermiddag erg genoten van het concert. Prachtige muziek en enthousiast gespeeld door jonge mensen. Mooi om naar te luisteren en naar te kijken. Als ik dat zo zie, dan vind ik het jammer dat ik nooit begonnen ben met een instrument. Het liefst zou ik dan drummen en de saxofoon vind ik ook een prachtig instrument. Er zaten ook mooie solo's bij van de trompet, trombone en verschillende soorten saxofoon. Het was de moeite waard......
Dat ik hier nou zo nerveus voor was. Nou ja, tis niet anders. Eigenlijk is het iets uit het verleden of zo. Het past nu niet meer zo bij me, maar het is nog een overblijfsel van vroeger. Vanuit die angstige en traumatische jeugd. Daar blijf je mee zitten Mabel...... Ik kan nog zoveel voorstellingen bezoeken, een volgende keer is het er weer. Het werk wat ik heb doe ik al 13 jaar en de meeste collega's ken ik ook al jaren, maar iedere dag ben ik toch weer enigszins nerveus om te gaan. 
"U moet er mee leren leven", zou de dokter zeggen en dat is ook zo. Doen we dus ook, maar prettig is anders!

Groetjes, Alex