Ik heb weer naar gedroomd en ben al heel vroeg wakker daardoor. Kerst komt eraan en dat is een tijd van familie. Maar met de corona zal het ook wel anders zijn dit jaar. Ik zie er  weer nogmaals tegenop. Mijn zus doet elk jaar kerst bij haar thuis en de familie kwam daar samen. Nu zie ik dat echt niet meer zitten. Mijn ma is overleden en is er niet meer en het gezellig samen zitten , daar kijk ik heel erg tegenop want ik vind het helemaal niet gezellig. De zoon van mijn zus en zijn vrouw zijn er dan ook en met haar heb ik ook helemaal geen klik. Ze kan het niet laten opmerkingen te geven over het feit dat mensen een uitkering hebben en niet werken en zo vlug thuis gaan blijven van het werk. Ook neemt ze helemaal geen blad voor de mond over allerhande onderwerpen, meestal slaat het ook helemaal nergens op. Mijn zus heeft weer zoals steeds alle lakens naar zich toegetrokken ivm de regelingen op de begrafenis en de financiën en papieren en vind het helemaal niet nodig me ergens of toch in veel dingen te betrekken want ik ben toch maar veel jonger dan haar. Dat alles , hun opmerkingen , hun doen en laten , vind ik heel erg lastig om te doorstaan. Vandaar dat ik het samen zitten met Kerst helemaal niet aankan. Ik ben dan gestressed en gefrustreerd en achteraf ben ik er niet goed van , van wat ze allemaal zeggen . Nu moet ik het aan brengen dat ik niet meer met kerst wil komen. Hoe leg ik dat aan boord? Ik vind het trouwens ook niet verantwoord met de corona om met veel samen te zitten aan tafel. Daarover heb ik deze nacht gedroomd en dan loop ik te malen en maak ik me ziek. Ik probeer nu ook zo weinig mogelijk contact te nemen aangezien ze me enkel contacteren als ze iets nodig hebben maar daar ben ik niet meer van gediend. Ik stuur zelf geen berichtjes meer naar mijn zus en probeer zo weinig mogelijk contact te leggen. Vorig jaar moest het nog want we moesten veel afspreken in de zorg van mijn bejaarde moeder maar nu die er niet meer is heb ik het gevoel geen familie meer te hebben met mijn vader ligt het contact ook heel moeilijk. Hopelijk ontsnap ik aan kerst grtj cyranno

Duidelijk C, 

Niet doen dus!  Het makkelijkste is nog zorgen dat je er niet bent, 2 dagen weg of zo. Naar je vriend, of elders. Voor mij part rooster je je in in het ziekenhuis waar je de ontvangst doet.
Of , bericht je zus dat je er dit jaar niet bent met kerst, je hebt andere plannen . ( 2 dagen voor tv hangen bijv, is ook n plan)  Geloof dat er niet veel contact meer is immers dus hoef je je niet te verklaren ook. En stuur ze een vriendelijk kaartje met de beste wensen. Niets aan de hand.
Ontloop dat hele onaangename gezelschap, het ertegen opzien, de gebeurtenis en de naarheid achteraf. Doe het jezelf niet aan.

Ik vermoed dat je het allemaal graag warm en liefdevol had gewenst. Maar zo is het niet en gaat het ws ook niet worden.
Ik kom zelf ook uit een familie waar ik niet op mn plek ben dus ik weet er wat van. 

Veel liefs, Mabel

Door corona is het wel makkelijker om onder dingen uit te komen dus ik zou daar maar gebruik van maken.
Ik heb zelf ook al enkele verjaardagen zo geskipt en zelf krijg ik steeds meer de instelling dat ik een beetje schijt krijg aan wat mensen daarvan vinden al helemaal als ik ze geen aangenaam gezelschap vind.

Duidelijk C, 

Niet doen dus!  Het makkelijkste is nog zorgen dat je er niet bent, 2 dagen weg of zo. Naar je vriend, of elders. Voor mij part rooster je je in in het ziekenhuis waar je de ontvangst doet.
Of , bericht je zus dat je er dit jaar niet bent met kerst, je hebt andere plannen . ( 2 dagen voor tv hangen bijv, is ook n plan)  Geloof dat er niet veel contact meer is immers dus hoef je je niet te verklaren ook. En stuur ze een vriendelijk kaartje met de beste wensen. Niets aan de hand.
Ontloop dat hele onaangename gezelschap, het ertegen opzien, de gebeurtenis en de naarheid achteraf. Doe het jezelf niet aan.

