Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

hart luchten


#1

Hallo lieve mede forumleden, 

Ik heb weer even behoefte aan een klaag uurtje dus ben weer achter mijn laptop gekropen om eens lekker van mij af te schrijven.
Deze keer wil ik jullie vertellen over het contact met mijn vader ( en voornamelijk over het telefoongesprek wat ik net heb gevoerd met hem).
Even een korte recap; mijn vader is geen makkelijke man, echt een ras narcist al zeg ik het zelf. Hij ziet niet in dat hij wat fout doet heeft geen enkele vorm van empathie of schuldgevoel. Vroeger toen ik nog klein was ( jaar of 9) dacht hij dat het een leuk idee was om onder mijn bed te gaan liggen wachten tot ik naar bed ging, om als grapje, mijn enkels beet te pakken. Je kan je voorstellen dat ik zo hard heb staan schreeuwen dat ze het volgens mij in de wijk verderop nog hebben moeten horen. dit heeft hij 2x gedaan met als gevolg dat ik een irrationele angst heb voor bedden waar je eventueel onder zou kunnen krijgen. ohja hij deed dit ook nog eens niet in vol daglicht maar in de avond uren terwijl hij mij dwong in het donker naar mijn bed te lopen. Dus irrationele angst ook voor het donker erbij.

Nu heb ik sessies gehad bij de psycholoog hierover en EMDR en op advies van mijn psycholoog heb ik hem dat stukje verteld. Hoe ik mij daardoor voel en wat mijn angsten zijn. Ik kan je vertellen er was totaal geen begrip.... Nou heb ik van nature een mega kort lontje dus je raad het waarschijnlijk al er ontstond een discussie. Mijn vader was volgens zijn eigen zeggen zielig en ik flipte de stekker ging eruit en ik heb een partij op hem staan schelden, ik zal dat maar niet herhalen... 
Voor nu heb ik gezegd dat hij voorlopig even bezig moet zijn met zijn eigen en dat als hij weer oog heeft voor andere terug mag komen. 
Maar wat zouden jullie doen in mijn situatie? 

Liefs,
Bianca
~ Everyone is special in his/her own way. Celebrate and cherish it.~
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bianca :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#2

(29-08-2019, 00:17)Bianca schreef: Hallo lieve mede forumleden, 

Ik heb weer even behoefte aan een klaag uurtje dus ben weer achter mijn laptop gekropen om eens lekker van mij af te schrijven.
Deze keer wil ik jullie vertellen over het contact met mijn vader ( en voornamelijk over het telefoongesprek wat ik net heb gevoerd met hem).
Even een korte recap; mijn vader is geen makkelijke man, echt een ras narcist al zeg ik het zelf. Hij ziet niet in dat hij wat fout doet heeft geen enkele vorm van empathie of schuldgevoel. Vroeger toen ik nog klein was ( jaar of 9) dacht hij dat het een leuk idee was om onder mijn bed te gaan liggen wachten tot ik naar bed ging, om als grapje, mijn enkels beet te pakken. Je kan je voorstellen dat ik zo hard heb staan schreeuwen dat ze het volgens mij in de wijk verderop nog hebben moeten horen. dit heeft hij 2x gedaan met als gevolg dat ik een irrationele angst heb voor bedden waar je eventueel onder zou kunnen krijgen. ohja hij deed dit ook nog eens niet in vol daglicht maar in de avond uren terwijl hij mij dwong in het donker naar mijn bed te lopen. Dus irrationele angst ook voor het donker erbij.

Nu heb ik sessies gehad bij de psycholoog hierover en EMDR en op advies van mijn psycholoog heb ik hem dat stukje verteld. Hoe ik mij daardoor voel en wat mijn angsten zijn. Ik kan je vertellen er was totaal geen begrip.... Nou heb ik van nature een mega kort lontje dus je raad het waarschijnlijk al er ontstond een discussie. Mijn vader was volgens zijn eigen zeggen zielig en ik flipte de stekker ging eruit en ik heb een partij op hem staan schelden, ik zal dat maar niet herhalen... 
Voor nu heb ik gezegd dat hij voorlopig even bezig moet zijn met zijn eigen en dat als hij weer oog heeft voor andere terug mag komen. 
Maar wat zouden jullie doen in mijn situatie? 

