Hoi allen!, Laat ik me even voorstellen. Onderstaand bericht heb ik ook op een ander forum geplaatst maar daar bleven de reacties helaas uit. Ik hoop op stukje herkenning.

Ik zal mijn verhaal zo kort mogelijk proberen te houden. Na jarenlang in de zorg te hebben gewerkt, altijd mensen hebben willen pleasen, kinderen, enz enz, stortte ik 5 jaar geleden in. Ik kon helemaal niets meer. Allerlei diagnoses volgden. Therapieen, ik kan het zo gek niet bedenken. Alles heb ik geprobeerd. Op dit moment loop ik bij een lichaamswerker. Ik mis een klik met deze vrouw maar wat ze me verteld klopt wel. Onlangs vertelde ze me dat ik totaal niet geaard ben. En meteen wist ik wat ze bedoelde. Terwijl ik nu met de laptop op schoot zit, liggen mijn benen op tafel. Ik heb moeite om beide benen/ voeten op de grond te zetten. Als ik in bed lig, heb ik het idee dat ik zweef. ik rij al 5 jaar geen auto meer en fietsen voelt ongemakkelijk    ( angstig) omdat ik afgeleid ben door prikkels van buitenaf maar ook omdat ik in mijn hoofd zit. De angst bouwt zich op en vaak eindigt dat in paniek, zweten , bevriezen, hoge ademhaling enz enz)Als ik mijn kinderen van school haal, sta ik mezelf haast in de bosjes te drukken omdat ik bang ben om te vallen. Ik sta al op een andere plek dan de andere ouders. Op het toilet raken mijn voeten met de zijkanten van mijn voet de vloer aan. Altijd heb ik een kussen op schoot, ook wanneer we aan tafel eten en mijn knuffelbeer mag niet ontbreken in bed. Dit gevoel is er al zo lang , herkent iemand dit? Ik doe geregeld mindfullness. Ik drink en eet bewust. Ik poets mijn tanden bewust en probeer te genieten van hele kleine dingen. Toch voel ik alsof ik zweef. Dit maakt me zo ontzettend onzeker. Ik verplicht mezelf een half uurtje per dagdeel met beide voeten op de grond te gaan zitten,soms op blote voeten te lopen, in de tuin bezig te zijn maar er lijkt weinig verandering. Ik hoorde via via dat iemand met andere maar wel psychische klachten een energetische ketting droeg en dat dit helpend was. Zijn er hier mensen die dit beamen? Ik vind het zo moeilijk aan anderen uit te leggen wat ik heb. Als ik zeg dat ik niet geaard bent, kijken ze me aan alsof ik van een andere planeet kom.Ik wil uit mn hoofd, weer leven. Desondanks kan ik heel veel plannen maken in mijn hoofd. Dromen over wat ik zou willen. Dromen om weg te raken van het gevoel waarin ik zit. Ik zit al veel te lang in deze vluchtmodus. Mijn therapeut zei dat ik moet stoppen met dromen mar moet genieten van de zon, van het gras, kortom; van de kleine dingen. Dat kan ik ook. Ik kan van hele kleine dingen intens genieten maar ik wil ook leven en mijn dromen najagen. Hoe kom ik weer in balans?!

Hoi, 

Ik herken je klachten en gevoel.  Zelf heb ik dit tijdens mn jeugd ontwikkeld. Het ontbreken van interne veiligheid en bodem en n ontregelt stresssysteem. 
Het voet op grond gebeuren zegt me niet veel. 

Groet en welkom,

Hallo Grays,

Welkom op het forum. 
In mijn zoektocht bij alternatieve therapeuten word mij ook regelmatig gezegd dat ik niet "geaard" ben, een hoop negatieve energie van anderen oppik en teveel in m'n hoofd zit. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee moet en hoe dat dan werkt..
Heb ook van die speciale armbandjes met bepaalde steentjes om energie te reinigen ect.
Ik weet niet of het helpt.. Ik merk weinig duidelijk verschil zelf