Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Acceptatie van mijn gevoel


#1

Zelfzorgdoelen opstellen is helpend. Ik denk dat bijna iedereen hier (in ieder geval af en toe) moeite heeft met het stukje zelfzorg dat hoort bij herstel (en bij het dagelijks leven). Ik in ieder geval wel! 
Ik denk dat zelfzorg niet alleen gaat om het goed voor jezelf zorgen en jezelf met liefde behandelen, maar dat het ook gaat om een stukje acceptatie van hoe je je voelt.
Dat is denk ik mijn allermoeilijkste, maar alle belangrijkste doel voor de komende tijd. Want als ik me heel somber, of heel leeg, of heel radeloos voel en ik dat op dat moment niet kan veranderen, dan mag ik mezelf toestaan me zo te voelen. Dan hoef ik het niet, zoals mijn instinct mij zegt, zo snel mogelijk weg te maken, te denken dat het leven niet geschikt voor mij is, en misschien wel dat ik beter dood kan zijn.
Ik mag me slecht voelen, keer op keer tegen dezelfde gevoelens aanlopen, me radeloos voelen, mijn herstel te langzaam vinden gaan, verdrietig zijn, boos zijn of nergens zin in hebben. Dat mag er zijn. Want ik mag er zijn met alles wat ik voel en alles wat denk. En dan hoef ik niet dood en dan hoef ik niet alles te doen om het anders te maken, want soms kan het even niet anders gemaakt worden. 
Ik ga, elke dag weer, oefenen met het oké vinden van wat er op dat moment is. En dat is heel moeilijk, dat is misschien wel het lastigste wat er bestaat. Maar ik wil ermee aan de slag gaan. Omdat als ik mijn gevoel meer kan toestaan, ik eigenlijk een deel van mezelf, dat er nu is, accepteer.
Wat is jouw belangrijkste zelfzorgdoel voor de komende tijd? Laten we samen in gevecht gaan voor onszelf ❤️
------------------------------------------------
Instagram: @jekuntmeerdanjedenkt ❤️
Website: http://www.jekuntmeerdanjedenkt.com
------------------------------------------------
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Sarah_ :   • Jorin, Vera_73
Antwoord

#2

(02-01-2019, 14:11)Sarah_ schreef: Zelfzorgdoelen opstellen is helpend. Ik denk dat bijna iedereen hier (in ieder geval af en toe) moeite heeft met het stukje zelfzorg dat hoort bij herstel (en bij het dagelijks leven). Ik in ieder geval wel! 
Ik denk dat zelfzorg niet alleen gaat om het goed voor jezelf zorgen en jezelf met liefde behandelen, maar dat het ook gaat om een stukje acceptatie van hoe je je voelt.
Dat is denk ik mijn allermoeilijkste, maar alle belangrijkste doel voor de komende tijd. Want als ik me heel somber, of heel leeg, of heel radeloos voel en ik dat op dat moment niet kan veranderen, dan mag ik mezelf toestaan me zo te voelen. Dan hoef ik het niet, zoals mijn instinct mij zegt, zo snel mogelijk weg te maken, te denken dat het leven niet geschikt voor mij is, en misschien wel dat ik beter dood kan zijn.
Ik mag me slecht voelen, keer op keer tegen dezelfde gevoelens aanlopen, me radeloos voelen, mijn herstel te langzaam vinden gaan, verdrietig zijn, boos zijn of nergens zin in hebben. Dat mag er zijn. Want ik mag er zijn met alles wat ik voel en alles wat denk. En dan hoef ik niet dood en dan hoef ik niet alles te doen om het anders te maken, want soms kan het even niet anders gemaakt worden. 
Ik ga, elke dag weer, oefenen met het oké vinden van wat er op dat moment is. En dat is heel moeilijk, dat is misschien wel het lastigste wat er bestaat. Maar ik wil ermee aan de slag gaan. Omdat als ik mijn gevoel meer kan toestaan, ik eigenlijk een deel van mezelf, dat er nu is, accepteer.
Wat is jouw belangrijkste zelfzorgdoel voor de komende tijd? Laten we samen in gevecht gaan voor onszelf ❤️

Mooi geschreven Sarah dank je.

Ik heb sinds een paar weken een terugval en nergens puf voor, zin in.
Zelfzorg is dan lastig, want ik weet dat bv. yoga me goeddoet maar 1000 redenen om niet.

En mag ik ook ff niks?

