Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Zelfdestructief gedrag


#1

dag allemaal, 

Hebben jullie wel eens last van zelfdestructief gedrag? 
Bij mij uit zich het heel erg in eetbuien hebben, ruzie maken met de mensen om mij heen en mezelf pijn doen. Ik heb vanuit de psycholoog tips meegekregen om hiermee om te gaan zoals wandelen, douchen en muziek luisteren, dit werkt alleen steeds minder. Graag zou ik jullie ervaringen horen en tips krijgen over hoe hiermee om te gaan. 

Groetjes
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 14-06-2018, 13:00 door Kladblok.)

Hoi,

Dat ken ik wel. door mijn eenzaamheid, (al jaren geen vrienden en liefde) en werkloosheid.
Heb ik dat gedrag zeer zeker, bij mij is het ook eten met name suiker waarvan ik al eens genoeg heb genomen om van het stokje af te gaan Smile

Nu minder, omdat ik me steeds meer begin te sluiten voor andere  omdat andere vaak geen intresse in mij hebben en daar ben ik heel gekwest in geraak en het is traumatisch geweest.

voor de rest niet echt, andere gedrag, niet wat nu bij me op komt.
Ik gebruik mijn muziek als grote bron om te kalmeren.

Sterkte!
Antwoord

#3

Dag Kikker,

Ik moet zeggen dat mijn zelfdestructieve gedrag door de jaren heen wel verminderd is. Voorheen sneed ik mezelf veel, nu denk ik daar wel aan, maar doe het niet. 
Ook de dingen die jij opnoemt; wel of niet eten, ruzie maken - zijn voor mij bekend.
De ene keer lukt het beter om er tegen te vechten dan een andere keer. Echt iets actiefs gaan doen helpt het beste merk ik. Dat kan iets simpels zijn als de hond uitlaten, of een stukje fietsen, en soms gewoon iets in huis gaan opruimen/poetsen. 
Als ik stil blijf zitten ga ik alleen maar meer piekeren en dat werkt vaak averechts.
Toevallig had ik gisteravond zo'n bui, probeerde ik er over te praten met iemand, maar merkte al snel dat dat geen zin had. Jammer dat mensen zo weinig begrip hebben.

Heel veel sterkte, hoop dat het snel minder wordt voor je!

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#4

Hoi,

ook ik herken dit. Bij mij uit het zich in snijden en eetbuien (en daarna overgeven). Op dit moment is het snijden al een tijdje geleden (al moet ik er de laatste tijd erg veel aan denken en is de drang sterk aanwezig), maar staan de eetbuien en het overgeven erg op de voorgrond. Ik heb een beetje het gevoel dat ik het snijden heb vervangen door het eten.

Ik probeer mezelf af te leiden door te wandelen, dit helpt meestal redelijk goed. Alleen ben ik 2 weken geleden aan m'n rug geopereerd waardoor ik momenteel niet zo ver/lang kan wandelen als voorheen. Vermoedelijk is de drang om te snijden daardoor weer sterker aanwezig. Ook kan ik door de operatie tijdelijk niet naar de dagtherapie en dit begint momenteel wel echt zwaar door te wegen.

Ik volg dit topic dus graag om andere tips en tricks op te vangen.

Vele groetjes xx
Antwoord

#5

Hoi Pinootje,

Jammer om te horen dat je je bij ons moet aansluiten, maar wees desalniettemin meer dan welkom!

We hebben aardig wat overeenkomsten. Het snijden, de eetbuiten, en dan overgeven. Been there, done that. Snijden is voor mij nu vooral nog in mijn hoofd aanwezig en doe ik het door heel lang niet te eten en weinig te drinken of juist heel veel. Soms geef ik over en maak ik excessief gebruik van laxeermiddel om te compenseren.
Het gevoel van controle, men zegt dat het daar mee te maken heeft, maar ik weet het niet hoor. Ik zou veel liever in controle zijn over wat ik eet, dat dat lekker en gezond is, dat ik er energie van krijg... Niet deze ellende.

