Waar de FC#K*  moet ik weer met mijn emoties heen?

Gister had ik al niet geslapen.. ik zat al met mezelf.. het was al moeilijk..
De destructie stormt door m'n lijf.. als een guillotine die een keer gaat vallen.. onvermijdelijk.. Ik kan de pijn wel een tijdje verdragen.. de destructie een beetje uitstellen.. maar het zit er toch.. 
Een deel van mij wil het op een zuipen gaan zetten, de pijn en de drama overschreeuwen met party en nog meer trouble opzoeken.. Een deel van mij moet kapot.. krassen, bloeden.. om de pijn zichtbaar te maken.. en mezelf te straffen..
Een deel van mij wil weer een doos pillen nemen,  mezelf weer ff tijdelijk uitschakelen..  alles vermijden.. ff weg.. 

Ik heb bewondering voor de mensen die muziek maken.. ik luister vaak naar blues..  pijn omgezet in muziek.. artiesten van de levensmoeilijkheden..
van de ugly dingen iets moois maken.. 
ik wou dat ik dat kon..
ik kan alleen mee zingen.. de muziek hard aanzetten.. schreeuwen.. 
maar mijn eigen pijn omzetten in klanken.. in muziek.. er iets van creeëren.. 
nee, het blijft lelijk..

Probeer hem even de tijd te geven. Grote kans dat hij terug komt. Hij heeft ook zwaktes en dat heeft hin laten merken door niet goed met kritiek om te kunnen gaan. Het is voor hem ook een leer momentje

Ik zou zeggen: geef het de tijd

Waar de FC#K*  moet ik weer met mijn emoties heen?

Gister had ik al niet geslapen.. ik zat al met mezelf.. het was al een storm in m'n hoofd.. het was al moeilijk..
S'avonds ging ik what's-appen met een contact.. we zouden iets gaan afspreken.. Ik ken hem al langer.. en we hebben ook al regelmatig tegen dingen aangelopen.. Gisteravond weer.. Ik appte dat ik ff verdrietig was.. dat ik weer een beetje met mezelf zat.. en dat ik een beetje ergens tegenaanliep met hem.. En dat ik hem iets wou vertellen.. eerlijk..
Ja graag, ben eerlijk,  was de reactie..   
Ik vond het heel moeilijk om het te laten weten (want ja, dan wil 'ie vast niks meer met me te maken hebben..) maar ik besloot te zeggen dat hij mij wel eens "triggert".. en dat ik met therapie bezig ben om die triggers "onschadelijk" proberen te maken.. en dat ik hem niet de schuld geef ervan, het is míjn ding.. waar ik mee zit te worstelen..

En ja.. nu wil me hij me dus niet meer zien.. (bevestiging van mijn "als ik dit vertel wil je niks meer met me te maken hebben") 
Hij had geen zin in drama...  Ja begrijpelijk..  wie heeft er eigenlijk wel zin in drama van anderen?
En hij wou ook niet de "oorzaak" zijn dat ik verdrietig ben of mezelf ga snijden ofzo..
Ik appte dat ik snap dat dit niet leuk is om te horen maar dat hij me juist verdriet doet als hij me nu niet meer wil zien..
En dat ik zelf ook gewoon leuk wil doen maar soms lukt dat niet..

Nu raast er weer een storm in mij! 
Een deel van mij is het met hem eens..  waarom zou je mij nog willen zien? drama-queen.. met m'n issues.. en m'n pillen.. en m'n snijden..
Maar ik ben ook boos.. dan stopt het hier!
Iedereen heeft toch wel eens issues!
Inmiddels ga ik toch maar eens contacten met mensen die zowel de leuke maar OOK de NIET leuke dingen aan mij kunnen verdragen.. die me niet alleen maar willen zien als ik gezellig ben! alleen maar mooi weer willen..  
En verdrietig.. dit gooit juist zout op de wonden die er al zijn.. 
Tegelijkertijd snap ik hem ook..  het is kut om te horen..

