Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Where are all the depressed people??


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 15-04-2017, 16:49 door Liz is fighting.)

Lieve lotgenoten op dit depressie-forum en ook aan jullie die dit lezen maar geen deel willen/ durven uitmaken van dit forum,

Soms vraag ik me af waar jullie allemaal zijn? Ik weet dat ik niet de enige depressieveling ben die nu op vrijdagavond niet de gezellige dingen heeft opgezocht. Om de eenvoudige reden dat ik het niet kan. Ik wil het wel in theorie; Ik zou het heerlijk vinden als het weer kon. Onbezorgd genieten van een glas wijn en een goed gesprek, en een overnachting bij een vriend of vriendin gewoon omdat het te gezellig is om naar huis te gaan.

Die mooie dingen doe ik nu niet omdat ik me anders voel, bedrukt en somber, soms angstig. Ik ben niet gezellig en daarom ga ik ook niet 'gezellig' naar mijn beste vriendin haar vrijdagavond diner. Het mooiste moment van de week hoor, als ik ga en als ik niet ziek zou zijn. Maar niet nu. Nu ben ik thuis. Op de bank. Ik ben al jaren verleerd tv te kijken, en daardoor vind ik het te druk en onzinnig. Was ik nog maar een tv kijker, dan had ik daar nu misschien wat aan. Of niet, want vorige depressie kon ik de tv gewoon niet verdragen.
Maar ik ben nu hier en kijk naar dit forum en vraag me af waar iedereen met een depressie zit?

Omdat ik een ongeboren boekenschrijfster ben ( zeg ik half hopend), bedacht ik me dat jullie mogelijk wel dit forum lezen en dat jullie dan misschien ook dit stukje gaan lezen en dat ik dan een klein beetje invloed kan hebben op waar jullie zijn. En dan niet alleen op een vrijdagavond, maar gewoon wanneer dan ook overdag ochtend middag of avond of nacht, want wij depressievelingen hebben soms wat moeite met ritme en dag-invulling. We doen maar wat, met de moed der wanhoop om de dag maar te overleven. Dus of dat nou om 7 uur 's ochtends of 's avonds is, of midden in de nacht voor de arme lieverds die hun ritme echt niet konden vasthouden, of voor lijders zoals ik die wel hun ritme vasthouden, maar daar niks mee kunnen omdat ze niet weten wat ze met hun tijd doen moeten, dit forum zou behoorlijk druk kunnen zijn.  Maar blijkbaar zijn er veel mensen met een depressie die of alleen meelezen, of hier niet komen.

En... Als je hier niet komt...wat doe je dan? Zou je hier willen komen als je wist dat 'wij' hier waren en best met je wilden praten? Of heb jij andere behoeften?

Mocht je nou depressief zijn, of je depressief voelen, en je leest dit wel, maar zegt nooit eens hi, dan wil ik je uitnodigen dat wel te doen. Ik ben op zoek naar jou. Ik, die lijdt aan een depressie, zoek jou. 
Als ik, Liz, niet meer depressief ben, dan zoekt de volgende depressieve 'Ik', de depressieve mensen hier in Nederland en Belgie, nog steeds naar zijn depressieve lotgenoot. Naar herkenning en troost en naar steun.

Voel je nooit verplicht of verantwoordelijk, maar voel je vooral welkom en begrepen. Kom en "hang naast mij op de bank." Vertel hoe je dag was, huil als het moet, weet je begrepen en schaam je niet voor je ongewassen haren en je joggingbroek. Het maakt niet uit. We zijn depressief. Als we weer hebben gewonnen van de depressie, dan gaan we weer genieten van andere dingen en wassen we onze haren en kleden we ons anders. Nu even niet. Ademen en eten is al zwaar genoeg.

Vertel me, waar ben je?
[-] 4 gebruikers zegt bedankt tegen Liz is fighting :   • davidus, Djyn, Joy, Ladyofthelight
Antwoord

#2

Hey Liz,

Mooi verhaal en uitnodiging. Ik vind het ook heel rustig op het forum en zou ook meer contact willen met lotgenoten. De mensen die een depressie niet kennen, begrijpen het ook niet, en dat is logisch, maar begrip is soms zo fijn. Ik zit nu achter m'n laptop en lees je verhaal. Net gedoucht en ontbijt op en verder??? Geen zin om ook maar iets te doen. M'n ouders waren gisteren 50 jaar getrouwd en vanmiddag gaan we daar heen en begin van de avond eten in een restaurant. Dat is dus zo'n gelegenheid waar ik echt geen zin in heb, maar dan zet je de knop om en gaat gewoon en doet of er niks aan de hand is. Ook omdat ik bepaald geen leuke schoonzussen heb. Maar dat is een heel ander verhaal. Kort gezegd: ze praten wel over me, maar zelden tegen me. 

