Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

depressief


#1

Sedert twee dagen heb ik weer vooral last van depressieve stemmingen. Het weer blijft maar aanhouden regen en wind en dat werkt enorm op mijn humeur. Eigenlijk zie ik weer niks zitten, niet buiten komen , niks doen, mijn vriend geen zin om te zien, ik heb gister gewoon geslapen om even weg te zijn van deze wereld. Ik voel me eenzaam en ik kan er niet over praten in mijn omgeving,mijn vrienden wonen ver en met mijn vriend kan ik niet praten hij kan zich niet inleven in die depressie hij zegt steeds je denkt teveel ja ik denk over de maatschappij waarin we wonen , onze leefwereld ik denk maar als je nooit eens denkt dan leef je toch oppervlakkig he? Ik voel vooral een grote leegte. Ik voel me leeg en zonder zingeving. Ik ben het niet akkoord met de waarden van deze oppervlakkige wegwerpcultuur en maatschappij waar er veel schijn is en alles zogezegd perfect is en moet zijn . Achter deze perfectie gaat heel wat anders schuil waarom tonen mensen niet hun ware gelaat ? IK heb het moeilijk met het feit dat alles zo vlug moet gaan en dat we moeten streven naar alles wat materie is groot huis dure wagen en dikke carrière en perfect uiterlijk. Als je tv openzet toont men hoe het moet gaan en hoe we moeten leven en eruit zien. Voelen jullie dit ook zo aan en wat denken jullie over de huidige maatschappij en hoe ga je ermee om als je een beperking hebt in ons geval een depressie? Groetjes cyrannno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Shalin
Antwoord

#2

(16-03-2019, 13:19)cyranno schreef: Sedert twee dagen heb ik weer vooral last van depressieve stemmingen. Het weer blijft maar aanhouden regen en wind en dat werkt enorm op mijn humeur. Eigenlijk zie ik weer niks zitten, niet buiten komen , niks doen, mijn vriend geen zin om te zien, ik heb gister gewoon geslapen om even weg te zijn van deze wereld. Ik voel me eenzaam en ik kan er niet over praten in mijn omgeving,mijn vrienden wonen ver en met mijn vriend kan ik niet praten hij kan zich niet inleven in die depressie hij zegt steeds je denkt teveel ja ik denk over de maatschappij waarin we wonen , onze leefwereld ik denk maar als je nooit eens denkt dan leef je toch oppervlakkig he? Ik voel vooral een grote leegte. Ik voel me leeg en zonder zingeving. Ik ben het niet akkoord met de waarden van deze oppervlakkige wegwerpcultuur en maatschappij waar er veel schijn is en alles zogezegd perfect is en moet zijn . Achter deze perfectie gaat heel wat anders schuil waarom tonen mensen niet hun ware gelaat ? IK heb het moeilijk met het feit dat alles zo vlug moet gaan en dat we moeten streven naar alles wat materie is groot huis dure wagen en dikke carrière en perfect uiterlijk. Als je tv openzet toont men hoe het moet gaan en hoe we moeten leven en eruit zien. Voelen jullie dit ook zo aan en wat denken jullie over de huidige maatschappij en hoe ga je ermee om als je een beperking hebt in ons geval een depressie? Groetjes cyrannno


Ik had ook afgelopen last van het weer, ik ging niet naar buiten, deed zo ongeveer alleen het huishouden. 
Logisch dat zoiets op ons humeur kan werken want daar zijn we nou eenmaal gevoelig voor! Is niets om je voor te schamen hoor, denk dat wel meerdere mensen dit herkennen.

En voor een buitenstaander is het soms heel lastig om zich in te beelden hoe iets is voor mensen met een depressie. Dus dan stuit je op onbegrip. En dat je dan veel nadenkt is ook heel normaal, want dat hoort er helaas ook bij. Veel denken, peinzen, er nergens bij horen, ik heb dat gevoel ook zo ontzettend vaak. 

De wereld wordt steeds individualistischer, ieder voor zich, als je ergens last van hebt probeer maar eens (op tijd) hulp te vinden, om nog maar niet te beginnen over alle medische kosten.. We streven constant naar perfectie want het moet altijd beter, en als je je hierin niet kan vinden wordt er ook niet naar je omgekeken.

Ikzelf voel me onder aan de maatschappij staan, en heel soms kan ik daar heel boos om worden, maar wat kunnen we er tegen doen?
Ja we kunnen ons laten horen, misschien meer voorlichting geven, maar de stigma's blijven bestaan. 

Wat we beter kunnen doen, is ons niet gek laten maken.
Wij hebben stuk voor stuk genoeg meegemaakt om op dit punt te komen, en dat laat ik door niemand niet afpakken. 
Wij zijn doorzetters, ook al zijn onze dagen soms heel zwart en onze dalen heel diep.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Dark- :   • Shalin
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 17-03-2019, 01:45 door Jorin.)

Hoi Cyranno,

Ik herken wat jij schrijft. Dit soort gedachten zijn gerelateerd aan depressie. 
Kip/ei-vraag:
Zijn wij depressief door de leegte die wij voelen in dit bestaan? Of voelt het bestaan zinloos en leeg door de depressie? 