Ik voel me vooral gefrustreerd nu en boos, op het leven, op mezelf, op dit gevoel, dat weer over me heen is gespoeld.
Ik zou dat boze en de frustratie toe moeten laten, maar ik ben zo gewend, 45 jaar lang, het te onderdrukken... dat voelt zo veilig en comfortabel... en ik zou niet eens weten hoe dat moet, toe laten... maar ok begin is begin. Ik voel boosheid en frustratie en het mag er zijn.

Ruimte geven aan al dat gedoe is mijn intentie.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Vera_73 :   • Sarah_
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 04-01-2019, 13:02 door Sarah_. Edit Reason: ik wil dat dit een losse reactie is )

(03-01-2019, 21:25)Vera_73 schreef: Mooi geschreven Sarah dank je.

Ik heb sinds een paar weken een terugval en nergens puf voor, zin in.
Zelfzorg is dan lastig, want ik weet dat bv. yoga me goeddoet maar 1000 redenen om niet.

En mag ik ook ff niks?

Ik voel me vooral gefrustreerd nu en boos, op het leven, op mezelf, op dit gevoel, dat weer over me heen is gespoeld.
Ik zou dat boze en de frustratie toe moeten laten, maar ik ben zo gewend, 45 jaar lang, het te onderdrukken... dat voelt zo veilig en comfortabel... en ik zou niet eens weten hoe dat moet, toe laten... maar ok begin is begin. Ik voel boosheid en frustratie en het mag er zijn.

Ruimte geven aan al dat gedoe is mijn intentie.

Wat naar dat je zo een terugval hebt. Ik snap heel goed dat zelfzorg dan heel lastig wordt. Ik snap ook dat je soms denkt 'mag ik een keertje helemaal niks doen?'. Dat denk ik ook vaak. Dan wil ik gewoon met rust gelaten worden, niks doen om me beter te gaan voelen, en gewoon onder dekens kruipen en daar blijven. Want ik heb niet gekozen om zo te voelen en ik heb geen zin meer om al dat werk te verzetten elke dag om ermee om te kunnen gaan. Het is lastig allemaal!

Wat lastig dat je gewend bent om al die gevoelens te onderdrukken. Dat herken ik ook heel erg. Knap dat je alsnog tegen jezelf zegt dat je boosheid er mag zijn. Daar heb ik respect voor! 

Hopelijk ben je ook ergens in behandeling, waar je geholpen wordt om ruimte te geven aan deze gevoelens en te werken aan je depressie.

Heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd!

Liefs, Sarah

Soms vergeet ik wat ik leuk vind om te doen. En soms wil ik niet iets doen wat ik normaal gesproken leuk vind, omdat ik al weet dat ik het nu niet meer leuk vind. Dat klopt wel, vaak vind ik dingen minder leuk dan vroeger, vanwege mijn depressie. Maar als ik ze niet meer doe, dan heb ik ook niet de kans om het misschien toevallig toch nog een beetje leuk te vinden. En actief blijven is sowieso goed. Dus ik probeer elke dag tenminste één dingetje te doen dat ik “leuk zou kunnen vinden”. En soms verrast het me dat ik er best even plezier aan kan hebben. Niet elke dag natuurlijk, maar dat is oké. Leuke dingen doen mag namelijk ook gewoon als je ze niet als plezierig ervaart. Leuke dingen doen is altijd goed. Geef jezelf toestemming om de dingen niet leuk te vinden. Doe jij ook af en toe iets wat je “leuk zou kunnen vinden”? Misschien kun je vandaag een keertje stilstaan bij wat jij door de dagen heen eigenlijk doet voor jezelf. Genoeg “mogelijk leuke dingen”? Misschien kan er nog wel wat bij! ❤️
------------------------------------------------
Instagram: @jekuntmeerdanjedenkt ❤️
Website: http://www.jekuntmeerdanjedenkt.com
------------------------------------------------
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Sarah_ :   • Jorin, Vera_73
Antwoord

#4

Dank voor je reactie Sarah!
Een nieuwe behandeling heb ik nog niet weer opgestart, ik heb al zoveel dingen geprobeerd, ik weet nu even niet waar ik nu weer om zou moeten vragen bij mijn huisarts. Then again, vragen staat vrij en er werkt geloof ik een nieuwe praktijkondersteuner GGZ, wie weet heeft die weer nieuwe ideeen.

Tot nu was nog Kerstvakantie, we waren deels weg en ik heb onze kinderen om me heen en ervaar ik geen ruimte om afspraak bij de huisarts te maken e.d.
Volgende week weer.

Jij ook sterkte en mooi hoe je omschrijft elke dag een dingetje te plannen dat misschien leuk zou kunnen zijn.

Doei
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)