Ik hoop dat er meer reacties komen hier. Vooral van mensen die nog niet goed durven te reageren. Vooral op dit forum blijven en vertel ook eens je verhaal. 

Groetjes,
Aline
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Aline49 :   • Liz is fighting
Antwoord

#3

Hoi Liz,

Dat is inderdaad een goede vraag! Ik denk dat het hier nog vrij rustig is omdat:

  1. Ik denk dat veel mensen eerst een beetje aanmodderen alvorens ze echt op zoek gaan naar informatie over depressie etc. En ja veel depressies zijn na een aantal maanden al over
  2. Dit forum wordt nog niet goed genoeg gevonden door de depressieve lotgenoot en familie!! 
    alleen als mensen zoeken op depressie forum/forum depressie/ depressie lotgenoten/lotgenoten depressie dan komen ze hier terecht.Dit zijn echter niet heel vaak gebruikte zoekwoorden.
Dit kunnen we doen om meer lotgenoten te trekken. 

  1. promotie van dit forum
  2. Interessante artikelen schrijven
Hier wordt het meest op gezocht:

[Afbeelding: Screenshot_4.png]

Dit zijn de drukst bezochte depressie websites:
Citaat:Per maand krijgt www.depressievereniging.nl zon 5000 bezoekers op de hele website. Maar op onderstaande 2 pagina's krijgen ze al meer dan 50%
[Afbeelding: c080c109decd4a7ab9553192e1174c52.png]

Per maand krijgt  www.depressie.nl  20k bezoekers waarvan op de onderstaande 2 pagina's meer dan 80%
[Afbeelding: 748f1200d33243bb92c6e383a4a8a640.png]
http://www.depressie.nl/depressie/depressie-symptomen


Per maand krijgt www.depressie.org 10k bezoekers waarvan 45% op de onderstaande 2 pagina's
[Afbeelding: f0b6dc3767ae41068df02636d59c5e2d.png]
 

Als we nu is proberen een aantal van bovenstaande pagina's zo goed als mogelijk na te maken.

Hiermee bedoel ik dat we een paar inhoudelijke pagina's van super kwaliteit maken, met inhoud gelijk aan de bovenstaande.
Antwoord

#4

Ik wil met je meedenken maar ben nog even niet in staat om goede tijd te vinden.


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liz is fighting :   • Vera_73
Antwoord

#5

ik denk als de chat goed werkt er een soort mod aanwezig is om trollen te bannen, dit nog best goed kan werken.

Hoger in google, dat is iets voor de admin, debk dat het zeker gaat helpen.

Wat ook belangrijk is dat er ook gevers zijn, kan me voorstellen als je zelf in de put hangt het lastig is om andere te hrlpen.
Antwoord

#6

(29-07-2017, 21:22)Delta12 schreef: ik denk als de chat goed werkt er een soort mod aanwezig is om trollen te bannen, dit nog best goed kan werken.

Hoger in google, dat is iets voor de admin, debk dat het zeker gaat helpen.

Wat ook belangrijk is dat er ook gevers zijn, kan me voorstellen als je zelf in de put hangt het lastig is om andere te hrlpen.

Nou hoi, volgens mij is het in de tussentijd behoorlijk gelukt er is vaak wel iemand en je krijgt altijd reactie op je berichten, vroeger of later!

Zelf vind ik dit het beste forum voor wie kampt met depressie, mede dankzij Bert en Positiva die iedereen steeds welkom heetten en een helpende toon aanslaan.

Dus hulde en hoera voor wie dit leest, je hebt een thuis online gevonden!

Trouwens alle kliks die je hier doet, vooral ook bedanken, helpen voor het "verkeer," de activiteit hier. En dat pikt Google ook op, beinvloedt de ranking positief. Toch?

Doeiii
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Vera_73 :   • Jorin
Antwoord

#7

(14-04-2017, 22:36)SLiz is fighting schreef: Lieve lotgenoten op dit depressie-forum en ook aan jullie die dit lezen maar geen deel willen/ durven uitmaken van dit forum,

Soms vraag ik me af waar jullie allemaal zijn? Ik weet dat ik niet de enige depressieveling ben die nu op vrijdagavond niet de gezellige dingen heeft opgezocht. Om de eenvoudige reden dat ik het niet kan. Ik wil het wel in theorie; Ik zou het heerlijk vinden als het weer kon. Onbezorgd genieten van een glas wijn en een goed gesprek, en een overnachting bij een vriend of vriendin gewoon omdat het te gezellig is om naar huis te gaan.

