ja temidden van alle gedoe wil ik toch ook even zeuren hoor
Deze meel sluit ik af met alle zegeningen maar eerst even wat me zwaar valt:
Het duurt lang deze depressie en nu beperkt in vrijheid door Corona.
Op het forum zie ik niet zo veel activiteit en dat verbaast me toch.

Nu de zegeningen:
Wonen in een van de rijkste landen
Huis, Gezondheidszorg, eten drinken
Alles is er ook onder deze omstandigheden
Voor mensen zonder inkomen is er nog de sociale dienst. Er is een vangnet, in de meeste landen ontbreekt dat.
Ikben er mentaal beter aan toe dan weken en maanden geleden.
Relatie is weer goed na lange tijd grote problemen.
Medicatie helpt gedeeltelijk. 
Mijn lesbevoegdheid wordt verlengd
Ik heb contact net mensen die van mij houden en ik van hen!
Ik kan sommigen bijstaan, helpen en zij mij. Ik kan weer dagelijks mediteren
Psychologe schematherapie helpt
Mediteren helpt
Fijne buren, een auto waarmee ik eindelijk naar mijn dochter kan rijden.
Goede vrienden in andere landen waar ik mijn ei kwijt kan
Internet om contact te houden
Huis in wandelgebied
Mooi weer
Elke dag kan ik wandelen hier en doe dat ook


Die laatste lijst is veel langer

Wat me ontbreekt is opgewektheid
Eigenlijk is dat het enige dat ontbreekt.
Zo bezien lijkt dat een klein deel van het geheel. En het kan nog komen he.
Ik doe er de juiste dingen voor

Hallo,

Verbaast mij ook dat er weinig activiteit is. 
Fijn l en h dat je zegeningen lijst zoveel langer is. 

Liefs Mabel

Je vergeet één ding L&H: Een positieve bijdrage leveren aan dit forum. Ook heel belangrijk. Net zoals vele anderen hoor. Dat moet ik er wel even bij zeggen. Ik ervaar het als een hele fijne groep bij elkaar hier.

Je vergeet één ding L&H: Een positieve bijdrage leveren aan dit forum. Ook heel belangrijk. Net zoals vele anderen hoor. Dat moet ik er wel even bij zeggen. Ik ervaar het als een hele fijne groep bij elkaar hier.

klopt, P, zo voordehandliggend dat ik het niet opschreef, ja het forum is fijn, zowel gevend als ontvangend. Dus dank je voor het compliment althans zo vat ik he top dat je mijn bijdrage positief vindt, vind ik zelf ook net als die van jou!

Hallo L&H,

Dat herken ik wel.
Zo'n lijst zou ik ook kunnen schrijven en ook ik mis nog iets. Dit "iets" laat zich maar moeilijk omschrijven merk ik.
Ik heb niets te klagen op geen enkel levensgebied. Zelfs niet tijdens deze crisis.
Dat "iets" heeft een wat zwaar onderbuikgevoel. Mijn gedachten zeggen: "en toch klopt er iets niet helemaal".
Het blije opgeruimde gevoel ontbreekt nog. Ik kan soms wel weer enthousiast worden van nieuwe ontwikkelingen, dat dan weer wel.
Maar zo rustig zittend in mijn stoel voel ik dat ik er nog niet helemaal ben.

Hallo L&H,

Dat herken ik wel.
Zo'n lijst zou ik ook kunnen schrijven en ook ik mis nog iets. Dit "iets" laat zich maar moeilijk omschrijven merk ik.
Ik heb niets te klagen op geen enkel levensgebied. Zelfs niet tijdens deze crisis.
Dat "iets" heeft een wat zwaar onderbuikgevoel. Mijn gedachten zeggen: "en toch klopt er iets niet helemaal".
Het blije opgeruimde gevoel ontbreekt nog. Ik kan soms wel weer enthousiast worden van nieuwe ontwikkelingen, dat dan weer wel.
Maar zo rustig zittend in mijn stoel voel ik dat ik er nog niet helemaal ben.

Goedemorgen Bert

Ja goed om te horen dat de stemming ook bij jou een deel lijkt van alles, niet allesoverheersend misschien. Dat is anders geweest he dus er is al veel verbeterd.
Ik zie het als een tweesporenbeleid: we doen wat we kunnen en er is ook toeval, buitenwereld, kansen etc. Samen is dat onze beleving waar we dus deels invloed op hebben en deels mee om moeten gaan, ons toe verhouden. Dat gaat met wisselend succes maar daarom niet slecht. Accepteren is een kunst waar ik nog niet erg bedreven in ben en die mogelijk ook ruimte geeft in beleving denk ik nu

Hallo L&H,

Ja dat accepteren is ook iets waar ik nu al weer vijf jaar bewust mee bezig ben en dan vooral het voelen hier van.
Vaak gaat het best goed, maar als je dan weer eens tegen een forse dit aan loopt, wordt het ineens weer flink werken.
Ik moet dan mijn valkuilen goed in de gaten houden. Zoals accepteren niet verwarren met mij er aan over geven, of nog erger er in weg zakken.
Aan de andere kant ook niet in verzet blijven hangen of gaan ontkennen dat het is zoals het is. 
Soms lukt het me dan om acceptatie te voelen en op basis daarvan naar mogelijkheden te kijken en dit te vertalen naar wat ik graag wil. 
Maar het blijft een werkproces, een never ending story. Geeft niet het heeft ook veel mooie kanten.

