Gister therapie gehad...  het ging niet lekker... 
Wat het is weet ik niet... Kan ik me nog steeds ( na al die jaren therapie) niet goed verwoorden? Ik dacht eigenlijk zelf dat ik daar wel beter in ben nu...  Snap ik de therapie dan gewoon echt niet?  Dan kan ik er dus ook niks mee veranderen...
De therapeut zei me dat ik nu echt maar beter ermee aan de slag kon, anders blijf ik in cirkeltjes rondlopen. Ja dacht ik, ik probeer me iedere keer een slag in de rondte! maar BEGRIJP DAN WAT ik zeg! Ik heb ook het idee dat weer cirkeltjes lopen gaat worden omdat ik er wéér tegenaanloop dat ik het dus -of gewoon niet snap met therapie, - of ze mij niet begrijpen.  Wat moet ik dan?! Ik doe m'n stinkende best!  
Dan krijg ik naar m'n hoofd geslingerd dat ik niet gemotiveerd ben of de vraag of ik wel geholpen wil worden...  ZOU IK DAN AL DIE #VD! MOEITE DOEN om therapie te blijven zoeken? Me iedere keer weer bij elkaar rapen en zien of het nu dan wel lukt?! 

Gister na therapie is het nog een tijdje gelukt om alles even te parkeren en naar vrijwillig werk te gaan,  maar daarna hield ik het niet meer...
Ik bleef mezelf vertellen dat ik sterk moet blijven, erdoorheen...  Maar het is klaar, het is op... therapie zoveel... jaaaren  verder... ik trek het niet meer... ik wil het niet meer...

Ik had gisteravond een doosje pilen ingenomen en hoewel ik wist dat het wrs niet genoeg zou zijn  hoopte ik dat ik toch niet meer wakker zou worden. Ik heb gebeden of dat alsjeblieft zo mocht zijn....

Maargoed, ik schrijf dit... dus... 

En nu?  
Ik voel me klem zitten... Voor euthanasie was ik al eens afgewezen, daar voel ik me nu daarom ook niet serieus genomen... Bij therapie voel ik me niet begrepen, of ik snap het niet (of ben niet gemotiveerd, of ik wil me niet laten helpen)

Ik ben gewoon moe, moegestreden, murw
Maarja, m'n pillen zijn op...  Moet ik dat eerst óók nog gaan regelen...

Herkenbaar Joy , 

Soms weet je het gewoon echt niet meer . 
Nou , en dan is dat zo . Dat gebeurt.

Welke therapie is dit , wat is het doel? Wanneer is het wel  goed?  
Iederern heeft wel weerstand tegen veranderingen bijv . Daar zou een therapeut rekening mee moeten houden , dat is zn werk. 
Maar n motivatieprobleem of geen hulp willen lees ik hier niet in.  
Theraphie moeheid mischien of verwarring.  . 

Sterkte!

Hoi Joy,

Vind het zo sneu voor je, dat het niet gelukt is gisteren en dat je eigenlijk het gevoel heb dat alles voor niets is ook al doe je super goed je best.

Ik bespeur in al je berichten net als wat #mabel zei ook niet dat je geen motivatie hebt of dat je er niet voor wilt gaan. Je wilt er juist wel voor gaan en doet alles aan wat voor jou mogenlijk is met je energie.

Euthanasie ligt in Nederland heel gevoelig.

Ik vind mijn leven als voorbeeld totaal niets meer waard, of intressant om nog te leven. Maar als ik een verzoek zou in sturen zal ik ook afgewezen zijn want je bent nog "Gezond" genoeg.

Dan gaan mensen zoeken na een alternatief om het zo maar hard te zeggen.

Ik hoop dat je niet, te veel pillen neemt.
Je bent een aardige vrouw op het forum.
Wil je veel sterkte wensen, weet niet of je veel steun krijg van andere mensen in je omgeving.

Hoop dat je dag vandaag rustig is verlopen/ gaat verlopen en dat je even rustig en rust kan vinden vandaag. Des nooits de hele dag in je bed, voor de tv of zo iets.

