Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

de kracht van afwisseling


#1

Dag mede psycho nauten, hier een bericht over wat voor mij werkt nu na 15 jaar (zware) depressie met af en aan medicatie.  Nu sinds anderhalf jaar depri, met nieuwe medicatie Duloxetine 120 mg/d. Die hielp maar deels. Ochtend en middag bleef depri, moeizaam, opzien tegen, weinig puf, somber. 
De Schematherapie helpt echt met inzicht verwerven en ander gedrag, veel beter dan cognitieve gedragstherapie. Verder ontdekte ik dat het dagelijks regime van op tijd naar bed en op tijd op (12u 9 u) helpt en dagelijks wandelen, beetje gym, beetje meditatie een rotklusje per dag. Ook het perspectief van weer uitzicht op vrijwilligerswerk helpt en last but not least, de huizen waar ik op pas nu. 
Die afwisseling doet me enorm goed. Even weg thuis met al haar klusjes en verplichtingen, dat heb je bij een ander huis niet en dan kan ik ontspannen, in de tuin zitten, krantje lezen, wandelingetje doen in relatief onbekend of nieuwe omgeving, nu en dan eens een bekende of onbekende spreken. Dat doet me allemaal enorm goed en geeft regelmatig een echt vakantie gevoel. Al die dingenbij elkaar hebben mijn depressie naar de achtergrond geduwd. 

Kennelijk loont het de moeite om vol te houden met de dingen waarvan iedereen zegt dat ze goed zijn. Maar wel heel lang volhouden ook al helpt het niet meteen. Dat heeft bij mij maanden geduurd, maar toch, het klaart op. De medicatie is niks veranderd in die anderhalf jaar dus daar zal het wel niet volledig aan liggen.
Ik kan dus ieder van harte aanraden om de dingen te doen die goed zijn zoals hierboven opgesomd, naar vermogen en op geleide van wat je aan kunt. Het mag allemaal heel kort. Het gaat om dagelijkse routine en om het volhouden, dat levert kennelijk resultaat op.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Vera_73
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 29-06-2020, 22:22 door Vera_73.)

(27-06-2020, 12:43)Liefde+Hoop schreef: Dag mede psycho nauten, hier een bericht over wat voor mij werkt nu na 15 jaar (zware) depressie met af en aan medicatie.  Nu sinds anderhalf jaar depri, met nieuwe medicatie Duloxetine 120 mg/d. Die hielp maar deels. Ochtend en middag bleef depri, moeizaam, opzien tegen, weinig puf, somber. 
De Schematherapie helpt echt met inzicht verwerven en ander gedrag, veel beter dan cognitieve gedragstherapie. Verder ontdekte ik dat het dagelijks regime van op tijd naar bed en op tijd op (12u 9 u) helpt en dagelijks wandelen, beetje gym, beetje meditatie een rotklusje per dag. Ook het perspectief van weer uitzicht op vrijwilligerswerk helpt en last but not least, de huizen waar ik op pas nu. 
Die afwisseling doet me enorm goed. Even weg thuis met al haar klusjes en verplichtingen, dat heb je bij een ander huis niet en dan kan ik ontspannen, in de tuin zitten, krantje lezen, wandelingetje doen in relatief onbekend of nieuwe omgeving, nu en dan eens een bekende of onbekende spreken. Dat doet me allemaal enorm goed en geeft regelmatig een echt vakantie gevoel. Al die dingenbij elkaar hebben mijn depressie naar de achtergrond geduwd. 

Kennelijk loont het de moeite om vol te houden met de dingen waarvan iedereen zegt dat ze goed zijn. Maar wel heel lang volhouden ook al helpt het niet meteen. Dat heeft bij mij maanden geduurd, maar toch, het klaart op. De medicatie is niks veranderd in die anderhalf jaar dus daar zal het wel niet volledig aan liggen.
Ik kan dus ieder van harte aanraden om de dingen te doen die goed zijn zoals hierboven opgesomd, naar vermogen en op geleide van wat je aan kunt. Het mag allemaal heel kort. Het gaat om dagelijkse routine en om het volhouden, dat levert kennelijk resultaat op.

Hoi Liefde+Hoop,

Wat fijn te horen!

Ik herken het dat routine werkt, bij mij gaat het wel een beetje anders. Ik heb bipolair en depressieve episodes. De laatste depressie (dec - april) kwam ik uit omdat mijn partner me (gelukkig) overreedde naar mijn psy te gaan. Ik zei steeds het helpt toch niet, niks helpt. Het hielp dus WEL lol.

