Gisteren op NPO2:

https://www.npostart.nl/pointer/07-06-20...rce=tvblik

Herkenbaar helaas.

Groet,
Alais

Ik vind het een heel goed programma maar het lijkt wel of ze over psychiatrie nu meerdere keren hetzelfde verhaal vertellen. Of het moet een herhaling zijn. Komt er elke keer op neer dat mensen een diagnose nodig hebben om hulp te krijgen en dat de diagnose dan niet duidelijk is of juist te complex.

Je hebt gelijk. Dat wil zeggen, het programma is nieuw maar het onderwerp niet. Het blijft vooralsnog bij signaleren van problemen en dat is goed, maar het zou fijn zijn als er iets meer zou gebeuren dan signaleren, he?

Ja ik heb zelf ook even gecheckt en het is de derde keer met soortgelijke strekking. Wij weten dit natuurlijk al, maar misschien is voor nieuwe kijkers de kracht van de herhaling goed. En is dit nodig zodat er hopelijk iets gaat veranderen.

dat er inderdaad wat gaat veranderen

Er wordt steeds gesproken over mensen niet kunnen helpen want 'te crisisgevoelig'. Je kunt ook denken dat je juist de crisisgevoelige mensen moet helpen voordat er crisis uitbreekt. Want als er iemand met een pistool het winkelcentrum in loopt of voor de trein springt dan is het toch ook niet best. 

En je kunt iemand beter één keer goed behandelen dan jarenlang allemaal dingen proberen die niet werken.

Dat is zo waar Feline. Het is dat ik absoluut niet de behoefte heb om anderen iets aan te doen anders stond ik misschien ook wel met mijn initialen in de krant. Als je jezelf iets wil aandoen heeft niemand (maatschappij) daar eigenlijk een boodschap aan.

Ik heb een praatgroep en daar kwam ter sprake dat sommigen wel degelijk de gedachte hebben om iets ergs te doen, iets waarbij anderen het slachtoffer worden. En het is nu DE GEDACHTE en toen bleek dat meer mensen dat hebben binnen de groep. Ik heb dat eigenlijk niet, bij mij richt het zich meer op mezelf als het slecht gaat. 

Daarmee werd me wel duidelijk dat het niet alleen maar een handjevol mensen zijn in Nederland die tot erge dingen in staat zijn. Er zijn best veel mensen die een soort kookpunt kunnen bereiken en dat wil je eigenlijk voorkomen.

Jeetje, is er bij zo'n praatgroep begeleiding of zo? En doen die daar dan iets mee als iemand laat blijken er wel toe in staat te zijn?

Misschien moet ik het iets anders uitleggen. Iedereen in de groep is onder behandeling van GGZ. Dus psychiater, SPV en als er meer nodig is, nog meer. (zo heb ik nu mijn hardloopcoach en pyscholoog).

In de groep is geen begeleiding. We zijn allemaal volwassen, intelligente mensen en we willen er ook geen begeleiding bij. En als bijv Simon ons vertelt dat hij soms de gedachte heeft om zijn kinderen te slaan, omdat het hem allemaal te veel is, dan luisteren wij daarnaar. We weten dat Simon medicatie slikt en dat er wekelijks iemand bij hem thuis komt. Het gaat er juist om dat Simon dat niet tegen zijn buurman zou zeggen of bij zijn voetbalvrienden of bij de barbecue van zijn schoonouders. Maar dat dat binnen de groep wel gezegd mag worden en dan gaan wij niet zeggen 'Simon je bent een waardeloze vader'.
Het gaat erom dat de gedachte er is op slechte momenten maar dat Simon het niet doet. En dan gaan we met elkaar bespreken of Simon niet een weekje weg zou kunnen om wat tot rust te komen. Of dat het hem zou helpen als de kids af en toe naar een oppas gaan, zoiets.

Dus diegene wordt al behandeld.

Er is ook wel eens iemand geweest die agressief gedrag vertoonde op de locatie en toen heb ik ook bij de balie doorgegeven: Pietje is uit zijn doen en het lijkt me goed dat zijn arts of SPV hem even belt vandaag. Dus eigenlijk als we ons bij de groep echt zorgen maken dan zijn er wel contactpersonen en laten we iemand niet in verwarde toestand naar huis gaan. (Simon is even een fictief persoon)