Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

even voorstellen


#1

Hoi
Mijn naam is Angel, dit is niet mijn echte naam maar hier voel ik me veilig bij. Ik heb al sinds mijn zestiende heftige ernstige depressies. Op mijn 25e is er een vroege hechtingsstoornis geconstateerd door mijn toenmalige psychiater. Ik ben nu 43 jaar en al sinds mijn 25e in therapie. Ze hebben altijd al gezegd dat ik ernstige problematiek heb en het lang zou duren. Ik kom uit een gezin waar ik emotioneel verwaarloosd ben door mijn ouders en me dus nooit aan iemand gehecht heb.Mijn huidige vriend ken ik nu 6 jaar en aan hem ben ik voor het eerst veilig gehecht. De depressies zijn nooit weggegaan al kan ik nu niet zeggen dat ik nog dagelijks suicidaal ben. ik ben met regelmaat enkele dagen tot weken depressief maar probeer altijd structuur te houden en mezelf overeind te houden met behulp van mijn vriend mijn psychotherapeut, vriendinnen en mijn neef. ik kan er gelukkig met die mensen over praten maar de meeste andere kennissen of vrienden snappen het maar matig. Soms word het heel erg en dan ben suicidaal. Ik zal nooit iets doen maar ik wil dan echt graag dood omdat ik geen toekomst voor mezelf zie. Het is zwaar want ik heb lichamelijke klachten van de spanningen en stress. ik heb rugpijn, erge vermoeidheid dit zijn de belangrijkste. Ook zijn mijn hormonen door de stress erg van slag. Daardoor ben ik tijdens de menstruatie erg ziek en nog depresssiever. ik eet volledig biologisch, slik supplementen en probeer veel te wandelen om mijn hormonen onder controle te krijgen. Waar word ik zo depressief van? Van mijn eigen negatieve gedachten en van mijn familie. Ik hoor er niet bij dat zullen ze me altijd laten voelen. Daarbij wil ik er soms ook niet bij horen omdat ze zo oppervlakkig zijn en nooit geintereseerd zijn in mij. Ze praten over zichzelf en ik kan aardig luisteren maar het is eenrichtingsverkeer. met name mijn zus kan zeer gemeen zijn( onbewust?) en mijn broer is gewoon niet geinteresseerd. Daar had ik al afstand van genomen maar mijn zusje heeft kinderen en ik wilde deel uit maken van hun leven. Dus ik deed daar erg mijn best voor. Maar mijn zus doet elke keer zo onbetrouwbaar en liegt zelfs zodat ik dat eigenlijk ook niet meer kan doen zonder mezelf pijn te doen. Dus ik ga dit nu ook niet meer doen. En mijn moeder....tja zij doet wel haar best en is nu lief voor mij maar ze houd mijn zus en broer een hand boven het hoofd en verzwijgt ook dingen voor mij. En ze kiest eigenlijk altijd voor mijn zusje. Ik heb haar er weleens mee geconfronteerd maar ze rent meteen naar mijn zusje om daar haar hart te luchten dus die weet het dan ook. Mijn zusje manipuleert mijn moeder ook, zodat ze alles voor haar doet. ik weet bijna zeker dat als mijn moeder straks hulp nodig heeft dat ze allemaal naar mij kijken en ik heb zo n zacht hart dat ik dan weer ga helpen dat wil ik niet meer! Dus ik moet sterker worden en harder en dat valt niet mee want het is echt zo n gezinspatroon...
nou heel verhaal........ik hoop wat herkenning op dit forum te vinden dus als je je herkent dan vind ik het fijn als je reageert.
Liefs
Antwoord

