Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

depressief. niet meer....


#1

2 jaar geleden was ik nog depressief. ik gebruikte ad. ik kreeg ritalin. wekelijks gesprekken.
tot vorig jaar april een hartstilstand kreeg. mijn wens kwam uit. ik wou toch al vaak dood. het kwam op een presenteerblaadje. ik hoefde het niet eens zelf te doen.
ik heb 4 dagen op de intensive care gelegen in coma. en werd toen weer wakker. what de hack was er aan de hand? ik begreep er niets van? was ik ech dood geweest?
plotseling was ik een hartpatient. ik kreeg een icd. deze heb ik afgelopen jaar drie keer nodig gehad. want om de drie maande kreeg ik weer een hartstilstand.

weet je wat dit met mij heeft gedaan? ik ben mijn depressie kwijt. wat dood willen? jongens er is helemaal niets aan de andere kant. ook geen troost. het stopt gewoon. dus alles wat je wilt of moet doen, moet nu gebeuren. hierna is er niets meer.

laat de vervelende dingen achter je en ga leven. hoe zo het kan niet? ik ben er achter gekomen dat dit een keuze is die je zelf maakt. blijf vechten tegen je demone van je verleden, dan houden die demonen je ook in het verleden. het is een gevecht dat in je hoofd gebeurd. daar ben je zelf de baas over. en als je alleen de hele dag over het zelfde blijft praten, dan wordt je vanzelf vervelend gevonden en kotst iedereen je uit. en wordt je vanzelf die paria.
stop gewoon te herhalen met wat je dag en nacht herhaald. en je gaat je vanzelf beter voelen.
noodgedwongen ben ik uit die situatie getrokken en ben er niet meer in terug gegaan. ik heb daar op zeker moment bewust voor gekozen.

en de depressie is weggebleven. ik heb oprecht elke dag weer lol in mij leven.

het is vervelend om te zggen of te horen. maar het komt er eigenlijk eenvoudig op neer. Stop met herhalen.  het is de keuze die jezelf maakt.
het verleden maak je niet merr ongedaan. je heb wel invloed op je toekomst.

grt juul....

#2

Hallo Juulie,

Een sterk verhaal zeg. Fijn dat je weer positief in het leven staat.
Misschien mag ik je wat vragen?
Heb je moeten werken aan jouw gedachten, gevoel en gedrag? Zo ja, hoe heb je dit aan gepakt?
Hoor het graag.

Groetjes,  Bert

#3

(21-05-2017, 09:48)Bert schreef: Hallo Juulie,

Een sterk verhaal zeg. Fijn dat je weer positief in het leven staat.
Misschien mag ik je wat vragen?
Heb je moeten werken aan jouw gedachten, gevoel en gedrag? Zo ja, hoe heb je dit aan gepakt?
Hoor het graag.

Groetjes,  Bert

hallo Bert,

daar zit nu juist de kneep. je moet er juist niet aan werken. want dat is de depressie. een oplossing zoeken voor een probleem die je niet in je hoofd kan oplossen het enige waar je aan moet werken, maar zie dat als iets leuks, ga iets doen dat je afleiding van je depressie geeft.

een uurtje niet peinzen is al zo een enorm verschil naar beter worden. ik begrijp nu ook ineens waarom ze altijd zeggen. ga iets doen. het maakt niet uit. zoek afleiding.

en bert ik zeg niet dat het makkelijk is. want even tijdens de afleiding toch weer even neigen naar de depressie, daar voel je direct teleurstelling bij. maar stap over die teleurstelling heen en denk. maar die 15 minuten daarvoor heb ik me heel even ok gevoeld en ga verder.

grt juul

#4

Ik merk toch dat ik enige moeite heb met de uitslag je moet vechten tegen je demonen.

Ik kamp  jaren met terugkerende depressies.

Ik worstel over hoe ik het best mijn leven in kan delen.  Wel of niet meer rusten.  Wel of niet me over een drempel duwen en toch naar die verjaardag of ouderavond op school.

Gewoon gaan lukt wel op dat moment min of meer maar daarna als ik alleen ben krijg ik echt een gigantische klap in m'n gezicht en voel ik me weer falen. Ondertussen gaat m'n omgeving weer naar school of werk en zit ik met  de brokken.

Als ik soort berichten lees voel ik weer eens extra een mega sukkel
Wat een onzin om al die pillen te slikken, hoezo afgekeurd werken geeft juist afleiding.

