Hallo, 

Ik noem mijzelf hier maar even 'Bob'.
Ik ben Bob, 21 jaar en naar mijn gevoel onderweg naar het begin van het einde. Het is niet meer leuk terwijl ik niks te klagen heb.
In mijn jeugd ben ik opgegroeid tussen drugs, geweld, armoede en verlies, dit heeft mij nooit bezwaard en mij een ontzettend sterk invidu gemaakt. 
Dat is altijd mijn kracht geweest maar begint nu mijn ondergang te worden, ik heb door mijn jeugd altijd gezien hoe ik het niet moet doen en dat ik alleen mijzelf kan vertrouwen.
En nu zit ik op de bank, alleen.
Ik heb zoveel te vertellen maar aan wie?
Ik wil mijn verhaal vertellen maar ik weet niet waarom, wie is er zo gek om te luisteren?

Ik weet niet wat ik op dit forum doe, maar ik zou graag advies willen, ik hou alle ballen in de lucht, werk, hypotheek, familie maar ik weet niet meer waar ik het voor doe en alles staat op het punt van instorten.
Dit bericht is manisch en vaag, sorry maar ik weet het even niet meer.


-Bob

Hoi Bob, welkom op het forum!
Je zou eens kunnen beginnen om hier te schrijven , er luistert en reageert altijd wel iemand, al is het niet altijd even druk op het forum. 
Het klinlt alsof je wat eenzaam bent, al die ervaringen , maar niemand om het mee te delen, en wat heb je er dan aan? 
Alles maar voor elkaar zien te krijgen voor jezelf , tegen de omstandigheden in , is heel knap en dapper, en wellicht zeker  het juiste om te doen,  maar ook heel vermoeiend,   n mens heeft nou eenmaal wel meer behoeften. Maar dat is lastig als je gericht bent op overleven. Want hoe doe je dat dan, leven. Mischien ook weinig voorbeelden gezien. 

Liefs, Mabel

Hallo Bob, 

Allereerst welkom hier! 
Ten tweede, dankjewel voor het delen van je gevoel en je hebt geen vaag bericht hoor!

Heb je dit al eens verteld tegen je huisarts bijvoorbeeld? Of een andere instantie?
Soms hebben zij net even de informatie die jij nodig hebt om verder te gaan, of een plan van aanpak te maken. 
En alleen in je eentje sterk zijn, is heel mooi, ook heel herkenbaar voor mij persoonlijk, maar het is niet erg om hulp te vragen wanneer je vast loopt in het leven. En hoe we het helaas ook zien, mensen zijn van nature niet alleen. Nou hou ik daar enorm van, gewoon mijn eigen dingetje doen, maar als ik het niet meer kan dragen, deel ik een klein beetje. 

Ik wens je enorm veel kracht toe in deze harde tijd!

''- When life gives you lemons, you make lemonade. I have several stands around here. -''