Ja, moe van mezelf, je leest het goed. Moe van het ‘aan’?  staan. Moe van het moeten. Ook moe van alle dingen zelf doen, moe van de hoge lat, moe van slim en strategisch bezig zijn. Moe van altijd maar rekening met een ander houden. Moe van alle prikkels en gedoe. En moe van het overal altijd maar een oplossing of een antwoord voor moeten hebben. Moe van mezelf maar moeten verbeteren en ontwikkelen. Moe van de toneelstukjes waar ik af en toe in beland. En vooral moe van alle goedbedoelde adviezen waarvan ik in paniek raak omdat ik dat niet ben, kan, heb en een ander wel… En ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben.

hoi lieve Mabel 

je ben niet de enige je beschrijft mijn gevoel er ook mee 
vooral die adviezen bah ik kan daar helemaal niks mee 


liefs eb knuffel J

Hier ook herkenning Mabel...
Rot dat je je zo voelt, en naar mijn weten is er ook niet ff een oplossing voor. Heb er zelf in ieder geval geen duidelijke oplossing voor.

Sterkte!

Weet dat ik je enorm waardeer. 

En dan kun je nog steeds heel moe zijn natuurlijk. Maar je weet er altijd zulke mooie zinnen uit te krijgen. 

Al die niet-moe-e mensen die kunnen dat allemaal niet.

Hoi Mabel, 

Herkenbaar. Ik zou mezelf ook graag op Stand By zetten. ("Uit" is zo definitief ) Ondanks dat ik mijn werk in de basis erg leuk vind, merk ik dat het voor mij steeds lastiger wordt om optimaal te presteren. Ook privé steeds lastiger om te functioneren zoals gewenst. Kan het momenteel niet opbrengen. Het kost me ongelooflijk veel energie. Teveel prikkels, teveel moeten nadenken bij wat ik hoor te zeggen of hoe ik moet reageren. Binnenkort afspraak psychiater.

Hoe ga jij er mee om? Hulp gezocht? Of is dat nog een stap te ver nu?

Hartelijke groet, Guus

Helemaal herkenbaar, lastig allemaal 

Groeten, Jupiter

hoi lieve Mabel 

hoe gaat het nu met jou ??

je kan en mag altijd een pb sturen ik sta er voor open ik vind als je reageert in mijn dagboek altijd fijn 

liefs en knuffel J

Bedankt allemaal  voor jullie lieve berichten! 

Ach tja, lieve Mister,  ik zit mezelf in de weg , maar tja , kan er ook niet even een ander 'zijn'  opplakken hè. Ik ben het regelmatig  toch zo zat dat leven met mijzelf .  Ik vind er meestal  geen bal aan  en het lukt me maar niet daar echt iets aan te veranderen. En wat  dan ?    Frustrerend en vermoeiend is dat . 


Groetjes!

een knuffel Mabel 

ik herken het wat je zegt ik heb nu wat hoop door die vrouw ik wil geen relatie met haar maar alleen het knuffelen met haar doet mij al goed 
maar ja ik hoop dat je snel wat beter gaat bij mij werkt de lock down ook niet mee en als ik soms alleen thuis ben dan gaan mijn gedachten ook verkeerd dan denk ik waarom doe ik het nog en voel mij dat ook verdrietig 

sterkte lieve Mabel

Ja, moe van mezelf, je leest het goed. Moe van het ‘aan’?  staan. Moe van het moeten. Ook moe van alle dingen zelf doen, moe van de hoge lat, moe van slim en strategisch bezig zijn. Moe van altijd maar rekening met een ander houden. Moe van alle prikkels en gedoe. En moe van het overal altijd maar een oplossing of een antwoord voor moeten hebben. Moe van mezelf maar moeten verbeteren en ontwikkelen. Moe van de toneelstukjes waar ik af en toe in beland. En vooral moe van alle goedbedoelde adviezen waarvan ik in paniek raak omdat ik dat niet ben, kan, heb en een ander wel… En ik weet zeker dat ik daar niet de enige in ben.

Zo herkenbaar dit