( Dit is wat het met me oproept, je bedoeld het hoop ik niet zo)

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-05-2017, 19:29 door juulie.)

(21-05-2017, 15:14)Madeliefje schreef: Ik merk toch dat ik enige moeite heb met de uitslag je moet vechten tegen je demonen.

Ik kamp  jaren met terugkerende depressies.

Ik worstel over hoe ik het best mijn leven in kan delen.  Wel of niet meer rusten.  Wel of niet me over een drempel duwen en toch naar die verjaardag of ouderavond op school.

Gewoon gaan lukt wel op dat moment min of meer maar daarna als ik alleen ben krijg ik echt een gigantische klap in m'n gezicht en voel ik me weer falen. Ondertussen gaat m'n omgeving weer naar school of werk en zit ik met  de brokken.

Als ik soort berichten lees voel ik weer eens extra een mega sukkel
Wat een onzin om al die pillen te slikken, hoezo afgekeurd werken geeft juist afleiding.

( Dit is wat het met me oproept, je bedoeld het hoop ik niet zo)
Hallo Madelief,

Nee zeker bedoel ik het niet zo dat je iets fout doet. Ik zou dan een vreselijke schoft zijn als ik dat bedoelde. En dat doe ik absoluut niet. Ik ben bijna 15 jaar depressief geweest. Ik weet wat je doormaakt. Ik heb ook die pillen geslikt waar jij het over hebt. Die hebben bij mij tot niets geleid. Alleen maar tot een hartstilstand.

Je begint met de volgende zin;
Ik merk toch dat ik enige moeite heb met de uitslag je moet vechten tegen je demonen.

En ik zeg juist het tegenovergestelde. Het is beter om daarmee te stoppen. Jouw demonen uit je verleden bestaan hoofdzakelijk alleen nog in jouw gedachten. (Althans dat hoop ik. Ik ken natuurlijk niet jouw verhaal. Dit gold in ieder geval wel voor mij)
Deze gedachten laten voor wat het is en er niet tegen vechten dat maakt jouw beter. Wat het ook is waar je tegen vecht dat doet er voor het heden niet meer toe. Door er dag en nacht over door te denken los je dat probleem niet op dat is jouw depressie. Zodra jij in staat zal zijn deze gedachten niet meer 90% van de dag te herbeleven dan ben jij je depressie kwijt.

En nogmaals, dat is niet zo eenvoudig. Ik ben hier eerst voor dood moeten gaan, daarna gereanimeerd moeten worden. Hartoperatie voor ondergaan. 6 maanden revalidatie om aan het eind er achter te komen dat ik mijn depressie was vergeten. En dat, doordat ik het gewoon te druk heb gehad met dat hele gedoe van dat hart. Ik hoef die depressie niet meer terug. En de enige manier die daarvoor nodig is, zorgen voor afleiding. Voldoende andere bezigheden hebben om niet meer op te gaan in die gedachtenwereld.





Grt juulie

#6

(21-05-2017, 16:09)juulie schreef: Hallo Madelief,

Nee zeker bedoel ik het niet zo dat je iets fout doet. Ik zou dan een vreselijke schoft zijn als ik dat bedoelde. En dat doe ik absoluut niet. Ik ben bijna 15 jaar depressief geweest. Ik weet wat je doormaakt. Ik heb ook die pillen geslikt waar jij het over hebt. Die hebben bij mij tot niets geleid. Alleen maar tot een hartstilstand.

Je begint met de volgende zin;
Ik merk toch dat ik enige moeite heb met de uitslag je moet vechten tegen je demonen.

En ik zeg juist het tegenovergestelde. Het is beter om daarmee te stoppen. Jouw demonen uit je verleden bestaan hoofdzakelijk alleen nog in jouw gedachten. (Althans dat hoop ik. Ik ken natuurlijk niet jouw verhaal. Dit gold in ieder geval wel voor mij)
Deze gedachten laten voor wat het is en er niet tegen vechten dat maakt jouw beter. Wat het ook is waar je tegen vecht dat doet er voor het heden niet meer toe. Door er dag en nacht over door te denken los je dat probleem niet op dat is jouw depressie. Zodra jij in staat zal zijn deze gedachten niet meer 90% van de dag te herbeleven dan ben jij je depressie kwijt.

