Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Penvrienden(?)


#1

Hoi allemaal,

Het is alweer even geleden dat ik dit forum bezocht. Het dieptepunt van mijn depressie is inmiddels al wel zo'n anderhalf jaar geleden, maar dat ik er nu uit ben kan ik niet zeggen. Sinds dat moment ben ik me ook wel bewust geworden dat ook mijn leven 'voor de depressie' gekenmerkt werd door neerslachtigheid. Ook nu, al moet ik zeggen dat mijn gemoedstoestand wel echt stukken beter is. Motivatie ontbreekt het nog steeds wel regelmatig aan, veel vermoeidheid en doelloosheid. Het helpt me om het gevoel te hebben om iemand nabij te hebben; iemand om op terug te vallen wanneer het wat minder gaat. Nu ben ik niet zo goed in het onderhouden van contacten omdat mijn hoofd er simpelweg niet altijd naar staat. Dat is nogal nadelig in de hedendaagse maatschappij waar iedereen zijn sociale apparaat in de zak heeft zitten en verwacht dat ook jij in die trend volgt. Even je hoofd er niet naar hebben staan levert al snel rare gezichten op (die je dan weer niet kan zien). Ook het bezoeken van mensen heb ik niet altijd zin aan, en na een lange dag werken vind ik het altijd heerlijk om tijd voor mezelf te hebben. Veel tijd alleen, soms fijn, maar soms ook minder fijn. Een gevoel van eenzaamheid vormt een basisnoot in mijn leven en is altijd op de achtergrond aanwezig. Het gaat dan relatief goed, al ben ik me bewust van de gebreken en de kans dat het op een dag weer wat minder zal gaan. 

Nu kwam het in mijn hoofd op hoe heerlijk het in het verleden was toen verre vrienden alleen de mogelijkheid hadden om elkaar te bereiken met brieven. Deze manier van communicatie is niet zo dwingend als de telefoon, aangezien het tijdsbestek tussen zenden en ontvangen sowieso groter en onzekerder is. Daarnaast hebben brieven vaak een meer weloverwogen tekst, en heeft de ontvanger meer aandacht voor hetgeen dat de zender geschreven heeft (in het geval van persoonlijke brieven dan). Anders dan de vluchtige blik op de telefoon en dan snel een kort berichtje terug. Of maar half de aandacht hebben doordat je het tussen de dagelijkse bezigheden door doet. Het lezen en schrijven van een brief kun je inplannen op een moment dat je er alle tijd voor hebt. Er zit geen druk achter en wanneer je hoofd er even niet naar staat dan stel je het even uit. Het schrijven van een brief biedt daarmee een betere gelegenheid om je gemoedstoestand over een langere termijn te beschrijven. Je gaat er voor zitten, bedenkt het moment dat je de brief ontving, en alle moment die volgden totdat je bent gaan zitten om een reactie te schrijven. Een meer genuanceerde manier van communiceren. Het lijkt me een meer voldaan gevoel te geven. Een sterker gevoel van connectie. En ik moet zeggen dat ik het heerlijk vind om me zo nu en dan even helemaal los te maken van alle techniek om ons heen.

Geen idee of mensen dit perspectief delen. Toch lijk het me leuk om op zo'n manier contact te hebben met iemand. En dit forum kwam het eerst in me op, aangezien hier zware onderwerpen niet onbespreekbaar zijn. Nu is dat voor mij niet zozeer het doel van de brieven, het delen van negativiteit, maar het is wel fijn om te weten dat het niet gemeden hoeft te worden wanneer die momenten er tussen zitten. Nu de vraag, staat iemand open om penvrienden te worden?
 
What humans define as sane is a narrow range of behaviors. Most states of consciousness are insane. Don't be too hard on yourself!
Antwoord

#2

hoi kaji,

Je hebt helemaal gelijk wat die brieven betreft, je moet er echt voor gaan zitten en dan iets vertellen of reageren, maar dat doe ik hier op het forum ook, ervoor gaan zitten. IK heb nooit zoveel tekst, dus kan geen hele brief vullen, maar zou dat wel graag kunnen. Ik wilde dus graag op je topic reageren, maar heb niet zoveel te vertellen, ik hoop dat je iemand treft die dat ook prettig vindt en dat ook kan, zodat je ook echt een brief terug krijgt. Het is mooi als dat kan.

groet,
Run
Antwoord

#3

Hallo,

Dat is eigenlijk een heel mooi en goed idee. Zelf ook aardig lang met iemand gedaan, tot het niet meer van twee kanten kwam. Maakt niks uit, bij iedere fase een andere aanpak.

Zelf heb ik er geen energie voor, maar hoop met je mee dat je iemand vind die dit ook leuk vind=.

Liefs van Shalin

Antwoord

#4

Opzich een goed idee waar ik wel voor open sta, ik heb alleen een belabberd handschrift.. Is via de mail ook een optie? Mijn mailbox bekijk ik veel minder vaak op een dag dan whatsapp, en over een mail denk ik ook veel meer na dan een appje.
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)