Helemaal mee eens. Diagnoses kunnen veranderen evenals dus ziektebeelden.
Als client heb je je maar te schikken in het systeem. Als dat niet gaat heb je domweg pech gehad. 
Wat eigenlijk betekent dat de client er voor hen is ipv. andersom.

Kleine bloemlezing naar mijn ervaringen. traject dagbehandeling gedaan met wisselend succes. 
Client dient zich terecht af te melden in geval deze niet komt die dag.
Men is dan terecht boos indien dit niet gebeurt.
Deze spelregels lijken voor de hulpverleners niet van toepassing.
Verschillende malen hebben wij voor een dichte deur gestaan waar deze niet kwam opdagen.
Navraag gedaan, vergeten..... zo was het antwoord en daar konden we het mee doen.
Lekker hoor! Daar stem je dus speciaal je dag op af.

Dan cursus mindfulness waar de groepsleider een paar clienten niet in toom wist te houden en zij alle aandacht op zich richtten.
De rest werd door gebrek aan tijd genegeerd en zelfs met vragen kregen we niet eens antwoord.
Ik ben samen met een client naar de hoorzitting geweest. De raad van bestuur hield de leider de hand boven het hoofd.
Ik besloot te vertrekken bij die instelling.

De huisarts wist met spoed een intake te regelen bij psyq. Conclusie van de psych. jij mankeert helemaal niets...

Terug gegaan naar de eerste instelling want de spoeling is hier erg dun.
Nieuwe diagnose; complexe PTTS.
Er werd een speciaal verpleegkundige van traumaverwerking aan me gekoppeld.
Een keer per twee weken een gesprek was de bedoeling. De behandelaar was echter vaak ziek en zo duurde het regelmatig dat ik een paar maanden helemaal geen gesprek had. Verder had ik er geen afspraken meer en alternatieven had men niet voor me
Ik heb uit eigen beweging wat activiteiten opgepakt waar ik geen steun maar negatief commentaar van de behandelaar op kreeg. 
En dat op zaken wat niet haar vakgebied was. Het leek er op dat ik helemaal niets meer goed deed.
Ik besloot om er helemaal mee te kappen. Ik pas dus niet in het systeem wat men voor ogen heeft. Heerlijk rustig sindsdien.
Klachtenvrij ben ik uiteraard niet maar zal mijn boontjes zelf moeten doppen.

Zeer herkenbaar Marjolein .

Zie ook het topic onder bijwerkingen pfff.. in dit kader



Het is wederom zwaar triest en van flutkwaliteit.

Sterkte weer en liefs!

ik herken wat je zegt 

ik loop sins 2013 bij een fact en nu omdat ik niek kan veranderen willen ze stoppen met bahndeling omdat ze het niet meer weten

Ik wil even een tegengeluid plaatsen 
Als ik je verhaal lees nemen ze wel serieus, anders hadden ze je niet doorverwezen.
En je krijgt ter overbrugging ondersteuning geboden. Jij denkt dat het niet genoeg is maar je hebt het niet geprobeerd.

Als je er zo in blijft staan wordt de verdere therapie ook niets 

Beetje bot maar  met jou  in een slachtofferrol te duwen schiet je mijn inziens niets op.


Ik heb veel te veel ervaring in de GGZ.
Van heel goed tot veel minder goed of slecht.
Toch ben ik nog steeds heel blij met de psychiater die ik al 12 jaar heb.
Dat het nu slecht gaat ligt in ieder geval niet aan hem ( ook niet aan mij vindt ik) .
Ik heb gewoon ontzettend veel pech gehad. 

Kenmerkend van een depressie is dat je denkt dat niets helpt ( denk ik nu ook weer helaas) maar dat is niet helemaal de realiteit.
Soms is het belangrijk om toch naar een ander te luisteren, al druist dat tegen je gevoel in.

Zo dat allemaal gezegd hebbende:  veel sterkte.  Hopelijk vindt je een manier om hier een beetje uit te komen.

verwijderd