Vandaag 3 dagen gestopt met venlafaxine en 2 weken escitolapram aan het slikken eerste week 5 mg 2e week 10 mg. Maar voel me echt heel slecht alsof er nooit een einde aan komt. Wordt in de ochtend helemaal opgefokt wakker en de angst en spanning is dan toren hoog en zit dan op de bank en zit dan te denken hoe kom ik nou weer deze dag door? Hoop zo dat ik ook een keer het gevoel te krijgen ik kan de wereld weer aan.

Vervelend Kenzo

Het zou kunnen dat je cortisol-niveau veel te hoog is.
AD kunnen daar ook (positieve of negatieve) invloed op hebben.

Ik ben ook een hele tijd met onrustig opgefokt gevoel wakker geworden, meesral ging ik dan maar meteen wat taken of klusjes doen ter afleiding. Een beetje om m'n activiteiten niveau te "matchen"  met m'n gevoel van onrust.
Als het heel lange tijd aanhoud is er wel kans dat je uitgeput raakt, ook niet fijn.
Heb je iets van benzo's voorgeschreven gekregen om je switch eventueel te ondersteunen? 
Die kunnen dan weer heel verslavend zijn dus eigenlijk ook niet fijn.. 

Sterkte

Hoi Joy,

Kunnen ze daar iets aan doen als de  cortisol-niveau te hoog is? En hoe gaat het nu met jou als je in de ochtend wakker wordt? 

Ik ben geen expert en ga af op dingen die ik als tip heb gevonden. Wel weet ik dat ze met een speekseltest kunnen meten of dat zo is.

Je zou ademhalingsoefeningen of meditatie kunnen proberen. (ik werd daar in het begin juist nóg opgefokter van)  zoals ik al noemde, afleiding zoeken zodat je niet heel de tijd je focus hebt op dat gevoel.
Je zou kunnen kijken naar een leefstijlcoach, die wat uitgebreider op je dagindeling/voeding ect. ingaat.
Wandelen of sporten meteen in de ochtend zodat je cortisol normaal word aangemaakt.

Je bent al een heel stuk op weg met afbouwen en weer opbouwen. De venlafaxine heb je al afgebouwd.

Volgens mij bestaat er geen pilletje om je cortisol niveau te verlagen .  Kan absoluut een rol spelen zowel te hoog als te laag. 

Google voor tips

Groetjes

Vandaag 3 dagen gestopt met venlafaxine en 2 weken escitolapram aan het slikken eerste week 5 mg 2e week 10 mg. Maar voel me echt heel slecht alsof er nooit een einde aan komt. Wordt in de ochtend helemaal opgefokt wakker en de angst en spanning is dan toren hoog en zit dan op de bank en zit dan te denken hoe kom ik nou weer deze dag door? Hoop zo dat ik ook een keer het gevoel te krijgen ik kan de wereld weer aan.

Hoi Kenzo,

Hoe herkenbaar! Zowel wat je schrijft over de spanning 's morgens enzo; je vraag hoe je de dag moet doorkomen; en je hoop dat je ooit weer de wereld aan kunt. Knap van je dat je die hoop hebt! Wat doe jij zoal om de dag door te komen?

Groetjes van IvonneSG

Hoi IvonneSG,

Ik kom altijd vroeg me bed uit omdat ik dan een nerveus gevoel in me lichaam hem en dan ook niet verder kan slapen en daardoor wordt ik weer angstig en de spanning loopt dan op zeg maar. Ik moet dan eerst op de bank bijkomen met een bakje koffie om vervolgens mezelf op te frissen wat ook veel energie kost helaas. Daarna ga ik een stuk met mijn hond wandelen en verder probeer ik dingen in huis te doen en ben zelf een boek aan het maken hoe het voor mijn voelt waar ik nu in zit zodat als er mensen zijn dat kunnen lezen. En wat doe jij zoal? Heb je ook medicatie of therapie?

Hoi Allen, 

Bij mij is de ochtendhell ook weer terug. 