Blijf schrijven, dan raak je de emotie kwijt, en kun je dan zeggen nou dat is er weer even uit. Het zal allemaal wel raar klinken wat ik soms schrijf, maar het werkt vaak wel.

Fijne groet, Jupiter

Gister therapie gehad...  het ging niet lekker... 
Wat het is weet ik niet... Kan ik me nog steeds ( na al die jaren therapie) niet goed verwoorden? Ik dacht eigenlijk zelf dat ik daar wel beter in ben nu...  Snap ik de therapie dan gewoon echt niet?  Dan kan ik er dus ook niks mee veranderen...
De therapeut zei me dat ik nu echt maar beter ermee aan de slag kon, anders blijf ik in cirkeltjes rondlopen. Ja dacht ik, ik probeer me iedere keer een slag in de rondte! maar BEGRIJP DAN WAT ik zeg! Ik heb ook het idee dat weer cirkeltjes lopen gaat worden omdat ik er wéér tegenaanloop dat ik het dus -of gewoon niet snap met therapie, - of ze mij niet (willen) begrijpen.  Wat moet ik dan?! Ik doe m'n stinkende best!  
Dan krijg ik weer naar m'n hoofd geslingerd dat ik niet gemotiveerd ben of de vraag of ik wel geholpen wil worden...  ZOU IK DAN AL DIE #VD! MOEITE DOEN om therapie te blijven zoeken? Me iedere keer weer bij elkaar rapen en zien of het nu dan wel lukt?! 

Gister na therapie is het nog een tijdje gelukt om alles even te parkeren en naar vrijwillig werk te gaan,  maar daarna hield ik het niet meer...
Ik bleef mezelf vertellen dat ik sterk moet blijven, erdoorheen...  Maar het is klaar, het is op... therapie zoveel... jaaaren  verder... ik trek het niet meer... ik wil het niet meer...

Ik had gisteravond een doosje pilen ingenomen en hoewel ik wist dat het wrs niet genoeg zou zijn  hoopte ik dat ik toch niet meer wakker zou worden. Ik heb gebeden of dat aljeblieft zo mocht zijn....

Maargoed, ik schrijf dit... dus... 

En nu?  
Ik voel me klem zitten... Voor euthanasie was ik al eens afgewezen, daar voel ik me nu daarom ook niet serieus genomen... Bij therapie voel ik me niet begrepen, of ik snap het niet (of ben niet gemotiveerd, of ik wil me niet laten helpen volgens therapeuten)

Ik ben gewoon moe, moegestreden, murw
Maarja, m'n pillen zijn op...  Moet ik dat eerst óók nog gaan regelen...

Hoi Joy,

Ik kan mij niet voorstellen hoe het is om zo wanhopig te zijn. Dus ik heb geen idee of mijn reactie behulpzaam of steunend is, als het niet zo is, moet je hem maar negeren.

Ik ben momenteel wel op verschillende manieren bezig aan mijzelf te werken, heb een coachingstraject doorlopen en ben nu bezig met zelfhulpboeken en 'therapie' via een digitaal programma. Voor 'echte' therapie voel ik mij nog niet klaar, maar ik heb het al wel besproken met de huisarts. Gewoon 'praat-therapie' lijkt mij niet echt behulpzaam voor mij, omdat ik daarmee niet denk dat ik nog dieper kan graven. Hoewel het goed is om je te uiten, lijkt het mij dat ik daarmee niet echt verder kom. Omdat er verschillende soorten therapie zijn, vraag ik mij af wat voor therapie jij hebt (en hebt gehad). Wie weet ken je deze allemaal al, maar ik heb laatst voor mijzelf één en ander uitgezocht, misschien denk je dat er iets voor je tussen zit:

- mijn zus krijgt  creatieve therapie, waardoor je je anders kunt uiten in plaats van met woorden. 
- mijn huisarts had het over PMT (psychomotorische therapie) voor mij, hier staan je lichaam en het 'doen' centraal.
- er is ook EMDR, waarbij naar het zelfbeeld en onderliggende trauma's wordt gekeken.
- en schematherapie waarbij je werkt aan inzicht in je reactiepatronen.