De distructie stormt door m'n lijf.. als een guillotine die een keer gaat vallen.. onvermijdelijk.. Ik kan de pijn wel een tijdje verdragen.. de distructie een beetje uitstellen.. maar het zit er toch.. 
Een deel van mij wil het op een zuipen gaan zetten, de pijn en de drama overschreeuwen met party en nog meer trouble opzoeken.. Een deel van mij moet kapot.. krassen, bloeden.. om de pijn zichtbaar te maken.. en mezelf te straffen..
Een deel van mij wil weer een doos pillen nemen,  mezelf weer ff tijdelijk uitschakelen..  alles vermijden.. ff weg.. 

Ik heb bewondering voor de mensen die muziek maken.. ik luister vaak naar blues..  pijn omgezet in muziek.. artiesten van de levensmoeilijkheden..
van de ugly dingen iets moois maken.. 
ik wou dat ik dat kon..
ik kan alleen mee zingen.. de muziek hard aanzetten.. schreeuwen.. 
maar mijn eigen pijn omzetten in klanken.. in muziek.. er iets van creeëren.. 
nee, het blijft lelijk..

*** Hee Joy, even een klein berichtje over dat laatste stukje wat je hier typt.., nadat ik hier een bericht heb gepost over hoe depressief ik zelf ben... ik begin ook net weer met muziek maken (gitaar) en ik ben gvd 32.., na een dikke knal in mijn gezicht (figuurlijk) te hebben gehad en volledig te zijn ontkracht op alle fronten besluit ik ook de draad weer op te pakken met zingen zelfs (al ben ik nogsteeds een valse kraai met hier en daar een goede lijn.. ) bak er ook geen f*ck van en iedereen moet ergens beginnen, iedereen is ergens begonnen..het moment dat je gevoel in een snaar zit, je zang hoe vals ook je emotie mee laat vloeien, daar gaat het uiteindelijk om.. althans, dat heb ik zelf hier.. maakt niet uit hoe vals.. serieus..het gaat toch vooral om de intentie ook en je wil, niemand (uitzonderingen daargelaten) kan alles in 1x.. mooi lelijk is ook mooi en met mooi bedoel ik dan ook dat je gevoel erin zit uiteraard

Hoi Joy,

Ik wist niet dat je "sneed" dat heb je mij nooit vertelt. Dat is iets wat ik best eng vind. Heb zulke gedachten wel eens gehad met het grote keuken mes hier.
Maar dan ga je op het niveau zitten dat je gewoon je arm er af kan snijden en dat wil ik ook weer niet. Dus ik laat het op een gedachten.

Dan heeft hij waarschijnlijk nooit "Grote" intresse in je gehad. Want je gaat niet zomaar zeggen "Ik wil je nooit meer zien."
Dat is wel heel kort door de bocht, terwijl je al aangeeft dat je werkt aan al je triggers en problemen.
Je kan je problemen en triggers niet zomaar een update geven zoals Windows een update ontvangt om "Problemen" te verhelpen.

Om je op te vrolijken: De sterren die je ziet boven in de lucht zullen er altijd zijn praat eens met hun, ze kunnen niet terug praten maar misschien ontvangt iemnad hier ver vandaag je bericht en dat weet je dat je niet alleen bent.

Hoi Joy, 

Ik zit wel met dezelfde gedachten als jij...
En gister ook een enorm kansloze date gehad dus loop er vandaag super depressief bij... En ook gedachtes dat ik mezelf pijn wil doen (voortkomend uit een bepaalde boosheid naar anderen en misschien ook mezelf)
Dus ik weet verder niet wat te zeggen behalve: je bent niet alleen. 

