Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Toneelstuk


#1

Mijn leven is een groot toneelstuk
In de maatschappij lach ik, ben ik vriendelijk
Want dat word van mij verwacht

Van binnen gaan er 1000 gedachten tegelijk door me heen
Gedachten, die ik voor mezelf hou
Gedachten waarvan ik wil dat niemand ze weet

Van binnen schreeuw ik, huil ik
Maar als de goede actrice die ik ben
Gaat het toneelstuk verder

Mensen zien niet wat er echt speelt, vragen daar ook niet naar
Mensen vinden mij nep, geven wel hun mening
Alleen maar door mijn toneelstuk, waardoor ik me staande hou?

Ik ben de enige die in dit toneelstuk speelt
Ik heb de hoofdrol, maar ook alle bijrollen
Bijrollen met hun eigen gemoedstoestand en eigen mening

Alle rollen spelen door elkaar heen
In mijn hoofd zeggen ze wat ze willen zeggen
Zonder dat ik dit wil, zonder dat ik het hiermee eens ben

Soms word het me te veel
Soms breek ik door alle verschillende stemmen van mezelf
Ik kan niet ontsnappen aan dit toneelstuk 

Mensen begrijpen het niet
Mensen willen het niet zien
Mensen oordelen, geven stempels

Ik zal altijd mijn eigen grootste vijand zijn 

[Afbeelding: large.jpg]

Citaat:I'm just a broken machine

Not who I used to be
I'm spinning out of control
Now it's time to go


x roux
Antwoord

#2

Mooi stukje en zeer herkenbaar!
Antwoord

#3

Inderdaad heel herkenbaar.
~ Everyone is special in his/her own way. Celebrate and cherish it.~
Antwoord

#4

Wauw dat heb je mooi geschreven zeg.
Sprakeloos!
Antwoord

#5

(12-08-2019, 16:56)Roux schreef: Mijn leven is een groot toneelstuk
In de maatschappij lach ik, ben ik vriendelijk
Want dat word van mij verwacht

Van binnen gaan er 1000 gedachten tegelijk door me heen
Gedachten, die ik voor mezelf hou
Gedachten waarvan ik wil dat niemand ze weet

Van binnen schreeuw ik, huil ik
Maar als de goede actrice die ik ben
Gaat het toneelstuk verder

Mensen zien niet wat er echt speelt, vragen daar ook niet naar
Mensen vinden mij nep, geven wel hun mening
Alleen maar door mijn toneelstuk, waardoor ik me staande hou?

Ik ben de enige die in dit toneelstuk speelt
Ik heb de hoofdrol, maar ook alle bijrollen
Bijrollen met hun eigen gemoedstoestand en eigen mening

Alle rollen spelen door elkaar heen
In mijn hoofd zeggen ze wat ze willen zeggen
Zonder dat ik dit wil, zonder dat ik het hiermee eens ben

Soms word het me te veel
Soms breek ik door alle verschillende stemmen van mezelf
Ik kan niet ontsnappen aan dit toneelstuk 

Mensen begrijpen het niet
Mensen willen het niet zien
Mensen oordelen, geven stempels

Ik zal altijd mijn eigen grootste vijand zijn 

[Afbeelding: large.jpg]
Dag Roux

Dat moet eenzaam zijn en moeilijk, als je innerlijk met niemand contact hebt en het gevoel hebt toneel te moeten spelen. Wellicht ben je eerder teleurgesteld of gekwetst in dat contact. Ik zou je zo gunnen dat je daar voorzichtig aan wel positieve ervaringen mee zou kunnen krijgen. Het kan zo fijn zijn een hartscontact met anderen te hebben. Ze zeggen niet voor niks gedeelde smart is halve smart en gedeeld geluk vermeerdert zich he. Gezien de reacties zijn er meer mensen in jouw positie, dus daarin ben je niet alleen he, gelukkig is er dit forum.
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)