Nogmaals, misschien heb je er niets aan, maar ik vind altijd dat extra informatie aanbieden geen kwaad kan . Wanneer je het gevoel hebt 'vast te zitten', is dat eigenlijk een teken dat er iets moet veranderen (al is dat natuurlijk moeilijk).

Ik hoop dat je de kracht vindt een volgende stap te zetten en het nog een keer te proberen.

Via onderstaande link kun je nog wat informatie over verschillende therapiesoorten vinden, kijk maar of je er iets mee wilt doen:
Soorten therapie - Apanta (apanta-ggz.nl)

Ik vind je supersterk! Groet,
Siggy

Dank voor jullie reacties. Het is fijn om wat steunende woorden te lezen.

Mabel;  therapiemoe, hahaha. Dat woord heb ik ook al eens gebruikt toen ik er even klaar mee was met al die therapie. 

Siggy;
Heel wat jaren terug heb ik een vrijwillige opname gedaan. Daar hadden we ook PMT, creatieve therapie, drama, schematherapie en cognitieve gedragstherapie. Daar ben ik dus allemaal wel bekend mee. Verder nog deeltijd bij een GGZ en vroeger eens per week of 2 weken gesprekken bij een GGZ. Ik heb dus ook zowel individuele als groepstherapieën gedaan.
Met m'n psychologe nu (niet van een GGZ overigens, waar ik al blij mee ben!) ben ik aan't bekijken of we EMDR gaan doen (en waarop dan) want dat is iets wat ik nog niet geprobeerd heb. Maargoed, zij is ook bekend met schematherapie en dat heb ik er nu zelf bijgenomen met het doel te proberen uit te leggen waarom ik er voor mijn gevoel (ook in eerdere therapieën) weinig mee kan of waarom ik vastloop.  Nou ja, blijkbaar is dat niet helpend... 

Zelf zou ik het liefst graag iets willen proberen met haptotherapie ofzo, omdat ik zelf het idee heb beter in de gevoelsrichting wat te gaan proberen dan al dat cognitieve geneuzel steeds te blijven doen. Maar dan loop ik ertegenaan dat dat niet vergoed word en het word lastig om dat allemaal zelf te betalen...  Dus dan maar dezelfde soortige therapie doen wat ik al altijd doe ook al kan ik er weinig mee/ is het niet helpend voor mij/ snap ik het dan niet? 
 en blijf ik in dus wat in cirkeltjes draaien...

Dank voor jullie reacties. Het is fijn om wat steunende woorden te lezen.

Mabel;  therapiemoe, hahaha. Dat woord heb ik ook al eens gebruikt toennik er even klaar mee was met al die therapie. 

Siggy;
Heel wat jaren terug heb ik een vrijwillige opname gedaan. Daar hadden we ook PMT, creatieve therapie, drama, schematherapie en cognitieve gedragstherapie. Daar ben ik dus allemaal wel bekend mee. Verder nog deeltijd bij een GGZ en vroeger eens per week of 2 weken gesprekken bij een GGZ. Ik heb dus ook zowel individuele als groepstherapieën gedaan.
Met m'n psychologe nu (niet van een GGZ overigens, waar ik al blij mee ben!) ben ik aan't bekijken of we EMDR gaan doen (en waarop dan) want dat is iets wat ik nog niet geprobeerd heb. Maargoed, zij is ook bekend met schematherapie en dat heb ik er nu zelf bijgenomen met het doel te proberen uit te leggen waarom ik er voor mijn gevoel (ook in eerdere therapieën) weinig mee kan of waarom ik vastloop.  Nou ja, blijkbaar is dat niet helpend... 

Zelf zou ik het liefst graag iets willen proberen met haptotherapie ofzo, omdat ik zelf het idee heb beter in de gevoelsrichting wat te gaan proberen dan al dat cognitieve geneuzel steeds te blijven doen. Maar dan loop ik ertegenaan dat dat niet vergoed word en het word lastig om dat allemaal zelf te betalen...  Dus dan maar dezelfde soortige therapie doen wat ik al altijd doe ook al kan ik er weinig mee/ is het niet helpend voor mij/ snap ik het dan niet? 
 en blijf ik in dus wat in cirkeltjes draaien...

