Hey mijn naam is Ayana en ik ben 14 jaar oud.  best jong voor dit forum zag ik maar ik heb toch echt wel even een plek nodig waar ik mn hart kan luchten. Ik heb autisme en ik hou van gamen wandelen en muziek. en ik vind het ook heerlijk om lekker als een huilbaby me helemaal te laten gaan. Er is met mij best wel veel gebeurd in 2020 en ik ben er echt kapot van. als eerst is mn vader vreemd gegaan, al wil ik het niet zo noemen want het was gewoon een fout en die maken we allemaal, en daarbij ging het al niet goed tussen mn ouders, en mn pa kreeg daar stress van. na een paar maanden zijn mn ouders uit ellkaar gegaan. Ik zag het al aankomen dus ik was niet in shock ofzo maar het komt toch hard binnen. Maar ik zit hier niet vanwege mn ouders. Ik zit hier door liefdesverdriet


Er zit een jongen bij me in de klas waar ik mn eerste jaar eigenlijk helemaal geen contact mee had tot er een halfjaar voorbij was. Hij is klein, flapoortjes, hij had zelfs lang haar in de eerste waardoor hij gezien werd als een meisje, en het hij is ook niet de knapste. (Wat uiteraard niet uitmaakt). Maar toen ik eenmaal met hem begon te praten werd ik al snel hopeloos verliefd. En ik weet niet eens waarom. En omdat wij alle bij natuurlijk nog jong zijn begrijpen wij natuurlijk nog niet alles maar ik wel gehoopt dat hij een beetje kon nadenken... 

Lang verhaal kort. Ik had hem meteen verteld dat ik hem leuk vond en hoopte stiekem dat het wederzijds zou zijn en... dat was het niet. Dat vond ik natuurlijk niet leuk maar ik was wel heel opgelucht na dat ik het had verteld. na die tijd ging ik nogsteeds met hem om en ik zou alles voor hem doen. En met alles bedoel ik echt ALLES. Ik zou voor hem zn eten betalen, antwoorden geven voor huiswerk of toetsen, ENZ. En ik blijf en blijf maar doorgaan. Ik wil hem gewoon niet kwijt. er zit nog een jongen bij mij in de klas en die heeft een beetje door wat er tussen mij en de kleine Flapoor aan de hand is en maakt er stomme gemene grapjes over zoals. 'hij zit alleen naast je omdat hij gratis eten van je krijgt!' enzo. En ook al zegt hij zo vaak niet naar hem luisteren dat is niet zo, er zit toch een stemmetje in mn hoofd dat zegt, hij gaat nooit jou leuk vinden dus kap er mee. Ik krijg zelfd hulp op school om hem uit mn hoofd te zetten. 


Tot de dag van vandaag is het nog steeds zo. we zijn wel closer geworden maar of het goed is weet ik ook niet. Ik zou wensen dat hij me ooit even recht in mn ogen aan  zou kijken en zou zeggen, je bent echt een goede vriend, want die bevestiging geeft hij nooit. Ik huil er elke nacht over een ben altijd chagerijnig... Ik weet niet wat ik moet doen want ik hou echt heel erg veel van hem.. Heeft iemand anders dit ook?

Hey mijn naam is Ayana en ik ben 14 jaar oud.  best jong voor dit forum zag ik maar ik heb toch echt wel even een plek nodig waar ik mn hart kan luchten. Ik heb autisme en ik hou van gamen wandelen en muziek. en ik vind het ook heerlijk om lekker als een huilbaby me helemaal te laten gaan. Er is met mij best wel veel gebeurd in 2020 en ik ben er echt kapot van. als eerst is mn vader vreemd gegaan, al wil ik het niet zo noemen want het was gewoon een fout en die maken we allemaal, en daarbij ging het al niet goed tussen mn ouders, en mn pa kreeg daar stress van. na een paar maanden zijn mn ouders uit ellkaar gegaan. Ik zag het al aankomen dus ik was niet in shock ofzo maar het komt toch hard binnen. Maar ik zit hier niet vanwege mn ouders. Ik zit hier door liefdesverdriet


Er zit een jongen bij me in de klas waar ik mn eerste jaar eigenlijk helemaal geen contact mee had tot er een halfjaar voorbij was. Hij is klein, flapoortjes, hij had zelfs lang haar in de eerste waardoor hij gezien werd als een meisje, en het hij is ook niet de knapste. (Wat uiteraard niet uitmaakt). Maar toen ik eenmaal met hem begon te praten werd ik al snel hopeloos verliefd. En ik weet niet eens waarom. En omdat wij alle bij natuurlijk nog jong zijn begrijpen wij natuurlijk nog niet alles maar ik wel gehoopt dat hij een beetje kon nadenken... 