Om 5 uur 's ochtends wakker met het gevoel dat het allemaal helemaal mis is en de meest negatieve gedachtegangen  en zelfoordelen die ik maar niet kan stoppen malen over me heen. 
 Ellende uit het verleden, de huidige toestand en de angst voor de toekomst lopen door elkaar heen. ( Het komt nooit meer goed)  
En heel  veel angstige spanning en druk alsof er elk moment iets zou kunnen gebeuren.  Zaken die die dag op de agenda staan lijken niet te doen Ik voel me als een lam wat naar de slachtbbank moet worden geleid door mezelf, . En soms meld ik me dan ook af, omdat ik in die wanhoopsstaat vooral bang ben het niet trekken. Ik kan het niet eens voor me zien, ik weet niet wat ik moet aantrekken tot hoe ik mezelf op een fiets zet etcetera. Het lijkt onmogelijk. Terwijl ik vaak zat tegendeel heb meegemaakt win ik het niet altijd. 

Ik ben nergens mee gestopt of begonnen overigens. 

Ik kan dit maar zo een tijd vrij extreem hebben. En smiddags  ' klaart dat soms een paar uurtjes op, of savonds ( en met pech helemaal niet). 'S avonds ben ik sowieso ook kapot van die spanning en het is een opluchting als de dag achter me ligt.  blijkbaar geeft dat ook rust) . 

Enorme weerstand mijn huis te verlaten.  Angst terwijl ik niet waarvoor. Angst om mensen onder ogen te komen, door het gevoel van angst. Bang dat ze het zien , er iets over zeggen, en dat ik dan instort. 

Zogenaamd typische dagschommeling 

Daarom maak ik 's ochtends geen afspraken op het moment.

Groet

Hoi Allen, 

Bij mij is de ochtendhell ook weer terug. 

Om 5 uur 's ochtends wakker met het gevoel dat het allemaal helemaal mis is en de meest negatieve gedachtegangen  en zelfoordelen die ik maar niet kan stoppen malen over me heen. 
 Ellende uit het verleden, de huidige toestand en de angst voor de toekomst lopen door elkaar heen. ( Het komt nooit meer goed)  
En heel  veel angstige spanning en druk alsof er elk moment iets zou kunnen gebeuren.  Zaken die die dag op de agenda staan lijken niet te doen Ik voel me als een lam wat naar de slachtbbank moet worden geleid door mezelf, . En soms meld ik me dan ook af, omdat ik in die wanhoopsstaat vooral bang ben het niet trekken. Ik kan het niet eens voor me zien, ik weet niet wat ik moet aantrekken tot hoe ik mezelf op een fiets zet etcetera. Het lijkt onmogelijk. Terwijl ik vaak zat tegendeel heb meegemaakt win ik het niet altijd. 

Ik ben nergens mee gestopt of begonnen overigens. 

Ik kan dit maar zo een tijd vrij extreem hebben. En smiddags  ' klaart dat soms een paar uurtjes op, of savonds ( en met pech helemaal niet). 'S avonds ben ik sowieso ook kapot van die spanning en het is een opluchting als de dag achter me ligt.  blijkbaar geeft dat ook rust) . 

Enorme weerstand mijn huis te verlaten.  Angst terwijl ik niet waarvoor. Angst om mensen onder ogen te komen, door het gevoel van angst. Bang dat ze het zien , er iets over zeggen, en dat ik dan instort. 

Zogenaamd typische dagschommeling 

Daarom maak ik 's ochtends geen afspraken op het moment.

Groet

Wat naar Mabel! 
Angstgevoel en niet precies weten waarvoor heb ik ook regelmatig. 
Al is bij mij niet de gedachte "het komt nooit meer goed".  Maar wel veel andere negatieve gedachten.
Heel veel sterkte Mabel

Kenzo, wat goed van je ochtend met de hond wandelen. Wel rot dat je je zo blijft voelen. Je zou ook nog kunnen proberen om de koffie te laten.
Ik drink het zelf ook nog regelmatig omdat het inmiddels voor mij als een soort "traktatie" voelt, even een koffietje. Maar heb het idee dat dat toch niet zo handig is, dat ik dan eerder paniekerig kan raken.


Mooi dat je een boek aan't schrijven bent.

Ik vind het ook bijzonder knap  Kenzo!

Misschien moet ik toch ook maar weer een hond nemen. En een toonbaar jogging pak of iets dergelijks dat ik 's ochtends niet hoef na te denken wat aan te trekken, maar hup, lopen, eruit , de hond moet oid.  

Eigenlijk alles is beter dan dat ik verstrakt  van angst in mijn bed lig.  Zolang ik er maar niet bij na hoeft te denken.

Gelukkig is het ook wel eens een tijdje niet zo.

Rotangst !

Groet