Hallo allemaal,

Na toch wel een leuke vakantie met een leefbare stemming (op de laatste dag na) ben ik nu op weg naar huis. En ik wil niet.. 
Ik wil de magie van de vakantie vasthouden en ik heb het idee dat thuis mijn depressie op mij wacht. Dat klopt natuurlijk niet. Ik zie er als Een berg tegenop. Ik ben bang voor de lege momenten, bang om mij angstig te voelen, bang om weer te moeten overleven. Sorry, het moest er even uit.

Letitgo

Ja dat zal wel een overstap zijn als je thuiskomt, logisch. Toch is het bijzonder dat je de vakantie nu en dan kon genieten. 
Een zichtbare herinnering van je vakantie in je huiskamer zetten kan je mogelijk helpen om 
thuis heel eventjes bij te tanken, op te laden aan die herinnering. En er zo iets van vast te houden nu en dan.

Hallo allemaal,

Na toch wel een leuke vakantie met een leefbare stemming (op de laatste dag na) ben ik nu op weg naar huis. En ik wil niet.. 
Ik wil de magie van de vakantie vasthouden en ik heb het idee dat thuis mijn depressie op mij wacht. Dat klopt natuurlijk niet. Ik zie er als Een berg tegenop. Ik ben bang voor de lege momenten, bang om mij angstig te voelen, bang om weer te moeten overleven. Sorry, het moest er even uit.

Wat ik mij afvraag, wat is er op vakantie nou zo anders dan thuis wat ervoor zorgt dat we op vakantie even los komen van die zware depressie?
Ik lees het hier op het forum van jou, Tara en ook ikzelf had op vakantie voor het eerst sinds jaren een gevoel van ontspanning.

Ik heb wel een idee voor mijzelf, maar ben benieuwd hoe dat bij jou zit. Wat maakt voor jou het verschil met thuis?

Hoi Jorin,

Dankjewel voor jouw reactie.
Ik denk dat ik thuis veel meer van mijzelf verwacht en er meer alleen voor sta. En ik hen door mijn depressie dwanggedachten en ben daarom bang om alleen met mijn dochter te zijn. Op vakantie zijn wij altijd samen en word ik er mindet mee geconfronteerd. En ik denk ook dat je thuis in een bepaalde structuur zit en ik ermee geconfronteerd wordt dat alles mij zo zwaar valt. Hoe is dat bij jou?

Groetjes,
Marjolein

Hoii, snelle reactie was dat! 
Bij mij, op de dwanggedachten na, vergelijkbaar.
Ik voel mij thuis voor van alles en iedereen verantwoordelijk. Er moeten natuurlijk ook dingen, zoals werk en huishouden. Op vakantie hoeft niets en kan ik dat allemaal loslaten.
Daarnaast vind ik het heel fijn om samen te zijn met mijn man (of ik kan slecht alleen zijn), maar hij heeft ook tijd voor zichzelf nodig natuurlijk. Dat zorgt nog al eens voor spanning en op vakantie brengen we vanzelfsprekend het merendeel van de tijd met elkaar door.
Van mij mag het altijd vakantie zijn haha.

Die spanning komt bij mij voort uit perfectionisme en faalangst.