Ik vermoed dat je het allemaal graag warm en liefdevol had gewenst. Maar zo is het niet en gaat het ws ook niet worden.
Ik kom zelf ook uit een familie waar ik niet op mn plek ben dus ik weet er wat van. 

Veel liefs, Mabel

Dank je Mabel voor jouw berichtje. Ja ik heb het moeilijk in deze familie. Mijn ma is gestorven waar ik een heel goed contact mee heb. Dat is niet met mijn pa en met mijn zus ligt het heel moeilijk. Maar ik besef ook dat ik te vaak in het verleden blijf hangen. Ik groeide op in een disfunctioneel gezin daar waar de basis lag van mijn latere psychische problemen. Maar de uitdaging ligt nu in het feit dat ik het verleden moet proberen los te laten. Het contact met mijn zus kan wel in principe wel maar ik moet leren opkomen voor mezelf en mijn grenzen stellen in dit contact. Mijn neef (haar zoon )is  wel een lieve persoon en die zoekt zo nu en dan welgemeend contact maar met zijn vrouw ligt het wat moeilijk. Maar hij heeft twee lieve kinderen die ik dan ook wel weer zo nu en dan wil zien. De uitdaging ligt nu in mezelf denk ik , opkomen voor mezelf en niet dingen doen met die familie als ik het niet zie zitten. Kerst ligt moeilijk want dat is heel belangrijk voor mijn zus. Ik voel me dan als ik kies voor mezelf schuldig . Maar ook daaraan moet ik werken. De corona speelt ook een grote rol dat is echt zo want veel mensen samen zijn niet aan te raden. Ik moet gewoon een evenwicht zoeken maar ik word heel vaak overspoeld met heftige emoties en door mijn verleden bedankt dat je naar mijn verhaal luistert en meedenkt. Vele lieve groetjes cyranno

Ik heb weer naar gedroomd en ben al heel vroeg wakker daardoor. Kerst komt eraan en dat is een tijd van familie. Maar met de corona zal het ook wel anders zijn dit jaar. Ik zie er  weer nogmaals tegenop. Mijn zus doet elk jaar kerst bij haar thuis en de familie kwam daar samen. Nu zie ik dat echt niet meer zitten. Mijn ma is overleden en is er niet meer en het gezellig samen zitten , daar kijk ik heel erg tegenop want ik vind het helemaal niet gezellig. De zoon van mijn zus en zijn vrouw zijn er dan ook en met haar heb ik ook helemaal geen klik. Ze kan het niet laten opmerkingen te geven over het feit dat mensen een uitkering hebben en niet werken en zo vlug thuis gaan blijven van het werk. Ook neemt ze helemaal geen blad voor de mond over allerhande onderwerpen, meestal slaat het ook helemaal nergens op. Mijn zus heeft weer zoals steeds alle lakens naar zich toegetrokken ivm de regelingen op de begrafenis en de financiën en papieren en vind het helemaal niet nodig me ergens of toch in veel dingen te betrekken want ik ben toch maar veel jonger dan haar. Dat alles , hun opmerkingen , hun doen en laten , vind ik heel erg lastig om te doorstaan. Vandaar dat ik het samen zitten met Kerst helemaal niet aankan. Ik ben dan gestressed en gefrustreerd en achteraf ben ik er niet goed van , van wat ze allemaal zeggen . Nu moet ik het aan brengen dat ik niet meer met kerst wil komen. Hoe leg ik dat aan boord? Ik vind het trouwens ook niet verantwoord met de corona om met veel samen te zitten aan tafel. Daarover heb ik deze nacht gedroomd en dan loop ik te malen en maak ik me ziek. Ik probeer nu ook zo weinig mogelijk contact te nemen aangezien ze me enkel contacteren als ze iets nodig hebben maar daar ben ik niet meer van gediend. Ik stuur zelf geen berichtjes meer naar mijn zus en probeer zo weinig mogelijk contact te leggen. Vorig jaar moest het nog want we moesten veel afspreken in de zorg van mijn bejaarde moeder maar nu die er niet meer is heb ik het gevoel geen familie meer te hebben met mijn vader ligt het contact ook heel moeilijk. Hopelijk ontsnap ik aan kerst grtj cyranno

Hoi Cyranno,

Ik denk dat eerlijkheid hier toch het beste is. Jij hebt er niets aan om daar te zijn met Kerst en zij hebben ook niets aan iemand die er helemaal niet wil zijn.
Zie je het niet zetten om de zaken die je hier benoemd uit te spreken? Je kunt het wat neutraler houden en zeggen dat het ieder jaar toch wel een opgave voor je is en dat je, nu je moeder er niet meer is liever thuis blijft.

Groet J@n