Liefs,
Bianca

Hi Bianca

Ja hij kan dat niet inzien, je zei het zelf al.jn zijn beleving heeft hij misschien, ik zeg maar wat, met de beste bedoelingen geprobeerd jou wat geharde te maken hierdoor. Een niet-islamitische wellus daarover lijkt me heel vervelend. Jouw beleving heeft geen plaats in zijn cosmos kennelijk. Dat lijkt me hard om te moeten vaststellen maar daar komt het toch op neer. Het gaat dan dus niet eens over of hij iets doms of verkeerd of onverstandig gedaan heeft maar alleen om erkenning dat jij het heel erg naar vond. Dus niet over schuld maar over verantwoordelijkheid. Dat jij zijn goede bedoeling kan zien en. Hij jou angst en samen vaststellen dat het zo is, zonder schuld.
Als hij zelfs dit werkelijk niet lijkt te kunnen door zijn narcisme dan heb je te maken met iemand met een soort houten been. Daar kan je niets aan veranderen. Het is dan aan jou om te beslissen of je zijn gebrek kan accepteren, in de zin van iets onveranderbaars, niet op jou in het bizonder gericht.
Los daarvan kan je misschien kijken wat voor soort dochter jij dan kan en wil zijn. 
Op afstand? Gereserveerd? Voorwaardelijk?
Of gewoon je zelf en hij ziet maar wat hij er mee doet? 
Ik las iets moois over vergeving: het is niet doen alsof het naars niet gebeurd is, maar meer dat hij de last draagt van zijn gedrag, niet jij. Misschien kan je hier iets mee. Mij hielp het
Antwoord

#3

(29-08-2019, 09:49)Dipjes schreef: Hi Bianca

Ja hij kan dat niet inzien, je zei het zelf al.jn zijn beleving heeft hij misschien, ik zeg maar wat, met de beste bedoelingen geprobeerd jou wat geharde te maken hierdoor. Een niet-islamitische wellus daarover lijkt me heel vervelend. Jouw beleving heeft geen plaats in zijn cosmos kennelijk. Dat lijkt me hard om te moeten vaststellen maar daar komt het toch op neer. Het gaat dan dus niet eens over of hij iets doms of verkeerd of onverstandig gedaan heeft maar alleen om erkenning dat jij het heel erg naar vond. Dus niet over schuld maar over verantwoordelijkheid. Dat jij zijn goede bedoeling kan zien en. Hij jou angst en samen vaststellen dat het zo is, zonder schuld.
Als hij zelfs dit werkelijk niet lijkt te kunnen door zijn narcisme dan heb je te maken met iemand met een soort houten been. Daar kan je niets aan veranderen. Het is dan aan jou om te beslissen of je zijn gebrek kan accepteren, in de zin van iets onveranderbaars, niet op jou in het bizonder gericht.
Los daarvan kan je misschien kijken wat voor soort dochter jij dan kan en wil zijn. 
Op afstand? Gereserveerd? Voorwaardelijk?
Of gewoon je zelf en hij ziet maar wat hij er mee doet? 
Ik las iets moois over vergeving: het is niet doen alsof het naars niet gebeurd is, maar meer dat hij de last draagt van zijn gedrag, niet jij. Misschien kan je hier iets mee. Mij hielp het
Hoi Dipjes,