#2

(18-04-2017, 15:04)Angel2017 schreef: Hoi
Mijn naam is Angel, dit is niet mijn echte naam maar hier voel ik me veilig bij. Ik heb al sinds mijn zestiende heftige ernstige depressies. Op mijn 25e is er een vroege hechtingsstoornis geconstateerd door mijn toenmalige psychiater. Ik ben nu 43 jaar en al sinds mijn 25e in therapie. Ze hebben altijd al gezegd dat ik ernstige problematiek heb en het lang zou duren. Ik kom uit een gezin waar ik emotioneel verwaarloosd ben door mijn ouders en me dus nooit aan iemand gehecht heb.Mijn huidige vriend ken ik nu 6 jaar en aan hem ben ik voor het eerst veilig gehecht. De depressies zijn nooit weggegaan al kan ik nu niet zeggen dat ik nog dagelijks suicidaal ben. ik ben met regelmaat enkele dagen tot weken depressief maar probeer altijd structuur te houden en mezelf overeind te houden met behulp van mijn vriend mijn psychotherapeut, vriendinnen en mijn neef. ik kan er gelukkig met die mensen over praten maar de meeste andere kennissen of vrienden snappen het maar matig. Soms word het heel erg en dan ben suicidaal. Ik zal nooit iets doen maar ik wil dan echt graag dood omdat ik geen toekomst voor mezelf zie. Het is zwaar want ik heb lichamelijke klachten van de spanningen en stress. ik heb rugpijn, erge vermoeidheid dit zijn de belangrijkste. Ook zijn mijn hormonen door de stress erg van slag. Daardoor ben ik tijdens de menstruatie erg ziek en nog depresssiever. ik eet volledig biologisch, slik supplementen en probeer veel te wandelen om mijn hormonen onder controle te krijgen. Waar word ik zo depressief van? Van mijn eigen negatieve gedachten en van mijn familie. Ik hoor er niet bij dat zullen ze me altijd laten voelen. Daarbij wil ik er soms ook niet bij horen omdat ze zo oppervlakkig zijn en nooit geintereseerd zijn in mij. Ze praten over zichzelf en ik kan aardig luisteren maar het is eenrichtingsverkeer. met name mijn zus kan zeer gemeen zijn( onbewust?) en mijn broer is gewoon niet geinteresseerd. Daar had ik al afstand van genomen maar mijn zusje heeft kinderen en ik wilde deel uit maken van hun leven. Dus ik deed daar erg mijn best voor. Maar mijn zus doet elke keer zo onbetrouwbaar en liegt zelfs zodat ik dat eigenlijk ook niet meer kan doen zonder mezelf pijn te doen. Dus ik ga dit nu ook niet meer doen. En mijn moeder....tja zij doet wel haar best en is nu lief voor mij maar ze houd mijn zus en broer een hand boven het hoofd en verzwijgt ook dingen voor mij. En ze kiest eigenlijk altijd voor mijn zusje. Ik heb haar er weleens mee geconfronteerd maar ze rent meteen naar mijn zusje om daar haar hart te luchten dus die weet het dan ook. Mijn zusje manipuleert mijn moeder ook, zodat ze alles voor haar doet. ik weet bijna zeker dat als mijn moeder straks hulp nodig heeft dat ze allemaal naar mij kijken en ik heb zo n zacht hart dat ik dan weer ga helpen dat wil ik niet meer! Dus ik moet sterker worden en harder en dat valt niet mee want het is echt zo n gezinspatroon...
nou heel verhaal........ik hoop wat herkenning op dit forum te vinden dus als je je herkent dan vind ik het fijn als je reageert.
Liefs

Hallo Angel,

Hartelijk welkom op dit forum ik denk dat je hier wel herkenning zult vinden.
Ik vind Angel een prachtige naam, al is het niet je echte naam. Prima toch!
Ik herken veel in je verhaal. Ook mijn jeugd is niet bepaald vlekkeloos verlopen. Ik ben op mijn zevende jaar een sombere binnenvetter geworden en heb dat tot drie geleden vol gehouden. In mijn volwassen leven tegen verscheidene depressies aan gelopen.
Wat fijn voor je dat je een vriend hebt waarbij jij je veilig voelt en ook dat je kunt praten met vriendinnen en je neef. Dat is zo belangrijk.
Ik ben bang dat je inderdaad jouw familie niet snel zult zien veranderen. Enige afstand lijkt gepast. Ik zelf heb één zus waarmee ik een goede band heb. Toch is het bijna niet mogelijk om met haar over mijn gevoelsleven te praten. Ze houd het liever gezellig en wat oppervlakkig.
Haar manier om met haar gevoelsleven te dealen.
Ik weet niet of je harder moet worden Angel, probeer wel bij jezelf te blijven. Misschien inderdaad wel wat sterker en misschien wat assertiever. Daar kan ik zelf ook nog wel wat van gebruiken. Hi.
Hoor graag van je!
Antwoord