Hoi Joy,
Lijkt me heel moeilijk om zo vast te zitten, en dat je al zoveel geprobeerd hebt, zonder dat het heeft geholpen. Het lijkt mij dat het eerder aan de therapiesoort of de therapeut ligt als de therapie niet lijkt te werken. Ten minste zolang je geholpen wilt worden, en dat lijkt me bij jou wel het geval.

Ik kan mij dus niet voor stellen en ik hoop dat je gauw iets vindt dat wel voor je werkt.
Sterkte!
Groet,
Siggy

Siggy

Dankje. 
Ja dat de therapie niet zo voor mij werkt kan ik wel bedenken maar therapeuten/ psychologen ect. zeggen wel wat anders; ik wil niet veranderen....

(zucht!)

Ik vind het weer behoorlijk frustrerend op het moment...   ik ben maar ter afleiding mezelf gek aan't helpen bij het vrijwillig werk totdat ik weer naar een gesprek kan...  
en dan nog maar een keer aangeven dat ik me weer niet begrepen voel...  
Voel me ook echt heel erg verdrietig erover,  wat moet ik ervan denken als ik wit zeg,  en niet 2 maar 5 mensen die " ervoor geleerd hebben"  zeggen allemaal zwart... dan ga ik wel echt aan mezelf twijfelen hoor...  oké,  dus dan wil ik niet geholpen worden, en ik weet niet wat ik zou moeten doen om dat te veranderen of ik snap het gewoon echt niet....  nou, dan houd het op toch? 
want dan kán ik het dus niet veranderen...

Hoi Joy, 

Best vreemd hoe dit klinkt .  Het is toch geen discussie waarin  partijen tegenover elkaar staan en n gelijk proberen te halen?

Kijk , ik denk dat jouw beleving toch centraal staat, en dat men probeert je anders naar n kwestie te laten kijken en dan met name je eigen aandeel, dat is immers het enige wat je zou kunnen veranderen. 
Maar het is moet geen denkspelletje of strijd zijn in de zin van je ' denkt verkeerd' of zo. 

Ik weet niet of ik het goed begrijp.  
Kwesties zijn niet wit , of zwart ,  goed of fout,  het is zoals je beleving is , dat is je uitgangspunt , en je kan dat onderzoeken,  en het wat aanvaardbaarder voor jezelf maken.  Of oefenen met ander gedrag , kijken hoe dat uitpakt.  

Ik heb ook wel eens tegen therapeuten gezegd dat het allemaal heel leuk en lief en kwetsbaar was wat ze me voorspiegelden , maar om daar iets mee te kunnen had ik toch echt elders geboren moeten zijn en in een andere warme , liefhebbende, steunende omgeving moeten verkeren.  Daar verkeerde ik niet in ,en die achtergrond had ik niet. 
Dus kregen ze het bij mij er niet in.  Het sloot gewoon geheel niet aan. Compleet andere belevingswereld. 

Ook eens er uitgestapt toen ik  iets deed wat ipt heette,  ik had het gewoon gehad , moest mn sociale omgeving onderzoeken of zo. Maar het zit m niet in de relaties , maar in mij. Ik wist dat ik me na die therapie geen bal beter zou voelen en was t zat.  

Ik weet niet goed of je zoiets bedoeld. 

Groet!

Hoi Joy, 

Best vreemd hoe dit klinkt .  Het is toch geen discussie waarin  partijen tegenover elkaar staan en n gelijk proberen te halen?

Kijk , ik denk dat jouw beleving toch centraal staat, en dat men probeert je anders naar n kwestie te laten kijken en dan met name je eigen aandeel, dat is immers het enige wat je zou kunnen veranderen. 
Maar het is moet geen denkspelletje of strijd zijn in de zin van je ' denkt verkeerd' of zo. 