Daarna idd weer routine opbouwen, elke dag bewegen of wandelen, of hardlopen, of yoga. Ik heb zaadjes geplant en nam klusjes in de tuin in handen. Maar en dit is een belangrijk punt: ik doe dingen die ik wil en waar ik zin in heb. Het wandelen combineerde ik vaak met afspreken met vriendinnen, voor Corona gingen we dan eerder koffie drinken, maar nu is de wandeldate bij mij helemaal in. Heel fijn. Of ik doe een podcast op om mezelf te helpen motiveren voor wandelen of hardlopen in mijn eentje. Want anders vind ik dat eigenlijk maar saai, na een minuut of 20' komt de adrenaline op gang en begin ik te genieten, maar even de drempel over, daarvoor helpt een date of podcast.

Dat genieten is altijd heel duidelijk, opeens zie ik dan overal mooie dingen en "moet" ik mijn telefoon tevoorschijn halen om foto's er van te maken. Ik maak ook foto's van volle containers, fietswrakken e.d., die post ik dan op Twitter naar de gemeente, dan kunnen ze het opruimen (daar ben ik inmiddels een bekende haha). En ik raap zwerfafval bij het wandelen/hardlopen. Zo help ik, maak ik me nuttig, in plaats van me alleen te ergeren en nutteloos te voelen. Dat had ik vroeger vaak, dat ik dat verplichte wandelen vanwege depressie zo nutteloos, zinloos en saai vond.

Verder is het voor mij ook altijd belangrijk een soort stip op de horizon qua "wat doe ik ertoe"/"wat draag ik bij in de maatschappij" te hebben. Hoe klein ook. Net wat jij zegt, perspectief op (vrijwilligers)werk. Ik heb me daarom (en omdat ik weet hoe steunend lotgenotencontact kan zijn) net aangemeld bij TeamED.nl, dat is hier in de regio actief; in Amsterdam, en waar ik woon Amstelveen. Het is heel laagdrempelig, je kan gewoon binnenlopen. Misschien ook een tip voor anderen?

Groetjes,

Vera

(29-06-2020, 22:14)Vera_73 schreef: Hoi Liefde+Hoop,

Wat fijn te horen!

Ik herken het dat routine werkt, bij mij gaat het wel een beetje anders. Ik heb bipolair en depressieve episodes. De laatste depressie (dec - april) kwam ik uit omdat mijn partner me (gelukkig) overreedde naar mijn psy te gaan. Ik zei steeds het helpt toch niet, niks helpt. Het hielp dus WEL lol.

Daarna idd weer routine opbouwen, elke dag bewegen of wandelen, of hardlopen, of yoga. Ik heb zaadjes geplant en nam klusjes in de tuin in handen. Maar en dit is een belangrijk punt: ik doe dingen die ik wil en waar ik zin in heb. Het wandelen combineerde ik vaak met afspreken met vriendinnen, voor Corona gingen we dan eerder koffie drinken, maar nu is de wandeldate bij mij helemaal in. Heel fijn. Of ik doe een podcast op om mezelf te helpen motiveren voor wandelen of hardlopen in mijn eentje. Want anders vind ik dat eigenlijk maar saai, na een minuut of 20' komt de adrenaline op gang en begin ik te genieten, maar even de drempel over, daarvoor helpt een date of podcast.

Dat genieten is altijd heel duidelijk, opeens zie ik dan overal mooie dingen en "moet" ik mijn telefoon tevoorschijn halen om foto's er van te maken. Ik maak ook foto's van volle containers, fietswrakken e.d., die post ik dan op Twitter naar de gemeente, dan kunnen ze het opruimen (daar ben ik inmiddels een bekende haha). En ik raap zwerfafval bij het wandelen/hardlopen. Zo help ik, maak ik me nuttig, in plaats van me alleen te ergeren en nutteloos te voelen. Dat had ik vroeger vaak, dat ik dat verplichte wandelen vanwege depressie zo nutteloos, zinloos en saai vond.

Sowieso is het voor mij belangrijk een soort stip op de horizon qua "wat doe ik ertoe"/"wat draag ik bij in de maatschappij" te hebben. Hoe klein ook. Net wat jij zegt, perspectief op (vrijwilligers)werk. Ik heb me daarom (en omdat ik weet hoe steunend lotgenotencontact kan zijn) net aangemeld bij TeamED.nl, dat is hier in de regio actief; in Amsterdam, en waar ik woon Amstelveen. Het is heel laagdrempelig, je kan gewoon binnenlopen. Misschien ook een tip voor anderen?

Groetjes,

Vera

Oh ja en wat ik ook wilde delen hier: voor wie ook (een vermoeden van) een bipolaire stoornis heeft: je kan je aansluiten bij de vereniging PlusMinus. Het is een actieve vereniging met een kwartaalblad, ontmoetingsdagen en ook een Lotgenotenlijn. Voor degenen met de klachten, en voor wie met hen te maken heeft, oa naasten.

0900 -5123456, tussen 11.00 en 21.00 bemensd door lotgenoten.

