Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

voorstellen


#1

hoi
ik ben Karen en mijn partner is depressief. Eigenlijk was dat al zo voor ik hem leerde kennen, en we zijn nu 16 jaar samen. Ik ken hem niet anders dan redelijk stabiel, maar wel aan de negatieve kant. We hebben altijd al een... laat ik zeggen onstuimige relatie, we hebben erg moeten knokken om te leren communiceren met elkaar. Ook onze drie kinderen hebben daar best wel eens onder geleden. Een aantal jaar geleden hebben we een tijdje relatietherapie gehad en daardoor gaat het communiceren over het algemeen wel wat beter. We hebben geen ontploffende ruzies meer. 
Een jaar geleden ben ik gediagnosticeerd met chronisch vermoeidheidssyndroom, waardoor ik moeilijk stress kan handelen. Dat was vlak voor onze eerste vakantie naar Hongarije. In Hongarije ging het beter met mijn vermoeidheid, en, omdat we toch al op zoek waren naar een plekje elders dan in nl, hebben we daar een huisje gekocht. Een heerlijk plekje waar ik me best red, hoewel ik in nl meestal in de middag op bed lig. Een groot verschil voor mij dus. 
Aangezien we onze kinderen thuisonderwijs geven, hadden we de mogelijkheid dat ik met de kids de enkele maanden in hu, en enkele maanden in nl zou zijn, om en om, zodat ik én m'n energie op kon krikken, én de kids hun vrienden konden zien en partner en ik onze relatie konden onderhouden. Zo is het het afgelopen jaar gegaan. 
Maar. Al vroeg in 2018 begon partner vreemde trekken te vertonen, een soort claimgedrag, wat ik niet van hem kende. Nog negatiever dan anders, en ik had het gevoel dat ik me erg aan zijn wensen aan moest passen, ook als ik 1500 kilometer verderop zat. Ik begreep niet waarom hij me niet gewoon kon vertrouwen, dat ik de boel in hu best kon runnen, en waarom hij daar zo zijn stempel op wilde drukken. Ik run in nl de boel ook prima, we vertrouwen elkaar toch gewoon? 
Dat modderde zo enkele maanden aan, en uiteindelijk werd het me duidelijk, dat dit de depressie is waar hij altijd al zo gevoelig voor is geweest. Hij had zelfmoordgedachten, vond zichzelf waardeloos. Ondertussen stelde hij eisen, over soms kleine dingen, waar hij mij gewoonlijk vrij liet, en nu juist verstikkend optrad. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het lijkt of hij me, hoe meer ruimte ik nodig heb (voor herstel, voor rust) dan juist steeds harder vasthoudt. Alsof ik degen ben die, als ik verander, zijn depressie kan oplossen. 
Ik kan die druk niet aan, steeds maar moeten nadenken óf ik iets wel moet zeggen, en zo ja, hoe ik het dan zó zeg dat hij er geen last van heeft, dat hij niet in z'n auto stapt om 'm eens even tegen een boom te parkeren.... Die stress, die angst, daar kan ik niet tegen. 
Ik denk vaak aan scheiden, of latten, misschien gewoon maar in hu blijven met de kinderen, en dat hij ze af en toe een paar weken komt halen, maar wat doe je je kinderen dan aan? Ze zijn alledrie 10+, hebben hun vrienden en hun leven in nl. Voor hun bestwil zou ik juist méér in nl moeten zijn. Wanneer ze hun diploma bij mij hebben gehaald kunnen ze overal ter wereld naar een universiteit of hbo-achtige opleiding, maar tot die tijd (voor de jongste nog zo'n zes jaar) zijn ze voor hun opleiding afhankelijk van mij. 
Op dit moment heb ik een week voor mezelf, zonder kids, zonder partner, in hu. Wandelen met de hond, beetje keutelen in huis en tuin, 's avonds even de kids bellen en netflixen op de bank. Heerlijk, rustig, ontspannen. Maar, woensdag komen ze allemaal hier heen. Heel fijn om de kids weer om me heen te hebben, om weer lekker de ochtend samen te werken aan 't onderwijs, en 's middags leuke dingen te doen in de mooie omgeving. Maar partner komt mee. En ik voel de stress al zitten. Ik moet me zo aanpassen, zo oppassen, alles wat ik zeg of doe kan negatief geïnterpreteerd worden en er wordt van de gemiddelde mug meestal wel een flinke olifant gemaakt. 
Begrijp me goed, ik hou van hem en hij van mij, ik wil hem graag terzijde staan maar ik kan hem niet helpen, niet beter maken. Ja hulp is onderweg, hij heeft een intake gehad en wacht op z'n eerste afspraak (duurt LANG). Ik wil voor de kids en mezelf ook ondersteuning zoeken, en dit bericht hier is de eerste stap. 
Is er iemand die dit herkend, die misschien een ander licht op mijn gedachten kan werpen, want ik zit in een vicieuze denkcirkel waar ik zelf niet uit kom.
Antwoord

#2

Welkom! Je verhaal klinkt als een turbulent leven, helemaal afgelopen jaar. 

Ik ken het verstikkende gevoel geen invloed op iets of iemand te hebben en er zeer onder te lijden. En daarnaast de spagaat tussen de verantwoordelijkheid naar je kids en de rust voor jezelf.