Mijn date stelde voor om een spelletje te doen en thee te drinken bij hem (via dating app) ... Ik dacht ach waarom niet anders zit ik toch de hele avond te gamen. Hij zag er wel aardig uit en had leuke profiel beschrijving.
Het begon er al mee dat ie aan kwam met een truth or dare spel... Met erotisch getinte vragen. 
Ik keek ze even door en het waren ontzettend persoonlijke vragen en opdrachten. 
Toch heb ik me laten overrulen om een paar vragen te beantwoorden terwijl ik me daar super ongemakkelijk bij voelde. Geen opdrachten. 
Achteraf denk ik: waarom ben ik niet gewoon op gestaan en weer weg gegaan. Dat zou mn eigenwaarde in ieder geval goed doen. 
(ik voel dingen pas vaak achteraf) 
Maar ben nog 2 uur blijven praten en we lagen ook nogal uiteen met onze levens opvattingen maar al met al was het best nog wel een boeiend leerzaam gesprek. 
Toen ik thuis kwam appte ik hem dat ik veilig thuis was en bedankt voor het gesprek en was gezellig zoiets. 
Kreeg heel kortaf antwoord terug. 
Vanmorgen heb ik hem gestuurd dat ik hem bedank maar dat het toch wel duidelijk is dat we geen match zijn. Hij leest het maar antwoord gewoon niet meer. 
Geghost worden... 
Dit Triggert in mij zo erg de gedachte van: zie je wel ik ben niet leuk genoeg... Niet eens leuk genoeg om eerlijk te zeggen dat je het hij 1 keer afspreken wil houden (wat dat vind ik wel zo netjes) 
En als je een paar uur met elkaar hebt zitten praten dat doe je toch ook niet zomaar...ik ben zo verward daarover. 

Ik heb eerder (anderhalf jaar geleden) nog een dramatische date gehad... Ik kwam half in dissociate van de zenuwen (zat toen stuk slechter in mn vel dan nu) 
En hij deed alsof hij me erg leuk en interessant vond en liet me overrulen om sex te hebben. De volgende dag appte hij dat hij het hier bij wil laten. 
Dus voelde me ontzettend gebruikt (ook door mezelf) 

Het is naast een enorme deuk in mn zelfvertrouwen ook wel weer een leermoment. Ik ging ook echt gisteravond naar die date met dat in mn achterhoofd... Van Blijf bij jezelf...Doe geen dingen waar je niet achter staat om leuk gevonden te worden. 
 Maar kennelijk zelfs als je geen seks hebt vind ik het moeilijk mn grenzen in acht te houden. 

Ik heb ook een lichte vorm van autisme (waardoor ik heel zwart wit dingen bekijk) en moeite met hechting. 
Na zulke negatieve ervaringen voel ik me vaak zo slecht over mezelf dat het me dagen kost daar weer van te herstellen. 

Maar toch... Weetje wat ik tegen mezelf zeg:
Het is niet Persoonlijk (zelfs als het dat wel is) want het is hun perceptie en hun gedrag en die hangt met zoveel factoren samen waar wij geen weet van hebben. 
Daarnaast leven we in een gekke date cultuur. 
En is het extra lastig als je wat moeilijkheden hebt (ik merk dat niet alleen bij daten maar ook bv werk vinden) 

Ik probeer mn leven zo in te vullen dat ik er voldoening uit haal (ga bv beginnen met tuinieren) en ik ga muziek maken (maar er zijn ook veel andere vormen van kunst) 
En die eenzaamheid of gemis naar een partner is soms gewoon heel erg lastig en pijnlijk. 
Zo n dag als vandaag trek ik me terug... En voel ik me heel erg rot en heb veel negatieve gedachtes over mezelf en het leven. 
Toch extra lief voor jezelf zijn en doen waar jij je goed bij voelt... En als iemand zo afschrikt als jij je zelf kwetsbaar op stelt is het niet de juiste persoon voor jou. 

