Beste allemaal ik heb weer depressieve gevoelens en vraag me af of het nog wel zin heeft? Die depressies gaan maar niet voorbij en komen geregeld weer boven water. De ene moment goed , de andere zwaar depressief. Ik voel me gevangen in mijn lichaam en mijn geest. Eigenlijk kan ik niet veel meer veranderen aan de gevolgen van een verleden waarin ik zwaar ziek was en alles vernietigde wat ik had opgebouwd. Daar ervaar ik nu nog elke dag de gevolgen van. Het niet meer kunnen werken is een aanslag op mijn financiële situatie. Ik moet goed uitkijken en heb dan ook de hulp van psycholoog en osteopaat stil gelegd want is ontzettend duur. 50 euro per sessie en niks terug betaald. Het leven is jammer genoeg ontzettend duur, de huurprijzen, de voeding, elektriciteit en water en een uitkering ligt niet zo hoog. Maar we doen verder. Ook mijn vriend heeft problemen in het werkcircuit dus heeft ook geen hoog inkomen maar ja we verstaan elkaars situatie en dat is wat nodig is ook bij mij. Iemand die niks heeft meegemaakt in het leven kan ook geen potentiële partner worden. Dat bedoel ik met gevolgen van mijn ziekte. Vandaag draag ik de gevolgen van wat mij is overkomen. Ook is er veel onbegrip want er is niks te zien aan mijn uiterlijk. Men ziet niet dat ik borderline en depressies heb dus waarom werkt die niet? Vandaar mijd ik contacten want het gaat steeds over het feit ik niet werk en waarom ik overgewicht heb? Daar gaat t ook steeds over. Daarom mijd ik meer en meer de mensen. Het overgewicht heb ik te danken aan een erfelijkheid en aan het aankomen van de medicijnen uit het verleden heb een slordige 25 kilo overgehouden aan antipsychotica en ad s. ik kan mezelf niet onder druk zetten om niks of bijna niks meer te eten daar ik dat psychisch niet trek. Een operatie kom ik niet voor in aanmerking want ik heb borderline. Dus onderga ik de commentaren. Maar ik vermijd contacten en dus voel ik me meer en meer alleen. Nu voel ik me weer behoorlijk depressief en vraag me af of het wel allemaal nog zin heeft? Het gevangen zitten in mezelf , het geen kanten uit kunnen , niet weten wie ik ben en alle dingen rond de borderline. Ik wou dat het stopte dat het over was. Ik vraag me af of jullie je ook gevangen voelen in jezelf? Bedankt voor het luisteren. Cyranno

Beste allemaal ik heb weer depressieve gevoelens en vraag me af of het nog wel zin heeft? Die depressies gaan maar niet voorbij en komen geregeld weer boven water. De ene moment goed , de andere zwaar depressief. Ik voel me gevangen in mijn lichaam en mijn geest. Eigenlijk kan ik niet veel meer veranderen aan de gevolgen van een verleden waarin ik zwaar ziek was en alles vernietigde wat ik had opgebouwd. Daar ervaar ik nu nog elke dag de gevolgen van. Het niet meer kunnen werken is een aanslag op mijn financiële situatie. Ik moet goed uitkijken en heb dan ook de hulp van psycholoog en osteopaat stil gelegd want is ontzettend duur. 50 euro per sessie en niks terug betaald. Het leven is jammer genoeg ontzettend duur, de huurprijzen, de voeding, elektriciteit en water en een uitkering ligt niet zo hoog. Maar we doen verder. Ook mijn vriend heeft problemen in het werkcircuit dus heeft ook geen hoog inkomen maar ja we verstaan elkaars situatie en dat is wat nodig is ook bij mij. Iemand die niks heeft meegemaakt in het leven kan ook geen potentiële partner worden. Dat bedoel ik met gevolgen van mijn ziekte. Vandaag draag ik de gevolgen van wat mij is overkomen. Ook is er veel onbegrip want er is niks te zien aan mijn uiterlijk. Men ziet niet dat ik borderline en depressies heb dus waarom werkt die niet? Vandaar mijd ik contacten want het gaat steeds over het feit ik niet werk en waarom ik overgewicht heb? Daar gaat t ook steeds over. Daarom mijd ik meer en meer de mensen. Het overgewicht heb ik te danken aan een erfelijkheid en aan het aankomen van de medicijnen uit het verleden heb een slordige 25 kilo overgehouden aan antipsychotica en ad s. ik kan mezelf niet onder druk zetten om niks of bijna niks meer te eten daar ik dat psychisch niet trek. Een operatie kom ik niet voor in aanmerking want ik heb borderline. Dus onderga ik de commentaren. Maar ik vermijd contacten en dus voel ik me meer en meer alleen. Nu voel ik me weer behoorlijk depressief en vraag me af of het wel allemaal nog zin heeft? Het gevangen zitten in mezelf , het geen kanten uit kunnen , niet weten wie ik ben en alle dingen rond de borderline. Ik wou dat het stopte dat het over was. Ik vraag me af of jullie je ook gevangen voelen in jezelf? Bedankt voor het luisteren. Cyranno

