Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

mijn verhaal


#1

Ik zal me aller eerst even voorstellen, ik ben Sara en ik ben 17 bijna 18 jaar. Toen ik 15 jaar was ben ik voor het eerst depressief geworden door een lastige thuissituatie, na enkele maanden ben ik hier met erg veel steun en therapie uitgekomen. Nu 2, bijna 3 jaar later is het weer zo ver, maar dit keer is het heftiger. Ik sluit me af voor iedereen, ik voel me ontzettend waardeloos en weet geen uitweg meer. Ik heb nergens meer zin in, ik geef niet meer om mensen en ik voel me vooral ontzettend eenzaam. Zijn er meer mensen zoals mij, die zich in mij herkennen? Het zou fijn zijn als ik weet dat ik niet de enigste ben.
Antwoord

#2

hallo Sara

Hoe lang heb je er nu weer last van?
17 jaar dus ik gok dat je nog op school zit. tentamen tijd (geweest) dus veel stress.
Ook kan de thuissituatie stress geven, kan nergens anders heen, voelt je misschien opgesloten, in iedergeval nog een hoop stress.
Dat kan zorgen dat je je weer minder voelt.

hopelijk heb je ook snel vakantie. kan je het even rustig aan doen. mischien overdag lekker weg van huis stukje fietsen ofzo.

probeer je ook niet te veel af te sluiten. misschien zijn er wel mensen om je heen die je heel graag willen helpen. praat er over.
of ga anders naar de huisarts om er over te praten en die zal je dan door kunnen verwijzen naar de juiste instellingen 

Wil je een keer wat doen, gewoon iets gezelligs, ik ga een escape room organiseren voor met meerdere mensen van het forum hier. misschien is dat een moment om er opuit te gaan. je bent in iedergeval linkje

Pedra
Antwoord

#3

Hallo Sara,

Een goede stap van je om je op dit forum te melden. Welkom!

Om op je laatste vraag antwoord te geven: er zijn in Nederland alleen al ruim een miljoen mensen die kortere of langere tijd last hebben van depressieve gevoelens. Je ziet, je bent echt niet de enige. Hoe het komt dat er zoveel lotgenoten zijn? Misschien de huidige maatschappij die erg veel van mensen vraagt, de druk die mensen zichzelf opleggen om toch maar zoveel mogelijk op elkaar te lijken (slank, knap etc.).

Wij depri's hebben vaker last van een streven naar perfectionisme. Als we onze maatstaf niet geheel halen, vinden we onszelf gelijk totaal waardeloos, terwijl we in de ogen van anderen gewoon hele toffe lui zijn.

Een kleine greep van wat je misschien nog niet wist, er volgt vast meer. Doe er je voordeel mee.

voor nu: sterkte,
Ray
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 20-07-2018, 19:12 door Asus.)

Hallo Sara,

Ik snap heel goed hoe je voelt, ben zelf 24 ik zelf sluit me op het moment ook voor alles en iedereen af, en voel me ook zeer waardeloos en onzichtbaar voor andere.
Bij mij begint het ook steeds langzamer te komen, dat ik geen uitweg meer vind.
Ben nu zelf erg ontspannend en probeer rustig te blijven in me hoofd, lukt niet elke dag helaas maar vaak gelukkig wel.

Nergens zin in hoort er bij, de depressie het gevoel van lusteloosheid en het gevoel bij mij dan waarom besta je. Het maakt mij elke dag moe.
Andere praten altijd simpel met ga wat doen etc, etc maar als ze zich echt eens in leven in de persoon die hier in zit met eenzaamheid en die depressie dan snappen ze ons misschien beter.
En als je vertelt dat je al een hoop hebt ondernomen geloven ze je toch niet, dus op geven moment ben je er klaar mee om je problemen te vertellen en te delen.

Het probleem met de meeste mensen tegenwoordig is ze zijn alleen maar bezig met hun eigen belang en een andere boeit ze niet zo erg. 

Ik geniet gewoon zoveel mogelijk van elke dag hoe moeilijk het ook is, en ik zie het wel allemaal rustig. Er is hier in ons gezin genoeg gebeurd als er een vloek op mijn familie lag
Had ik nu op het moment van schrijven beide ouders in 1 jaar tijd verloren geweest 1 door kanker, en de andere door hart problemen.... Maar gelukkig zijn ze er nog

Dus dan ga je wel denken over het leven, alleen probleem bij mij is dan je hebt verder niemand om dat mee te bespreken dus dat prop je op in je hoofd en dat zorgt er voor al die dingen dat ik geestenlijk kapot ben geraakt de afgelopen 4 jaar.. maar goed.

Ik wens je in iedere geval welkom, je bent niet alleen. 

Veel sterkte en geluk.

- Asus
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hallo mijn naam is.. Started by Michelrj
3 Replies - 938 Views
23-06-2022, 13:25
Laatste bericht: misterj
  Mijn verhaal Started by zonnebloem1292
1 Replies - 696 Views
06-04-2022, 18:01
Laatste bericht: Mabel
  Mijn man heeft een depressie Started by Kim31
7 Replies - 1,831 Views
16-02-2022, 18:03
Laatste bericht: Tinkerbel
11-02-2022, 15:26
Laatste bericht: Nick
05-02-2022, 11:05
Laatste bericht: Nick
23-01-2022, 13:58
Laatste bericht: Ibtissam
12-12-2021, 15:38
Laatste bericht: Soleil
19-11-2021, 14:12
Laatste bericht: Mabel
  Mijn eerste verhaal Started by FroomeFan
7 Replies - 1,412 Views
15-09-2021, 13:29
Laatste bericht: Eline
03-09-2021, 13:37
Laatste bericht: Joy



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)