Take care Joy en hou je taai

Hoi Joy, 

Ik herken het, dat is het ellendige. 
Je wilt 'ze' niet laten schrikken maar je kunt ook niet mooi weer blijven spelen. En als iemand je partner wordt, evt, moet hij je wel kunnen en willen steunen. Je hebt niets aan iemand die voor de sier in de hoek van de kamer zit. 

En dan vertel je iets en ben je 'te heftig'. En dan doet het alleen maar nog meer pijn als precies op dat moment de ander het contact verbreekt. 

Ik heb vaak geprobeerd mooi weer te blijven spelen bij mannen. En dan komt het ook niet tot diepgang. 
Ik heb niet gesneden (nouja één keer maar dat is heel goed genezen) dus heb niet te maken met littekens zeg maar. Ik kan me voorstellen dat je daar ook mee zit op een gegeven moment, als ze die gaan zien. 

Ik vind het rot. Je lijkt me een leuk mens met humor en diepgang en ik hoop dat je wel een geschikte vent tegen het lijf loopt. Maar het is inderdaad zo'n dilemma van wanneer vertel je wat. En dat ie dan idd echt wegloopt... figuurlijk... au.

Hoi Joy,

Wou toch nog een kleine reactie geven over het muziek gedeelte.
Net had ik het liedje op staan van Michael Jackson - Heal the World.

Toen dacht ik echt van, het leven kan zo fantastisch zijn, met mensen om je heen die van je houden.
Ik vind het niet wat ik onderneem want ik besta nooit voor andere.

Jij bestaat wel voor andere mensen lees ik. Ik hoop dat je het niet op geeft en de contacten blijft aanhouden hoe lastig het ook is.
Schreeuw met de muziek mee, ik doe dat niet. Ik huil diep van binnen, en als ik alleen ben dat niemand me ziet zit ik te huilen met de muziek.

Hou het vol, de liefde is moeilijk en lastig, net zoals vrienden vinden en houden.

Ik ben er mee op merk ik al dagen.. Het is gewoon triest..

Geef de muziek niet op, al luister je de hele dag Hard-Rock of zo iets.

Fijne Groet,

Jupiter

Probeer hem even de tijd te geven. Grote kans dat hij terug komt. Hij heeft ook zwaktes en dat heeft hin laten merken door niet goed met kritiek om te kunnen gaan. Het is voor hem ook een leer momentje

Ik zou zeggen: geef het de tijd

Dank voor je reactie Flieko..

Ik denk toch dat ik bij m'n boosheid blijf.. We kennen elkaar al lang genoeg vind ik.. Hij wil geen "drama"..  Nou ja, ik ben drama.. 
Ik denk dat het voor mezelf dus eens tijd word dat ik er gewoon mag zijn.. De gezellige kanten maar ook de drama..  Dus misschien moet ik er zelf OOK een leermomentje van maken..

---

Dank voor de reacties
Ik zal proberen er later nog op terug te reageren
De wereld is op het moment even teveel

Wat een mooie post Jupiter. 

Ik vergeet wel eens wat muziek kan doen. Of dan wil ik rustig doen voor de buren. Maar het kan idd zoveel doen...

Wat een mooie post Jupiter. 

Ik vergeet wel eens wat muziek kan doen. Of dan wil ik rustig doen voor de buren. Maar het kan idd zoveel doen...

Hoi Feline,

Muziek kan inderdaad erg veel doen met je, mij doet het geregeld echt heel veel.
Heb echt een was lijst an muziek, vaak emotinele muziek. Niet omdat ik er dan emotineel van wil worden, of een potje wil huilen.
Nee gewoon omdat het prachtig is, en ik er van geniet.

Je moet inderdaad wel rekening houden met de buren, ik heb altijd de koptelefoon op dus van mij heeft niemand last.

Het maakt je mens, dat je er van geniet maar ook kan huilen en emotineel word.

Vind het de beste therapie, het heeft mij veel positieve zin gegeven.