Ik denk dat het goed is te kijken naar wat jijzelf als zinvol ervaart, hoe jij om wilt gaan met jouw omgeving en in het leven wilt staan. Je zal gelijkgestemden ontmoeten en andersdenkenden loslaten of wellicht inspireren. Op die manier creëer je voor jezelf steeds meer een omgeving waar jij je prettig voelt.
"De maatschappij" als geheel verander je niet zomaar. Cliché: verbeter de wereld, begin bij jezelf.
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Jorin :   • Jean Pierre, Shalin
Antwoord

#4

Jorin,

erg mooi gesproken.
Groet,

JeanPierre
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jean Pierre :   • Jorin
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 17-03-2019, 14:02 door cyranno.)

(16-03-2019, 15:35)Dark- schreef: Ik had ook afgelopen last van het weer, ik ging niet naar buiten, deed zo ongeveer alleen het huishouden. 
Logisch dat zoiets op ons humeur kan werken want daar zijn we nou eenmaal gevoelig voor! Is niets om je voor te schamen hoor, denk dat wel meerdere mensen dit herkennen.

En voor een buitenstaander is het soms heel lastig om zich in te beelden hoe iets is voor mensen met een depressie. Dus dan stuit je op onbegrip. En dat je dan veel nadenkt is ook heel normaal, want dat hoort er helaas ook bij. Veel denken, peinzen, er nergens bij horen, ik heb dat gevoel ook zo ontzettend vaak. 

De wereld wordt steeds individualistischer, ieder voor zich, als je ergens last van hebt probeer maar eens (op tijd) hulp te vinden, om nog maar niet te beginnen over alle medische kosten.. We streven constant naar perfectie want het moet altijd beter, en als je je hierin niet kan vinden wordt er ook niet naar je omgekeken.

Ikzelf voel me onder aan de maatschappij staan, en heel soms kan ik daar heel boos om worden, maar wat kunnen we er tegen doen?
Ja we kunnen ons laten horen, misschien meer voorlichting geven, maar de stigma's blijven bestaan. 

Wat we beter kunnen doen, is ons niet gek laten maken.
Wij hebben stuk voor stuk genoeg meegemaakt om op dit punt te komen, en dat laat ik door niemand niet afpakken. 
Wij zijn doorzetters, ook al zijn onze dagen soms heel zwart en onze dalen heel diep.
Beste Dark ik voel me juist hetzelfde als jij over de maatschappij inderdaad alles word individualistisch ik kan me ook niet vinden in het constant streven naar perfectie . Ik wil blij zijn met wat ik heb en hoe ik ben zonder te eisen dat alles nog beter kan. Ik heb ontzettend veel meegemaakt zoals vele mensen hier op het forum trouwens dat ik het punt, altijd meer en altijd beter, voorbijgestreefd ben. Ik wil dankbaar zijn voor alles wat ik wel heb en ben.  Ik heb ook het gevoel met mijn waarden en normen alleen te staan en volledig onzichtbaar te zijn in de maatschappij. En ik kan er net zoals jij heel boos om worden. En enorm triest. Ja en medische hulp daar heb ik lang moeten op wachten en ik vind het ook zoals jij een grote hap uit mijn budget. Maar zoals je zegt we zetten door he bedankt voor jouw reactie trouwens.

(17-03-2019, 01:45)Jorin schreef: Hoi Cyranno,

Ik herken wat jij schrijft. Dit soort gedachten zijn gerelateerd aan depressie. 
Kip/ei-vraag:
Zijn wij depressief door de leegte die wij voelen in dit bestaan? Of voelt het bestaan zinloos en leeg door de depressie? 

Ik denk dat het goed is te kijken naar wat jijzelf als zinvol ervaart, hoe jij om wilt gaan met jouw omgeving en in het leven wilt staan. Je zal gelijkgestemden ontmoeten en andersdenkenden loslaten of wellicht inspireren. Op die manier creëer je voor jezelf steeds meer een omgeving waar jij je prettig voelt.
"De maatschappij" als geheel verander je niet zomaar. Cliché: verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Dank je Jorin , ja  de grote leegte ik ben daar veel mee geconfronteerd. Ik vind ook nergens geen aansluiting ontmoet geen gelijkdenkenden en daarom voel ik me eenzaam. Het is wel zo dat ik me teveel wil aanpassen aan andersdenkenden en dan maar niks zeg omdat het toch zo ver van mijn waarheid staat. Het is zo dat ik het zal moeten loslaten hen dan bedoel ik in mijn omgeving is er niemand die zo denkt alleen één vriendin waar ik ook veel mee praat. Je hebt gelijk dat ik goed moet kijken naar wat ik wel wil in het leven en er dan ook  naar gaan leven. Ik ga het durven en ik ga genoeg van mezelf houden om mezelf te volgen inderdaad begin bij jezelf.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  depressief Started by cyranno
17 Replies - 388 Views
12-03-2024, 16:59
Laatste bericht: MeMyselfandI
  erg depressief Started by jolanda
6 Replies - 855 Views
18-02-2024, 23:44
Laatste bericht: Mabel
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  depressief Started by cyranno
3 Replies - 284 Views
26-08-2023, 23:29
Laatste bericht: Sander45
22-08-2023, 17:49
Laatste bericht: Caro91
  Al een jaar depressief Started by Marco2023
2 Replies - 403 Views
10-04-2023, 09:26
Laatste bericht: Mabel
22-10-2022, 17:16
Laatste bericht: Fae
04-11-2021, 13:27
Laatste bericht: Harvey1981
  Manisch depressief Started by Phil
4 Replies - 3,875 Views
14-03-2021, 06:29
Laatste bericht: Perry
  Mijn vriend is depressief!? Started by Mimaaw
5 Replies - 2,528 Views
16-09-2019, 19:27
Laatste bericht: Danny



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)