Lang verhaal kort. Ik had hem meteen verteld dat ik hem leuk vond en hoopte stiekem dat het wederzijds zou zijn en... dat was het niet. Dat vond ik natuurlijk niet leuk maar ik was wel heel opgelucht na dat ik het had verteld. na die tijd ging ik nogsteeds met hem om en ik zou alles voor hem doen. En met alles bedoel ik echt ALLES. Ik zou voor hem zn eten betalen, antwoorden geven voor huiswerk of toetsen, ENZ. En ik blijf en blijf maar doorgaan. Ik wil hem gewoon niet kwijt. er zit nog een jongen bij mij in de klas en die heeft een beetje door wat er tussen mij en de kleine Flapoor aan de hand is en maakt er stomme gemene grapjes over zoals. 'hij zit alleen naast je omdat hij gratis eten van je krijgt!' enzo. En ook al zegt hij zo vaak niet naar hem luisteren dat is niet zo, er zit toch een stemmetje in mn hoofd dat zegt, hij gaat nooit jou leuk vinden dus kap er mee. Ik krijg zelfd hulp op school om hem uit mn hoofd te zetten. 


Tot de dag van vandaag is het nog steeds zo. we zijn wel closer geworden maar of het goed is weet ik ook niet. Ik zou wensen dat hij me ooit even recht in mn ogen aan  zou kijken en zou zeggen, je bent echt een goede vriend, want die bevestiging geeft hij nooit. Ik huil er elke nacht over een ben altijd chagerijnig... Ik weet niet wat ik moet doen want ik hou echt heel erg veel van hem.. Heeft iemand anders dit ook?

Hoi Ayana,

Ik was vroeger hopeloos verliefd op een meisje en kon haar nooit loslaten.
Dacht zelfs dat ik zonder haar nooit gelukkig zou worden en mijn leven weinig zin had.

We gingen heel lang met elkaar om en af en toe probeerde ik op subtiele wijze dingen uit om te kijken hoe ze daar op reageerde.
Het duurde jaren en het werd meer een obsessie dan verliefdheid.

Uiteindelijk was de dag van mijn dromen uitgekomen en werd ze verliefd op me.
Heeft 1,5 jaar geduurd daarna...de gevoelens werden steeds minder en kregen steeds vaker conflicten. 
Relaties daarna, heb ik nooit meer gehad dat ik dacht dat ik niet zonder vriendin kon.

Als het je meer fijne dan nare gevoelens geeft met hem om te gaan is het prima.
Soms kan je beter vriendschappen hebben dan relaties...vaak duren de vriendschappen langer dan de relaties.
Het is moeilijk als je verliefd bent in jouw situatie, maar vergeet jezelf niet.

Succes,

Desireless

Hoi Ayana, welkom hier.

Wat schrijf je prettig. De meeste jongeren hebben heel rommelig taalgebruik maar bij jou leest het juist heel fijn. Wat erg van je ouders...
is je woonsituatie nu ook veranderd? En zie je ze allebei nog vaak?

Wat een vervelende situatie met die jongen. Betaal je vaak dingen voor hem of is dat een paar keer voorgekomen? Ik vind wel dat zoiets van twee kanten moet komen. Niet alleen dingen met geld, maar gewoon elkaar helpen. Doet hij ook dingen voor jou?

Ik hoop eigenlijk dat er een hele leuke jongen voorbij komt die jou WEL helemaal te gek vind. Maar nu met Corona ontmoet je niet veel mensen waarschijnlijk. Je eerste liefde is heel bijzonder en je verdient gewoon een leuk lief persoon.