Die mooie dingen doe ik nu niet omdat ik me anders voel, bedrukt en somber, soms angstig. Ik ben niet gezellig en daarom ga ik ook niet 'gezellig' naar mijn beste vriendin haar vrijdagavond diner. Het mooiste moment van de week hoor, als ik ga en als ik niet ziek zou zijn. Maar niet nu. Nu ben ik thuis. Op de bank. Ik ben al jaren verleerd tv te kijken, en daardoor vind ik het te druk en onzinnig. Was ik nog maar een tv kijker, dan had ik daar nu misschien wat aan. Of niet, want vorige depressie kon ik de tv gewoon niet verdragen.
Maar ik ben nu hier en kijk naar dit forum en vraag me af waar iedereen met een depressie zit?

Omdat ik een ongeboren boekenschrijfster ben ( zeg ik half hopend), bedacht ik me dat jullie mogelijk wel dit forum lezen en dat jullie dan misschien ook dit stukje gaan lezen en dat ik dan een klein beetje invloed kan hebben op waar jullie zijn. En dan niet alleen op een vrijdagavond, maar gewoon wanneer dan ook overdag ochtend middag of avond of nacht, want wij depressievelingen hebben soms wat moeite met ritme en dag-invulling. We doen maar wat, met de moed der wanhoop om de dag maar te overleven. Dus of dat nou om 7 uur 's ochtends of 's avonds is, of midden in de nacht voor de arme lieverds die hun ritme echt niet konden vasthouden, of voor lijders zoals ik die wel hun ritme vasthouden, maar daar niks mee kunnen omdat ze niet weten wat ze met hun tijd doen moeten, dit forum zou behoorlijk druk kunnen zijn.  Maar blijkbaar zijn er veel mensen met een depressie die of alleen meelezen, of hier niet komen.

En... Als je hier niet komt...wat doe je dan? Zou je hier willen komen als je wist dat 'wij' hier waren en best met je wilden praten? Of heb jij andere behoeften?

Mocht je nou depressief zijn, of je depressief voelen, en je leest dit wel, maar zegt nooit eens hi, dan wil ik je uitnodigen dat wel te doen. Ik ben op zoek naar jou. Ik, die lijdt aan een depressie, zoek jou. 
Als ik, Liz, niet meer depressief ben, dan zoekt de volgende depressieve 'Ik', de depressieve mensen hier in Nederland en Belgie, nog steeds naar zijn depressieve lotgenoot. Naar herkenning en troost en naar steun.

Voel je nooit verplicht of verantwoordelijk, maar voel je vooral welkom en begrepen. Kom en "hang naast mij op de bank." Vertel hoe je dag was, huil als het moet, weet je begrepen en schaam je niet voor je ongewassen haren en je joggingbroek. Het maakt niet uit. We zijn depressief. Als we weer hebben gewonnen van de depressie, dan gaan we weer genieten van andere dingen en wassen we onze haren en kleden we ons anders. Nu even niet. Ademen en eten is al zwaar genoeg.

Vertel me, waar ben je?

Hi Liz

Mooi gezegd in dit oude item. Fijn over 2% is ook al goed en ademen is zwaar genoeg en samen op de bank hangen. Zo voelt het
Ik heb al lang af en aan depressie. Maar nog nooit zoals nu dat ik niet van de bank af kom.
Lig liefst op mijn telefoon te kijken op bed. Hele kleine klusjes als de was ophangen en zo lukken wel. Maar na 15 jaar af en aan antidepressiva denk ik: het piekeren en niet slapen is weg gelukkig! met medicatie. Ben ook niet suïcidaal meer. Stemming net onder nul.
Ik ga toch maar ophoging antidepressiva vragen. Oppassen dat ik niet in hypomanie schiet maar goed dit niet op gang komen is ook niks. Hoe ging het jou verder?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Vera_73
Antwoord

#8

Hi allen

Ik lees weinig over bipolariteit hier. Dat wordt vaak laat vastgesteld omdat de depressie zo op de voorgrond staat.
Bij mij denk ik zelfs an type 2 ivm hypomanere fases. Daarin maak ik regelmatig ruzie en word door omgeving uitgekotst. Schaam me nu voor mijn oninvoelende egoistische gedrag iets te veel geld spenderen en gedram. Het is geen heftige manie meer zachtjes verzanden in chaos en afstoting door anderen. Ik zou zo graag hierin bij sturen, zodat er geen lithium hoeft. Zijn er mensen met ervaring met hypomanie die dit onder de knie krijgen?
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Vera_73
Antwoord

#9
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 20-09-2019, 22:40 door Vera_73.)

