ik ben zo boos    boos dat ik me zo voel wil me eigen weer terug
weer niet bij de dingen nadenken die ik doe
al 8 weken achter elkaar voel ik me slecht
voel ik dagelijks een rot gevoel
dat me overal achter volgt
alles op automatische piloot doen
iedere dag kniezend huilen waarom nou?
dan weer boos dan weer verdrietig
accepteren is t tover woord dat je je zo voelt
hoe doe je dat kan niemand zeggen?
loop door t huis wat ga ik doen waar heb ik zin in
net of je je verveeld
loop al bij spyg en gebruik ook d al weer 8 weken de juiste dosering


de angst door me lichaam ga ik me ooit weer goed voelen

ik huil ook zoveel daar door kan ik niks haast doen  jank gewoon rustig in de albert hyen whhaahaaha 
raken tranen nooit op dan ??? lees maar weinig mensen die dat hebben

wordt daar echt gek van  denk ik ga me nooit meer goed voelen   hup
kijk ik naar foto,s van toen ik moet goed voelde hup
zie ik bekende man kind enz hup weer janken            

t overstroomt hier zowat en echt iedere  dag bah   wordt er niet goed van ...... kappe dat janken

Wat vervelend Loca Ik heb eigenlijk helemaal geen tips oid nu, maar knuffel! Hoop dat t snel beter met je gaat.

ik huil ook zoveel daar door kan ik niks haast doen  jank gewoon rustig in de albert hyen whhaahaaha 
raken tranen nooit op dan ??? lees maar weinig mensen die dat hebben

wordt daar echt gek van  denk ik ga me nooit meer goed voelen   hup
kijk ik naar foto,s van toen ik moet goed voelde hup
zie ik bekende man kind enz hup weer janken            

t overstroomt hier zowat en echt iedere  dag bah   wordt er niet goed van ...... kappe dat janken

Ik ken het Loca, van toen ik stopte met medicatie. Elke ochtend een huilbui.
Niet in de winkels maar wel elke ochtend.
Dat is makkelijker te hanteren. Ik vond het meer een uitlaatklep voor ongebruikt verdriet. Niet negatief dus. Kan me voorstellen dat t je overspoelt. Maar het niet kunnen huilen is erger. 
Misschien is het wat te kanaliseren door er voor te gaan zitten s morgens? Proberen kan altijd.

Hoi L,

Ook wel eens in periodes gehad hoor. Tijdens afbouw en opbouw medicatie was het helemaaal overloos. Tja wat doe je eraan, eigenlijk helemaal niets. Ik werd daar zo moe van herinner ik me. Urenlang en hoofdpijn kreeg ik ook ervan. 
Kocht uiteindelijk ijscompressen voor mn ogen, want t zag er ook niet meer uit, en ik droeg zonnebrillen. 
Maar het werd minder . Het houd n keer op.

Sterkte, Mabel

hoi Loca,

het is dubbel denk ik, ik kan niet huilen, daar word je ook heel moe van, de emoties zijn er wel, maar ze komen er niet uit. Het blijft opgepropt vanbinnen, van huilen zomaar word je niet blij, dat geloof ik meteen, maar het is ook niet fijn om niet te kunnen huilen, ik zou het er wel eens uit willen gooien.

groet,
Run