Ik heb het ook gelijk over intenties, dat zijn intenties vast goed bedoeld zijn. Maar dat ik ondanks die intenties een trauma heb opgelopen. Maar hij erkent mijn angst niet kleineert en bagataliseerd het, Dus hij heeft geen houten been eerder een houten lijf :Tongue Ik had nog een kleine hoop dat hij mijn angst nu wel zou erkennen, maar  ik had beter moeten weten.   
Ik heb er nu voor gekozen de "giftige" mensen in mijn leven tijdelijk op een super laag waakvlammetje te zetten. Zelf vind ik vergeving erg lastig als diegene het niet erkent. Mijn moeder zelfde verhaal erkende het gelijk en dan is het goed.
Dank je voor je reactie, ik merk dat er maar weinig op mijn verhaaltjes gereageerd word dus ik vind het erg fijn dat je met mij meedenkt!!
~ Everyone is special in his/her own way. Celebrate and cherish it.~
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bianca :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#4

(29-08-2019, 10:10)Bianca schreef: Hoi Dipjes,

Ik heb het ook gelijk over intenties, dat zijn intenties vast goed bedoeld zijn. Maar dat ik ondanks die intenties een trauma heb opgelopen. Maar hij erkent mijn angst niet kleineert en bagataliseerd het, Dus hij heeft geen houten been eerder een houten lijf :Tongue Ik had nog een kleine hoop dat hij mijn angst nu wel zou erkennen, maar  ik had beter moeten weten.   
Ik heb er nu voor gekozen de "giftige" mensen in mijn leven tijdelijk op een super laag waakvlammetje te zetten. Zelf vind ik vergeving erg lastig als diegene het niet erkent. Mijn moeder zelfde verhaal erkende het gelijk en dan is het goed.
Dank je voor je reactie, ik merk dat er maar weinig op mijn verhaaltjes gereageerd word dus ik vind het erg fijn dat je met mij meedenkt!!
Ja als hij niet erkent moet hij ook de last dragen daarvan Bianca, jij niet. Pijnlijk voor jou maar met een houten lijf leven valt ook niet mee natuurlijk. Nooit je fouten toe kunnen geven herken ik van mijn pa. Pas op zijn sterfbed gaf hij op aandringen van mijn vrouw toe dat ik echt een hele goede zoon was. Zo diep zit dat verstopt bij narcisten....Goed dat je jezelf beschermt nu. Misschien krijg je minder reacties omdat het zo ingrijpend is om met een ouder niet goed verder te kunnen. Ook lijk je een manier gevonden te hebben die toch werkt voor jou. Misschien dat daarom mensen niet zo reageren?
Antwoord

#5

(29-08-2019, 11:35)Dipjes schreef: Ja als hij niet erkent moet hij ook de last dragen daarvan Bianca, jij niet. Pijnlijk voor jou maar met een houten lijf leven valt ook niet mee natuurlijk. Nooit je fouten toe kunnen geven herken ik van mijn pa. Pas op zijn sterfbed gaf hij op aandringen van mijn vrouw toe dat ik echt een hele goede zoon was. Zo diep zit dat verstopt bij narcisten....Goed dat je jezelf beschermt nu. Misschien krijg je minder reacties omdat het zo ingrijpend is om met een ouder niet goed verder te kunnen. Ook lijk je een manier gevonden te hebben die toch werkt voor jou. Misschien dat daarom mensen niet zo reageren?
Ik wil wel reageren mijn vader zou zelf nooit fouten toe geven. Van zijn 16e tot zijn 50 ste marineman in hart en nieren geweest,dus met twee dochters moesten wij het liefst voor hem jongens zijn niet huilen, niet zeuren, knuffel nooit ontvangen etc. Maar lees ik van een vader die onder bed kruipt om je te harden daar is hij best erg ver meegegaan en dan nog in donker ook. Logisch dat jij heb uitgegild pff.
Antwoord

#6

Hey Bianca,

Ik wilde gisteren al reageren op je verhaaltje, maar eerlijk gezegd vind ik het wel een lastige. 