#3

Hoi Bert,
Dank voor je reactie....ik merk dat ik weinig energie heb om terug te schrijven. Gisteren ging het beter. Vandaag weer heel weinig bij te zetten. Wat fijn dat je een goede band met 1 zus hebt. het blijft lastig als je niet over je gevoelens kunt praten. Ik had wellicht niet op het forum moeten schrijven want mijn energie is zo laag dat ik weinig tijd heb om naast mijn huishouden nog extra dingen te doen. Ik doe vrijwilligerswerk, een uur per week en ik teken en schilder graag maar ook daar kom ik op het moment nauwelijks aan toe. Dus ik weet niet of ik dit blijf doen. Ik bekijk het even. Hopelijk heb jij een betere dag Sadmorgen gaat het vast beter met me...
Antwoord

#4

(19-04-2017, 13:13)Angel2017 schreef: Hoi Bert,
Dank voor je reactie....ik merk dat ik weinig energie heb om terug te schrijven. Gisteren ging het beter. Vandaag weer heel weinig bij te zetten. Wat fijn dat je een goede band met 1 zus hebt. het blijft lastig als je niet over je gevoelens kunt praten. Ik had wellicht niet op het forum moeten schrijven want mijn energie is zo laag dat ik weinig tijd heb om naast mijn huishouden nog extra dingen te doen. Ik doe vrijwilligerswerk, een uur per week en ik teken en schilder graag maar ook daar kom ik op het moment nauwelijks aan toe. Dus ik weet niet of ik dit blijf doen. Ik bekijk het even. Hopelijk heb jij een betere dag Sadmorgen gaat het vast beter met me...

Hoi Angel,

Misschien jezelf niet te hoge verwachtingen opleggen. Had ik zelf een handje van.
Gewoon weer schrijven als je wat meer energie voelt, niet waar?
Wat voor vrijwilligerswerk doe je?
Antwoord

#5

Hoi Angel,

Ik herken wel veel in je verhaal helaas... Wat je jeugd betreft en familierelatie. Maar ik wacht eerst even af of je wel blijft hier, ik heb nl. ook niet zo veel energie om te schrijven. En ik doe nauwelijks iets aan het huishouden :Sad Ik wacht het af of je nog reageert. 

Sterkte met alles!
Groetjes, Aline (ook niet mijn echte naam, wel mijn echte leeftijd)
Antwoord

#6

Hoi Aline en bert
Hoewel het fijn is dat ik herkenning vind bij jullie heb ik toch besloten niet verder te schrijven. Ik moet al mijn energie hier thuis aan dingen besteden die me energie geven en dat is op dit moment tekenen en schilderen. Daar wil ik me op richten. Deze ziekte vreet al mijn energie op...en ik moet ergens energie vandaan halen. Dank voor het reageren en ik hoop voor jullie dat jullie gezondheid verbetert en dat jullie veel hulp en steun van het forum ondervinden.
groetjes Agaat
Antwoord

#7

(20-04-2017, 10:32)Angel2017 schreef: Hoi Aline en bert
Hoewel het fijn is dat ik herkenning vind bij jullie heb ik toch besloten niet verder te schrijven. Ik moet al mijn energie hier thuis aan dingen besteden die me energie geven en dat is op dit moment tekenen en schilderen. Daar wil ik me op richten. Deze ziekte vreet al mijn energie op...en ik moet ergens energie vandaan halen. Dank voor het reageren en ik hoop voor jullie dat jullie gezondheid verbetert en dat jullie veel hulp en steun van het forum ondervinden.
groetjes Agaat

Hoi Angel,

Zoals ik al eerder schreef kom hier vooral schrijven als jij er de energie voor voelt.
Ik weet het, het kan inderdaad al je energie op vreten.
Teken en schilderen is natuurlijk ook fijn.
Ik wens je heel veel sterkte met jouw proces en je weet het je bent hier altijd welkom!!!
Kom gerust weer kijken hier.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Bert :   • Angel2017
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 179 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 75 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 224 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 656 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)