Gisteren heb ik na vijf jaar afscheid genomen van mijn psychiater. Zijn contract is niet verlengd. Ik heb al zo vask gesprekken gehad voordat ik hem kende, maar met hem was bijzonder. Ik had verwacht dat het afscheid moeilijk zou zijn maar zo erg! Ben kapot van verdriet. Stop ook met therapieën het heeft me nooit veel verder gebracht. Maar als mens ga ik hem vreselijk missen

Och , kan hij je niet privé aanhouden?  Desnoods per mail. 

Overigens: Mensen kunnen beter niet in één keer stoppen met werken,  zoiets moet je afbouwen.. 

Liefs

Och , kan hij je niet privé aanhouden?  Desnoods per mail. 

Overigens: Mensen kunnen beter niet in één keer stoppen met werken,  zoiets moet je afbouwen.. 

Liefs

Nee dat zal niet lukken, hij woont ver weg en mailen mag nog wel eventueel over medicatie verder niet. Ik heb me teveel gehecht. Lief dat je reageert, dank je Mabel

hoi beus 

ik snap dat je het niet leuk vind in de jaren bij de ggz heel wat psychiaters versleten dan die dan weer die ook een stuk of 5 verschilde svpers gehad en ook wel wat verschilde psychologen 

succes je kan je verhaal hier ook kwijt 

groet J

"You should get up, 'cause you got shit to do"

Wat verdrietig Beusje,

Zelf heb ik me nooit zo enorm gehecht aan therapeuten
maar kan me voorstellen dat als je jaren geweest bent en het contact fijn was dat het een heel gemis zal zijn.

 ik hoop dat je in ieder geval goed afscheid kunt nemen  ook al is het verdrietig.

Veel sterkte

Lieve forum vrienden het afbouwen van de clomipramine lijkt me niet te lukken. Ben nu vier weken op 10 mg maar verkeer voortdurend in een soort toestand van er niet echt zijn, heel beroerd gevoel ( derealisatie/ depersonalisatie) weet niet wat nu wijsheid is. Het maakt me bang en verdrietig. Wil zo graag na 23 jaar eens zonder pillen. Lees op besloten fb pagina over afbouwen dat mensen soms jaren ontwenning hebben. Dat is zo beangstigend!! Iedere tip/ raad is welkom

Nou Beusje , 

 Je kunt je afvragen, is al die ellende de moeite waard?
 Mij heeft het hele gedoe jaren van mijn leven gekost ( drie verschillende pogingen) . 
Ik doe het gewoon niet meer,
-  al vind ik het achterlijk dat ik in principe iets moet slikken waar ik ook weinig effect meer van heb in de zin van antidepressief,
 maar waar ik zonder beroerd van wordt en mogelijk blijf met onduidelijk open einde.

Ik zit op een zo laag mogelijke dosering en daar blijf ik maar op. Ik heb het maar geaccepteerd, maar niet van harte . Mijn keuze was het niet. 

Liefs!

Ja Mabel dat is inderdaad wat ik me ook afvraag is dit het me waard! Maar ook hoe beroerd is het medicijnen te slikken die toch niet helpen. Ik wilde nu ik oud ben gewoon nog eens graag een keer zonder al die zooi. Ik twijfel tussen doorzetten ( maar hoe lang) of anders maar “ levenslang “Dank je voor je reactie! Waardeloos ook voor jou, slikken zonder er echt voordeel van te hebben

Wat jammer Beusje..
Kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent

Hier ongeveer vergelijkbaar als wat Mabel schrijft.
Een paar pogingen om af te bouwen, en is ook echt een 2/3 maandjes zonder gelukt maar bleef last houden van ontwenning e.d. 
Ik denk vooral als je langere tijd ( een aantal jaar) slikt dat je lichaam dan veel langer nodig heeft voor te ontwennen.
Probeer nu ook maar te accepteren dat ik wrs dan maar moet blijven slikken..

Ja Mabel dat is inderdaad wat ik me ook afvraag is dit het me waard! Maar ook hoe beroerd is het medicijnen te slikken die toch niet helpen. Ik wilde nu ik oud ben gewoon nog eens graag een keer zonder al die zooi. Ik twijfel tussen doorzetten ( maar hoe lang) of anders maar “ levenslang “Dank je voor je reactie! Waardeloos ook voor jou, slikken zonder er echt voordeel van te hebben