hallo allemaal,

Sinds vandaag nieuw hier.
Mijn naam is kizzy, ik word 44 in juni en ben sinds vorig jaar gediagnoseerd met angstoornis/fobie, ptss.
Ik ben alleenstaande mama van 4 pubers ( thuiswonend). Persoonlijk denk ik dat ik los van de angst en ptss ook last heb van een parental burnout/depressie.
narcisme kan ook wel de reden zijn dat mijn angsten getriggert werden Maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen, Er is in mijn kinderjaren genoeg gebeurd om 
de diagnose te verklaren.
Het is voor mij een hele opgave om van het leven te genieten (zoals velen van ons) , om de reden dat ik niet ver weg durf te gaan van huis bv, Ik denk constant aan "wat als ik nu een paniekaanval krijg?". 
AD durf ik niet te beginnen om de bijwerkingen die ik lees op vele topics.
Praten met vrienden of familie zit er niet in, Ik moet me omringen met positiviteit maar de meeste mensen zijn egoistisch en hebben het niet zo goed voor met anderen dan ze laten blijken. Dat zorgt er dan weer voor dat ik me heel eenzaam voel.
Mijn pubers zijn 24/7 bij mij waardoor ik amper rust vind. ze zijn brave kids maar snappen niet wat ik doorga, en leven hun leven hier in huis alsof alles normaal is. 
Mama kan dit wel aan.
Het vreet me allemaal langzaam maar zeker op!
Het is wel fijn om te lezen dat ik niet alleen ben hier al wou ik liever wensen dat geen van ons te maken hoeft te hebben met wat we te maken hebben.


bedankt om even te luisteren en aan elk van jullie veel goede moed!
liefs uit belgie...
Kizzy

Hoi k, 

Welkom hier. Ik heb zelf overeenkomstige angst  klachten, Cptss. Ik herken het wantrouwen jegens anderen.   Alsmede dat het onbegrepen word door anderen,  dat je de wereld door een andere bril beleefd.  


Op zich fijn dat het je kinderen goed gaat, lijkt me. Zelf heb ik nooit n kinderwens ontwikkeld.  (geheel vrede mee).


In ieder geval schrijf gerust met ons mee en schrijf ook gerust meer erover,

Groetjes

dank je wel Mabel,

Wat lief van je om even op mijn berichtje te reageren, het doet me echt deugd om lotgenoten te ontmoeten hier! 
 je mag me zeker altijd sturen als je nood hebt aan een babbel ofzo...

Veel liefs, kizzy.

hallo allemaal,

Sinds vandaag nieuw hier.
Mijn naam is kizzy, ik word 44 in juni en ben sinds vorig jaar gediagnoseerd met angstoornis/fobie, ptss.
Ik ben alleenstaande mama van 4 pubers ( thuiswonend). Persoonlijk denk ik dat ik los van de angst en ptss ook last heb van een parental burnout/depressie.
narcisme kan ook wel de reden zijn dat mijn angsten getriggert werden Maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen, Er is in mijn kinderjaren genoeg gebeurd om 
de diagnose te verklaren.
Het is voor mij een hele opgave om van het leven te genieten (zoals velen van ons) , om de reden dat ik niet ver weg durf te gaan van huis bv, Ik denk constant aan "wat als ik nu een paniekaanval krijg?". 
AD durf ik niet te beginnen om de bijwerkingen die ik lees op vele topics.
Praten met vrienden of familie zit er niet in, Ik moet me omringen met positiviteit maar de meeste mensen zijn egoistisch en hebben het niet zo goed voor met anderen dan ze laten blijken. Dat zorgt er dan weer voor dat ik me heel eenzaam voel.
Mijn pubers zijn 24/7 bij mij waardoor ik amper rust vind. ze zijn brave kids maar snappen niet wat ik doorga, en leven hun leven hier in huis alsof alles normaal is. 
Mama kan dit wel aan.
Het vreet me allemaal langzaam maar zeker op!
Het is wel fijn om te lezen dat ik niet alleen ben hier al wou ik liever wensen dat geen van ons te maken hoeft te hebben met wat we te maken hebben.


bedankt om even te luisteren en aan elk van jullie veel goede moed!
liefs uit belgie...
Kizzy

---

hoi Kizzy welkom hier. Angst herken ik maar al te goed en depressie ook. Ik heb het ook voor dat ik nu graag in mijn vertrouwde omgeving blijf en niet meer graag onder de mensen kom voor dezelfde reden als jij. Ik kan ook heel moeilijk genieten hoor. Net als jou sta ik eenzaam in het leven ik heb enkel mijn vriend en een goede vriendin met wie ik volledig mezelf kan zijn voor de rest ja is er weinig begrip. Ja en met vier pubers is het heel zwaar denk ik. Als je zin hebt om te chatten ik ben er wel geregeld op de chat te vinden groetjes cyranno

Welkom op het forum.