Het niet kunnen bewegen is echt funest voor ons. Echt vreselijk dat jij daar nu door nog meer vast zit als anders. Probeer in ieder geval wel de dingen te blijven doen die je anders deed. Films of series kijken (the Magicians, trust me, no regret!), een boek lezen, misschien zelfs schilderen, het maakt niet uit - blijf in ieder geval bezig!

Heel veel sterkte en liefs,
Sanna
Antwoord

#6

Dag allemaal,

Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het naar dat jullie ook hiermee worstelen, maar ik hoop dat we een steun kunnen zijn voor elkaar.
Ik eet ook weer heel veel en soms geef ik daarna over maar soms ook niet, dat ligt eraan of mijn vriend thuis is of niet.
Verder heb ik mezelf ook gesneden van mijn 13e tot mijn 17e, waarvan nu nogsteeds grote littekens te zien zijn op zichtbare plekken.
Ik krijg er ook wel eens vragen naar wat best vervelend is, maar ik ben er altijd eerlijk over. Wat dat betreft ben ik dan weer wel best makkelijk, als iemand daarna niet meer met me wil praten dan is dat hun probleem en niet het mijne.
Hiermee hoop ik in mijn eentje ook een beetje het taboe te doorbreken omdat ik er vroeger altijd wel mee gepest werd (emo, aandachtzoeker etc) en trok me daar heel veel van aan, maar nu niet meer.
Wat mij heel erg dwarszit nu is echt het mensen wegduwen. Mijn vriend en ik hebben een enorme afstand tussen ons in zitten omdat hij niet weet hoe hij met me om moet gaan en ik me daardoor onbegrepen voel. Het is erg lastig nu en vooral omdat we net samen wonen. Dit zou een leuke periode moeten zijn maar dat is het niet op dit moment, het voelt ook erg eenzaam.

Verder misschien een kleine tip: ik heb vroeger EMDR gehad waardoor ik daarna ook erg zelfdestructief was en ook agressief (niet naar andere, maar met spullen gooien, dingen kapot maken etc). Ik zat toen opgenomen binnen een instelling waardoor even wandelen niet altijd een optie was. Ik ging op die momenten of erg lang in bad, en als dat niet kon ging ik speelkaarten sorteren. Ik zat dan als een soort bezetene die dingen te sorteren op kleur, getal etc. Steeds maar opnieuw maar het gaf me een bepaalde structuur in mijn hoofd en dat werkt voor mij. Ook printte ik wel eens kleurplaten uit van dingen waar ik vroeger fan van was, en ging die inkleuren en dan heel secuur binnen de lijntjes en me alleen daar op de focussen. Ik hoop dat het ook helpt voor jullie en dat jullie er iets aan hebben.

Groetjes
Antwoord

#7

Dit is zeker weten herkenbaar. Sommigen krijgen niks binnen en anderen eten weer te veel, daar horen wij dan bij. Ik heb mezelf aangeleerd om een glas water te drinken en bij te houden wat ik allemaal wel niet heb gehad. Suiker/koolhydraten vermijden! Gezond eten heeft bij mij er voor gezorgd dat ik energie heb en me lekker licht voel. Eerst gaf ik toe aan mijn vreetbuien, maar dan wist ik, dat het daarna alleen maar erger werd. Je ben dan weer terug bij af. Doe dingen waar je je mooi en zeker bij voelt, het kan van alles zijn, niks is te gek. maar rule 1 geef jezelf nooit toe aan je vreetbui. doorbreek die vicieuze cirkel, je kunt het!
Antwoord

#8

Hey,

Ik herken dit wel!

Als je er last van hebt, dan zou ik eigenlijk zeggen: kijk of je ergens in behandeling kunt om hieraan te werken! Ook als je problematiek niet heel ernstig is, kan dat super fijn zijn! En misschien kom je er dan ook wel achter waarom je eigenlijk in dit gedrag bent vervallen en dat is super leerzaam en zal je ook enorm helpen om aan het gedrag zelf te werken.

Super veel sterkte en liefs,

Sarah
------------------------------------------------
Instagram: @jekuntmeerdanjedenkt ❤️
Website: http://www.jekuntmeerdanjedenkt.com
------------------------------------------------
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)