Hallo,

Op dit moment ben ik nieuw hier, en eigenlijk wel heel benieuwd wat dit forum eigenlijk inhoud. Mijn leeftijd is 45 jaar, en eigenlijk ben ik al best wat jaartjes aan het tobben. Ik ben geboren met een vervelende hartafwijking, wat 10 jaar geleden pas boven water kwam. Tot die tijd kreeg ik aan de lopende band te horen, "stel jezelf niet zo verschrikkelijk aan!". Mijn ouders, vonden me lui, ook al heb ik vanaf mijn 14e altijd bijbaantjes gehad, en de mavo, havo etc vlot doorlopen. Op het moment bezig met een opleiding verpleegkunde. Al ongeveer een jaar of 4 heb ik last van depressies. Dit komt ook voort uit mijn opvoeding (streng gereformeerd), lichamelijke aandoening, en wat onlangs gebleken is de ADD waar ik ook last van heb. (Gek he, dat je daar op je 45e pas achter komt). Ongelofelijk het gevoel wat je ervaart als je start met Methylfenidaat, heerlijk rust in je hoofd. Dit heb ik nooit gekend. Alleen dat intense gevoel van depressie wil niet verdwijnen, zelf niet met psychotherapie. Ik heb een sterk karakter, dit in combinatie met mijn opleiding verpleegkunde, waarbij ik al die gesprekstechnieken kan dromen, uit zich in een beetje cynisme. Hierdoor heb ik eigenlijk ook geen hoop meer dat het beter gaat worden, hebben jullie nog tips?

---

Hallo,

Op dit moment ben ik nieuw hier, en eigenlijk wel heel benieuwd wat dit forum eigenlijk inhoud. Mijn leeftijd is 45 jaar, en eigenlijk ben ik al best wat jaartjes aan het tobben. Ik ben geboren met een vervelende hartafwijking, wat 10 jaar geleden pas boven water kwam. Tot die tijd kreeg ik aan de lopende band te horen, "stel jezelf niet zo verschrikkelijk aan!". Mijn ouders, vonden me lui, ook al heb ik vanaf mijn 14e altijd bijbaantjes gehad, en de mavo, havo etc vlot doorlopen. Op het moment bezig met een opleiding verpleegkunde. Al ongeveer een jaar of 4 heb ik last van depressies. Dit komt ook voort uit mijn opvoeding (streng gereformeerd), lichamelijke aandoening, en wat onlangs gebleken is de ADD waar ik ook last van heb. (Gek he, dat je daar op je 45e pas achter komt). Ongelofelijk het gevoel wat je ervaart als je start met Methylfenidaat, heerlijk rust in je hoofd. Dit heb ik nooit gekend. Alleen dat intense gevoel van depressie wil niet verdwijnen, zelf niet met psychotherapie. Ik heb een sterk karakter, dit in combinatie met mijn opleiding verpleegkunde, waarbij ik al die gesprekstechnieken kan dromen, uit zich in een beetje cynisme. Hierdoor heb ik eigenlijk ook geen hoop meer dat het beter gaat worden, hebben jullie nog tips?
Ook zit in te denken om opnieuw te starten met een antidepressiva, omdat mijn gevoelens af en toe zo heftig zijn dat het leven niet vol te houden is. Voorheen was ik uit mezelf gestopt na 15 kilo te zijn aangekomen met citalopram. Niet echt slim, maarja. Bestaat er een antidepressiva waar je niet van aankomt?

Hallo Ine , welkom hier en schrijf gerust met ons mee. Er is een antidepressivum waar je niet van aankomt en dat is welbutrin, stofnaam bupropion. 

Groetjes

Hallo Ine,

Welkom. Misschien kun je met je behandelaar overleggen over medicatie die aankomen niet of minder als bijwerking heeft. Herkenbaar trouwens en echt supervervelend. Want het gaat er bij mij niet zo makkelijk weer af als het eraan kwam. 
Volgens mij zijn dat in ieder geval Bupropion en Effexor. Fluoxetine wordt ook wel ingezet bij mensen die ook eetbuien hebben als onderdeel van een eetstoornis, maar ik weet niet hoe dat bij depressies zonder eetstoornis werkt. Bupropion en Effexor kwam ik niet mee aan. Viel er misschien zelfs een beetje mee af. Fluoxetine geloof ik ook niet. Maar daarbij voelde ik me wel duffer.

Hallo Ine,

Welkom. Misschien kun je met je behandelaar overleggen over medicatie die aankomen niet of minder als bijwerking heeft. Herkenbaar trouwens en echt supervervelend. Want het gaat er bij mij niet zo makkelijk weer af als het eraan kwam. 
Volgens mij zijn dat in ieder geval Bupropion en Effexor. Fluoxetine wordt ook wel ingezet bij mensen die ook eetbuien hebben als onderdeel van een eetstoornis, maar ik weet niet hoe dat bij depressies zonder eetstoornis werkt. Bupropion en Effexor kwam ik niet mee aan. Viel er misschien zelfs een beetje mee af. Fluoxetine geloof ik ook niet. Maar daarbij voelde ik me wel duffer.

Contact gehad met mijn behandelaar, maar die wil mij niets voorschrijven. Waarom is me niet helemaal duidelijk. Wel ga ik een autisme test krijgen, alleen geen idee wanneer, blijkbaar hebben ze me al eerder op een wachtlijst gezet. Is dat normaal dat je op een wachtlijst gezet wordt zonder dat je het weet?