Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

depressieriedel


#11

Hallo iedereen,

Bedankt voor de welgemeende adviezen. Ik kom er echter niet uit. Ik probeer moed te verzamelen om iets te doen er aan. Loop alle opties na in mijn hoofd. Probeer een stapje te doen en uitvoerbaar te maken.   En vervolgens lijkt er niets dan waar ik iets voor voel. Ik voel geen voorkeur voor het een boven het ander, alleen twijfel, verwarring, ook weerzin en leegte. Ik probeer dus redenen te bedenken waardoor ik mezelf in beweging krijg maar het lukt nauwelijks.  Ik zit mezelf enorm in de weg ( of mijn stoornis zit mijn ik in de weg, zo zou je het ook kunnen noemen , is ws beter...). 
Ook heb ik n tegenslag. Vanmorgen bleek bij een longfunctietest dat ik nu in copd zone zit. Dat was een schok . Toen ik nog voluit shag rookte zat ik daar niet eens in.  Een driekwart jaar terug was er nog vooruitgang op de test.  Nu heb ik de laatste paar  maanden toch weer meer gerookt en bewegen lukte ook niet meer omdat ik het vanwege bovenstaande niet kon opbrengen. 1 stap vooruit,  2 achter uit.  Al die medische ellende gaat ook maar door, naarmate ik ouder word gaat dat ws meer worden. ( ben nu 47 overigens)
Gelukkig belde een vriendin en heb ik wat kunnen spuien,  voelde ik me niet zo eenzaam en luchtte het ook wat op.
Het lijkt alsof ik alleen nog maar dingen moet doen omdat het anders alleen maar erger word, om niet nog meer achteruit te gaan. Om een niveau te handhaven wat eigenlijk al beroerd is om van uit te leven maar wat nog erger kan, en soms n tijdje wat beter gelukkig... maar dat volhouden vereist continu aandacht, strijd en doen wat nodig is om mezelf maar enigzins draaiende te houden. 


Groet Mabel
Antwoord

#12

(13-09-2018, 17:59)Mabel schreef: Het lijkt alsof ik alleen nog maar dingen moet doen omdat het anders alleen maar erger word, om niet nog meer achteruit te gaan. Om een niveau te handhaven wat eigenlijk al beroerd is om van uit te leven maar wat nog erger kan, en soms n tijdje wat beter gelukkig... maar dat volhouden vereist continu aandacht, strijd en doen wat nodig is om mezelf maar enigzins draaiende te houden. 
Hoi Mabel,

Da's een flinke klap; COPD-zone. Misschien wel een goed moment om met roken te stoppen. Niet eenvoudig, ik weet het, ik rook ook (shag).
Ik was gestopt in april dit jaar. Dat ging verrassend makkelijk met het boek 'De Opluchting' van Jan Geurtz. Ik ben 3 weken geleden niet opnieuw begonnen omdat ik er zin in had, maar omdat mijn gewicht, ondanks het lijnen niet afnam. Tijdelijk weer aan de Drum dus. Mijn gewicht was met 135 kg gevaarlijk hoog. Nu weer 123 kg en ik wil naar onder de 100, zoals vóór mijn dotter-operatie. Dat gaat lukken ook en dan stop ik definitief. De kilo's die ik dan mogelijk aankom, zijn minder gevaarlijk.
Probeer het eens met dat boek, als je de kans hebt. 

Wat je gedachten betreft; het lijkt dat je wel erg krampachtig dingen MOET van jezelf. Dat gaat 'm niet worden. 'Willen' klinkt al heel anders en met 'willen' heb je ook een andere motivatie. Moeten lijkt op straf, willen is vrijblijvender.

Ik houd absoluut niet van gezweefteef, maar sommige dingen uit dat gezweef werken wel, althans bij mij. Als ik mijn kop niet stil kan krijgen, gebruik in mindfulness. Ik weet niet eens of dát wat ik doe, echt mindful is, maar ik focus me dan op mijn handelingen van dat moment. Als ik zit denk ik aan welke lichaamsdelen de stoel raken, hoe mijn ademhaling gaat, hoe mijn voeten op de grond staan, waar mijn handen liggen, koud of warm, geluiden etc.

sterkte,
Ray
Antwoord

#13

Hoi Ray,

Bedankt voor je reactie. Zo te lezen voer jij ook een medisch gevecht, tegen overgewicht. Zwaar lijkt me dat. Gelukkig lijk je vastbesloten en overtuigd je doel te halen.
Het was zeker een schok voor mij gister. Ik had een dergelijke achteruitging niet verwacht. Ben er nog steeds aangeslagen van, gevoelens en en gedachten hierover varieren van eigen schuld, bestraffing, tot" ïk word voor mn moeite dus niet beloond"  tot 'ach laat ook maar het word allemaal toch niets meer' tot 'ach hiervoor krijg je wellicht nog euthanasie voor elkaar''. en zo zwalkt dat een beetje tussen de overige ellende in mij heen en weer.
 Ik ben sinds een jaar of 1,5 voornamelijk aan het dampen. Ik moest wel omdat ik geen gebitsimplanten kreeg anders. Ik heb alle stopmethodes zo ongeveer wel geprobeert, maar in mn hoofd kreeg ik het niet voor elkaar.
Helemaal niet roken lukte in korte periodes, verder hield ik het bij meeroken zo nu en dan. Alles was beter dan die 25 shaggies per dag. Helemaal niets kreeg ik niet voor elkaar. Ik ken het boek qua titel, ik weet iemand bij wie ik het zou kunnen lenen.

