Hoi allemaal!

Ik weet dat ik voor medisch advies bij een arts / psychiater moet zijn maar ik ben toch benieuwd of er mee mensen zijn die deze ervaring hebben gehad bij het afbouwen

Ik gebruik zelf al circa 10 jaar antidepressiva, citalopram. Op mijn 20e begonnen ivm met terugkerende depressies en angsten/paniekaanvallen. Ook heb ik meerdere therapieen gehad waar ik zeker veel van geleerd heb. Ik heb 5 jaar geleden al eens geprobeerd te stoppen met medicatie. Er is toen alleen veel te snel afgebouwd naar 0 waardoor ik vrij snel terug raakte in een zware depressie. Dus toen ben ik weer weer terug gegaan naar mijn oude dosis. 

Momenteel zit ik in een fase waarbij ik therapie met mijn psycholoog aan het afronden ben. Mentaal ging het eigenlijk al een hele tijd supergoed. Ik voelde me stabiel, sterk en zelfverzekerd. Daarom zag mijn psych geen reden om niet toch nog eens keer af te bouwen. 

Ik zit momenteel in een afbouwproces van de citalopram. Ik kom van 40 mg. We hebben heel rustig afgebouwd, eerst naar 30 mg en dat ging goed. Daarna nog een stap naar beneden naar 20.

Na ongeveer 6/8 weken na deze stap begon ik toch (voor mijn gevoel uit het niets) veel mentale klachten te krijgen. Ik wilde mij hierdoor niet uit het veld laten slaan en probeer het over mij heen te laten komen en mezelf te verzekeren dat ik dit gewoon aankan. Ik probeer zoveel mogelijk tools in te zetten, niet in bed gaan liggen, proberen structuur aan te houden maar alles even op een lager pitje te doen. 

Alleen merk ik dat ik met de weken somberder word en ik heb ook voor het eerste sinds een lange tijd weer paniekaanvallen gekregen.
Daarnaast schieten constant gedachten door mijn hoofd als "ik kan het leven niet meer aan/ik wil niet meer". Deze gedachten heb ik nu ongeveer 6 weken. Dat interne gevecht lijkt weer de hele dag aanwezig te zijn. Ook heb ik dagen dat ik gewoon de hele dag in huilen uitbarst. Dit bespreek ik uiteraard ook bij therapie. 

Heel naar en ik vind het lastig om te bepalen of dit gewoon de heftigheid is van emoties die ik niet meer gewend ben of dat het beter is om gewoon weer terug op te bouwen, wetend dat ik dan de dagen hopelijk gewoon veel makkelijker doorkom. 

Ik ben heel benieuwd of jullie dit ook hebben meegemaakt tijdens het afbouwen. 

Lieve groetjes!

Ja dit maken veel/ zeg maar gerust de meeste mensen  hier mee. 

Dan was de overstap van 30-20 te groot. Je kan terug aan de 30 en vanaf daar met tapering strips verder afbouwen, als je wilt. 
Je kan ook nog aanzien of dit nog beter gaat worden, maar ik heb geen idee hoe lang je het  principe nog  moet gaan aanzien. 
En dat is het vervelende. Je wil niet het risico worden dat het nog verergert en  dat het zo blijft wil je waarschijnlijk ook niet voor een lange periode.  

Lastig. 

Groet

Dit is inderdaad heel normaal en ik heb dezelfde ervaring. Het pilletje kan enerzijds voor een goed gevoel als je op de juiste dosering zit. Bouw je af, dan doet het pilletje steeds minder en dan moet je het weer zelf doen. Ik geloof dat hoe langer je het slikt, des te moeilijker het wordt om er van af te komen. Ik geloof in vechten en niet in dat het een onderdeel van je identiteit is. Sommige mensen stoppen met vechten omdat ze niet meer weten waar ze het wel moeten zoeken. Terugvallen horen er bij zodat je leert om die tools in te zetten. Als je zonder succes al je tools in hebt gezet, dan mis je er nog één die wel effectief is. Als je vragen hebt, voel ze vrij om ze te stellen.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Jarno, 
Ik denk ook hoe langer gebruikt hoe moeilijker,
mensen hebben soms een totaal verstoorde hersenchemie door die pillen bij Afbouw , verschijnselen kunnen jaren duren en variëren, dat is idd geen onderdeel van je identiteit maar er valt ook niet tegen te vechten in gedachten of gedrag of gevoel. 
Het is een neurologisch probleem te noemen.