Ik kan me voorstellen hoe bang je moet zijn geweest als kind, als je vader dat soort geintjes uithaalt. Mijn vertrouwen in hem zou compleet weg zijn. En inderdaad de angst voor bedden en het donker kan ik me heel goed voorstellen. Heb je die angst nog steeds?

Wat betreft narcisme kan ik je niet veel advies geven. Ik heb er wel eens over gelezen, maar ken niemand in mijn omgeving die narcistisch is. Daarbij heb ik een hele goede band met mijn ouders, alhoewel mijn vader mij het liefst in zijn broekzak stopt en nog steeds denkt dat ik 4 jaar oud ben. Dus daar is weer sprake van een soort overbescherming. 

Anyway, ik denk dat Dipjes wel aardig gelijk heeft in wat hij zegt in de eerste post. Narcistische mensen vinden hun eigen gevoel en welzijn het belangrijkst (als ik dat goed heb onthouden) en kunnen zich totaal niet inleven in andere mensen. Ik denk dus ook niet dat je die erkenning gaat krijgen. Dus dan is de keus aan jou, wil je hem in zijn leven met zijn tekortkomingen. Of heb je dan liever geen contact, als hij alleen maar negatieve gevoelens in je naar boven haalt?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Misssunshine2 :   • Plientjuh_06
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 29-08-2019, 21:12 door Bianca.)

(29-08-2019, 11:35)Dipjes schreef: Ja als hij niet erkent moet hij ook de last dragen daarvan Bianca, jij niet. Pijnlijk voor jou maar met een houten lijf leven valt ook niet mee natuurlijk. Nooit je fouten toe kunnen geven herken ik van mijn pa. Pas op zijn sterfbed gaf hij op aandringen van mijn vrouw toe dat ik echt een hele goede zoon was. Zo diep zit dat verstopt bij narcisten....Goed dat je jezelf beschermt nu. Misschien krijg je minder reacties omdat het zo ingrijpend is om met een ouder niet goed verder te kunnen. Ook lijk je een manier gevonden te hebben die toch werkt voor jou. Misschien dat daarom mensen niet zo reageren?

Is wel lastig want ik zal met de angst moeten leven, maar dat komt wel goed.
Ja ik denk ook wel dat het lastig is om te reageren omdat iedereen een stigma erop heeft geplakt dat je je ouders met respect moet behandelen en er onvoorwaardelijk voor ze moet zijn. In ieder geval bedankt voor het meedenken Smile

(29-08-2019, 12:05)Plientjuh_06 schreef: Ik wil wel reageren mijn vader zou zelf nooit fouten toe geven. Van zijn 16e tot zijn 50 ste marineman in hart en nieren geweest,dus met twee dochters moesten wij het liefst voor hem jongens zijn niet huilen, niet zeuren, knuffel nooit ontvangen etc. Maar lees ik van een vader die onder bed kruipt om je te harden daar is hij best erg ver meegegaan en dan nog in donker ook. Logisch dat jij heb uitgegild pff.

Ja het was zijn manier van een grapje en alsof dat niet erg genoeg was, vond hij het zelfs een goed idee om het nog een keer te doen. Want die eerste keer uitgillen van angst was geen doorslag gevende factor voor mijn vader van "goh toch niet zo'n leuk grapje"

(29-08-2019, 12:46)Misssunshine2 schreef: Hey Bianca,

Ik wilde gisteren al reageren op je verhaaltje, maar eerlijk gezegd vind ik het wel een lastige. 

Ik kan me voorstellen hoe bang je moet zijn geweest als kind, als je vader dat soort geintjes uithaalt. Mijn vertrouwen in hem zou compleet weg zijn. En inderdaad de angst voor bedden en het donker kan ik me heel goed voorstellen. Heb je die angst nog steeds?