Groetjes, Feline

Hoi Ayana, welkom hier.

Wat schrijf je prettig. De meeste jongeren hebben heel rommelig taalgebruik maar bij jou leest het juist heel fijn. Wat erg van je ouders...
is je woonsituatie nu ook veranderd? En zie je ze allebei nog vaak?

Wat een vervelende situatie met die jongen. Betaal je vaak dingen voor hem of is dat een paar keer voorgekomen? Ik vind wel dat zoiets van twee kanten moet komen. Niet alleen dingen met geld, maar gewoon elkaar helpen. Doet hij ook dingen voor jou?

Ik hoop eigenlijk dat er een hele leuke jongen voorbij komt die jou WEL helemaal te gek vind. Maar nu met Corona ontmoet je niet veel mensen waarschijnlijk. Je eerste liefde is heel bijzonder en je verdient gewoon een leuk lief persoon.

Groetjes, Feline

Hey Feline!
Dankje voor het reageren. 

Mijn woonsituatie is uiteraard wel een beetje veranderd. Maar gelukkig wonen mn ouders heel dicht bij elkaar en zie ik ze alle bij even veel. Mijn moeder is in een huurhuisje gaan wonen en daar woont zij nu met mij en mn zusje. maar ik ben ook heel veel bij mn vader.

En die jongen... Ja dat gebeurt zeker vaker... Ik kan het gewoon niet helpen. En het komt voornamelijk ook van mijn kant. En eigenlijk niet alleen met geld. Eigenlijk alles wat hij nodig heeft. Ik ben er altijd voor hem. Hij is me zeker wel dankbaar dat zegt hij ook en, ik merk nu dat het ook iets beter word. laats waren we samen nog ergens wat eten en ik betaalde. Toen wou hij nog geld gaan pinnen voor me. Maar dat hoefde van mij niet perse. Het feit dat hij het al wou doen deed me al goed. Maar daarbuiten komt alles in onze vriendschap vanuit mij.. En er is nog 1 dingetje... Naast mij heeft hij helemaal geen andere vrienden op school. Dus ik vergeef hem altijd gelijk als hij even lief naar me lacht. Het probleem is gewoon dat ik alles voor hem wil doen omdat ik zo ontzettend van hem hou. En hij doet dat niet dus, het is ook wel een beetje mijn eigen verantwoordelijkheid.

groetjes Ayana

---

Hoi Ayana,

Ik was vroeger hopeloos verliefd op een meisje en kon haar nooit loslaten.
Dacht zelfs dat ik zonder haar nooit gelukkig zou worden en mijn leven weinig zin had.

We gingen heel lang met elkaar om en af en toe probeerde ik op subtiele wijze dingen uit om te kijken hoe ze daar op reageerde.
Het duurde jaren en het werd meer een obsessie dan verliefdheid.

Uiteindelijk was de dag van mijn dromen uitgekomen en werd ze verliefd op me.
Heeft 1,5 jaar geduurd daarna...de gevoelens werden steeds minder en kregen steeds vaker conflicten. 
Relaties daarna, heb ik nooit meer gehad dat ik dacht dat ik niet zonder vriendin kon.

Als het je meer fijne dan nare gevoelens geeft met hem om te gaan is het prima.
Soms kan je beter vriendschappen hebben dan relaties...vaak duren de vriendschappen langer dan de relaties.
Het is moeilijk als je verliefd bent in jouw situatie, maar vergeet jezelf niet.

Succes,

Desireless

Dankje voor het reageren!

Je doet me heel erg denken aan mn begeleidster. zei had namelijk net zo'n situatie als jou. En over gevoelens. Die zijn zeker wel goed, misschien wel ietsje te goed. Alhoewel heb ik echt wel wat irritaties aan flapoortje. Maar die heb ik nu geaccepteerd want ik ga hem niet veranderen, dat maakt niemand blij.. 

Ik probeer nu iets meer aan mezelf te denken maar ik heb altijd zo'n drang om me met anderen te 'bemoeien'. Ik hou gewoon heel erg van mensen helpen en vergeet mezelf hierdoor een beetje. 

Bedankt voor het advies ik ga mn best doen om meer aan mezelf te denken.
Ayana