Hoihoi,

Mijn naam is Megan. Ik ben 18 jaar en nieuw op dit forum. Ik was een vrolijk, druk en sociaal meisje, maar ben al een tijdje depressief en helaas heeft mij dat in negatieve zin enorm veranderd. Ik ben niet meer vrolijk, niet meer druk en ben absoluut niet meer sociaal. Ik ontwijk ondertussen graag. 

Door een slecht beeld van de hulpverlening en andere redenen ga ik niet naar een psycholoog. Ik heb een langere tijd hulp gehad op school, maar ook daar weten ze niet meer wat ze met me aan moeten, dus dat zal binnenkort stop gezet worden. Dat ga ik binnenkort stop zetten, omdat de keuze met wat ik wil qua verdere hulp nu bij mij ligt. Ik moet aangeven wat ik van hun verwacht qua hulp. En ik weet het niet meer. Ze hebben al op diverse manieren geprobeerd om me te helpen.

Ergens is het niet verstandig om de hulp stop te zetten. De zelfmoordgedachten zijn er dagelijks, hoe ik het wil doen is voor mij duidelijk, ik heb alleen geen datum. Ik sta gevoelloos/emotieloos in het leven en dingen boeien me weinig. Hiervoor boeide mijn zelfmoordgedachten mij erg veel, maar ook dat boeit mij niet meer.

Hoi ,

wat een narigheid allemaal. Je lijkt me ook wel wat jong om aan te geven wat voor hulp je verwacht. Op die leeftijd kan je toch ook helemaal geen idee hebben van wat voor soort hulp er geboden kan worden? Dan weet je ook niet wat je aanspreekt, misschien is het een idee om zelf eens wat rond te neuzen op internet en kijk kijken wat er op therapie gebied zoal te koop is en wat jou aanspreekt,  vind het wel goed dat je zelfmoordgedachten je ook niet mee bemoeien , laat maar gaan die gedachte,  dat zegt niets , het zijn enkel gedachten. In ieder geval schrijf gerust meee en je bent van harte welkom, groetjes.