Groet, Bert

Hallo L&H,

Ja dat accepteren is ook iets waar ik nu al weer vijf jaar bewust mee bezig ben en dan vooral het voelen hier van.
Vaak gaat het best goed, maar als je dan weer eens tegen een forse dit aan loopt, wordt het ineens weer flink werken.
Ik moet dan mijn valkuilen goed in de gaten houden. Zoals accepteren niet verwarren met mij er aan over geven, of nog erger er in weg zakken.
Aan de andere kant ook niet in verzet blijven hangen of gaan ontkennen dat het is zoals het is. 
Soms lukt het me dan om acceptatie te voelen en op basis daarvan naar mogelijkheden te kijken en dit te vertalen naar wat ik graag wil. 
Maar het blijft een werkproces, een never ending story. Geeft niet het heeft ook veel mooie kanten.

Groet, Bert

Hi Bert 
Ik heb daar nog veel te leren om al die dingen van elkaar te onderscheiden. Zou je wat meer willen toelichten wat acceptatie dan eigenlijk WEL is. Hoe doe je dat concreet. Het idee dat het telkens weer hard werken is, om boven te drijven vindt ik ontmoedigend. Als je kan graag wat tekst en omschrijving hier over. Dankjewel

Ik denk dat jouw naam al een mooi uitgangspunt is. Jezelf met liefde en hoop maar volstrekt eerlijk zonder oordeel onderzoeken.
Ik heb  natuurlijk geen pasklaar antwoord op hoe een ieder dit doet. Dit los van het feit dat ik nog maar zelden advies geef.
In het begin heb ik zelf veel gehad aan het voelen hoe het voelt van binnen en daarbij mijn gedachten rond dit gevoel te onderzoeken.
Vooral ook wat ik nu eigenlijk echt vind van mijzelf. Positieve en misschien negatieve eigenschappen onder ogen komen zonder oordeel. Zo iets?
Ik ben daar mee begonnen in een periode dat ik mij goed voelde en ben er mee door gegaan ook tijdens mindere periodes en doe het vandaag nog steeds.
Ben benieuwd wat er in jou komt als je dit leest.

Groet, Bert

BertIk denk dat jouw naam al een mooi uitgangspunt is. Jezelf met liefde en hoop maar volstrekt eerlijk zonder oordeel onderzoeken.
Ik heb  natuurlijk geen pasklaar antwoord op hoe een ieder dit doet. Dit los van het feit dat ik nog maar zelden advies geef.
In het begin heb ik zelf veel gehad aan het voelen hoe het voelt van binnen en daarbij mijn gedachten rond dit gevoel te onderzoeken.
Vooral ook wat ik nu eigenlijk echt vind van mijzelf. Positieve en misschien negatieve eigenschappen onder ogen komen zonder oordeel. Zo iets?
Ik ben daar mee begonnen in een periode dat ik mij goed voelde en ben er mee door gegaan ook tijdens mindere periodes en doe het vandaag nog steeds.
Ben benieuwd wat er in jou komt als je dit leest.

Groet, Bert

Dank je wel Bert dat je toch in gaat op mijn verzoek om wat meer uitleg.
Ik heb een beeld van mezelf dat ik wel eerlijk ben, recht voor zn raap.
Toch blijkt dat niet hetzelfde als eerlijk.
Heb geen mezelf nogal beter gevonden dan anderen, en mijn vrouw erg belast. Terwijl ik voor het oog van de wereld goed vrijwilligerswerk deed was ik geen goede echtgenoot. Dat narcistische trekje vind ik erg negatief nu ook al was het werk goed en betekenisvol. Die interne spanning lever een naar gevoel op. Falen, teleurstellen, tekortschieten. Tekort aan discipline. Het woont in mijn buik en is verscheurend, zeurend, een ondertoon van wanhoop. Dit houdt niet op. En wat ik wil lijkt zo simpel:een beetje opgewektheid, perspectief. Ik doe daarvoor de juiste dingen maar de stemming kan erg inzakken. Gewoon maar doorgaan met mediteren, wandelen, contacten en klusjes zonder direct resultaat te verwachten is mijn devies nu. En soms iets prettigs mogen, dutje, chocola, tv serie etc