En nogmaals, dat is niet zo eenvoudig. Ik ben hier eerst voor dood moeten gaan, daarna gereanimeerd moeten worden. Hartoperatie voor ondergaan. 6 maanden revalidatie om aan het eind er achter te komen dat ik mijn depressie was vergeten. En dat, doordat ik het gewoon te druk heb gehad met dat hele gedoe van dat hart. Ik hoef die depressie niet meer terug. En de enige manier die daarvoor nodig is, zorgen voor afleiding. Voldoende andere bezigheden hebben om niet meer op te gaan in die gedachtenwereld.





Grt juulie

kijk madelief,

wat mij dan wel opvalt bij veel depressieve mensen. jij zet een reaktie hier neer. ik neem de moeite daarop te antwoorden. ik heb natuurlijk ook behoefte aan een praatje. anders zou ik hier mijn verhaal hier niet doen. dan zie ik jouw reakties geven bij anderen.

maar neemt niet de moeite om hier even op te reageren. het mooie van dit forum is dat ik kan zien dat jouw reaktie hier 11. uur geleden is gegeven. en dat je 7 uur geleden nog aktief ben geweest hier op het forum.

het type dat graag even overal loopt te zeuren hoeveel moeite het toch wel kost om je in een ander in te leven. je ziet aan de reaktie dat je maar half leest. je bent uiteindelijk alleen nog maar met jezelf bezig.

ik heb wel eens de vraag gehad van een psych, wat heb jij te winnen aan je depressie? madelief, en precies die vraag roep jij op als ik jouw reakties lees. 

mijn kleine analyse? het is jouw identiteit geworden. hier op het forum , anderen laten zien hoeveel jij wel niet weet van een depressie. het ultime bewijs voor jouw zelf zijn die grote hoeveelheid pillen. jouw redenatie is; zolang ik die pillen slik, dan ben ik ook echt ziek. de dokter zou ze anders toch niet voorschrijven? en zodra iemand jouw wereld laat wankelen, door te zeggen dat je van een depressie af kan komen. niet met pillen, maar met wilskracht, dan laat je direct je tanden zien.

wij kennen elkaar niet. ik ken wel de depressie. ik weet wat mij in de depressie hield. en kort gezegd; een boel gelieg en een boel gezeur. die pillen zijn alleen een dekmantel waardoor je kan zeggen; zie je nu wel dat ik ziek ben. anders zou de dokter toch mij deze pillen niet geven?

je houdt jezelf en de wereld daarmee voor de gek. ja hebt een probleem. maar die los je niet met pillen op. alleen met gezond verstand.


en madelief, je hoeft niet te reageren. jouw naam staat er wel is waar hier bij. maar jjouw reaktie die verbassd me niet. die staat model voor veel mensen met een depressie die hier al jaren op dit forum en het vorige komen.


grt juulie

#7

Zo dat is leuk wakker worden.

De reden dat ik nog niet geantwoord heb is omdat ik nog aan het nadenken was over wat je precies bedoelde en of ik daar wat mee moet doen.

Naast dat ik af en toe in een depressie beland heb ik ook nog gewoon nog een gezin en een sociaal leven. Ik was is naar de kerk.

Ik kan nog van alles schrijven maar je hebt je oordeel blijkbaar al over mij geveld.


Fijn dat het met jou zo goed gaat

#8

Hallo Juulie,

Iedereen heeft natuurlijk recht op zijn, in dit geval erg stellige eigen mening, maar dan wel alleen over jouw eigen herstelproces.
Er zijn overlappingen als het over depressie gaat, maar het blijft voor iedereen verschillend hoe je het beleeft.
De manier waarop jij reageert op een bericht vind ik bijzonder kort door de bocht en onnodig kwetsend. Ik wil je dan ook dringend vragen jouw toon te matigen.
Op dit forum hebben we een paar spelregels. We benaderen elkaar met respect, met invoelend vermogen en wij oordelen niet.
Jouw onderstaande uitspraak vind ik grof en kan niet door de beugel.
"Het type dat graag even overal loopt te zeuren hoeveel moeite het toch wel kost om je in een ander in te leven. je ziet aan de reactie dat je maar half leest. je bent uiteindelijk alleen nog maar met jezelf bezig".
We schrijven hier om elkaar te ondersteunen en niet zoals jij doet iemand af te breken.

