Wat lief dat je aan de merel hebt gedacht!

Dankjullie wel

Een tijdje terug heb ik een lijn voor mijn raam gespannen met vogelpindakaas ( = favoriet) en allerlei bollen. Zo nu en dan hangen de vogels eraan. Veel koolmezen, soms n pimpelmees. Ik kan ze dan heel goed zien . Merels echter eten van grond.

Het is gewoon leuk als je veel thuis bent, toch wat leven. 

Liefs Mabel

Vind het altijd fijn om te zien hoe mensen voor dieren zorgen aangezien ik zelf ook bijzonder veel liefde voel voor dieren.

Voelde altijd zo'n intens gevoel van liefde bij dieren, wat ik bij mensen niet zo voelde...dieren deden altijd zoveel dingen naar mij toe die ik vertaalde als oprechte liefde.

Nou heb ik niet speciaal iets met vogels, vaak smeren ze hem als ik ze probeer te knuffelen en dan voel ik me weer afgewezen   voer regelmatig eenden als ik brood heb.

Heb vooral af en toe behoefte om lekker even te knuffelen met hond of kat...gelukkig heb ik een nieuwe buurman die er 2 heeft(katten)...dus die zijn vaak het slachtoffer tegenwoordig.

Zo te horen komt er weer warm weer aan, jammer voor mensen die gek zijn op sneeuw en ijs, maar ik heb er nog weinig mee, laatste keer dat ik op schaatsen stond was in de jaren 80 schat ik.

Kan er hopelijk weer op uit met de motor en wat bezoekjes afleggen of gewoon even wat "toeren"...heb het wel gehad dat constant thuiszitten...momenteel begin ik net met homeland (8 seizoenen) dus heb nog wel wat dagen iets te doen.

Heb ook wat vaker contact met mijn beste vriend wat ook wel wat toevoegt aan mijn gevoel...gister 1 van de leukste en gezelligste avond/nacht gehad met hem en dan voel ik duidelijk hoe belangrijk we zijn voor elkaar.

Desireless

Wat leuk om te lezen D ! 

Dat je zin in je tochtjes hebt,  om er uit te gaan en dat je een superfijne vriend hebt! 
Dat gun ik je en iedereen hier enorm, dat is n stukje levenskwaliiteit. 

Liefs Mabel

Wat een goed topic!

Ik heb vandaag anderhalf gewerkt  aan mijn huiswerkopgaven voor mijn cursus Latijn.

Ik was vorig jaar enthousiast  begonnen maar door alle ellende met medicatie ( serotoninesyndroom) kon ik me heel slecht concentreren en ook slecht iets onthouden.

En  vandaag merkte ik dat het toch allemaal wat vlotter ging.

Afgelopen dagen voelde ik me even iets minder...was niet helemaal zonder reden...niet dat ik dan depressief wordt, maar gewoon 2 dagen een wat minder optimistisch gevoel.

Gister toch even op de motor weggeweest dat geeft toch wel weer positieve prikkels...geniet er heel intens van.

Vandaag voelde ik me weer helemaal prima, motor gepakt en daarna bij mijn broer geweest, wat ook heel fijn was.

Heb veel beter contact met hem en kan uren met zijn vriendin kletsen, lijkt ook of mensen positiever reageren op me...wat op zich niet raar is.

Word regelmatig overspoeld met positieve prikkels en wordt daar vaak hyper van in mijn hoofd.

Merk dat ik me dan amper kan beheersen met motorrijden qua snelheid en accelereren....beperk de risico's wel door een marge aan te houden.

Kan het dan gewoon niet laten om de weg vaak als racebaan te gebruiken zodra er geen risico meer is t.a.v. andere weggebruikers.

Heb een heel schema voor mezelf om te voorkomen dat ik zelf geen ongeluk veroorzaak...als is het natuurlijk nooit helemaal waterdicht.

Zou er bijna een probleem in zien...aangezien ik t.a.v mezelf wel risico neem en ik me net een tiener voel als ik rij.

Jongeren steken vaak de duim omhoog of willen het geluid horen van de motor horen als je langsrijdt wat ik wel  leuk vind... ook de aandacht die je krijgt .

Vrees alleen wel voor enorm hoge boetes en inbeslagname en natuurlijk een ernstig of dodelijk eenzijdig ongeluk, maar ja denk niet dat ik voor die tijd stop en hoop dat het nooit gebeurt.

Gaat dus eigenlijk prima 

Hee D,

Klinkt indedaad alsof het goed gaat ! 
Gewoon lekker blijven  rijden lijkt me, mindere dagen horen er ook bij, maar als je kan genieten moet je het zeker niet laten!.


Liefs, Mabel

Hee D,

Klinkt indedaad alsof het goed gaat ! 
Gewoon lekker blijven  rijden lijkt me, mindere dagen horen er ook bij, maar als je kan genieten moet je het zeker niet laten!.


Liefs, Mabel

Voel nog bijna dagelijks een diepgewortelde frustratie naar mijn moeder toe, het is maar een klein onderdeel van de dag, maar voelt soms of het hardrijden een schreeuw is om aandacht of een schreeuw uit frustratie.

Tevens komt er een gevoel van schaamte bij kijken dat ik het nodig heb om nog als een tiener zo te rijden.

Ook de angst om terug te vallen bij grote tegenslagen is er nog steeds en nog meer van die gedachten van toen ik nog zwaar depressief was komen regelmatig nog boven.

Denk ook vaak is het wel genoeg geweest en voldoende dat ik alleen mijn verlangens los gelaten heb, moet ik niet verder gaan met zoeken om de rest ook op te lossen.

Ook de gedachte van wie zit er op een forum voor depressie te wachten om verhalen te lezen van mensen met wie het veel beter gaat terwijl jezelf er nog middenin zit.

Ach...zo is er altijd wel iets te vinden om je druk over te maken...gelukkig gaat het veel beter...soms twijfel ik zelfs aan die woorden, maar ik voel het.

Fijn dat je weer zo actief bent op het forum Mabel,  je bent een enorme en onmisbare bijdrage.

Ik kan niet zeggen dat het hier al een tijdje geweldig gaat.
Toch weer dat zware en zeurderige gevoel in het hoofd en vermoeid en lusteloos zijn.
Ik dop mijn boontjes zelf sinds ik zorgmijdend ben.
De hulpverlening maakte het voor mij alleen maar erger. Niettemin loop ik geregeld tegen problemen aan.
Lichamelijk voel ik me achteruit gaan. Gelukkig is het nu mogelijk om fatsoenlijk naar buiten te gaan.
Ik kan nu tenminste weer met de e-bike erop uit.
En om deze zwanenzang wat positiever af te sluiten wil ik vanaf morgen weer voor mezelf gaan sporten buiten.
Dat heb ik enorm gemist sinds alles weer dicht is en het buiten onmogelijk was. Tenminste, ik ga het niet in kou en nat weer ondernemen.
Hopelijk geen het sporten weer wat energie en ga ik me weer wat fitter voelen.

Was vanmiddag mooi weer om eruit te gaan Pukkie, vanmorgen was het toch iets te koud nog.
Je was een tijd geleden begonnen met een nieuw schilderij, is het gelukt ?