Lastige situatie, waar ik niet zo een oplossing voor weet. Ik denk dat het goed is dat je zelf professionele hulp inschakelt. Het gedrag van je man kun je niet veranderen, je kunt jouw last wel verminderen met de juiste handvaten.

En qua scheiden, je geeft aan veel van hem te houden, het is de situatie die je opbreekt. Wat ik kan zeggen is dat ik gescheiden ben en het niks heeft opgelost. Ik lijd nu misschien nog wel meer onder zijn gedrag, want dat is niet veranderd. Maar door de scheiding heb ik minder invloed gekregen. Ik dacht vaak, als ik gescheiden ben, ben ik hier voor altijd vanaf. Helaas, met kinderen heb je regelmatig met elkaar te maken. Die vlieger ging niet op.

Maar ik lees je wanhoop en machteloosheid. Wat zwaar voor je. Heel veel sterkte met alles en als je tips of advies zoekt, ik help graag.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mijntje :   • karen
Antwoord

#3

(28-10-2018, 13:10)Mijntje schreef: Welkom! Je verhaal klinkt als een turbulent leven, helemaal afgelopen jaar. 

Ik ken het verstikkende gevoel geen invloed op iets of iemand te hebben en er zeer onder te lijden. En daarnaast de spagaat tussen de verantwoordelijkheid naar je kids en de rust voor jezelf.

Lastige situatie, waar ik niet zo een oplossing voor weet. Ik denk dat het goed is dat je zelf professionele hulp inschakelt. Het gedrag van je man kun je niet veranderen, je kunt jouw last wel verminderen met de juiste handvaten.

En qua scheiden, je geeft aan veel van hem te houden, het is de situatie die je opbreekt. Wat ik kan zeggen is dat ik gescheiden ben en het niks heeft opgelost. Ik lijd nu misschien nog wel meer onder zijn gedrag, want dat is niet veranderd. Maar door de scheiding heb ik minder invloed gekregen. Ik dacht vaak, als ik gescheiden ben, ben ik hier voor altijd vanaf. Helaas, met kinderen heb je regelmatig met elkaar te maken. Die vlieger ging niet op.

Maar ik lees je wanhoop en machteloosheid. Wat zwaar voor je. Heel veel sterkte met alles en als je tips of advies zoekt, ik help graag.
Bedankt Mijntje, een beetje begrip helpt al veel. Ik wil ook niet scheiden, zou ook niet weten hoe, want hij kan geen alimentatie betalen omdat hij, ook wegen fysieke gezondheid, sinds kort amper meer kan werken, en ikzelf ben ook niet gezond genoeg om een vol salaris bijeen te schrapen. Ik hoop van harte dat we er, met hulp, samen uit gaan komen. Niet in de laatste plaats voor de kinderen.
Antwoord

#4

Je situatie vraagt veel, zelf kamp je met je vermoeidheid, je man met gezondheid en depressie (als ik het goed begrijp?). Dat is niet niks.

Waarom lukt het je in Hongarije wel de rust te vinden en in NL niet? En nu je man je meer gaat claimen op afstand, je rust je ook wordt ontnomen in Hongarije. 

Het klinkt mij een beetje als een vlucht. Niet negatief bedoelt. Ik kan in NL ook echt in mijn bed gaan liggen met de gedachte: hier ben ik veilig, hier heb ik rust. Ik moet af en toe ontsnappen aan de hectiek van alle shit om mij heen. Gewoon letterlijk uitstaan. Hoofd uit, gevoel uit. Is dat wat je in Hongarije vindt? Of is het anders?
Antwoord

#5

(28-10-2018, 13:20)Mijntje schreef: Je situatie vraagt veel, zelf kamp je met je vermoeidheid, je man met gezondheid en depressie (als ik het goed begrijp?). Dat is niet niks.

Waarom lukt het je in Hongarije wel de rust te vinden en in NL niet? En nu je man je meer gaat claimen op afstand, je rust je ook wordt ontnomen in Hongarije. 

Het klinkt mij een beetje als een vlucht. Niet negatief bedoelt. Ik kan in NL ook echt in mijn bed gaan liggen met de gedachte: hier ben ik veilig, hier heb ik rust. Ik moet af en toe ontsnappen aan de hectiek van alle shit om mij heen. Gewoon letterlijk uitstaan. Hoofd uit, gevoel uit. Is dat wat je in Hongarije vindt? Of is het anders?

Voor een deel is het het klimaat, wat mij lichamelijk goed doet. Meer natuur, schone lucht, geen herrie. En ja, de andere pak-m-beet 40% is het feit dat ik niet op m'n tenen hoef te lopen. Dus voor 40% inderdaad wel een vlucht. Maar "helaas" is het grootste deel van cvs niet iets psychisch, iets wat je aan- en uit kan zetten, die 60% is een fysiek probleem. En daar is tot nu toe nog niets op gevonden.
Antwoord

#6

Heftig hoor, wel fijn dat het je zo helpt, de natuur daar. Ik denk dat het in jouw situatie héél belangrijk is de 40% psyche invloed te bewaken. Met een 100% fit lijf, heb je ook meer draagkracht psychisch denk ik. Ik kan me goed voorstellen hoe zwaar dit voor jou is met jouw lijf. Als je lijf de energie niet heeft om met deze stressvolle situatie om te gaan pfoeeh. Maar normaals des te belangrijker je psyche te beschermen/helpen.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 179 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 75 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 224 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 656 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)