Hallo, ik ben nieuw hier. 
Ik heb een vriend die al paar maanden depressief is. Het contact wordt steeds minder, ook met zijn andere vrienden. 
Hij wil enkel nog contact via sms en dan nog antwoordt hij meer niet dan wel.  Zeker als ik vraag naar hoe hij zich voelt, of hoe ik hem kan helpen, reageert hij niet. 
Herkent iemand dit? En heeft het zin om toch te blijven sturen? Niet dat het mij teveel is, maar soms denk ik dat ik er alleen maar mee op zijn zenuwen werk. De vraag of dat zo is negeert hij trouwens ook. 
Wat kan ik het beste doen? 
Hij is 19 trouwens…
Bedankt voor tips. Ik wil hem echt graag helpen

Hoi Kat,

Vervelend voor zowel jou als voor hem. Lief dat je hem wilt helpen. Ik herken dat ik ook niet bereikbaar was voor hulp in familie/vrienden kring. Het kwam niet aan vanwege de warrige boel in mijn hoofd. Alle goed bedoelde adviezen sloeg ik van me af, want het rijmde niet met wat er in mn hoofd speelde. Ik heb mijn vrienden op een gegeven moment gevraagd om me niet meer constant te vragen hoe het met me gaat. Er was gewoon geen zon, terwijl deze wel scheen. Wat bij mij wel werkte was dingen open laten: 
- Als je een keer wilt praten, dan ben je altijd welkom.
- Als je even niks wilt doen of zeggen, dan mag dat altijd bij mij.

Of juist even wat afstand nemen en aangeven dat je graag van hem hoort als er wat is. Belangrijkste voor jou om te weten is dat je misschien meer zal moeten geven dan dat je er voor terug krijgt. Dit kan maanden zoniet jaren duren voordat het beter wordt.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Hoi Kat,

Vervelend voor zowel jou als voor hem. Lief dat je hem wilt helpen. Ik herken dat ik ook niet bereikbaar was voor hulp in familie/vrienden kring. Het kwam niet aan vanwege de warrige boel in mijn hoofd. Alle goed bedoelde adviezen sloeg ik van me af, want het rijmde niet met wat er in mn hoofd speelde. Ik heb mijn vrienden op een gegeven moment gevraagd om me niet meer constant te vragen hoe het met me gaat. Er was gewoon geen zon, terwijl deze wel scheen. Wat bij mij wel werkte was dingen open laten: 
- Als je een keer wilt praten, dan ben je altijd welkom.
- Als je even niks wilt doen of zeggen, dan mag dat altijd bij mij.

Of juist even wat afstand nemen en aangeven dat je graag van hem hoort als er wat is. Belangrijkste voor jou om te weten is dat je misschien meer zal moeten geven dan dat je er voor terug krijgt. Dit kan maanden zoniet jaren duren voordat het beter wordt.

Welkom Kat,

Wat naar voor jullie beide dat je vriend depressief is.
Ik kan me voorstellen dat dat voor jou ook moeilijk is en dat je hem graag wil helpen. Het is echter puzzelen wat voor wie helpend is. 
Ik kan het soms ook moeilijk verdragen als mensen vragen hoe het gaat of hoe ik me voel, vooral in tijden dat ik me echt k# voel want dat wil ik dan ook niet heel de tijd melden of ik geef een wenselijk antwoord.

Je zou idd wat afstand kunnen nemen en het bij hem laten, dat je er voor hem wil zijn mocht hij willen praten.
Je kan ook proberen vertellen wat het met jou doet,  geen idee hoe hij daarop zal reageren.
En misschien vertellen dat je je zorgen maakt..

Sterkte!

Welkom Kat,

Wat naar voor jullie beide dat je vriend depressief is.
Ik kan me voorstellen dat dat voor jou ook moeilijk is en dat je hem graag wil helpen. Het is echter puzzelen wat voor wie helpend is. 
Ik kan het soms ook moeilijk verdragen als mensen vragen hoe het gaat of hoe ik me voel, vooral in tijden dat ik me echt k# voel want dat wil ik dan ook niet heel de tijd melden of ik geef een wenselijk antwoord.

Je zou idd wat afstand kunnen nemen en het bij hem laten, dat je er voor hem wil zijn mocht hij willen praten.
Je kan ook proberen vertellen wat het met jou doet,  geen idee hoe hij daarop zal reageren.
En misschien vertellen dat je je zorgen maakt..

Sterkte!