Wat betreft narcisme kan ik je niet veel advies geven. Ik heb er wel eens over gelezen, maar ken niemand in mijn omgeving die narcistisch is. Daarbij heb ik een hele goede band met mijn ouders, alhoewel mijn vader mij het liefst in zijn broekzak stopt en nog steeds denkt dat ik 4 jaar oud ben. Dus daar is weer sprake van een soort overbescherming. 

Anyway, ik denk dat Dipjes wel aardig gelijk heeft in wat hij zegt in de eerste post. Narcistische mensen vinden hun eigen gevoel en welzijn het belangrijkst (als ik dat goed heb onthouden) en kunnen zich totaal niet inleven in andere mensen. Ik denk dus ook niet dat je die erkenning gaat krijgen. Dus dan is de keus aan jou, wil je hem in zijn leven met zijn tekortkomingen. Of heb je dan liever geen contact, als hij alleen maar negatieve gevoelens in je naar boven haalt?

Ja helaas worstel ik als volwassene nog steeds met die angsten. Ik heb liever een vader die me over beschermd dan 1 die dit soort grappen uithaalt als ik eerlijk mag zeggen :Tongue 
Nee die erkenning krijg ik inderdaad niet, dus voor nu is het beter dat we even geen contact hebben met elkaar
Bedankt voor je reactie :Smile
~ Everyone is special in his/her own way. Celebrate and cherish it.~
Antwoord

#8

Ik heb één advies: breken met die man! Ik ben 30 jaar samen geweest met een narcistische man en nu bijna 5 jaar gescheiden. Ik kan nog steeds woedend en verdrietig worden om het feit dat hij mij heeft achtergelaten met littekens en zelf fluitend verder leeft. Ik denk dat dat gevoel nooit over gaat. Hij zal jouw last nooit overnemen. Hij zal nooit erkennen dat hij jou pijn heeft gedaan, bang heeft gemaakt of jouw vertrouwen heeft beschaamd. Het geeft heel veel rust als je ze uit je leven verbant. Hoeveel pijn het misschien ook doet.
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Positiva :   • Bianca, Plientjuh_06
Antwoord

#9

(29-08-2019, 23:29)Positiva schreef: Ik heb één advies: breken met die man! Ik ben 30 jaar samen geweest met een narcistische man en nu bijna 5 jaar gescheiden. Ik kan nog steeds woedend en verdrietig worden om het feit dat hij mij heeft achtergelaten met littekens en zelf fluitend verder leeft. Ik denk dat dat gevoel nooit over gaat. Hij zal jouw last nooit overnemen. Hij zal nooit erkennen dat hij jou pijn heeft gedaan, bang heeft gemaakt of jouw vertrouwen heeft beschaamd. Het geeft heel veel rust als je ze uit je leven verbant. Hoeveel pijn het misschien ook doet.

Een advies wat ik graag ten harte neem!
Vergelijk dit soort mensen met een giftige angel, als je de angel er niet uit trekt blijft het pijn doen.  
Gelukkig is de liefde naar mijn vader toe nihil, dus dat breken gaat me redelijk makkelijk af! 
Ik snap je frustratie, mijn moeder heeft precies het zelfde aangezien zij de vrouw van een narcist was.
Dus die vreet zich af en toe ook op als ze van de fratsen van mijn vader hoort.
~ Everyone is special in his/her own way. Celebrate and cherish it.~
Antwoord

