Hoi hoi

Ik ben opzoek naar positieve verhalen, merk dat dat me heel goed doet, dat er misschien een kans is dat dit ooit over gaat.
Zijn er ook mensen die zijn hersteld van depressie/ angst? Wat heeft voor jou gewerkt?
De oorzaak is natuurlijk heel belangrijk, dat zal bij iedereen weer anders liggen. Mijn arts kijkt helemaal niet naar oorzaak, een vrouw met een postnatale depressie schrijft ze dezelfde antidepressiva voor als een man die in de put zit na bijvoorbeeld verlies baan. Voor de een werkt medicatie, maar het kan ook als vergif werken en alles veel erger maken zelfs na langdurig volhouden. 
Bij mij zelf heb ik het gevoel dat het ook met mijn immuunsysteem te maken heeft, als jong meisje veel darmproblemen gehad, nog ver voor mijn angststoornis / en nu ook depressies begonnen. Begin dit jaar ging het goed met mij, voelde me heel goed. Tot ik corona kreeg, 2x een blaasontsteking (met antibiotica) en afgelopen april nog een een of ander virus met hoge koorts. Sindsdien is het weer helemaal mis. Tuurlijk hebben mijn gedachten hierbij ook veel invloed. En alcohol is voor mij ook iets waar ik echt van af moet blijven, maakt het zoveel erger nadien 
Wie komt dit bekend voor? En wil misschien ervaringen delen? Ik probeer uit te zoeken hoe ik hier voor eens en voor altijd van af kom, maar ja wie wil dat nou niet haha

Groetjes

Hoi Sprietje welkom eerst en vooral. Ja positieve verhalen kunnen ons hoop geven . Daar kan ik een beetje over vertellen. Door jaren moeilijkheden in de familie en nooit mogen mijn mening of emoties uiten werd ik ziek . Depressies en een persoonlijkheidsstoornis. Zoals je al aangeeft had ik ook problemen met immuniteit , ik had gordelroos en steeds buikpijn , veel angines en griep om de haverklap buikgriep. Dus ik kan er inkomen dat je zegt dat dit een invloed kan hebben. Om verder te vertellen  doorheen de jaren zakte ik steeds dieper weg tot het absolute dieptepunt. Ook alcohol speelde een belangrijke rol in mijn proces. Wat natuurlijk niet bevorderlijk was en me tot grotere problemen bracht. Je hebt gelijk je aangeeft dat alcohol niet helpt. Het is een vlucht je voelt je effe beter en daarna heb je nog veel problemen bij. Wat heeft me dan geholpen? Ja ik moest verschillende opnames en vanuit één van die opnames werd de diagnose eindelijk gesteld. Ik heb dan op eigen houtje verder op zoek gegaan. Ik heb anderhalf jaar individueel dialectische gedragstherapie gevolgd emotieregulatie en crisisvaardigheden en meer van dat . Ik heb ook medicijnen. Ik bezoek een psychiater. Stilletjes aan kroop ik meer recht en werd ik stabieler. De alcohol heb ik uiteindelijk kunnen afzweren niks meer geen druppel. Verder werk ik ook aan mijn herstel zelf. Ik probeer naar mezelf te luisteren en de keuzes te maken waar ik me goed bij voel. Ook al zijn die keuzes aartsmoeilijk ( familie). Ik zou niet durven zeggen ik ben hersteld. Mijn depressies en persoonlijkheidsstoornis blijven steeds een deel van mijn persoonlijkheid maar ik luk erin om te functioneren en stabieler te blijven en dat is al heel wat. Dat is toch positief nieuws??? Ik hoop je wat hebt aan mijn verhaal en ik wens je veel sterkte in het bewandelen van je pad . Schrijf hier maar van je af. Groetjes cyranno

Hoi spriet, 

 ten eerste welkom hier , misschien een beetje lullig maar ik moet helaas zeggen dat ik niemand ken die er voor eens en altijd vanaf is geraakt met een of andere remedie.  (Maar als je dat van iemand verneemt zou ik het graag hier lezen want dan wil ik het ook wel proberen! )

Dat wil niet zeggen dat het niet beter kan gaan of stabiel zijn. 


Groet

bedankt voor jullie reacties
Wat goed cyranno dat je al zo ver bent gekomen, daar mag je echt trots op zijn
En familie problemen kunnen inderdaad zeer lastig zijn en je heel ziek maken. Hopelijk kun je daar toch nog beter je weg in vinden... ik heb zelf ook problemen met een familielid (maakte misbruik van mijn onzekerheid/ gevoeligheid, altijd kleineren etc) , zelf houd ik zulke mensen nu zoveel mogelijk op afstand en ik probeer me te focussen op de fijne positieve mensen in mijn leven die beter bij mij passen 

Ik heb laatst een boek gelezen (1e boek dat ik uit heb gelezen sinds jaren, heb ook behoorlijke concentratieproblemen) 'vrij van chronische depressie in 21 dagen'  dit boek heeft me wel geholpen, ik wil het nog beter gaan toepassen. Misschien een leestip?
Ook heb ik nu 'het geschenk' van Edith Eger besteld, ook veel goeds over gehoord.

Hoi Sprietje,  boekentips altijd welkom hier.