Dan jouw opmerking "maar neemt niet de moeite om hier even op te reageren. het mooie van dit forum is dat ik kan zien dat jouw reactie hier 11. uur geleden is gegeven. en dat je 7 uur geleden nog actief ben geweest hier op het forum".
Ik stel vast dat je al bij voorbaat een reden bedenkt waarom iemand even niet reageert. Ik vind dit een behoorlijk arrogante houding.
Je had ook rustig kunnen vragen "is er een reden dat je niet reageert op mijn bericht"? Dat zou een zorgvuldige reactie zijn geweest.

Dus samengevat, ik adviseer je dringend jouw toon te matigen. Verder de spelregels die we hebben afgesproken te respecteren.

Met vriendelijke groet,   Bert
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Bert :   • Liz is fighting, Madeliefje

#9

Beetje geschrokken van het gesprek hier.  

@Juul: er van uitgaande dat een hart stilstand een heftige schok is voor je lichaam en de boel behoorlijk in de war schopt kan het in mijn ogen vele redenen hebben dat je depressie van 15 jaar (dat is chronisch dus) opklaarde nadat jouw hoofd en lijf iets anders gingen doen door een nieuw trauma. 
Erg fijn voor je dat het zo voor je uitpakt. Je verhaal is een uniek voorbeeld van onvoorspelbaarheid in het leven. 
Helaas is je conclusie dat dit universeel nu toepasbaar is, enorm kort door de bocht ....de wetenschap had deze conclusie anders echt wel getrokken ondertussen. ....en je verwoording van "zeuren" en "uitkotsen" is erg bot naar de depressieve mens die zich al een ongeluk lijdt aan de gedachte dat niemand ze begrijpt en dat ze zeuren en niks waard zijn etc... 
Afleiding helpt. ...Soms.  even.  Of langer. Maar je word er meestal niet beter van.  Daardoor zijn er therapieën.  Daardoor zijn er medicijnen. ...omdat gewoon wat anders doen meestal geen oplossing  biedt voor het lijden in een depressie. 

Mijn persoonlijke ervaring is ook dat we allemaal een depressie kunnen hebben,  maar verschil ervaren op bepaalde punten.  In hoe we lijden, in hoe we reageren op pillen of op therapie, in onze behoefte aan contact en ook goede en slechte dagen.  Ik schrijf soms veel soms weinig.  
Je oordeel naar Madelief is way out of line op alle fronten. Ik hoop van harte dat dit nooit meer gebeurd. Het was onjuist en kwetsend en gemeen.  

@madeliefje: dappere vrouw, je bent goed bezig  en ik begrijp jou reactie heel goed. Het ligt allemaal echt genuaceerder. Ik vind het fijn dat je op het forum bent want ik vind je vaak een waardevolle bijdrage geven. En Je bent heel vaak positief steunend naar anderen.  Voor iemand met een depressie echt top!  

Iedereen heeft zijn eigen weg te gaan.  We kunnen leren van elkaar en elkaar steunen. Maar nooit oordelen wat wel of niet werkt voor de ander. 

En ik hoop niet op een hartaanval. ...ik wil leven ?
Maar wel zonder depressie


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 

#10

Net als Liz was ik ook geschrokken van het verhaal van Juul. Had geen behoefte om er op te reageren. 


Madelief: ik vind jouw reactie okè!!! Ieder mens is anders, iedere depressie is anders. Als het zo makkelijk op te lossen was, was er niemand meer depressief. Niemand zit voor zijn lol in een depressie! 

Groetjes, Aline



Lijst met mogelijk verwante topics
  Nog meer schrijven Started by Joy
53 Replies - 1,361 Views
Vandaag, 03:32
Laatste bericht: cyranno
  depressief Started by cyranno
17 Replies - 388 Views
12-03-2024, 16:59
Laatste bericht: MeMyselfandI
  erg depressief Started by jolanda
6 Replies - 855 Views
18-02-2024, 23:44
Laatste bericht: Mabel
  Het wordt niet beter Started by Mango-ijs
5 Replies - 519 Views
20-11-2023, 10:14
Laatste bericht: Jarno
  Ik weet het niet meer Started by Gewoon_Ik
6 Replies - 308 Views
10-11-2023, 23:55
Laatste bericht: Mabel
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
30-08-2023, 19:13
Laatste bericht: Sander45
  depressief Started by cyranno
3 Replies - 284 Views
26-08-2023, 23:29
Laatste bericht: Sander45
22-08-2023, 17:49
Laatste bericht: Caro91
  Het stopt niet Started by Kannietmeer
5 Replies - 524 Views
15-06-2023, 19:39
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)