(20-09-2019, 13:03)Dipjes schreef: Hi allen

Ik lees weinig over bipolariteit hier. Dat wordt vaak laat vastgesteld omdat de depressie zo op de voorgrond staat.
Bij mij denk ik zelfs an type 2 ivm hypomanere fases. Daarin maak ik regelmatig ruzie en word door omgeving uitgekotst. Schaam me nu voor mijn oninvoelende egoistische gedrag iets te veel geld spenderen en gedram. Het is geen heftige manie meer zachtjes verzanden in chaos en afstoting door anderen. Ik zou zo graag hierin bij sturen, zodat er geen lithium hoeft. Zijn er mensen met ervaring met hypomanie die dit onder de knie krijgen?

Hoi Dipjes,

Ik (46) heb recent (februari dus ruim half jaar terug) de diagnose Bipolair II gekregen (en geaccepteerd, want ze hadden al eerder geprobeerd hem me aan te smeren maar toen vond ik van niet dus kwam het er ook niet uit, uit het onderzoek. Timing is belangrijk want toen zat ik net weer in een hypo dat voelt fijn dus "niks aan de hand" https://open.spotify.com/track/13LYoUtAS...vwjlqwqL8A).

Ik herken wat je schrijft over ruzies en gedram. Vooral mijn partner zal het herkennen.
Ik ben zelf net weer uit een depressieve fase (van mei tot sept) en heel blij toe.
Maar idd meteen volop ruzies alom met (vooral) mijn partner. (De rest van de wereld vindt me voorral heel leuk, zoals ik mezelf haha, of durft/wil het niet zeggen).

Ik ben vooral heel druk/vol van/met mezelf, er gaat zoveel om in mijn hoofd nu, dingen doen aanpakken ideeen etc, dat er weinig ruimte is voor hem.

Bij mij is ook sprake van persoonlijkheidsproblematiek (cluster C als dat je wat zegt, mij niet echt) en mogelijk autisme, dat heb ik zelf aangekaart. Mijn depressies worden nl. vaak getriggerd rond vakanties (gebrek aan structuur), ik heb een bloedhekel aan "dat het leuk moet zijn"; feesten, Sinterklaas, Kerst, verjaardagen, en ik kan als ik niet oplet echt hele lange monologen houden waarbij de ander allang is afgehaakt en zelf ben ik enorm gloedvol en geinteresseerd in mijn verhaal (hoe kan het dat zij niet...?). Manlief heeft mij al eens voor Jehova uitgemaakt. De kinderen zijn lekker duidelijk die lopen gewoon weg haha.

Wat mij helpt: yoga en QiGong (goeie docent is van belang, die past).
In een hypo dagelijks kort noteren hoe ik me voel en hoe ik heb geslapen (tijdstippen van waken, inslapen).
Onrustige nachten hoort erbij, hoeft niet erg te zijn maar 's nachts wakker wel rustig blijven.
Bv. zelf yoga doen mediteren rustige (opruim)klusjes in huis sssst zachtjes iedereen slaapt.
Werken aan ankers, structuur.
Ik ben net begonnen met vrijwilligerswerk (bij de Kringloop, eindelijk stap durven zetten, heerlijk so far, wat een fijne leuke mensen).
Mijn plan is dat op 1 vaste dag in de week te doen.
En dan ook vaste dagen/tijden voor yoga (2 miss 3x per week).
Ik heb nodig een paar dagen vantevoren het avondeten te plannen.

Ik heb het lang heel moeilijk gevonden dat ik (hogeropgeleide etc.) "alleen maar huismoeder" ben.
Afgelopen zomer kreeg ik het inzicht dat een huismoeder/vader, iemand die het huis verzorgt, heel belangrijk is voor de (andere) bewoner(s), maar ook bv. buren. Dat het huis leeft, verzorgd schoon netjes is, dat er lekker, gezond eten is, een veilige haven, comfort. Veiligheid maar vooral ook: troost. Iemand die dat biedt (ik voor mijn man en kinderen, maar ook voor bevriende andere ouders, buren). Dat is zo'n on(der)gewaardeerd, onbenoemd, ongezien maar essentieel ding in onze hyperdrive moneymaking economy kut maatschappij.

Troost dus. Bieden. Maar daarbij hoort dus ook: wie troost, voedt mij, mijn ziel? Wat heb ik nodig?