#10

(29-08-2019, 00:17)Bianca schreef: Hallo lieve mede forumleden, 

Ik heb weer even behoefte aan een klaag uurtje dus ben weer achter mijn laptop gekropen om eens lekker van mij af te schrijven.
Deze keer wil ik jullie vertellen over het contact met mijn vader ( en voornamelijk over het telefoongesprek wat ik net heb gevoerd met hem).
Even een korte recap; mijn vader is geen makkelijke man, echt een ras narcist al zeg ik het zelf. Hij ziet niet in dat hij wat fout doet heeft geen enkele vorm van empathie of schuldgevoel. Vroeger toen ik nog klein was ( jaar of 9) dacht hij dat het een leuk idee was om onder mijn bed te gaan liggen wachten tot ik naar bed ging, om als grapje, mijn enkels beet te pakken. Je kan je voorstellen dat ik zo hard heb staan schreeuwen dat ze het volgens mij in de wijk verderop nog hebben moeten horen. dit heeft hij 2x gedaan met als gevolg dat ik een irrationele angst heb voor bedden waar je eventueel onder zou kunnen krijgen. ohja hij deed dit ook nog eens niet in vol daglicht maar in de avond uren terwijl hij mij dwong in het donker naar mijn bed te lopen. Dus irrationele angst ook voor het donker erbij.

Nu heb ik sessies gehad bij de psycholoog hierover en EMDR en op advies van mijn psycholoog heb ik hem dat stukje verteld. Hoe ik mij daardoor voel en wat mijn angsten zijn. Ik kan je vertellen er was totaal geen begrip.... Nou heb ik van nature een mega kort lontje dus je raad het waarschijnlijk al er ontstond een discussie. Mijn vader was volgens zijn eigen zeggen zielig en ik flipte de stekker ging eruit en ik heb een partij op hem staan schelden, ik zal dat maar niet herhalen... 
Voor nu heb ik gezegd dat hij voorlopig even bezig moet zijn met zijn eigen en dat als hij weer oog heeft voor andere terug mag komen. 
Maar wat zouden jullie doen in mijn situatie? 

Liefs,
Bianca
Beste Bianca ik vind het erg voor je dat je dit hebt moeten meemaken met je pa. Ik vind zijn acties helemaal niet volwassen en hij moest toch ook denken dat je maar een kind was en angstig zou zijn. Nu heb je daar de gevolgen van , van die angsten. Ook erg dat hij het nu niet snapt. Wel knap van je dat je jouw gevoelens aan je vader hebt verwoord. Dit moet heel moeilijk zijn geweest. Met EMDR is je veel duidelijk geworden omtrent je gevoel denk ik. Maar ik denk dat je gelijk hebt om hem te mijden , om sowieso mensen die geen goede energie brengen te mijden. Ik denk dat dat belangrijk is voor ons om ons te omringen met positieve mensen. Ik geef je groot gelijk het contact op een laag pitje te zetten. Vergeving is belangrijk ook voor onszelf. Ikzelf heb ook veel te vergeven . Ik probeer dit dan ook te doen. Maar het is inderdaad helemaal niet makkelijk. Toch is het belangrijk. Het geeft ons positieve energie en het doet ons groeien als mens . Ik wens je het allerbeste en doe vooral waar je jou goed bij voelt groetjes cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Bianca
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Hart luchten Started by Gewoon_Ik
4 Replies - 115 Views
16-02-2024, 03:15
Laatste bericht: cyranno
  Mijn hart luchten Started by Kenzo
2 Replies - 432 Views
29-06-2023, 09:40
Laatste bericht: Kenzo
  mijn hart luchten Started by henkkaas
1 Replies - 413 Views
24-02-2023, 15:41
Laatste bericht: Jozef
15-11-2022, 14:25
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Even me hart luchten Started by thunder
6 Replies - 1,083 Views
27-04-2022, 10:11
Laatste bericht: Mabel
  Lucht je hart! Started by Vrouwke88
1 Replies - 604 Views
10-01-2022, 10:43
Laatste bericht: Joy
  RE: Weer mijn hart luchten Started by Inge2019
18 Replies - 4,620 Views
23-05-2020, 12:11
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Hart luchten Started by Mom1993
0 Replies - 706 Views
08-02-2020, 21:13
Laatste bericht: Mom1993
  Weer mijn hart luchten Started by Inge2019
24 Replies - 6,505 Views
28-01-2020, 12:06
Laatste bericht: Run
  Even mijn hart luchten Started by NO93
16 Replies - 4,812 Views
25-01-2020, 15:33
Laatste bericht: Shalin



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)