Deze namiddag krijg ik telefoon van een dame voor eventueel vrijwilligerswerk. Ik deed mantelzorg voor mijn bejaarde moeder maar zoals jullie al weten is mijn lieve moeder eind augustus overleden. Dus valt met het verdriet ook wat mijn structuur weg. Graag had ik vrijwilligerswerk gedaan ook om mijn kleine wereldje wat te doorbreken. Ik ben reeds elf jaar weg van de arbeidsmarkt en mijn wereld is zo klein geworden. IK heb eigenlijk nood aan een uitdaging maar tevens denk ik dat ik het niet zal trekken. Ik had de eerste stap gezet en heb een instantie gebeld waar ik graag zou werken. Die vrouw zal me deze namiddag bellen. Maar diep binnenin zit ik vol twijfels, nl. Ga ik de opleiding aankunnen en het werk? Ik denk eigenlijk dat ik niks meer kan na zo een lange periode arbeidsonbekwaam, ik twijfel zo aan mezelf de ene kant wil de uitdaging de andere denkt het niet te kunnen. Wat moet ik dan eigenlijk beslissen? Ik beslis dat ik het ga proberen alle moed samen te rapen en het proberen. Mijn zelfvertrouwen is nihil maar het werk kan me dit weer helpen opbouwen. Het is heel moeilijk nog te geloven in jezelf en eigen kunnen door alles wat in t verleden is scheef gelopen. Ik ga al mijn moed samen sprokkelen en dit een kans geven, ik wil met de rest van mijn leven nog iets doen , ik wil nog iets betekenen voor anderen , er zijn voor anderen... Ik hou jullie op de hoogte. Cyranno

Goed van je, Cyranno! Een hoge drempel is dat. Misschien kun je het beste gewoon eerlijk zijn? Dat je twijfelt of je het aankunt. Of heb je dat al gezegd?

Cyranno, 

Vertel gerust hoe je er in staat. Ze zouden je moed kunnen waarderen.  Zo niet,  dan is het voor jou ook geen goede plek. Je hebt weinig te verliezen toch immers, en mocht t helemaal niet lukken dan is het geen schande om te stoppen daar hé,  er is meer vrijwilligerswerk waarin je iets kan beteken voor n ander. 
Rustig aan beginnen maar.

Groet en liefs...

Wat goed en knap van je dat je de sprong gaat wagen. En twijfels, angsten en vragen zijn normaal hoor. Kijk welke je weg kunt nemen en of de overigen te doen zijn om aan te gaan, misschien vallen ze mee. En (vrijwilligers)werk is sowieso eerst van beide kanten zien of t lukt/klikt. Als t niet wil kun je er weer mee stoppen, daar hoef je je dan niet lullig over te voelen, je probeert het!

Ik kan me goed voorstellen dat je het eng vindt, zo voel ik het ook, al zo lang niet meer mee gedaan zeg maar. Dan voel je je kwetsbaar. Het hangt misschien van het soort werk af of je je kwetsbaar moet opstellen? Ik denk dat je dat zeker kan doen als het in een sociale omgeving is. Dat is het vaak wel overigens. Ik hoop dat het goed uitpakt voor je. We horen het graag.
Succes en sterkte!
Liefs,
Ellen

Hoi Cyranno,

Het lijkt me inderdaad best eng om na zo'n lange periode weer iets te gaan ondernemen.
Zelf voelde ik me wel iig tijdelijk een stuk beter toen ik met vrijwilligerswerk begon.
Gaat je vast wel lukken en hopelijk verbeterd het je stemming ook gelijk.
Dat je het probeert ondanks de twijfel is al een hele overwinning.

Suc6 he

De vrouw van het vrijwilligerswerk heeft me gecontacteerd en de hele uitleg gedaan hoe het werkt maar ze verwachten ook dat er nachten worden gedaan en daar val ik nu wel over . Door mijn medicatie zal ik het nachtwerk niet kunnen aangaan. Ook heb ik gesproken met de psychologe en die is ook van de mening dat ik uiteraard de situatie niet zal kunnen loslaten als ik eenmaal thuis ben en weer zal overspoeld raken met emoties. Ik heb dus besloten om verder te zoeken daar is weer de beperking . De beperking zoals vroeger en die ik wel diep binnenin weet maar waar ik zo graag overheen wals. Mijn persoonlijkheid heeft nood aan uitdagingen en diepgang maar mijn persoonlijkheidsstoornis heeft dan zo haar beperkingen. Het is zo moeilijk je wil wat maar het gaat niet maar ik geef niet op ik zoek door naar een geschikter werk. Steeds moet ik rekening houden met die borderline en steeds bepaalt die mijn leven ik heb het soms gehad met dit alles. Groetjes en bedankt voor de reacties.

Hoi Cyranno,

Vind het toch een overwinning dat je het geprobeerd hebt, en opnieuw een overwinning dat je het nogmaals probeert.

Suc6 en sterkte.

Hallo Cyranno,

Inderdaad goed dat je het hebt geprobeerd. Er is heel veel vrijwilligerswerk en er is vast iets bij dat bij jou past.

Veel sterkte!
Liefsf
Alais

Ik heb gesolliciteerd voor vrijwilligerswerk in het lokale ziekenhuis aan het onthaal. Het gesprek is goed verlopen en ik mag starten. Heb er goede gevoelens over , zal goed zijn om me een beetje te ontwikkelen en mij wat zelfverzekerder te gaan voelen. Morgen moet ik het contract gaan tekenen en dan wordt er verwittigd wanneer ik kan starten. Ik hou jullie op de hoogte hoe het verder verloopt.