Beste Dipjes ik kan helaas niet lezen wat je hebt geschreven want het is een herhaling van mijn eigen tekst die ik zie misschien nog steeds die technische storing? Bedankt alvast voor het reageren maar ik kan het helaas niet lezen. Cyranno

Beste Dipjes ik kan helaas niet lezen wat je hebt geschreven want het is een herhaling van mijn eigen tekst die ik zie misschien nog steeds die technische storing? Bedankt alvast voor het reageren maar ik kan het helaas niet lezen. Cyranno

Hoi Cyranno,

Bovenaan het bericht van Dipjes staat dit:
Lieve Cyranoje bent een compleet mens. Je bemoediging en ondersteuning van anderen hier heeft zindipjes

Daar ben ik het helemaal mee eens.

Als ik in een neerwaartse spiraal zit, lijkt mijn leven ook een aaneenschakeling van depressieve dagen.
In werkelijkheid is dat anders, maar zo zie en voel ik dat dan echt niet.

Zoals je het omschrijft zit je in een cirkel vast.
Soms helpt het mij om de volgende vraag te stellen: 
Welke (kleine) stap kan ik nu zetten om de situatie iets beter te maken?

Ik hoop dat je deze wel kunt lezen Cyranno

Je bent een compleet mens en het heeft zin dat je hier anderen Bemoedigt en opvangt.
Het gaat uiteindelijk om Liefde in alle vormen. Er wordt van je gehouden dat weet ik zeker, door mij en anderen hier en in je eigen omgeving!

beste Cyranno,

Ik wilde je ook even wat steun betuigen.
heel veel sterkte, je weet goed hoe je anderen kunt steunen dus hoop ik dat je deze steun ook aanneemt.
Hou vol, je kunt het!

groet,
Run

Hoi Cyranno,

Je weet inmiddels wel hoe ik over je denk, een lieve en sterke vrouw die soms even wat steun kan gebruiken en dat is helemaal prima.
Je bent goed zoals je bent, aan de dingen waar je niets aan kan doen, laat die varen want je kunt er niks mee, toch?
Wat mensen van jou wel of niet vinden dat is hun ding, laat het je niet verstoren. Ik heb wel eens gehoord van, als mensen je niet kennen en je dan beoordelen wat zegt dat, helemaal niks want ze kennen je niet.. En mensen oordelen al zo snel op niks af, mensen denken dat ze alles weten en dat is niet zo.Ik vind het krachtig van je dat je altijd de moeite neemt om je best hier te doen op het forum, want je bent zeker een gewaardeerd lid in mijn ogen en vast in die van velen. Het erdoorheen zitten hoort er helaas bij, ik denk dat we daar allemaal last van hebben en dat heb ik zelfs zeker, ook echt heel vaak. Je bent niet minder omdat je dit of dat niet kunt, jij hebt andere kwaliteiten en die kennen ze niet van je dus kunnen ze het ook niet benoemen. Laat de mening van andere achterwege en doe lekker je eigen ding.
Waarom zo jij niet goed genoeg zijn, je strijd harder dan de mensen die jou beoordelen dus. Laten ze zelf maar met borderline zien te leven, kijken hoe ze dan reageren. Neehoor meid, zoals je bent ben je prima, al zul je dat zelf misschien niet altijd inzien.