Zouje misschien willen delen welke tips uit het "21 dagen" boek jou geholpen hebben?

welkom op het forum

Hoi hoi

Ik ben opzoek naar positieve verhalen, merk dat dat me heel goed doet, dat er misschien een kans is dat dit ooit over gaat.
Zijn er ook mensen die zijn hersteld van depressie/ angst? Wat heeft voor jou gewerkt?
De oorzaak is natuurlijk heel belangrijk, dat zal bij iedereen weer anders liggen. Mijn arts kijkt helemaal niet naar oorzaak, een vrouw met een postnatale depressie schrijft ze dezelfde antidepressiva voor als een man die in de put zit na bijvoorbeeld verlies baan. Voor de een werkt medicatie, maar het kan ook als vergif werken en alles veel erger maken zelfs na langdurig volhouden. 
Bij mij zelf heb ik het gevoel dat het ook met mijn immuunsysteem te maken heeft, als jong meisje veel darmproblemen gehad, nog ver voor mijn angststoornis / en nu ook depressies begonnen. Begin dit jaar ging het goed met mij, voelde me heel goed. Tot ik corona kreeg, 2x een blaasontsteking (met antibiotica) en afgelopen april nog een een of ander virus met hoge koorts. Sindsdien is het weer helemaal mis. Tuurlijk hebben mijn gedachten hierbij ook veel invloed. En alcohol is voor mij ook iets waar ik echt van af moet blijven, maakt het zoveel erger nadien 
Wie komt dit bekend voor? En wil misschien ervaringen delen? Ik probeer uit te zoeken hoe ik hier voor eens en voor altijd van af kom, maar ja wie wil dat nou niet haha

Groetjes

Hoi Sprietje, 

Welkom op het forum. Wat noem je hersteld? Ik ben een man van 59 die 30 jaar geleden vurig hoopte op volledig herstel van zijn depressie en angsten. Dat alles weg zou zijn en ik fluitend en dansend door het leven zou gaan, bij wijze van spreken. Door psychotherapie, medicatie en levenservaring is er wel veel verbetering in mijn leven gekomen. Ben wel veel minder angstig geworden, maar het is (nog) niet volledig weg. Ik kan niet in de toekomst kijken, maar ik denk dat er altijd wel iets van angst zal blijven. Vroeger was de angst de baas en nu ben ik meer de baas, maar de angst rijdt nog steeds met me mee, zeg maar. 
Jij hebt het over de alcohol.... Daar heb ik meer dan 30 jaar mee "geworsteld" en ik drink nu bijna 4 jaar geen alcohol meer. Dat is een geweldige overwinning. Twee weken geleden een uitglijder tijdens mijn vakantie, maar die heeft me nog meer gemotiveerd om AV te leven. AV= AlcoholVrij!! 
Lang heb ik dat als een soort van medicijn gebruikt, een middel om te verdoven en te overleven. Drink jij veel en vaak alcohol, Sprietje? Ik ben zo blij en trots dat ik dat niet meer doe! Dan kun je pas echt herstellen. De oorzaak van depressies ligt vaak in de jeugd. Traumatische ervaringen liggen vaak ten grondslag aan depressie. In het nieuwe Psychologie Magazine daar nog een artikel over gelezen. Over de arts Gabor Mate. Die zegt daar goede dingen over. Het hoeven geen heftige gebeurtenissen te zijn zoals oorlog of misbruik. Mijn ouders waren prima mensen, maar waren niet in staat om mij en mijn zus te geven waar een kind behoefte aan heeft, geborgenheid, veiligheid en simpelweg aandacht. Ze waren zelf ook beschadigd. Jij wijt het mede aan jouw immuunsysteem. Dat weet ik niet of dat kan. Heb jij geen wonden opgelopen in jouw jeugd? Trauma is het Griekse woord voor wond. Wist ik ook niet hoor, maar dat weet ik door dit artikel. In de jaren 90 ben ik druk bezig geweest om in psychotherapie mijn jeugd te verwerken. Dat is belangrijk geweest voor me. Mijn vader heeft toen ook toegegeven dat hij geen goede vader is geweest. Hij kon het niet, mede door een oorlogstrauma. 
Daar is het herstel begonnen en dat gaat nog steeds door. Stap voor stap en soms ook wel eens een stap achteruit. Voor mezelf geloof ik niet dat het ooit helemaal over zal gaan en daar heb ik vrede mee. Het leven is nu leefbaar, zonder alcohol en met wat medicatie en een beschadigde ziel met hier en daar een pleister. Ik blijf leren en groeien, Sprietje.... 

Succes en een lieve groet, 

Alex

Hoi Sprietje, 

Ik weet niet of je hier nog leest. In de wetenschap wordt het steeds duidelijker dat darmen en psychische gezondheid sterk met elkaar samenhangen. Ik doe zelf (vrijwillig) mee aan het GUTS onderzoek in Groningen, dit kun je vinden via Google. 

Veel vragenlijsten bijv over depressies en psychoses in het verleden en tegelijk ook gewone psychologische testjes. Een uitgebreide lijst over de voeding... en (helaas) ook een aantal keer ontlasting inleveren. Niet mijn hobby haha. 

Ik wilde graag meedoen omdat ik zelf ook bijna zeker weet dat er een link is tussen mijn darmproblemen en de rest. En aanvankelijk zouden er twee tripjes naar Groningen vergoed worden en dat trok me wel over de streep haha. Maar door Corona was dat er uiteindelijk eentje geworden. 

De onderzoekster heet Iris Sommer, ik vind dat zij heel interessante dingen doet.

Klopt, 

Er is de  hersenen darm as , darmen als tweede brein etcetera. Er word aardig wat onderzoek naar gedaan. Ook jeugdstress heeft er n rol in , in het ontwikkelen van n probleem veroorzakend darmstelsel wat weer niet goed hormonen en transmitters kan aanmaken met alle ellende van dien. Ik ga nu even heel kort door de bocht hoor. Er is van alles aan naslag over te vinden op internet.

Groetjes

Ben ik ook van overtuigd..

Misschien niet bij 100% van de mensen.
Maar jeugdstress en voeding/darmen  denk ik ook in 90% van de gevallen..

Ik juig die darmonderzoeken dan ook toe