Ik weet niet of ik het goed begrijp.  
Kwesties zijn niet wit , of zwart ,  goed of fout,  het is zoals je beleving is , dat is je uitgangspunt , en je kan dat onderzoeken,  en het wat aanvaardbaarder voor jezelf maken.  Of oefenen met ander gedrag , kijken hoe dat uitpakt.  

Ik heb ook wel eens tegen therapeuten gezegd dat het allemaal heel leuk en lief en kwetsbaar was wat ze me voorspiegelden , maar om daar iets mee te kunnen had ik toch echt elders geboren moeten zijn en in een andere warme , liefhebbende, steunende omgeving moeten verkeren.  Daar verkeerde ik niet in ,en die achtergrond had ik niet. 
Dus kregen ze het bij mij er niet in.  Het sloot gewoon geheel niet aan. Compleet andere belevingswereld. 

Ook eens er uitgestapt toen ik  iets deed wat ipt heette,  ik had het gewoon gehad , moest mn sociale omgeving onderzoeken of zo. Maar het zit m niet in de relaties , maar in mij. Ik wist dat ik me na die therapie geen bal beter zou voelen en was t zat.  

Ik weet niet goed of je zoiets bedoeld. 

Groet!

Mabel, 

Met die belevingswereld heb je volgens mij precies het probleem te pakken. Maar dat krijg ik dan niet uitgelegd ofzo. Ik blijf me vaak niet begrepen voelen. Of ik ga me afvragen wat er dan mis is met mij. Ik wil er ook geen strijd van maken maar verzand er toch iedere keer weer in. 

Ik vind het eigenlijk niet meer dan normaal dat je jezelf ook meet aan de buitenwereld, we zijn immers groepsdiertjes. Als iemand dus 1 of 2 keer word afgewezen en dat bij de ander legt vind ik wel normaal, maar als je 10 keer word afgewezen dan moet je eigenlijk wel heel koppig (of narcistisch) zijn om niet te gaan afvragen of het bij jou ligt...
Lijkt mij in ieder geval.  En ja, als iemand dus al 10 keer is afgewezen vind ik het ook normaal dat iemand vervolgens íedere afwijzing bij zichzelf gaat zoeken. Het kost heel wat moeite om dan toch te vinden dat het ook nog wel aan anderen kan liggen.  Zo zie ik het.

Dus als meerdere therapeuten vergelijkbare dingen zeggen (wil je wel geholpen? we moeten jou eens motiveren. je komt niet tot de kern ect.)  dan ga ik me dus afvragen wat er dan "fout" is aan mijn belevingswereld. Als ik dan niet weet wáár precies de fout ligt en ik dus ook niet weet wát er veranderd moet --》gevolg; wanhoop, frustratie, verdriet.  Dat is dan vervolgens ook niet "goed"  want ík ben zelf het probleem... Nóg meer wanhoop, frustratie, verdriet.  Ontploffing. Of depressie/energie leeg/wondjes likken.
Cirkeltjes dus... 

Met m'n zusje, m'n beste vriend en wat vriendinnen kan ik op zich wel goed praten. (Dit is niet altijd al zo geweest maar laatste jaren gelukkig beter) 
Ik probeer erachter te komen hoe hun belevingswereld in elkaar zit en zo te bekijken hoe dat dan bij mij zit. Van hen heb ik ook wel het idee dat zij proberen te bekijken hoe het van mijn kant is,  zonder dat meteen iemand "goed" of "fout" is. 

Dank voor je reactie,
Liefs!

Hallo Joy,

Je schrijft:
Dus als meerdere therapeuten vergelijkbare dingen zeggen (wil je wel geholpen? we moeten jou eens motiveren. je komt niet tot de kern ect.)  dan ga ik me dus afvragen wat er dan "fout" is aan mijn belevingswereld.
Zou het kunnen zijn dat therapeuten op deze wijze hun eigen onmacht ventileren? Ik denk zelf dat hun reacties geen enkele meerwaarde hebben voor jouw behandeling. Soms kan het een keer goed zijn je eenmalig een schop onder de kont te geven, maar daar is hier geen sprake van,
Jouw belevingswereld is hoogst persoonlijk en dus nooit fout. 

Groet, Bert