Dat is t zgnd 'ad- discontinuiteitsyndroom'. Op Amerikaanse sites wordt het wel benoemd en  een jarenlang patroon vrij onregelmatig met 'Windows en Waves' . Zit je ergens na stoppen daarin dan kan je ondertussen ook niet meer terug naar AD want dan ontregel je ook weer . 
 De kans daarop maak je overigens een stuk kleiner door enorm voorzichtig af te bouwen. 

Het is mij onduidelijk overigens waarom dat op nl sites eigenlijk nog steeds niet ergens goed beschreven staat. 

Stoppen met ad is niet meer voor iedereen mogelijk, alleen is op voorhand niet te zeggen voor wie. 

Groet

Ha beiden, 

Dank voor jullie advies. Het is inderdaad lastig inschatten, vooral als je er voor je gevoel middenin zit en niet zo goed weet hoe het de komende weken en maanden gaat worden. 

Wat ik wel merk is dat ik me bijvoorbeeld 3/4 dagen op een rij echt helemaal waardeloos voel met alle heftige gedachten van dien. En dan, voor mijn gevoel ineens weer 2 redelijk prima dagen heb, waarop ik me niet echt meer kan voorstellen wat het probleem nou eigenlijk is. 

Ik merk ook dat ik enorm veel nachtmerries heb. 
Juist over een situatie waar ik eemdr voor gehad heb en echt al heel lang geen last meer van heb gehad. Misschien werd dit toch nog wat door de medicatie onderdrukt? 

Dus ja, per dag verschilt mijn gevoel ook heel erg in: toch weer opbouwen, doorzetten of misschien toch nog weer bepaalde dingen uit het verleden bekijken.. 
Het helpt me nu om niet teveel vooruit te plannen maar wel te zorgen voor structuur en bv naar werk te gaan voor zover dat lukt. 

Aankomende week maar bespreken met de psych denk ik!

---

Ha beiden, 

Dank voor jullie advies. Het is inderdaad lastig inschatten, vooral als je er voor je gevoel middenin zit en niet zo goed weet hoe het de komende weken en maanden gaat worden. 

Wat ik wel merk is dat ik me bijvoorbeeld 3/4 dagen op een rij echt helemaal waardeloos voel met alle heftige gedachten van dien. En dan, voor mijn gevoel ineens weer 2 redelijk prima dagen heb, waarop ik me niet echt meer kan voorstellen wat het probleem nou eigenlijk is. 

Ik merk ook dat ik enorm veel nachtmerries heb. 
Juist over een situatie waar ik emdr voor gehad heb en echt al heel lang geen last meer van heb gehad. Misschien werd dit toch nog wat door de medicatie onderdrukt? Of kan zo'n situatie bij extreme angst weer omhoog komen of iets dergelijks? Dat kan ik me namelijk ook wel voorstellen, dat je voor alles wat gevoeliger wordt. 

Dus ja, per dag verschilt mijn gevoel ook heel erg in: toch weer opbouwen, doorzetten of misschien toch nog weer bepaalde dingen uit het verleden bekijken.. 
Het helpt me nu om niet teveel vooruit te plannen maar wel te zorgen voor structuur en bv naar werk te gaan voor zover dat lukt. 

Aankomende week maar bespreken met de psych denk ik!

Nou en dat is dus de pest,  je zit erin voordat je het door hebt. 

Dat je - eenmaal daarin -weer terug gaat naar oude pijn is ook bekend. Wordt ook regelmatig gerapporteerd. ( Oud zeer kan zich aan dienen van verdriet tot  herbeleving tot psychose verschijnselen) 
Net als dat je je ook weer normaal kan voelen en dan weer helemaal niet ( Windows & Waves).

Dat wil niet perse zeggen dat je nogmaals een traumaverwerking traject in moet omdat het dan niet verwerkt zou zijn. Het is vooral eerst een gevolg van  het  (te snel)afbouwen.  
Hoewel je die keuze natuurlijk wel kan maken.

Wat je ook mogen gaan beslissen,  bouw in ieder geval nu niet verder af. (Zelf zou ik eerder denken ga terug naar 25 - 30). Die stap tussen 30 en 20 is te groot geweest voor jouw brein vrees ik . 
Je kan het op voorhand niet weten. 

Vervelend is is dat een psychiater hier erg weinig van op de hoogte is , ze beschikken eenvoudig niet over ervaringkennis  en weten ook niet hoe die te  interpreteren. Het is ook geen zuiver technische pillen aangelegenheid, het is hoe jij je voelt.

 Er is ooit een Nederlandse vertaling geweest van de Amerikaanse site waarin dit alles beschreven werd. Volgens mij heette het het antidepressantwithdrawhall. Org ...oid. Je kan er op zoeken als je wilt.

Registreren en monitor in ieder geval je verschijnselen! 

Ik wens je veel wijsheid,  en groet!