Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Opstapeling van dingen


#1

Vanmorgen zouden wij met z'n vieren ( man en 2 kinderen ) een dagje weggaan. De hele week al naar uit gekeken.
De tas was ingepakt, de fietsen stonden buiten maar halverwege kregen mijn man en ik al knallende ruzie waardoor ik na 200 meter fietsen zei : " ik keer om en ga naar huis "

Thuis aangekomen stuur ik een appje naar vriendin 1 of ze zin heeft om wat leuks te doen maar ze heeft al plannen.
Vriendin 2 dan ? Ook al plannen.
Meer heb ik er niet ...

Vervolgens zit ik met een enorm down gevoel op de bank.
Ik ben niks
Ik doe er niet toe 
Niemand wilt bij mij zijn. Mijn kinderen luisteren niet naar me en mijn man zegt dat ik alleen maar loop te zeuren en chagrijnig ben.

Ik vind het leven eigenlijk al een poos niet meer leuk. Ik zei van de week nog tegen mijn man ; " als ik morgen niet meer wakker word vind ik dat niet erg "

Ik kan mijn negatieve gedachten maar moeilijk van me afzetten en ik blijf hangen in deze negativiteit.
Antwoord

#2

(09-12-2023, 13:32)Elle1990 schreef: Vanmorgen zouden wij met z'n vieren ( man en 2 kinderen ) een dagje weggaan. De hele week al naar uit gekeken.
De tas was ingepakt, de fietsen stonden buiten maar halverwege kregen mijn man en ik al knallende ruzie waardoor ik na 200 meter fietsen zei : " ik keer om en ga naar huis "

Thuis aangekomen stuur ik een appje naar vriendin 1 of ze zin heeft om wat leuks te doen maar ze heeft al plannen.
Vriendin 2 dan ? Ook al plannen.
Meer heb ik er niet ...

Vervolgens zit ik met een enorm down gevoel op de bank.
Ik ben niks
Ik doe er niet toe 
Niemand wilt bij mij zijn. Mijn kinderen luisteren niet naar me en mijn man zegt dat ik alleen maar loop te zeuren en chagrijnig ben.

Ik vind het leven eigenlijk al een poos niet meer leuk. Ik zei van de week nog tegen mijn man ; " als ik morgen niet meer wakker word vind ik dat niet erg "

Ik kan mijn negatieve gedachten maar moeilijk van me afzetten en ik blijf hangen in deze negativiteit.
Hoi Elle wat naar dat dit uitstapje niet goed is verlopen. Hoe moeilijk van die ruzie en dat je naar huis hebt moeten terug keren. Ook voor de kinderen niet leuk. Ja we worstelen met onszelf en voelen onszelf niet goed in ons vel en dat wordt niet altijd begrepen van de omgeving. Ook de partner heeft niet altijd begrip ervoor. Niet leuk dat hij zegt dat je teveel zeurt maar als  je al een tijdje samen bent ja dan wordt dat wel al eens gezegd. Ik begrijp je volkomen als je zegt ik vind het leven niet meer leuk. Ikzelf heb ook dat gevoel , voor mij hoeft het ook allemaal niet meer maar ik heb een partner en kan hem ook niet zomaar in de steek laten. Ik heb een verantwoordelijkheidsgevoel en dat draag ik altijd bij me mee.
Maar leuk vind ik het ook allemaal niet meer. Ik denk dat je t niet zo zwart wit mag zien dat niemand bij je wil zijn , ik denk dat je wel nog geliefd bent in jouw omgeving maar dat je t zelf niet zo meer ervaart.
Ikzelf heb ook vaak negatieve gedachten maar ik heb nog vaak best zorgen en ze worden moeilijker en moeilijker om dragen na alle jaren van psychisch leed. Maar ja ik probeer er dag per dag het beste van te maken. Ik hoop dat t morgen wat beter is voor jou schrijf hier maar lekker van je af is een goed forum en veel begrip groetjes Cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Mabel
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)