Ik wens je veel liefde en sterkte en vond het fijn om met je te chatten!

Liefs van Shalin 

---

Oh ja,

De vraag die je stelt: heeft het nog wel zin? daar zeg ik volmondig ja tegen!

En het antwoord lees je hierboven.

X

Het heeft zeker zin Cyranno. Na de uitvaart van mijn liefste heb ik tegen veel mensen gezegd: hij moest eens kunnen zien dat de hele aula vol zit. Dat er zo veel mensen om hem geven. Ik heb zoveel lieve reacties gehad van collega's, familie en vrienden, die zeiden: wij wisten het niet! Hij was altijd de lolbroek, de gangmaker. Je moest hem heel goed kennen om te zien hoe het van binnen ging. Ook hij had een groot minderwaardigheidscomplex door zijn verleden. Als je altijd de grond in bent gestampt, laat je dat niet makkelijk los, en ga je geloven wat "de mensen" zeggen. Hij was een knappe man. Dat hoor ik wel vaker zeggen, zei hij dan. Maar zelf zag hij het niet. Misschien is dat bij jou ook zo. Als je zelfvertrouwen uitstraalt, en jezelf kunt waarderen zoals je bent. Van jezelf houdt, dan kun je het verleden misschien overwinnen. Dat ben jij zeker waard Cyranno. Maar dat moet je eerst zelf geloven! Knuffel voor jou.

Beste Dipjes bedankt voor de mooie woorden hoor, ik ben heel blij met dit forum en de mensen die me steun geven en aan wie ik steun  kan bieden , het is een hele hulp wanneer je hoort en voelt dat je niet alleen staat bedankt.

---

Het heeft zeker zin Cyranno. Na de uitvaart van mijn liefste heb ik tegen veel mensen gezegd: hij moest eens kunnen zien dat de hele aula vol zit. Dat er zo veel mensen om hem geven. Ik heb zoveel lieve reacties gehad van collega's, familie en vrienden, die zeiden: wij wisten het niet! Hij was altijd de lolbroek, de gangmaker. Je moest hem heel goed kennen om te zien hoe het van binnen ging. Ook hij had een groot minderwaardigheidscomplex door zijn verleden. Als je altijd de grond in bent gestampt, laat je dat niet makkelijk los, en ga je geloven wat "de mensen" zeggen. Hij was een knappe man. Dat hoor ik wel vaker zeggen, zei hij dan. Maar zelf zag hij het niet. Misschien is dat bij jou ook zo. Als je zelfvertrouwen uitstraalt, en jezelf kunt waarderen zoals je bent. Van jezelf houdt, dan kun je het verleden misschien overwinnen. Dat ben jij zeker waard Cyranno. Maar dat moet je eerst zelf geloven! Knuffel voor jou.

Bedankt aan allemaal voor de reacties heb er heel veel aan. Ja Positiva het is ook zo van mij dat het uit het verleden komt met de familiesituaties. Dat heeft me getekend en dat kan ik ook niet makkelijk loslaten klopt. Ja heb ook weinig vertrouwen in mezelf en geloof ook te vaak de anderen... Pas me te vaak en te veel aan aan anderen. Wat ze je aan hebben gedaan in het verleden als kind blijft lang hangen ook omdat je je familie moet blijven zien en contacteren . Maar ik ben bezig afstand te nemen en dat zal me goed doen. Ik bedank jou voor je woorden en ik hoop dat alles redelijk gaat met je je hebt ook al veel meegemaakt knuffel ook voor jou, groetjes cyranno.

Doordat een spammer alles heeft ondergespamd zetten wij nu de berichten weer omhoog.
Dank voor begrip