Het moeten en willen is bij mij altijd strijd. Ik voel niet duidelijk dat ik iets wil ... ik kan die wil niet vinden, de zin en dan ga ik over op n soort moeten om mezelf maar ergens te krijgen. In de hoop dat er dan iets in gang word gezet .. dat ik toch ergens andere input van krijg dan mijn eigen ziekelijke riedel. Dat is lastig ja, ik snap wel wat je bedoelt hoor...

Ik ben bekend met mindfulness en dat pas ik zo nu en dan ook toe... het helpt een beetje op momenten he. Gewoon maar zijn, al die gedachten en gevoelens in je hoofd, wat heb je er aan... al dat gepieker...Uiteindelijk heb je alleen maar dit moment. Die hand die zich om een warme beker vouwt . Smaak, geur etc.

Ondertussen ben ik blij dat de dag weer voorbij is. Ik ben er niet in geslaagd om naar buiten te gaan, misschien later nog. 
Na ontbijt, medicatie douche aankleden en verzorging voelde ik me zo ellendig dat ik terug op de bank ging en was ik zo moe dat ik in slaap viel. Pauze van die strijd in mij en van het bestaan.  Overkomt me tegenwoordig bijna elke dag.

groetjes Mabel.
Antwoord

#14

(14-09-2018, 17:51)Mabel schreef:  Ik ben sinds een jaar of 1,5 voornamelijk aan het dampen. Ik moest wel omdat ik geen gebitsimplanten kreeg anders. Ik heb alle stopmethodes zo ongeveer wel geprobeert, maar in mn hoofd kreeg ik het niet voor elkaar.
Helemaal niet roken lukte in korte periodes, verder hield ik het bij meeroken zo nu en dan. Alles was beter dan die 25 shaggies per dag. Helemaal niets kreeg ik niet voor elkaar. Ik ken het boek qua titel, ik weet iemand bij wie ik het zou kunnen lenen.

Hoi Mabel,

Ik vind het best knap dat je dat dampen zo goed volhoudt. Ik heb het ook geprobeerd, maar na iedere dampsessie had in trek in echte tabak. Niets voor mij dus.
Wie weet helpt dat boek. Het is een soort Allen Carr, maar dan beter, vind ik.

Hoe sta je trouwens tegenover medicatie voor je depressie? Ik kan dat niet zo snel vinden in je berichten tot nu toe. Bij mij heeft dat zeker effect gehad en waarschijnlijk werkt het nog steeds. Zeker weten is lastig, maar mijn leven is dusdanig in positieve zin veranderd dat ik niet meer stop met m'n pillen.

groet,
Ray
Antwoord

#15

Hallo Ray,

Medicatie heeft bij mij alleen effect  de eerste 2 jaar van het eerste middel gehad . Daarna meer bijwerkingen ( per middel weer anders) dan effect.  Ook combinaties geslikt en n aanvulling met anti-psychotica.
 Wel jarenlang afvlakking , een soort grijze waas, onverschilligheid, gelatenheid. Niet heel wenselijk voor de rest van je leven.  Inmiddels ben ik tot de helft van het medicatieprotocol gekomen en weer terug op een  ssri in de laagste dosis. Stoppen , op welke manier dan ook,  maakt mij hardstikke ziek. Heeft me drie jaar gekost van mijn leven, de ellende die ik daarna ondervond , niet te doen, alleen maar slechter van geworden.
 Ik slik het nu dus enkel  om die onttrekking te vermijden in een zo laag mogelijke dosering. 
Nog wel baat van oxazepam voor als nodig, zelfs na langdurigere periodes van gebruik geen problemen met stoppen e,d. Ondanks het verslavingsirisico waar voor word gewaarschuwd.
Ik vrees dus dat de huidige beschikbare medicatie voor mij geen ondersteuning biedt. 
Verder alle gangbare praat denken- gevoel- gedrag- therapieen geprobeerd en RTMS,
Dat praten doe ik nog ter ondersteuning ( en omdat het wel gezond is dat er een uurtje per week  aandacht voor me is , denk ik, omdat ik dat elders niet haal, zoiets),

Groetjes
Mabel
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)