Liefde misschien voordehand en eigenlijk vaag wat is dat dan. Mijn inzicht was dat wat mij voedt is:
* Schoonheid. Genieten van mooie dingen groot en vooral ook klein.
* Zachte, liefdevolle, rustige aandacht - kan ik ook mezelf geven in kleine dingen als met aandacht afwassen.
* Rust komt voor mij ook uit structuur en cycli die zich herhalen, zoals bv. de seizoenen. De langzame tijd en dat ik voor mezelf weet wat ik in die cycli wil doen.

Geen idee of je hier iets aan hebt.

Fijn dat je dit onderwerp aansnijdt, voor mij heel actueel.

Oh ja ik gebruik dus geen medicijnen.
Wel div geprobeerd (AD, tijdens depressieve fasen) maar eigenlijk hielp niks (blijvend).

Hartelijke groet,

Vera

PS manisch betekent "gewoon" dat je de maan volgt. Dus ook cycli. Misschien wel heel natuurlijk... zolang je jezelf toestaat mee te bewegen op de golven, ze door je heen laat vloeien, niet tegen/vast willen houden. Dus ook niet de eufore fasen, dat gevoel. In mijn beleving is de Nederlandse cultuur nogal repressief, emoties moet je onderdrukken doe maar gewoon etc., je mag niet te veel willen, te hoog van de toren blazen, schelden hoort niet... misschien is het wel veel fijner als je de boel lekker mag uiten. Ik durf het steeds meer maar voel haast tastbaar een muur van "het hoort niet," afwijzing, weerstand bij mensen om me heen. Of het is van mezelf, schaamte. Maar ik ga het wel meer en meer aan, me toch uiten, en dan schaam ik me maar, kijk maar hoe anderen reageren, of die afwijzing wel echt komt. Soms wel. Maar - mits ik met respect voor anderen handel - moet ik me daar dan wat van aantrekken?

PPS "Dipjes" haha noem dat maar bloody dipjes! Ik heb echt een KUTzomer gehad en moet je mijn man horen... pfff.

(11-09-2019, 12:51)Dipjes schreef: Hi Liz

Mooi gezegd in dit oude item. Fijn over 2% is ook al goed en ademen is zwaar genoeg en samen op de bank hangen. Zo voelt het
Ik heb al lang af en aan depressie. Maar nog nooit zoals nu dat ik niet van de bank af kom.
Lig liefst op mijn telefoon te kijken op bed. Hele kleine klusjes als de was ophangen en zo lukken wel. Maar na 15 jaar af en aan antidepressiva denk ik: het piekeren en niet slapen is weg gelukkig! met medicatie. Ben ook niet suïcidaal meer. Stemming net onder nul.
Ik ga toch maar ophoging antidepressiva vragen. Oppassen dat ik niet in hypomanie schiet maar goed dit niet op gang komen is ook niks. Hoe ging het jou verder?

Heb je behandeling afgezien van pillen?
Wel eens iets aan persoonlijkheid/trekken onderzocht?
HEB JE EEN FIJNE HUISARTS EN POH GGZ???

Heel herkenbaar van die telefoon op bed en kleine klusjes, zo voelde ik me de hele lente + zomer.
Veel bankhangen series kijken. Modern Family, Friends, Will&Grace: ik heb ze allemaal uit.
5 kg aangekomen pas niet meer in mijn kleren.
Bah. Gelukkig is het licht weer aangegaan bij mij.
Rustig aan houd vol. Komt goed!!

Nou meer in mijn andere reactie.

Doedoei.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Vera_73 :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#10

Oh ja volg me op twitter, als je het leuk vindt.

Daar roep ik - nu mede dankzij jou en mijn nieuwe bewustzijn van mijn diagnose, en omdat het idd ws ondergediagnosticeerd is dus "we kunnen elkaar helpen" met info en hoe het echt is.

Zoals dat ik vanmorgen om 03.00 klaarwakker wordt. Noem dat maar morgen... gelukkig heb ik vandaag gelegenheid voor een middagdutje.

Salie als thee drinken helpt trouwens, zowel tegen depressie als tegen dit soort slaapklachten/onrust. *neemt nog een slokje* ja maar hoe zou het met me zijn als ik het níet dronk?! Nee, heb ik gemerkt toen ik Venlafaxine slikte en nachtzweten had, daar hielp het tegen maar ook tegen de algehele onrust. Venlafaxine werkt als een adrenalinedrip, hielp tegen me depressieve klachten maar is contrageindiceerd voor "BP'ers zoals jij en ik" - even oefenen, wennen met deze jas/identificatie. Met de V ben ik dus na een week of 6 weer gestopt want toen ik kreeg ik mijn BPII diagnose.

Mijn Twitter: @spellfinder

Veel liefs
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
3 gast(en)