Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

(positief) Depressie en mijn verhaal


#1

Hallo allemaal,


Na jaren van schaamte en verborgenheid, wil ik mijn verhaal delen. Het is een bedankbrief naar mijn leven met depressie en dat het nu tijd is om door te gaan zonder depressie.

Lieve depressie,

Al jaren delen wij het leven met elkaar. Wij zijn al zolang samen, dat ik mij niet voor kan stellen, hoe het leven er zonder jou uit ziet.

Op een rare manier ben je ook een 'veilig’ thuis geworden. Bij jou is elke dag hetzelfde; een zwart gat gevuld met angst, boosheid, verdriet en pijn.

De weg naar jou ging niet zonder slag of stoot, je hebt mij naar de diepste dalen gebracht. Je gaf mij het gevoel dat er geen weg terug was en ook geen ontsnappingsroute.

Op mijn negende kwam ik je voor het eerst tegen. Ik wist niet wie je was, ik wist niet wat ik kon verwachten als ik met je mee ging. Ik was een klein meisje met veel verdriet, waar haar veilige haven was verzonken. Het enige wat ik zocht was een beetje kracht, hoop en liefde.
Je hebt mij onder de arm genomen, niet wetende dat je weinig goeds in petto had. Je hebt gebruik gemaakt van mijn zwakte.

Je maakte mij een ander mens, rebels, tegendraads. Je liet mij tijdens mijn kindertijd kennis maken met tabak, drugs en alcohol, terwijl ik nog een naïef en onbezonnen leven diende te leiden.

Elke dag probeerde ik van je weg te lopen, soms kwam ik een afslag tegen. Hier kreeg ik kracht, de wil om het beter te doen, maar keer op keer kwam ik weer bij je terug.
Ik wilde je niet, ik wilde net als andere zijn. Vrolijk, plezier hebben in het leven, een toekomst opbouwen.
Gaandeweg ging ik het gedrag van andere mensen kopiëren, die in mijn ogen waren zoals ik wilde zijn. Ik deed er alles aan om je te verbergen.

Je werd steeds sterker en steeds vaker kreeg je de controle over mijn gedachten en gedrag. Je hebt mij oppervlakkig gemaakt, je maakte mij steeds minder vriendelijk. Je zorgde ervoor dat alles om mij heen te veel werd.
Je ging zover, dat ik alle schepen achter mij verbrand heb en er niemand meer was. Alle lichtpuntjes in mijn leven had je mij afgenomen.

Jaren heb je mij vastgehouden in het zwarte gat. Uren, dagen, jaren heb ik gehuild. De pijn voelde ik in elke cel van mijn lijf, op alle niveaus van mijn lichaam.

Drie en een half jaar geleden kwam ik op het dieptepunt. Het was het moment van de waarheid; opstaan of stoppen.
Ergens vond ik nog kracht om op te staan, met het idee: ‘als ik één seconde van geluk zou mogen ervaren, dan wil ik daar voor gaan’

Uren, dagen, maanden verstreken. Ik bleef doorlopen en bijna een jaar later, zag ik voor het eerst weer even een lichtje branden. Hier haalde ik kracht uit om door te gaan.
Een jaar geleden ben ik naar mijn naaste er voor uit gekomen, dat ik jou al een lange tijd bij mij draag. Ik kon je niet langer meer geheimhouden.

Vanaf die dag ben ik het proces van acceptatie in gegaan. De acceptatie dat je er bent en het acceptatieproces om je los te laten.

Vandaag is de dag aangebroken om afscheid te nemen. Zolang ik jou bij mij draag, kan ik mij niet ontwikkelen naar de persoon die ik ben. Zolang jij bij mij bent kan ik niet liefhebben of geliefd worden.

Voordat ik definitief gedag zeg. Wil ik je ook bedanken voor de geleerde lessen. Je hebt mij geleerd, dat het de kleine dingen zijn in het leven dat geluk brengt.
En komt tijd, komt raad.

Lieve depressie,
Het moment is aangebroken. Ik zal je niet bedanken, dat je mijn leven voor 25 jaar hebt overgenomen. Ik wil je wel bedanken, voor het gevoel van rijkdom dat ik nu ervaar, in de tijddat ik niet eerder zo weinig heb gehad.

Vaarwel.

Liefs,
Rachel
[-] 4 gebruikers zegt bedankt tegen Rachel010 :   • Bert, Liefde+Hoop, Positiva, staterium
Antwoord

#2

Hoi Rachel, mooi geschreven! Heel veel geluk gewenst.

Erik
Antwoord

#3

Rachel hoe gaat het nu?
Antwoord

#4

Beetje late reactie, maar ik las zojuist je verhaal en ik vond het erg mooi geschreven. Bijzonder en ook herkenbaar om te lezen. Mooi om te lezen dat het beter met je gaat en dat je zoveel hebt kunnen leren van je depressie. Dit geeft hoop.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
01-03-2023, 17:45
Laatste bericht: TimmyT
24-12-2021, 01:37
Laatste bericht: Howtolive
19-09-2021, 21:23
Laatste bericht: Bert
  Mijn herstel 1 jaar later Started by Bianca
0 Replies - 718 Views
07-12-2020, 00:45
Laatste bericht: Bianca
29-02-2020, 16:32
Laatste bericht: Msuperp
  mijn herstel Started by Bianca
4 Replies - 1,710 Views
21-01-2020, 11:53
Laatste bericht: Run
  Mijn gevoel Started by 20021071
1 Replies - 1,578 Views
26-02-2019, 10:56
Laatste bericht: Sarah_
  Depressie en angste eeduu Started by Herman
1 Replies - 1,662 Views
02-06-2018, 11:55
Laatste bericht: Bert
21-01-2018, 19:45
Laatste bericht: Positiva



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)