Deze Lotgenotenlijn lijkt me ook bij uitstek geschikt om te bellen als je vermoedt dat je (zelf of een naaste) met een bipolaire stoornis te maken hebt. Ik kwam er achter toen ik 45 was, de diagnose heeft mij enorm geholpen, met name om mijn eigen leefregels te ontdekken en serieus te nemen. Ik had het graag eerder ontdekt.

Vrijwilligers zijn ook altijd welkom bij de Lotgenotenlijn. Het werk doe je vanuit huis in shifts van max 2 uur, na een tweedaagse training.

Ik hoop dat er lezers onder jullie zijn die hiermee hun voordeel kunnen doen.

Groetjes V
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Vera_73 :   • Jorin
Antwoord

#3

Hoi Vera, 

Wat goed dat je je ontdekkingen  hier  deelt!
Welkom terug!

Groetjes!
Antwoord

#4

Ja, en andere mensen helpen ook.
Hoe depressief ik ook was, het contact met een vreemde was vaak toch een klein lichtpuntje. Man man, wat wilde ik toch zo graag onzichtbaar zijn, maar daar hadden die wildvreemden die ik op straat tegen kwam geen boodschap aan. En zo’n gemeende glimlach, een vriendelijk goedemorgen of een klein praatje over de regen het trok mij altijd een beetje uit mijn lethargie
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Letitgo :   • Jorin
Antwoord

#5

Wat goed om te horen, doorzetten zou ik zeggen! Ik probeer al een tijdje uit mijn depressie te komen en ik heb onlangs mijn leven en routines compleet om te gooien. Ik ben  vegetarisch te worden en ik ben ook erg blij mijn besluit, even mijn mind op iets anders. Ik ben overgegaan naar een complete gezonden lifestyle en ik. hou ervan! Ik drink elke ochtend nog steeds mijn kopje koffie en neem netjes mijn medicijnen in, maar drink daarna bijvoorbeeld een groene smoothie en daarna probeer ik zoveel mogelijk groente te eten, maar ook veel fruit. Voel me lichter en zoveel meer energieker. Zou het iedereen aanraden. En daarnaast is sporten echt voor mij het beste wat er is om me beter te voelen.
Antwoord

#6

(26-10-2021, 08:09)SabineDikker schreef: Wat goed om te horen, doorzetten zou ik zeggen! Ik probeer al een tijdje uit mijn depressie te komen en ik heb onlangs mijn leven en routines compleet om te gooien. Ik ben  vegetarisch te worden en ik ben ook erg blij mijn besluit, even mijn mind op iets anders. Ik ben overgegaan naar een complete gezonden lifestyle en ik. hou ervan! Ik drink elke ochtend nog steeds mijn kopje koffie en neem netjes mijn medicijnen in, maar drink daarna bijvoorbeeld een groene smoothie en daarna probeer ik zoveel mogelijk groente te eten, maar ook veel fruit. Voel me lichter en zoveel meer energieker. Zou het iedereen aanraden. En daarnaast is sporten echt voor mij het beste wat er is om me beter te voelen.

Wat je eet en drinkt maakt idd zoveel uit voor hoe je je voelt! 
Ik moet in de ochtend idd mijn kopje koffie drinken (ik heb mijn koffie consumptie ernstig teruggebracht het afgelopen jaar), maar voor de rest probeer ik zo weinig mogelijk suikers en koolhydraten te nuttigen. Althans, ik probeer de snelle koolhydraten (aardappelen, pasta, wit brood etc) te vervangen door langzame koolhydraten of geen. Dus volkoren producten, quinoa, bulgur, pasta gemaakt van kikkererwten en heel veel groenten en fruit te eten. 
De enige frisdrank die ik drink is tonic. Voor het overige alleen bruiswater en thee. En het maakt heel veel uit voor hoe je je voelt. Teveel suikers stimuleren agitatie bij mij en onredelijk gedrag, dus dat is beter niet te doen. 
Sporten of bewegen gaat op dit moment helaas niet. Ik deed altijd hardlopen en dat maakte mijn hoofd leeg en gaf fijne stofjes in mn hersenen waardoor ik me beter ging voelen, zeker in tijden van depressie. Hopelijk kan dat in de toekomst weer.
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-11-2021, 12:40 door Joy.)

Jamison;

Goed bezig! 

Ik lijk me wel wat beter te voelen nu ik minder tarweproducten eet. Zien of dat op langere termijn zo blijft.  En suikers heb ik al langer langzaamaan teruggebracht. Alleen bij een verjaardagsfeestje wil ik nog wel eens toegeven als er zelf koek of taart is gemaakt.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Kracht van goed gesprek Started by Liefde+Hoop
3 Replies - 1,641 Views
12-06-2020, 09:37
Laatste bericht: Mabel



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)