Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Herstellende


#1

Beste lezers ik wil graag even iets van mijn hart. En dit platform zorgt voor de veiligheid en herkenning die ik in mijn omgeving soms mis.

+/- 3 maanden terug heb ik een eerste post geplaatst op dit forum. Na een periode van extreem diepe dalen gaat het sinds enkele weken een stuk beter. Sinds 2 weken durf ik zelfs te zeggen dat ik herstellende ben van de depressie. Ik voel me weer een stuk lichter, het leven voelt minder zwaar. Ik voel me weer meer mezelf en ben stukje bij beetje weer dingen aan het oppakken. Nu heb ik afgelopen weekend gesolliciteerd op een vacature in de plaats waar ik woon. Iets wat mij heel erg aanspreekt. In mijn vorige post heb ik uitgelegd dat ik wil stoppen met het werken in de zorg en ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn passie nog steeds ligt in het bezig zijn met lekker eten. Dus ik heb gesolliciteerd bij een kookwinkel. Echter is de winkel pas geopend en zijn zij momenteel niet direct op zoek naar personeel wellicht in de nabije toekomst. Maar goed het was een grote stap voor mij om mijn cv up to date te maken en een motivatiebrief te schrijven. En deze te versturen. Nu bevind ik mij op een kruispunt. Ik ben aan het kijken naar nog meer vacatures, maar ik voel me soms nog erg angstig/gespannen als ik hier mee bezig ben. Me afvragende of ik hier wel al aan toe ben. Of ik al genoeg hersteld ben. Bang dat het over een tijdje weer misloopt, zoals vaker in mijn verleden is gebeurt. Ook afvragend wanneer dan wel het "goede" moment zou zijn en of dit wel komt. Of dat het niet gewoon een kwestie van onderzoeken en uitproberen is. Echter deze episode heb ik alles grondiger aangepakt. En ben gaan onderzoeken waar mijn depressie vandaan komt en heb hier veel inzichten in opgedaan. Het maakt het ook lastig dat sinds ik aan mijn omgeving heb verteld dat het beter gaat mensen mij weer anders gaan benaderen, alsof ik de touwtjes weer helemaal in handen heb en ik weet wat te doen. Dit is nog niet het geval. Ik heb nog hulp nodig, juist nu omdat ik mij op een cruciaal punt van het proces begeef. Dit wil ik ook bespreekbaar maken naar mijn omgeving toe en dat is nog steeds een leerpunt. Aan de bel trekken en vragen om hulp. Ik ben benieuwd of iemand in een soortgelijke situatie zit of heeft meegemaakt. En hoe jij daarmee bent om gegaan.
Bedankt voor het lezen  Heart
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)