Dank je voor je antwoord, Joy. Ik had op internet gelezen dat het goed is om contact te blijven zoeken, ook al reageert iemand niet of nauwelijks. Maar ik begrijp uit jouw antwoord dat het misschien toch beter is om hem met rust te laten…wat ik heel moeilijk vind want ik ben bang dat we elkaar dan niet meer gaan horen. Maar het gaat natuurlijk niet om wat ik zou willen, maar om wat voor hem nu het beste is…
Ik heb hem ook al gezegd dat ik me zorgen maak en hem wil helpen maar dan zegt hij: niemand moet mij helpen…
Pfff lastig hoor…maar ik probeer wat meer afstand te nemen en het initiatief bij hem te leggen. 
Nog eens bedankt voor de reactie! 
Alle goeds gewenst!

Hoi Kat, 

De hele situatie weet ik niet dus gericht advies geven vind ik moeilijk. In ieder geval lijkt het niet zo te helpen als je hem vraagt hoe hij zich voelt. Hij negeerd je dan als ik het goed begrijp. 


Ik vind dat het niet alleen maar om hem of wat het beste is voor hem hoeft te gaan want jij bent er ook en ik vind dat je hem best erop mag aanspreken wat z'n gedrag met jou doet.


Dat hij als reactie geeft dat niemand hem moet helpen geeft mij het idee dat hij
Of vind dat hij alles zelf moet oplossen, wat natuurlijk niet realistisch is want ieder mens kan wel eens hulp gebruiken.
Of hij worsteld ermee dat hij zichzelf niet waard vind om geholpen te worden.
Ik weet ook niet wat een oorzaak zou kunnen zijn van z'n gedrag en of jij daar zelf een idee van hebt. Heeft hij ook iets van professionele hulpverlening?  Zo niet, dan zou je dat kunnen voorstellen. Of dat hij met iemand anders contact zoekt om te praten als hij dat niet met jou wil. 

Dat je tips vraagt lijkt me dat je om hem geeft en het is heel lief dat je hem wil helpen. Het is absoluut moeilijk om iemand te helpen met depressie klachten/gedrag.
Wat voor de één helpt, helpt niet altijd voor een ander.  
Maar ik wil je meegeven om ook een beetje op jezelf te blijven letten in wat jij zou willen of nodig hebt. 
En het kan zijn dat al je goedbedoelde hulp gewoon niet aankomt of niet uitpakt zoals je zou willen.

Dag Joy

Ik snap wel dat hij denkt het allemaal zelf te moeten oplossen, hij zit al sinds hij kind was in een heel moeilijke thuissituatie met een vader met schizofrenie. Hij is het gewend zijn plan te trekken…misschien ook daarom dat het mij zoveel pijn doet…hij verdient zoveel beter dan wat hij nu krijgt…
Ik zorg wel voor mezelf hoor, ben ook al bij psycholoog geweest…maar bedankt voor je bezorgdheid. 
Heb hem al voorgesteld om naar huisarts of therapeut te gaan maar dat wil hij niet…
Zal er mij moeten bij neerleggen dat ik niet veel kan doen, zeker? 
Denk dat ik misschien gewoon nog heel af en toe iets zal sturen en niet meer elke week want dat komt misschien inderdaad opdringerig over.
Wel heel fijn dat je met me meedenkt!!!

Hoi Kat,

Ik zie helaas geen reactie onder je geciteerde bericht. Ik denk dat Joy je ook prima te woord heeft gestaan. Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik het graag.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Dag Jarno
Sorry ken het systeem nog niet zo goed, was verstuurd voor ik er erg in had! 
Jullie zeggen beide iets in dezelfde lijn, bedankt voor de reply.
Wat jij zegt over meer geven dan ik zal terugkrijgen is zeker waar. Mijn psycholoog waarschuwde me daar ook al voor. Dat is inderdaad hard maar ik denk dat ik het wel kan opbrengen…hoewel je uit mijn eerste mail misschien wel kan afleiden dat het me ook heel onzeker maakt. 
Misschien wordt het duidelijker als ik zeg dat hij een oud-leerling van mij is, met wie ik door zijn thuissituatie een nauwe band heb/had. Hij is een beetje als een zoon voor mij…dus ik wil er echt voor hem zijn en ik hoef er niet direct iets voor terug. Alleen zou ik het erg vinden dat hij mij gewoon als een ouwe zeur zou beginnen zien…
Is dat ergens te snappen???

Hoi Kat,

Leuk dat je alsnog reageert. Tuurlijk snap ik dat het je onzeker maakt. In dit geval is het zo vervelend dat je er eigenlijk helemaal niks mee kunt en dat je bent overgeleverd aan zijn kunnen. Want vergis je niet, een depressie is iets anders dan je even somber voelen. Depressies gaan over de diepste dalen die een mens kan vinden. Het kan uitzichtloos voelen voor allerlei partijen. Ik heb dat achteraf wel over me heen gekregen, maar kon zelfs toen niet begrijpen hoe het de ander raakte. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku