Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

ik verlies mijn man aan een depressie


#1

ik wil hier ook even mijn verhaal kwijt en een beetje raad:

Mijn man en ik zijn 17 jaar samen waarvan bijna 7 jaar getrouwd.

Sinds een jaar zit mijn man in een depressie, wil geen hulp, hij zou het zelf wel allemaal uitzoeken.
Hij is kwaad, vooral op zichzelf en toch ook wel wat zelfmedelijden, kan volgens hem voor niemand goed doen. Hij ligt dus echt in de knoop met zichzelf.

sinds een half jaar weet hij ook niet of hij mij nog graag ziet, toch niet als man en vrouw. Hoewel ik hem probeer wijs te maken dat het gebrek aan gevoelens te maken heeft met de depressie, zegt hij dat het feit dat hij in de knoop ligt met zichzelf en onze relatieproblemen niet met mekaar te maken hebben. hij zegt dat hij mij niet gelukkig kan maken en alleen maar last bezorg.
Nu heeft hij gisteren de beslissing genomen om toch weg te gaan.

Ik ga mijn beste vriend en soulmate kwijtgeraken aan deze vieze ziekte :-(
Er staat een berichtje klaar aan hem dat ik hem graag zie en altijd voor hem zal klaarstaan en dat de deur van ons huis altijd op een kier zal staan als hij zich zou bedenken maar weet niet goed of ik het zou versturen, of ik hier goed aan doe!

Ik weet dat er geen pasklare antwoorden bestaan maar hoop dat jullie me wat raad kunnen geven
Antwoord

#2

Vervelende situatie, ik kan hier niet echt advies in geven. Hij is nu vertrokken of moet nog weg? Je hoeft het berichtje misschien nu niet te geven want denk niet dat je man er op dit moment er wat mee kan en wil. Je kan tegen je man zeggen dat je graag contact wil houden en als alles wat in rustiger vaarwater is gekomen dat je het briefje dan geeft, misschien heeft je man het dan er meer op een rijtje zodat hij er rustig over na kan denken.

Heeft hij medicatie of behandeling op dit moment zoals ik lees? Dat is jammer want het lijkt erop dat hij dingen heeft meegemaakt in het verleden die nu los komen maar ik kan het verkeerd hebben natuurlijk. Ik hoop voor je man dat hij de moed bij elkaar raapt om hulp te zoeken want alleen zal heel moeilijk zijn.

In ieder geval heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. 

Groetjes Tom
Antwoord

#3

hij neemt geen medicatie of is niet in therapie, dat wil hij niet! Vorig jaar heeft hij eventje medicatie genomen en dat maakte hem wat rustiger maar daar is hij opeens terug mee gestopt.

Momenteel is hij nog thuis, weet niet wat hij gaat doen, iets anders zoeken om te wonen of even bij zijn ouders logeren.
Heb hem gezegd dat hij in de gastenkamer kan logeren zolang hij wil.
Antwoord

#4

Register or login to view the content
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2019, 08:31 door Laguna75.)

Toen ik gisterenavond thuis kwam, lag er een brief klaar waarin hij zegt dat hij voorlopig tijdelijk iets anders gaat zoeken om ons allebei de rust te geven die we nodig hebben. Over scheiden wil hij het nog niet hebben, we zien wel binnen een paar maanden.

Hij slaapt nu in de logeerkamer tot hij iets gevonden heeft.

Ik heb hem ook gezegd dat ik hem met rust ga laten, geen berichten sturen. ik ga wachten op reactie van hem, als hij zin heeft om een bericht te sturen of mij te zien.

Ik heb gewoon schrik dat hij met tijdelijk alleen wonen mij wil sussen en dat het dan toch permanent wordt.

Het probleem is ook dat hij naar niemand wil luisteren, zelfs niet naar zijn beste vriend.

Die onzekerheid is verschrikkelijk!

@positiva, hoe is het bij jullie verlopen, is het goed afgelopen voor jullie relatie?
Antwoord

#6

(20-05-2019, 15:30)Laguna75 schreef: ik wil hier ook even mijn verhaal kwijt en een beetje raad:

Mijn man en ik zijn 17 jaar samen waarvan bijna 7 jaar getrouwd.

Sinds een jaar zit mijn man in een depressie, wil geen hulp, hij zou het zelf wel allemaal uitzoeken.
Hij is kwaad, vooral op zichzelf en toch ook wel wat zelfmedelijden, kan volgens hem voor niemand goed doen. Hij ligt dus echt in de knoop met zichzelf.

sinds een half jaar weet hij ook niet of hij mij nog graag ziet, toch niet als man en vrouw. Hoewel ik hem probeer wijs te maken dat het gebrek aan gevoelens te maken heeft met de depressie, zegt hij dat het feit dat hij in de knoop ligt met zichzelf en onze relatieproblemen niet met mekaar te maken hebben. hij zegt dat hij mij niet gelukkig kan maken en alleen maar last bezorg.
Nu heeft hij gisteren de beslissing genomen om toch weg te gaan.

Ik ga mijn beste vriend en soulmate kwijtgeraken aan deze vieze ziekte :-(
Er staat een berichtje klaar aan hem dat ik hem graag zie en altijd voor hem zal klaarstaan en dat de deur van ons huis altijd op een kier zal staan als hij zich zou bedenken maar weet niet goed of ik het zou versturen, of ik hier goed aan doe!

Ik weet dat er geen pasklare antwoorden bestaan maar hoop dat jullie me wat raad kunnen geven

Hallo,

Wat een rot situatie!
Je man beseft zich denk ik niet dat een depressie je gevoelens op alle gebieden beïnvloedt. Jullie zijn al zo lang samen, dat gaat heus niet in korte tijd weg...
Ik hoop dat jij je dit wel goed beseft.
Eerlijk gezegd zou ik als hij terugkomt echt aandringen op dat hij hulp zoekt.
Je kan hier niet in je eentje uitkomen.
Ik snap wel zijn gevoelens, want ik worstel zelf ook vaak genoeg met m'n relatie, maar ik weet dat het echt belangrijk is om de stap naar hulp te zetten.

Heel veel sterkte x
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2019, 19:36 door Jorin.)

Hoi Laguna,

Ga naar hem toe, zeg dat je je grote zorgen maakt en dat je bang bent dat als hij geen hulp zoekt het wellicht fout afloopt. Dat zou ikzelf doen.

Korte, duidelijke boodschappen. Niet bang zijn dat je te hard bent.
Ikzelf had dat harde soms echt nodig om wakker geschud te worden.

Op het moment dat hij erachter komt dat hij er zelf niet uitkomt, is er vervolgens een grote kans op een lange wachttijd voor hulp. 

En laat je vooral niet wegduwen. Dan wordt hij maar boos.. beter dat,dan dat hij verder afzakt.
Antwoord

#8

(21-05-2019, 08:30)Laguna75 schreef: Toen ik gisterenavond thuis kwam, lag er een brief klaar waarin hij zegt dat hij voorlopig tijdelijk iets anders gaat zoeken om ons allebei de rust te geven die we nodig hebben. Over scheiden wil hij het nog niet hebben, we zien wel binnen een paar maanden.

Hij slaapt nu in de logeerkamer tot hij iets gevonden heeft.

Ik heb hem ook gezegd dat ik hem met rust ga laten, geen berichten sturen. ik ga wachten op reactie van hem, als hij zin heeft om een bericht te sturen of mij te zien.

Ik heb gewoon schrik dat hij met tijdelijk alleen wonen mij wil sussen en dat het dan toch permanent wordt.

Het probleem is ook dat hij naar niemand wil luisteren, zelfs niet naar zijn beste vriend.

Die onzekerheid is verschrikkelijk!

@positiva, hoe is het bij jullie verlopen, is het goed afgelopen voor jullie relatie?

Toen wij onze relatie begonnen (ruim 4 jaar geleden), werd mijn partner na 3 maanden depressief. We woonden dus nog niet samen. Vervolgens is hij in therapie gegaan (daar heb ik ook op aangedrongen, maar niet toen hij heel diep zat), en sinds een jaar ongeveer is hij "genezen". Een half jaar geleden moest hij zijn huurhuis uit,en besloten we dat dat een goed moment was om te gaan samen wonen. Maar een maand geleden bleek dat toch teveel voor hem te zijn. En sinds deze week heeft hij weer een eigen huisje bij mij in de buurt. We zijn allebei blij. Hij omdat hij zich kan terugtrekken, en ik (en de kinderen) omdat de rust hier weer terug komt. Hiermee redden we onze relatie.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Vera_73
Antwoord

#9

Bedankt iedereen voor jullie ervaringen!

Ik denk dat ik hem gewoon even met rust ga laten, niet te veel berichten sturen. Hopelijk kan hij door alleen te wonen zichzelf en rust terug vinden. Ik hoop gewoon dat hij dan terug naar mij komt.

Hem pushen naar de dokter te gaan, gaat toch niet helpen. Hij wil er absoluut niets van weten spijtig genoeg. Hij zegt dat hij niets te vertellen heeft.

Momenteel woont hij nog wel thuis en slaapt in de logeerkamer. Gelukkig zien we mekaar deze week niet echt omdat hij met een late shift staat en ik al naar boven ga voor hij thuis komt!

Normaal gaan we ook binnen 2 weken op vakantie, hij heeft nu gezegd dat hij niet meegaat en wil dat ik alleen ga. Langs de ene kant zou de rust me wel goed doen, langs de andere kant wil ik niet zonder hem gaan Pff
Antwoord

#10

(22-05-2019, 07:16)Laguna schreef: Bedankt iedereen voor jullie ervaringen!

Ik denk dat ik hem gewoon even met rust ga laten, niet te veel berichten sturen. Hopelijk kan hij door alleen te wonen zichzelf en rust terug vinden. Ik hoop gewoon dat hij dan terug naar mij komt.

Hem pushen naar de dokter te gaan, gaat toch niet helpen. Hij wil er absoluut niets van weten spijtig genoeg. Hij zegt dat hij niets te vertellen heeft.

Momenteel woont hij nog wel thuis en slaapt in de logeerkamer. Gelukkig zien we mekaar deze week niet echt omdat hij met een late shift staat en ik al naar boven ga voor hij thuis komt!

Normaal gaan we ook binnen 2 weken op vakantie, hij heeft nu gezegd dat hij niet meegaat en wil dat ik alleen ga. Langs de ene kant zou de rust me wel goed doen, langs de andere kant wil ik niet zonder hem gaan Pff

Succes met de situatie Laguna. Misschien wil er een vriend(in) of zus/broer mee op vakantie? Dan ben je in ieder geval niet alleen.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Mijn energie is op Started by 10675
2 Replies - 99 Views
08-03-2024, 10:42
Laatste bericht: Tazz
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 19:27
Laatste bericht: Edelsteentje
31-10-2022, 22:16
Laatste bericht: Vide
08-08-2022, 20:40
Laatste bericht: J@n
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico
09-02-2022, 00:03
Laatste bericht: Joy
09-11-2021, 19:06
Laatste bericht: Mabel
09-09-2021, 14:33
Laatste bericht: Leetje
28-07-2021, 12:15
Laatste bericht: MaryO



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)