Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Wat moet ik nou...


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-06-2017, 20:57 door Deesje2017.)

Hoi allemaal, 
Mijn naam is Desi, ik ben 23 jaar oud en
na veel wikken en wegen ben ik toch lid geworden van dit forum. Hopend op een luisterend oor en iemand die het wat meer begrijpt.

In mijn pubertijd is er een hoop gebeurd en ben ik in een hevige depressie terecht gekomen. Ik heb dit altijd zoveel mogelijk voor mijzelf gehouden en naar mijn familie wuifde ik het weg onder het motto van de pubertijd.. kleine dipjes etc. Niemand weet dat ik bijna dagelijks dacht om er een einde aan te maken,  de afscheidsbrieven hebben meerdere keren klaar gelegen. Als ik denk aan het moment dat ik uit het leven stap geeft mij dat een heel ontspannen gevoel, helaas spreek ik weer over het heden. Het is terug, en ik word bang van mijn eigen gedachtes. Ik wil niet meer, ik voel mijzelf zo ontzettend waardeloos ben al maanden mijzelf niet meer. Het enige waarbij mijn gedachtes of acties een beetje onder controle houd is pijn en slaan, zo hard mogelijk tegen de muren. Maar de gedachtes over uit het leven stappen houden maar niet op.. ik ben bang voor mezelf, huil veel, bang voor foute keuzes... wat moet ik...
Antwoord

#2

Hoi Desi, goed dat je hier een berichtje hebt geplaatst. Je moet hulp zoeken.  Vertel je verhaal aan iemand die je vertrouwd. Dat kan de huisarts zijn (die kan jou eventueel ook weer door verwijzen voor verdere hulp). Hij heeft zwijgplicht, dus wat dat betreft hoef je niet bang te zijn. Op scholen is meestal ook een vertrouwenspersoon waar je je kunt melden. Eigenlijk maakt het niet uit wie. Als het maar iemand is die je verder kan helpen om hulp te zoeken. Succes!
Antwoord

#3

Hi Desi,

welkom op het forum waar veel mensen bekend zijn met het zich heeeel slecht voelen. Ik hoop dat je er wat steun aan kan hebben. Vreselijk om te horen dat je jezelf hard pijn kan doen, om zo te zorgen dat de je meer controle krijgt over je gedachten. Wat Positiva zegt is goed advies: het is beter om hulp in te gaan schakelen en te zorgen dat je echt voor jezelf gaat zorgen. De pijn die je aan de buitenkant toebrengt, is een uiting van de pijn die je vanbinnen hebt. Daar moet dus iets veranderen.
Het is niet makkelijk maar het wel echt mogelijk om hier iets aan te doen. Heel veel sterkte in ieder geval!


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#4

(06-06-2017, 20:52)Deesje2017 schreef: Hoi allemaal, 
Mijn naam is Desi, ik ben 23 jaar oud en
na veel wikken en wegen ben ik toch lid geworden van dit forum. Hopend op een luisterend oor en iemand die het wat meer begrijpt.

In mijn pubertijd is er een hoop gebeurd en ben ik in een hevige depressie terecht gekomen. Ik heb dit altijd zoveel mogelijk voor mijzelf gehouden en naar mijn familie wuifde ik het weg onder het motto van de pubertijd.. kleine dipjes etc. Niemand weet dat ik bijna dagelijks dacht om er een einde aan te maken,  de afscheidsbrieven hebben meerdere keren klaar gelegen. Als ik denk aan het moment dat ik uit het leven stap geeft mij dat een heel ontspannen gevoel, helaas spreek ik weer over het heden. Het is terug, en ik word bang van mijn eigen gedachtes. Ik wil niet meer, ik voel mijzelf zo ontzettend waardeloos ben al maanden mijzelf niet meer. Het enige waarbij mijn gedachtes of acties een beetje onder controle houd is pijn en slaan, zo hard mogelijk tegen de muren. Maar de gedachtes over uit het leven stappen houden maar niet op.. ik ben bang voor mezelf, huil veel, bang voor foute keuzes... wat moet ik...

Hallo Desi,

Allereerst dapper van je dat je de stap hebt durven zetten om lid te worden van dit forum! Zelf ben ik ook nog niet zolang lid, maar ben ook lid geworden omdat ik hoop dat er iemand is die zich kan inleven in mijn situatie en die me echt kan helpen, i.p.v. alleen maar te horen krijgen als je om hulp vraag, ja 't komt vanzelf wel weer goed... 

Ik herken mezelf in je verhaal als geen ander. Helaas weet ik echt niet hoe ik je kan helpen, ja misschien door er met iemand over te praten, neem als voorbeeld een psycholoog. Maar hier moet je zelf natuurlijk ook wel voor open staan en het moet ook dan maar net klikken tussen jou en je psycholoog. En als je het moeilijk vind om in het echt met iemand te praten, gooi dan gewoon alles op het forum, daar is het tenslotte voor.

Sorry dat ik je niet het antwoord geef, wat je misschien hoopte, maar ik wilde even laten weten dat ik me erg goed in je verhaal kan inleven en dat ik hoop dat wij (dit forum) je er doorheen kunnen helpen..!!!
Antwoord

#5

Dat met dat zelfmoord herken ik heel goed, heb dat aan het begin van het jaar tot aan half februari ook veel aan gedacht maar niet gedaan.

Ik zelf begin nu weer langzaam terug te komen van hoe ik altijd was ook al is het heel wat moeite.

Als je zin hebt om te praten dan mag je me een berichtje sturen.
Antwoord

#6

Hallo Desi, 

Welkom op het forum! Ik herken mezelf heel erg in wat je schrijft. Net zoals mij dacht je waarschijnlijk dat het beter zou zijn je eigen gevoel en gedachten voor jezelf te houden. Helemaal als het om familie gaat wil je degenen geen pijn doen. Daarbij is het makkelijk om dingen de schuld te geven zodat je het weg kan stoppen omdat je je er voor schaamt. Uiteindelijk wordt het je alleen teveel waardoor je hopeloos opzoek gaat naar alles wat je handvatten biedt. Ook ik ben jaren landskampioen maskers dragen geweest. Totdat het me allemaal veel te veel werd en ik keihard onderuit werd getrapt door deze verschrikkelijke ziekte.

Ik hoop dat je hier op het forum vindt wat je nodig hebt om je door deze moeilijke tijd heen te trekken.
Je bent in ieder geval op de juiste plek, want er zijn hier genoeg mensen die zullen begrijpen hoe je je voelt.

Sterke gewenst!
Groetjes DM
____________
* When nothing goes right.. go left.
Antwoord

#7

Hallo ook ik ben nieuw hier. Wat naar om te lezen. Zoek hulp! En inderdaad ik herken het van je omgeving dat mensen zeggen... hup het komt weer goed, je moet je verzetten enz. Ik voel met je mee! Sterkte
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Wat moet ik met mijzelf? Started by Matthieu
4 Replies - 973 Views
11-08-2021, 18:40
Laatste bericht: Feline
  Wat moet ik met mezelf Started by Shadow
2 Replies - 863 Views
17-11-2020, 01:57
Laatste bericht: Djyn
  wat moet ik nu Started by teun
10 Replies - 4,434 Views
28-05-2019, 17:42
Laatste bericht: Vera_73
  moet ik even kwijt Started by cellophane
7 Replies - 3,452 Views
18-05-2019, 15:17
Laatste bericht: Shalin



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)